Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan działalnośćgospodarczą, której przedmiotem między innymi jest eksport usług budowlanych, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu ksiąg rachunkowych. Na prośbę organu podatkowego o uzupełnienie wniosku i wyczerpujące przedsta-wienie stanu faktycznego wyjaśnił Pan, iż pytanie w sprawie niezaliczania do kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych wynikających z opłacenia wydatków walutą obcą z kasy firmy, a pochodzącą z zakupu w kantorze wymiany walut, dotyczy sytuacji hipotetycznej.

Postanowienie w sprawie interpretacji przepisów podatkowych - stosownie do zakresu wniosku - może być zarówno informacją, jakie przepisy mają zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym, jak również zawierać pouczenie i wskazówki dla strony jak prawidłowo stosować wskazany przepis. Tak więc w przypadku błędnie stosowanego przepisu prawa podatkowego, organ podatkowy winien poinformować stronę o niewłaściwym zastosowaniu przepisu.

Mając powyższe na względzie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grajewie niniejszym informuje, że:Zagadnienie różnic kursowych wynikających z transakcji związanych z ponoszeniem kosztów zostało uregulowane przepisami art. 22 ust.1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).Zgodnie z postanowieniami art. 22 ust.1 ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jednocześnie należy zaznaczyć, że ciężar wykazania tego spoczywa na podatniku. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpo-wiednio podwyższa się lub obniża o różnice kursowe wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący kosztoraz z zastosowania średniego kursu ogłaszanego przez NBP z dnia zarachowania kosztów.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 1a w/w ustawy o podatku dochodowym koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.Z literalnego brzmienia w/w przepisu wynika, że dla obliczenia różnic kursowych powinno się stosować kursy walut ustalonych przez bank, z którego usług korzystał podatnik.W przedstawionej sytuacji w celu opłacenia wydatków dokonano zakupu waluty obcej w kantorzewymiany walut. Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przypadku, gdy dokonuje się zakupu waluty obcejw kantorze, a następnie reguluje się płatności związane z prowadzeniem działalności wyrażone w walutach obcych , nie występują różnice kursowe. Wynika to z powołanych przepisów w/w ustawy o podatku dochodowym, które za podstawę wyliczenia różnic kursowych przyjmują transakcje dokonane za pośrednictwem banków.

Mając na względzie powyższe ustalenia organ podatkowy uznał za nieprawidłowe Pana stanowisko, gdyż z punktu widzenia prawa podatkowego nie dochodzi do powstania różnic kursowych mających wpływ na podstawę opodatkowania.