W dniu 1.06.2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełniony pismem z dnia 10.07.2006r. (wpływ do tutejszego organu podatkowego w dniu 13.07.2006r.).

Spółka wskazała, że jest importerem, producentem i sprzedawcą towarów i wyrobów z branży kosmetycznej (marki A, B i C). W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności, Spółka ponosi szereg kosztów związanych z korzystaniem z systemów komputerowych, systemów informatycznych, rozwijaniem nowych funkcjonalności systemów informatycznych oraz wdrażaniem nowych rozwiązań systemowych, wynikających ze zmieniających się potrzeb Spółki oraz szybko postępującym rozwojem technologii informatycznych. W ramach ponoszonych przez Spółkę kosztów wyróżnić należy dwie grupy kosztów:

I. Koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem (obejmujące m.in. utrzymanie serwera, sprawnej sieci połączeń, zapewnienie dostępu do systemu, dostęp do baz danych, utrzymanie systemów zabezpieczeń i bezpieczeństwa) systemów informatycznych, które swoim zakresem obejmują opłaty na rzecz podmiotów, dostarczających określone usługi na rzecz Spółki (np. opłaty za korzystanie z łączy teleinformatycznych, opłaty za dostęp do systemu SAP i systemów związanych dla poszczególnych pracowników Spółki, abonamenty na dostęp do określonych baz danych, zarządzanie witryną internetową, itp.). Spółka pragnie wskazać, iż w znaczącej większości (w stosunku do najważniejszych systemów Spółki) usługi w zakresie utrzymania systemów informatycznych są wykonywane przez wyspecjalizowaną Spółkę grupy X (dalej: Grupa), z uwagi na konieczność zapewnienia jednolitych standardów w zakresie przetwarzania danych oraz zapewnienia bezpieczeństwa systemów w ramach wszystkich Spółek z Grupy. Spółka wyjaśniła, że użyte przez Nią sformułowanie "usługi w zakresie utrzymania systemów informatycznych" dotyczy świadczonych na rzecz Spółki następujących usług:

- usług dotyczących utrzymania infrastruktury technicznej (zapewnienia dostępu do serwerów, na których jest zainstalowane oprogramowanie) i obejmujących: dzierżawę łączy przesyłowych (opłata miesięczna), dzierżawa urządzeń teleinformatycznych - routery (opłata miesięczna), utrzymanie urządzeń firewall, zabezpieczających przed włamaniem do systemu (opłata miesięczna);

- zapewnienie bieżącego funkcjonowania i dostępności systemów, na które Spółka nabyła licencje, które obejmuje następujące świadczenia: zapewnienie funkcjonowania serwerów (podłączenie do sieci, zapewnienie zasilania, usuwanie drobnych awarii, przygotowywanie kopii bezpieczeństwa danych, umożliwienie ciągłego logowania dla użytkowników) - opłata w formie miesięcznego czynszu; zapewnienie dostępu do bieżących uaktualnień systemu, np. usuwanie błędów programowych, dokonywanie uaktualnień (upgrade) - opłata w formie miesięcznego czynszu;

- zapewnienie uaktualnień i dostępności programów/systemów (np. oprogramowanie dotyczące zdalnego dostępu do poczty elektronicznej) w stosunku do których licencją dysponuje podmiot dostarczający usługi, z których Spółka korzysta na podstawie umowy o świadczenie usług.

II. Drugą grupą są koszty związane z zakupem nowych oraz modyfikacją, rozwojem, dostosowaniem bądź innego rodzaju zmianami istniejących i dostępnych Spółce systemów informatycznych. Koszty te obejmują w szczególności:

� wydatki na zakup nowego oprogramowania, koniecznego do funkcjonowania Spółki, w ramach których nabywane są licencje na użytkowanie określonych programów komputerowych, w okresie użytkowania dłuższym, niż rok. Wartość licencji na takie oprogramowanie może być większa lub mniejsza niż 3.500 zł. W wielu sytuacjach Spółka ponosi również koszty związane z korzystaniem z określonego programu/systemu informatycznego, jednak nie poprzez nabycie licencji, lecz poprzez uiszczenie opłaty za udostępnienie, przez podmiot zewnętrzny, określonej liczbie użytkowników dostępu do korzystania z danego systemu informatycznego/bazy danych. Opłaty te dotyczą: zapewnienia uaktualnień i dostępności programów/systemów (np. oprogramowanie dotyczące zdalnego dostępu do poczty elektronicznej) w stosunku do których licencją dysponuje podmiot dostarczający usługi, a z których Spółka korzysta na podstawie umowy o świadczenie usług. Koszty te są określone jako opłaty mające formę czynszu oraz są co do zasady płatne w stałych okresach miesięcznych, na podstawie otrzymanych przez Spółkę faktur.

