INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 3 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 23 marca 2012 r. nr ILPB2/415-54/12-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowaną do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 23 marca 2012 r., skutecznie doręczono w dniu 27 marca 2012 r.

W dniu 3 kwietnia 2012 r. Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 2 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W listopadzie 2007 r. Zainteresowana z mężem sprzedali dom jednorodzinny. Małżonkowie dowiedzieli się w urzędzie skarbowym, że od przychodu jaki uzyskali ze sprzedaży domu muszą zapłacić podatek w wysokości 10% lub w ciągu dwóch lat od daty sprzedaży wydatkować uzyskaną kwotę na własne cele mieszkaniowe oraz w jaki sposób mają udokumentować poszczególne wydatki.

Za uzyskane ze sprzedaży pieniądze małżonkowie nabyli m.in. działkę budowlaną o powierzchni 30 arów - w drodze przetargu od komornika sądowego - z zamiarem budowy domu jednorodzinnego. Na ww. działce poprzedni właściciel miał wybudować dwa domy wielorodzinne (bloki) podpiwniczone, dlatego też znajdowała się na niej – w chwili zakupu – olbrzymia dziura (teren był już przygotowany pod wylanie ławy, a ziemia z działki była usunięta).

Z uwagi na to, że inwestycja ta miała być realizowana 20 lat temu cały teren zarósł drzewkami samosiejkami. W celu przygotowania działki pod budowę konieczne było w pierwszej kolejności wycięcie drzewek i nawiezienie ziemi, aby zasypać olbrzymią dziurę.

Zainteresowana i Jej mąż zwrócili się wówczas do urzędu skarbowego z zapytaniem czy wydatki na niwelację terenu mogą traktować jako wydatki na własne cele mieszkaniowe. Małżonkowie uzyskali informację, że mogą je zaliczyć jako wydatki na własne cele mieszkaniowe i otrzymali instrukcje w jaki sposób udokumentować te wydatki. W przypadku wycinki drzew małżonkowie musieli zdobyć pozwolenie, a zlecając wycinkę sporządzić stosowne umowy – co też uczynili.

Jeśli chodzi o nawiezienie ziemi małżonkowie zobowiązani byli również sporządzić stosowne umowy – co także uczynili.

W listopadzie 2009 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż złożyli w urzędzie skarbowym dokumenty – według uzyskanych instrukcji. Podczas kontroli i weryfikacji dokumentów – w grudniu 2011 r. – urząd skarbowy poinformował Wnioskodawczynię i Jej męża, że nie uzna wydatków związanych z niwelacją terenu działki budowlanej, podając za powód to, że ustawa takich wydatków nie uwzględnia.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, iż sprzedany w listopadzie 2007 r. dom jednorodzinny nie został przez Nią nabyty jako gotowy budynek. W dniu 4 listopada 2005 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż zakupili - od osoby prywatnej - działkę budowlaną. Na gruncie tym małżonkowie wybudowali ww. dom jednorodzinny, budowę sfinansowali ze środków własnych i kredytu hipotecznego.

Wnioskodawczyni wskazała również, iż przedmiotowa działka budowlana została nabyta w dniu 4 stycznia 2008 r. w drodze przetargu od komornika i znajduje się na terytorium RP.

Wydatki związane z przygotowaniem działki budowlanej pod budowę domu jednorodzinnego, tj. wycięcie drzewek samosiejek oraz nawiezienie ziemi w celu zniwelowania poziomu działki zostały poniesione nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży domu jednorodzinnego, ponieważ dom został sprzedany w dniu 7 listopada 2007 r., a działkę Wnioskodawczyni i Jej mąż przygotowywali w okresie od lipca do listopada 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty związane z przygotowaniem działki budowlanej pod budowę domu jednorodzinnego (tzn. wycięcie drzewek samosiejek oraz nawiezienie ziemi w celu zniwelowania poziomu działki) można traktować jako wydatek na własne cele mieszkaniowe...

Zdaniem Wnioskodawczyni, pieniądze jakie uzyskali ze sprzedaży nieruchomości wydatkowali własne cele mieszkaniowe. Zakup działki budowlanej nie rozwiązywał problemów Wnioskodawczyni i Jej męża, ponieważ aby rozpocząć budowę domu jednorodzinnego konieczna była wycinka drzew i niwelacja terenu działki budowlanej.

Wnioskodawczyni uważa, że taka czynność podlega również pod wydatki na własne cele mieszkaniowe, w związku z tym znaczną kwotę uzyskaną ze sprzedaży małżonkowie spożytkowali na ukształtowanie działki, a nie na własne przyjemności czy atrakcje.

Zainteresowana wskazała, iż potwierdzała swoje stanowisko w tej kwestii w różnych urzędach skarbowych, jak również na infolinii Krajowej Informacji Podatkowej, które potwierdziły, że wydatki na wycinkę drzew i nawiezienie ziemi stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni podtrzymuje stanowisko, że pieniądze wydała zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 4 listopada 2005 r. Wnioskodawczyni nabyła działkę budowlaną, na której wybudowała dom jednorodzinny.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia ww. domu jednorodzinnego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 roku.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Na mocy art. 28 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu.

Podatek jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada ta nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania zbycia złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

W tym miejscu wskazać jednak należy, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup – w dniu 4 stycznia 2008 r. – działki budowlanej. Aby rozpocząć budowę domu konieczne było wycięcie drzew i nawiezienie ziemi.

Wykonane przez Zainteresowaną prace związane z przygotowaniem działki pod budowę domu nie zostały wprawdzie literalnie wymienione przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), jednakże należy mieć na względzie fakt, że przywołane zwolnienie ma charakter ogólny i nie klasyfikuje pojedynczych wydatków składających się na kwotę nabycia gruntu, czy budowy domu.

W przypadku Wnioskodawczyni przystosowanie gruntu pod budowę domu wymagało prac porządkowych i wiązało się z wydatkami, które Zainteresowana sfinansowała przychodem ze zbycia nieruchomości. Bez tych prac (wycinka drzew i nawiezienie ziemi) nie możliwe byłyby dalsze prace budowlane.

Patrząc zatem na całokształt wydatków jaki i cel ich poniesienia stwierdzić należy, że korzystają one ze zwolnienia przedmiotowego sklasyfikowanego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Zainteresowanej należało uznać za prawidłowe.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię – jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli – męża Zainteresowanej.

Mąż Zainteresowanej, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.