DECYZJA

Na zasadzie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Spółki z dnia 13 czerwca 2005 r. L.dz. PEC/DE/3018/2005 na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie z dnia 31 maja 2005 r. Nr PDU3-423/8/05, uznające za nieprawidłowe stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2005 r. L.dz. PEC/DE/1961/2005 o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w sprawie określenia wartości początkowej firmy, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie odmawia zmiany kwestionowanegopostanowienia.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 19 kwietnia 2005 r. L.dz PEC/DE/1961/2005, uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2005 r., Strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie o potwierdzenie, czy przedstawione we wniosku ustalenie podatkowej wartości firmy jest zgodne z zasadami prawa podatkowego.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 31 maja 2005 r. Nr PDI/3-423/8/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chrzanowie odmówił uznania za słuszne powyżej wskazanego stanowiska Strony, powołując się w treści uzasadnienia tego postanowienia na art. 16g ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz art. 4a powołanej ustawy odnośnie wartości początkowej firmy oraz pojęcia składników majątkowych. Organ I instancji uznał bowiem, wyłączając możliwość zaliczenia do długów funkcjonalnie związanych z działalnością gospodarczą firmy rezerw na zobowiązania wobec pracowników, iż nie mieszczą się pod pojęciem długów, ponieważ są jedynie szacunkiem kwot przyszłych zobowiązań. Natomiast w kwestii rozliczeń międzyokresowych przychodów, stwierdzono, iż nie mogą one wpływać na wartość firmy, istotne są dla potrzeb ustalenia wyniku finansowego przyszłych okresów w rachunku bilansowym.

W zażaleniu z dnia 13 czerwca 2005 r. L.dz. PEC/DE/3018/2005 na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie Strona nie zgodziła się z jego treścią. W swoim zażaleniu podniosła, że kwoty zobowiązań wobec pracowników, na które utworzono rezerwy wynikały z dokumentów "Porozumienie w sprawie Gwarancji Pracowniczych, Socjalnych i Związkowych" oraz Zakładowego Układu Zbiorowego. Kwoty tych zobowiązań, na które utworzono rezerwy w 2004 r. zostały wypłacone w roku 2005. W opinii Strony do długu funkcjonalnie związanego z działalnością, można było żaliczyć przychody przyszłych okresów, ponieważ była to zaliczkowa wpłata za dostawę ciepła rozliczana dostawami ciepła.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po zapoznaniu się z całością materiałów zebranych w sprawie oraz w wyniku przeanalizowania argumentów zawartych w zażaleniu Strony, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz o przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa uznał, iż azawarte w niniejszym postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie stanowisko jest prawidłowe.
Należy zwrócić uwagę, że organ I instancji słusznie zauważył, że pojęcie rezerw nie można utożsamiać z pojęciem długu, które odnosi się do zaistniałego zdarzenia. Natomiast rezerwy mogą dotyczyć ewentualnych przyszłych zobowiązań, a zatem zdarzeń przyszłych niepewnych, wobec czego nie można uznać, iż stanowią one dług.

W kwestii rozliczeń międzyokresowych przychodów należy stwierdzić, iż wpływy z przychodów sprzed przekształcenia znalazły bowiem odzwierciedlenie w wartości składników majątkowych (aktywów) przedsiębiorstwa wnoszonego w formie aportu do spółki. Odmienne rozumienie pojęć nie byłoby zgodne z wykładnią przepisów art. 4a pkt 2, art. 16g ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji niniejszej decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. Stronie jeżeli uzna, że decyzja ta jest niezgodna z prawem przysługuje prawo wniesienia skargi w dwóch egzemplarzach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30-tu dni od daty jej otrzymania.