� wydatki związane z wdrażaniem nowych programów/systemów informatycznych, które to wydatki obejmują koszty usług świadczonych przez zewnętrznych usługodawców, jak również koszty związane z podróżami służbowymi, szkoleniami oraz innymi kosztami ponoszonymi przez Spółkę w związku z zaangażowaniem pracowników Spółki we wdrożenie programu/systemu informatycznego. Spółka w uzupełnieniu wniosku wyjaśniła, iż "inne koszty ponoszone przez Spółkę w związku z zaangażowaniem pracowników Spółki we wdrożenie systemu informatycznego" obejmują koszty związane ze szkoleniami pracowników Spółki w zakresie związanym z wdrożeniem systemu, koszty przejazdów do siedziby podmiotu zewnętrznego, zajmującego się wdrożeniem, koszty delegacji pracowników Spółki. Jednocześnie Spółka pragnie wskazać, iż nie wyodrębnia ona z kwoty kosztów stałych (np. wynagrodzeń pracowników zaangażowanych we wdrożenie) wartości, które można alokować jako koszt bezpośrednio związany z wdrożeniem systemu, z uwagi na brak możliwości technicznych do dokonania takiego podziału.

� wydatki związane z modyfikacją istniejących programów/systemów, obejmujące uaktualnienie istniejącego systemu do zmieniających się potrzeb Spółki, warunków zewnętrznych (przepisy prawne, zasady grupy, itp.) oraz oczekiwań użytkowników ostatecznych systemu (np. na podstawie danych zawartych w systemie umożliwienie generowania nowych raportów analitycznych, zestawień, rozszerzanie funkcjonalności strony internetowej, itp.).

Podatnik wyjaśnił ponadto, że w przypadku wdrożenia nowego programu/systemu informatycznego, który będzie przez Spółkę używany na podstawie umowy licencyjnej do momentu przyjęcia programu/systemu do używania Spółka ponosi następujące koszty:

a) koszty zakupu licencji na korzystanie z oprogramowania,

b) koszty związane z dostawą przez zewnętrznych usługodawców usług obejmujących instalację programu/systemu informatycznego, konfiguracją systemu zgodnie z wymaganiami Spółki, koszty ponoszone w związku z wyjazdem i szkoleniami pracowników Spółki.

Po przyjęciu danego programu/systemu informatycznego do używania Spółka często ponosi dalsze koszty i obejmują one zarówno wprowadzanie poprawek do konfiguracji systemu, które z rożnych przyczyn nie zostały ujęte w pracach poprzedzających oddanie systemu do używania, jak również koszty związane z dostosowywaniem programu/systemu informatycznego do zmieniających się na bieżąco potrzeb Spółki oraz wymagań otoczenia biznesowego. Koszty takie mogą obejmować m.in.:

a) przygotowywanie nowych raportów, na bazie istniejących danych w systemie,

b) przygotowywanie połączeń pomiędzy bazami danych danego systemu,

c) przygotowywanie połączeń umożliwiających wymianę danych pomiędzy różnymi modułami danego programu/systemu informatycznego oraz z danymi znajdującymi się w innych programach/systemach informatycznych (import danych z zewnątrz). Spółka po przyjęciu danego oprogramowania/systemu do używania (poprzez nabycie licencji) ponosi dalsze koszty związane z tworzeniem baz danych, które następnie są przez działający już system wykorzystywane w bieżącej pracy.

Spółka wyjaśniła ponadto, że pojęcie "licencja" oznacza prawo do korzystania, w zakresie objętym umową, z programów/systemów komputerowych. W przypadku Spółki nabycie licencji obejmuje jedynie nabycie prawa do korzystania z danego programu/systemu komputerowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a prawa do tego programu w dalszym ciągu przysługują licencjodawcy. Spółka na podstawie zawartych umów licencyjnych nie jest uprawniona do dalszego udostępniania (odpłatnego bądź nieodpłatnego) i czerpania korzyści z oprogramowania. Podatnik w uzupełnieniu wniosku podkreślił, że w umowach licencyjnych nie zostały zawarte ustalenia, zgodnie z którymi wysokość opłaty licencyjnej byłaby uzależniona od wysokości przychodów uzyskanych z tych licencji.

