POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 08.09.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 19.09.2005r.) uzupełnionego pismami z dnia 10.10.2005r. oraz 06.12.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie powstania obowiązku podatkowego z tytułu transakcji polegającej na nabyciu przez Podatnika towarów od kontrahenta ze Szwecji, które zostały uprzednio nabyte przez kontrahenta szwedzkiego od kontrahenta z Bangladeszu - przy czym towar ten został wysłany bezpośrednio od kontrahenta z Bangladeszu do Podatnika w Polsce, na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w zakresie ustalenia momentu (daty) powstania obowiązku podatkowego w imporcie towarów natomiast w pozostałym zakresie stanowisko jest nieprawidłowe odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik otrzymał dostawę towarów z Bangladeszu.

W związku z tym wystawiony został dokument SAD w dniu 31.05.2005r. (nadawca: kontrahent z Bangladeszu, odbiorca: Wnioskodawca, warunki dostawy; FOB Dhaka), do którego przedstawiono następujące załączniki:

1. faktura za towary:

- sprzedający: firma z Bangladeszu,
- nabywca: firma ze Szwecji,
- odbiorca towaru: Wnioskodawca.

2. Faktura za transport na odcinku zagranicznym (zarówno poza Unią Europejską, jak i od granic Unii do Polski) - wystawiona przez przewoźnika dla klienta (Podatnika), który ponosi koszty transportu.

Transport jest faktycznie zamawiany przez dostawcę towarów z Bangladeszu u przewoźnika wskazanego przez firmę szwedzką.

Płatnikiem podatku VAT z tytułu importu (kwota VAT zawarta w dokumencie SAD) jest Wnioskodawca.

Następnie Wnioskodawca otrzymał fakturę wystawioną przez firmę szwedzką zawierającą zarówno wartość towarów jak i kosztów bankowych otwarcia akredytywy (do faktury dołączono kserokopię dokumentu bankowego, dotyczącego zapłaty za dostawę z Bangladeszu do Polski).

W związku z powyższym Podatnik zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie swojego stanowiska dotyczącego momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu przedmiotowej transakcji.

Zdaniem Podatnika przedmiotową transakcję należy zaklasyfikować zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o podatku VAT do tzw. "transakcji łańcuchowych" i potraktować tak, jakby dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W opinii Podatnika transakcję tę należy podzielić na dwie odrębne: Bangladesz - Szwecja oraz Szwecja - Polska.

W opinii Podatnika obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Bangladesz - Polska powstanie w dniu 31.05.2005r. (tj. termin wymagalności opłat celnych zgodnie z art. 19 ust. 9 ustawy o VAT), natomiast z tytułu dostawy Szwecja - Polska obowiązek podatkowy powstanie w dniu 21.06.2005r. (tj. data wystawienia faktury przez firmę szwedzką zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o VAT).

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

W przepisach ustawy o VAT, ustawodawca określił zasady rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu transakcji pomiędzy podmiotami z różnych krajów, które mają miejsce bądź traktowane są jako mające miejsce na ściśle określonym terytorium. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów, która ma miejsce pomiędzy różnymi krajami, ustawodawca wskazując na miejsce świadczenia dostawy określił tym samym miejsce jej opodatkowania.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zatem na mocy art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku transakcji łańcuchowej, gdy dostawa towaru jest dokonywana przez kilka podmiotów, a towar przemieszczany jest tylko od pierwszego dostawcy do ostatniego nabywcy, uznaje się, iż dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tej transakcji.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż nabył on towar od kontrahenta ze Szwecji, który uprzednio nabył go od kontrahenta z Bangladeszu - przy czym towar ten został wysłany bezpośrednio od kontrahenta z Bangladeszu do Podatnika w Polsce.

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej transakcji biorą udział trzy podmioty (z Polski, Szwecji i Bangladeszu), przy czym pierwszy z nich tj. podmiot z Bangladeszu wydał towar bezpośrednio ostatniemu nabywcy, tj. Podatnikowi z Polski, to mimo, iż w/w towar nie trafia do drugiego w kolejności podmiotu tj. podmiotu ze Szwecji - uznaje się zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, iż dostawy towarów dokonał również i on.

Zatem w zaistniałej transakcji łańcuchowej w świetle art. 7 ust. 8 ustawy o VAT występują dwie dostawy:

1. pomiędzy kontrahentem z Bangladeszu a kontrahentem ze Szwecji,
2. pomiędzy kontrahentem ze Szwecji a Podatnikiem.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione zostało przez ustawodawcę od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa. Co do zasady zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że transport jest faktycznie zamawiany przez dostawcę towarów z Bangladeszu u przewoźnika wskazanego przez firmę szwedzką. Jednakże koszty transportu ponosi Podatnik. Dostawa odbywa się na warunkach FOB, co oznacza, że sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar przewoźnikowi wyznaczonemu przez kupującego, zaś po wydaniu towaru przewoźnikowi ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru znajduje się po stronie kupującego (Podatnika).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w analizowanym przypadku transport przyporządkowany jest dostawie pomiędzy kontrahentem ze Szwecji a Podatnikiem.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 2 tego artykułu, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy uznać, iż dostawa pomiędzy kontrahentem z Bangladeszu a kontrahentem ze Szwecji jest dokonana w miejscu rozpoczęcia wysyłki tj. na terytorium Bangladeszu, a zatem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W tym miejscu należy z kolei wskazać na definicję importu towarów, który na mocy przepisów art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7 ustawy o VAT przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym będziemy mieli do czynienia z importem towarów, bowiem przedmiotowe towary zostają przywiezione z terytorium państwa trzeciego tj. z Bangladeszu do Polski, i na terytorium kraju zostają dopuszczone do obrotu.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 19 ust. 7 obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 19 ust. 9 ustawy o VAT stanowiący, iż w przypadku gdy import towarów objęty jest procedurą celną: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Jednakże, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, importowany towar nie został objęty żadną z procedur wymienionych w tym przepisie, a zatem obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej transakcji powstanie zgodnie z art. 19 ust. 7 ustawy o VAT tj. z chwilą powstania długu celnego tj. 31.05.2005r.

Natomiast ze względu na fakt, iż miejscem dokonania dostawy przez podmiot szwedzki na rzecz Podatnika nie jest terytorium kraju (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), to dostawa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu w świetle ustawy o VAT. Dla tej dostawy nie powstanie więc obowiązek podatkowy w podatku VAT na terytorium kraju i w konsekwencji nie znajdą zastosowania powołane mylnie przez Podatnika przepisy art. 20 ust. 2 ustawy o VAT.