Działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08. 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, póz. 60 ze zm.), art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w odpowiedzi na zapytanie Podatnika z dnia 02.09.2005 r. (znak L.dz.HB/18530/2005 z datą wpływu 07.09.2005 r.), uzupełnione pismem z dnia 17.10.2005 r., dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku od towarów i usług, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać stanowisko Podatnika zawarte w przedmiotowej sprawie za nieprawidłowe.

W dniu 07.09.2005 r. Spółka w tut. Urzędzie złożyła wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku od towarów i usług. Z opisanego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach umowy handlowej z kontrahentem przekazuje dodatkową sztukę asortymentu do każdych zakupionych przez kupującego 25 sztuk towaru. Udokumentowanie przekazania dodatkowego towaru jako rabatu naturalnego następuje na podstawie faktury VAT, która zawiera oprócz innych elementów określenie wartości przekazywanego towaru oraz określenie upustu w wysokości 100 %. Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług powyższej czynności. Zdaniem Podatnika przekazanie dodatkowej sztuki towaru w powyższych okolicznościach z uwagi na jego nieodpłatny charakter i związek z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie opisany powyżej stan faktyczny stwierdzić należy, iż stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą, obrotem, a więc podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest co do zasady kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Z przepisu powyższego wynika, iż podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług stanowi wartość netto towaru lub wartość netto świadczonej usługi. Ustawodawca przewidział jednak zdarzenia prawne wpływające na zmniejszenie obrotu, a więc zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem. Stosownie bowiem do art. 29 ust. 4 ustawy obrót zmniejsza się między innymi o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont). Rabat pieniężny udzielany z tytułu zrealizowania konkretnej dostawy czy też świadczenia konkretnej usługi ma bezpośredni wpływ na wartość tych transakcji i w konsekwencji prowadzi do obniżenia ceny i tym samym obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przypadku więc gdy klient dokonuje określonego zakupu (w opisywanym przez podatnika przypadku jest to 25 sztuk tego samego asortymentu), a następnie sprzedawca przekazuje w zamian za to dodatkową sztukę tego samego towaru to wówczas mamy do czynienia z rabatem o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, a więc obniżeniem ceny w stosunku do zakupywanego towaru. Przekazanie zatem przez Podatnika dodatkowej sztuki towaru po zrealizowaniu przez kontrahenta warunku polegającego na zakupie określonej ilości asortymentu stanowi więc rabat (odnoszący się do konkretnego zakupu) i w konsekwencji pomniejszeniu ulega o jego wartość podstawa opodatkowania tej transakcji. Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż powyższy rabat (udzielony przy dokonanej sprzedaży) nosi cechy rabatu transakcyjnego, w związku z czym udzielany jest w momencie wystawienia faktury, a więc Podatnik sumę wartości sprzedaży netto winien zmniejszyć o kwotę powyższego rabatu (dofinansowania). Jednocześnie odpowiedniemu zmniejszeniu powinny ulec ceny jednostkowe, wartości netto i brutto sprzedawanych towarów. Reasumując nieodpłatne przekazanie przez Podatnika w powyższych okolicznościach dodatkowej sztuki towaru do zakupionego wcześniej asortymentu (stanowiące rabat pomniejszający podstawę opodatkowania podatkiem) nie będzie jak sugeruje Podatnik nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Niewłaściwe jest zatem stanowisko Podatnika polegające na tym, że czynność powyższa nie podlega opodatkowaniu podatkiem z uwagi na fakt, że dostawa dodatkowej sztuki asortymentu ma charakter nieodpłatny na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem w związku z czym następuje wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy. Przepis ten bowiem odnosi się do innej sytuacji faktycznej oraz prawnej. Stanowisko Podatnika uznające powyższą czynność za nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy uznać więc za nieprawidłowe. Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu prawnego na dzień złożenia wniosku przez Podatnika tj. 07.09.2005 r. traci swoją ważność z dniem zmiany przepisów. Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej- do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, ul. Geodetów 1. Zażalenie należy zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnieść w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia za pośrednictwem organu, który je wydał. Zażalenie winno zawierać zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zarzuty, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.