W związku ze stanem faktycznym, opisanym we wniosku, Spółka wskazuje, iż pojawiają się pytania, w jaki sposób klasyfikować poszczególne grupy wydatków związanych z wykorzystaniem przez Wnioskodawcę systemów informatycznych, a mianowicie czy dokonywać tego na zasadach ogólnych, jako koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też wydatki te powinny zostać odniesione w koszty Spółki poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16b-16m ustawy PDOP.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy szeroko rozumiane koszty związane z modyfikacją istniejących i wykorzystywanych przez Spółkę programów/systemów informatycznych (zarówno takich, które stanowią wartość niematerialną i prawną w Spółce oraz takich, które nie są takimi wartościami) mogą być rozpoznawane jako koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, z uwagi na to, iż nie stanowią odrębnej wartości niematerialnej i prawnej?

Spółka, przedstawiając własne stanowisko w sprawie, wskazała, że zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Spółka podkreśliła, iż wszystkie wymienione wyżej koszty spełniają warunek określony w przepisach art. 15 ust. 1, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z uwagi na fakt, iż szeroko rozumiane wydatki na systemy informatyczne (wdrożenie, modyfikacje bądź utrzymanie) pozwalają Spółce na sprawne funkcjonowanie oraz szybki przepływ informacji pomiędzy pracownikami poszczególnych działów Spółki oraz komunikację z dostawcami i odbiorcami Spółki. Pozwala to na szybkie reagowanie na zmieniający się popyt, działania konkurencji oraz inne zewnętrzne czynniki, mające wpływ na przychody oraz wynik Spółki.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 6, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Na podstawie art. 16b ustawy o PDOP, który określa wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, podlegają jej jedynie wartości wymienione enumeratywnie w tym przepisie, których przewidywalny okres używana jest dłuższy niż rok, i które są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Spółka zaznaczyła, iż wszystkie używane przez Nią systemy/programy informatyczne oraz koszty związane z ich wdrożeniem, utrzymaniem bądź modyfikacją są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Ilość oraz stopień skomplikowania prowadzonych przez Spółkę operacji gospodarczych wymaga zastosowania nowoczesnych systemów informatycznych, które umożliwiają szybką i sprawną wymianę informacji pomiędzy poszczególnymi działami Spółki oraz podmiotami zewnętrznymi. Wykorzystywanie nowoczesnych systemów informatycznych oraz ich bieżące dostosowanie jest konieczne, aby na bardzo konkurencyjnym rynku dóbr codziennego użytku Spółka utrzymywała przewagę konkurencyjną oraz mogła szybko reagować na działania innych podmiotów (m.in. poprzez szybkie przetwarzanie informacji, dostosowanie zakresu uzyskiwanych z systemu informacji do potrzeb osób zarządzających i podejmujących decyzje w poszczególnych obszarach itp.).

Zdaniem Spółki przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie ograniczają możliwość dokonania ulepszenia jedynie do środków trwałych (art. 16g ust. 13), a nie wartości niematerialnych i prawnych, zawartych w art. 16b, nie pozwalają na inne traktowanie ponoszonych przez Spółkę wydatków związanych z modyfikacją/dostosowaniem używanych przez Spółkę systemów/programów komputerowych, jak tylko poprzez bezpośrednie odniesienie ich w koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia wydatku. Wydatek nie może być traktowany jako wydatek na ulepszenie wartości niematerialnej i prawnej. Ustawa o PDOP nie przewiduje takiej możliwości. Zdaniem Spółki wydatki na zakup najnowszego uzupełnienia posiadanego przez podatnika programu powinny podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich faktycznego poniesienia. Również koszty prac serwisowych, polegających na dostosowaniu programów do potrzeb zakładu, udokumentowane fakturą, stanowią bieżące koszty działalności przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał, że również opłata za prawo do aktualizacji oprogramowania nie może być również uznane za odrębną wartość niematerialną i prawną, ponieważ opłata taka nie mieści się w zamkniętym katalogu, zawartym w art. 16b ustawy o pdop.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Tutejszy organ podatkowy wyjaśnia, że z uwagi na treść przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), nie dokonuje się w niniejszym postanowieniu cywilnoprawnej kwalifikacji rodzaju umów, które zostały zawarte przez Podatnika, (na podstawie których Podatnik korzysta z oprogramowania/systemów), w szczególności tutejszy organ podatkowy nie ocenia, czy umowy takie stanowią umowy o świadczenie usług, umowy licencyjne, sublicencyjne, czy też jeszcze inne typy umów. Przepis art. 14a § 1 przywołanej powyżej ustawy stanowi bowiem, że stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. A zatem organ podatkowy nie jest uprawniony do wydawania interpretacji przepisów innych, niż przepisy prawa podatkowego. Ponadto, z uwagi na unormowanie § 2 art. 14a przywołanej ustawy interpretacja winna opierać się na przedstawionym przez wnioskujących stanie faktycznym, organ podatkowy nie jest natomiast uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego w sprawie.

