Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem Nr PP/443/1/14/15/05 z dnia 24.03.2005 r. stwierdził, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie fazy obrotu towarami, nie tylko sprzedaż wyrobów dokonywana przez producenta, zatem ustalenie i stosowanie właściwych stawek podatkowych jest obowiązkiem każdego podatnika VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego zaznaczył również, że w celu zabezpieczenia się przed ewentualnymi negatywnymi skutkami stosowania niewłaściwej stawki podatkowej, w przypadku posiadania opinii wydanych dla innych podmiotów (również dla producentów towarów), podatnik powinien wystąpić do urzędu statystycznego o potwierdzenie bądź weryfikację tych opinii, z uwagi na to, iż może się zdarzyć, że opinie takie, wydane na podstawie niekompletnych informacji, dostarczonych przez producenta, nie w pełni odpowiadają towarowi sprzedawanemu podatnikowi lub też zostały później zweryfikowane, o czym podatnik nie został poinformowany przez podmiot, dla którego opinia została wydana.

Ponadto organ podatkowy I instancji podkreślił, że zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125,134,138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego zaznaczył również, że ustawodawca zawarł w zapisach art. 109 ust. 4-8 ustawy o VAT sankcje z tytułu nieprawidłowego określenia kwoty zobowiązania podatkowego lub zwrotu różnicy podatku, które wynikają z nieprawidłowych danych zawartych w ewidencjach VAT, a w konsekwencji w deklaracjach dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Jednocześnie organ podatkowy I instancji podzielił opinię, iż zaliczenie określonego wyrobu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązku producenta tego wyrobu, gdyż wynika to z faktu, że właśnie producent posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia wyrobu do odpowiedniego grupowania, a w przypadkach trudności w ustaleniu właściwego grupowania producent może zwrócić się o pomoc do urzędu statystycznego.

Z uwagi na powyższe organ podatkowy I instancji nie zgodził się z opinią Spółki, iż wyłącznie producent ponosi odpowiedzialność za prawidłową klasyfikację towaru, natomiast dystrybutorzy w przypadku błędnej klasyfikacji wyrobu nie ponoszą takiej odpowiedzialności.

Organ odwoławczy po zapoznaniu się z materiałem dowodowym sprawy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U Nr 54 poz. 535 z 2004 r.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pod pojęciem towaru, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumiemy rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że ustawodawca w sprawach właściwej klasyfikacji towarów i usług odsyła do klasyfikacji opracowanych przez organy statystyczne. Natomiast odpowiednie zaklasyfikowanie towarów przez organy statystyczne przesądza o wysokości stawki podatkowej w podatku VAT. Określenie towarów i usług korzystających z opodatkowania preferencyjnymi stawkami podatku VAT (tj. mniejszymi niż 22%) oparte jest na symbolach wynikających z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W przypadku jednak, gdy przedmiotem dostawy są towary niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, podlegają one opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, chyba, że obniżoną stawkę stosuje się niezależnie od symbolu klasyfikacji statystycznej.

Zgodnie z punktem 7.3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z dnia 29 kwietnia 2004 r.) zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu z uwagi na to, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Jednak obowiązek zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU dotyczy nie tylko producentów (usługodawców), lecz obowiązuje wszystkich podatników VAT, a więc uczestników obrotu we wszystkich jego fazach.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 109 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, w razie stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał nieprawidłowe kwoty podatku VAT, zaniżył zobowiązanie lub zawyżył kwotę zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określa wysokość rozliczenia w prawidłowej wysokości oraz ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty różnicy między wielkością określoną przez organ podatkowy a zadeklarowaną przez podatnika.

Zatem cytowane wyżej przepisy ustawy o VAT wyraźnie wskazują, że konsekwencje z tytułu nieprawidłowego określenia zobowiązania podatkowego, kwoty zwrotu różnicy podatku lub podatku naliczonego (które może wynikać również z błędnego zaliczenia wyrobu do właściwego grupowania PKWiU) ponosi każdy podatnik podatku od towarów i usług.

Organ odwoławczy stwierdza, że obowiązkiem podatnika jest właściwa klasyfikacja sprzedawanych towarów lub świadczonych usług, a w przypadku wątpliwości w powyższym zakresie podatnik powinien zwrócić się do Ośrodka Interpretacji i Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 97-176 Łódź.

Wobec powyższego stanowisko Podatnika wyrażone we wniosku z dnia 11.01.2005 r., iż w przypadku błędnej kwalifikacji towarów dokonanej na wniosek producenta, powodującej w konsekwencji zastosowanie błędnej, zaniżonej stawki podatku VAT odpowiada wyłącznie producent, a nie dystrybutorzy jego wyrobu jest nieprawidłowa.

Jako uzasadnienie należy wskazać również przepis art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Natomiast z obowiązku podatkowego wynika zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa (...) podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu, określonych w przepisach prawa podatkowego.

Art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej stanowi natomiast, że jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku (...), organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość podatku.

Decyzją tą organ podatkowy nakłada na podatnika obowiązek zapłaty podatku w prawidłowej wysokości, natomiast za wszelkie nieprawidłowości stwierdzone w toku postępowania podatkowego odpowiedzialność ponosi wyłącznie podatnik.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Niniejsza decyzja jest ostateczna.

Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia decyzji, za pośrednictwem tut. organu