Organ podatkowy dokonując interpretacji przepisów podatkowych związany jest zatem stanem faktycznym, przedstawionym przez podatnika. Wobec powyższego tutejszy organ podatkowy przyjmuje za Spółką, iż z niektórych systemów/programów korzysta Ona w oparciu o umowy o świadczenie usług, na podstawie których nie nabywa licencji, czy też sublicencji, ani też praw autorskich lub praw pokrewnych.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami. Ponoszone przez podatnika koszty winny realizować cel (jakim jest osiągnięcie przychodów) lub co najmniej winny zakładać go jako realny.

Ponadto, wskazuje się na treść przepisu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym stanowi się, że jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł (...).

Literalna wykładnia przytoczonej regulacji implikuje wniosek, że ulepszenie i podwyższenie wartości początkowej odnosi się jedynie do środków trwałych. Przepisy ustawy podatkowej nie przewidują natomiast możliwości ulepszenia wartości niematerialnych i prawnych. A zatem wydatki na ulepszenie wartości niematerialnych i prawnych, poniesione po ich przyjęciu do używania przez podatnika nie będą podwyższały wartości początkowej istniejących wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego, tutejszy organ podatkowy wskazuje na treść przepisu art. 16b ust. 1 omawianej ustawy, w którym stanowi się, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5) licencje,

6) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych,

7) wartość stanowiącą

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Natomiast w ustępie 2 omawianego powyżej przepisu ustawy podatkowej, stanowi się, że amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1) (skreślony)

2) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

a) kupna,

b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,

c) wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji,

3) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

4) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Tutejszy organ podatkowy zauważa, że artykuł 16b zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów. Skoro zatem określona kategoria nie została wymieniona w w/w przepisach, to nie może być traktowana na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jako wartość niematerialna i prawna, podlegająca amortyzacji. Reasumując, w świetle w/w przepisu nie można uznać za odrębną wartość niematerialną i prawną wydatków na ulepszenie, odtworzenie, czy modyfikację, posiadanych przez podatnika licencji, sublicencji, czy też praw autorskich lub pokrewnych, o ile dokonana modyfikacja/ulepszenie, nie prowadzi do powstania nowej wartości niematerialnej i prawnej (np. nabycie nowej licencji). Jeśli zaś dokonane ulepszenie, czy modyfikacja programu/systemu wykracza poza ramy nabytej, istniejącej już licencji, czy też prawa autorskiego lub pokrewnego do programu, to wówczas powstaje nowa wartość niematerialna i prawna, przy spełnieniu pozostałych przesłanek art. 16b ust. 1 ustawy podatkowej.

Tutejszy organ podatkowy, w oparciu o zasady logiki i życiowego doświadczenia, zauważa, iż w odniesieniu do użytkowanych systemów/programów komputerowych możliwe są co najmniej dwojakiego rodzaju wydatki:

1) wydatki mające charakter odtworzeniowy - których celem jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i zdolności użytkowej (przydatności). Tutejszy organ podatkowy do tej grupy wydatków zalicza również wydatki na modyfikację, o której wspomina Podatnik, formułując zapytanie w niniejszej sprawie. Zauważyć należy bowiem, że zgodnie z definicją, zawartą w Słowniku języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 2003, modyfikacja to zmiana, przeróbka czegoś, nie naruszająca zasadniczego charakteru rzeczy.

2) wydatki na ulepszenie - tj. wydatki wykraczające poza charakter odtworzeniowy, doprowadzające do zwiększenia zdolności użytkowej program/systemu komputerowego. Zgodnie z definicją, zawartą w Słowniku języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 2003, ulepszenie to wprowadzenie reform, przekształcenie zreorganizowanie, zastosowanie środków usprawniających pracę/produkcję. Do tej grupy wydatków - zdaniem tutejszego organu podatkowego - można zaliczyć również dostosowanie programów/systemów do potrzeb zakładu, o których wspomina Wnioskodawca we wniosku.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Spółkę na modyfikację lub dostosowanie istniejących i wykorzystywanych przez Spółkę programów/systemów informatycznych, zarówno takich które stanowią wartość niematerialną i prawną u Wnioskodawcy, jak i takich które wartością niematerialną i prawną nie są, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile dokonane modyfikacje, czy ulepszenia nie prowadzą do powstania nowej wartości niematerialnej i prawnej, tzn. gdy Spółka nie nabywa nowej licencji, sublicencji, czy też praw autorskich lub pokrewnych praw majątkowych. Wnioskodawca zatem ponosząc wydatki na dostosowanie/modyfikacje użytkowanych przez siebie programów/systemów komputerowych musi każdorazowo dokonać oceny, czy nie dochodzi po stronie Spółki do nabycia nowych licencji, czy też praw autorskich lub pokrewnych. Powyższe zaś wymaga analizy umów zawieranych przez Spółkę z usługodawcami i licencjodawcami.

Wobec powyższego wskazuje się, iż przepisy art. 14a-14d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują możliwości prowadzenia postępowania dowodowego przy wydawaniu postanowień w zakresie udzielania pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Dlatego też tutejszy organ podatkowy, wydając niniejsze postanowienie, oparł się wyłącznie na stanie faktycznym, przedstawionym przez Wnioskodawcę, z którego nie można wyprowadzić wniosku, iż dokonywane modyfikacje systemów/programów komputerowych prowadzą do powstania nowych wartości niematerialnych i prawnych. A zatem wskazane przez Podatnika we wniosku opłaty za aktualizacje oprogramowania, koszty prac serwisowych, polegających na dostosowaniu programów do potrzeb zakładu oraz wydatki na zakup najnowszego uzupełnienia posiadanego programu mogą być odnoszone bezpośrednio do kosztów podatkowych Wnioskodawcy, o ile na skutek przedmiotowych zmian Spółka nie nabywa nowych licencji, sublicencji, ani też praw autorskich, czy też praw pokrewnych.

Ustosunkowując się zaś do stanowiska Podatnika, iż ww. wydatki powinny być odnoszone w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, tutejszy organ podatkowy wskazuje, że moment potrącania wydatków uznanych za koszty podatkowe, określony jest w przepisie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z regulacją tego artykułu, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego, zdaniem organu podatkowego, wynika, iż ustalając moment uznania wydatku za koszt podatkowy, rozstrzygnąć należy, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Podatnik bowiem może ponosić koszty, które bezpośrednio wiążą się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też może ponosić koszty mające pośredni wpływ na osiągane przez Podatnika przychody w ogóle. Wydatki powiązane bezpośrednio z osiągniętym przychodem należy uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów w roku (okresie) osiągnięcia przychodu - chyba, że nie można ich zarachować w tym roku. Natomiast wydatki wpływające na przychody Spółki w sposób pośredni należy uznawać za koszty podatkowe w okresie ich poniesienia, czyli zapłaty.

Wydatki na modyfikację/dostosowanie używanych przez Spółkę systemów/programów informatycznych, zdaniem Spółki stanowią koszty związane z Jej działalnością gospodarczą. Wykorzystywanie nowoczesnych systemów informatycznych oraz ich bieżące dostosowanie jest konieczne, aby Spółka mogła szybko reagować na działania innych konkurencyjnych podmiotów. Powyższe prowadzi do wniosku, że analizowane wydatki nie są ściśle powiązane z określonymi przychodami Spółki, wpływają natomiast pośrednio na uzyskiwane przychody. Dlatego też wydatki na modernizację i dostosowanie systemów/programów informatycznych, ponoszone w trakcie ich używania winny być odnoszone w ciężar kosztów podatkowych z chwilą poniesienia tych wydatków.

Podkreśla się dodatkowo, że zaliczenie konkretnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów powoduje obniżenie podstawy opodatkowania, zatem Podatnik winien dysponować stosownymi dowodami, iż zaliczenie określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów było zasadne i celowe. W szczególności zaś, że wydatki te zostały poniesione w celu uzyskania lub zagwarantowania przychodów, względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

W odniesieniu do pozostałych zapytań Podatnika, przedstawionych we wniosku z dnia 29.05.2006r. zostaną wydane odrębne postanowienia.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.