P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa /j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60/ Naczelnik Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu wniosku o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych ekwiwalentów za pranie i używanie odzieży roboczej
– postanawia uznać przedstawione stanowisko za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 24 czerwca 2005r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczący zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych ekwiwalentów za pranie i używanie odzieży roboczej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie cięcia, heblowania drewna.Zatrudnieni pracownicy posiadają ubrania robocze, których obowiązek noszenia wynika z Kodeksu pracy. Pracodawca nie może zapewnić prania tej odzież wobec czego wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.
Zapytanie dotyczy zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych wypłaconego pracownikom ekwiwalentu za pranie i używanie odzieży roboczej .
W powyższej sprawie mają zastosowanie przepisy art. 21 ust. 1 pkt. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2005 r. po nowelizacji na podstawie ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 263, poz. 2619).
Stosownie do zmienionej regulacji wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
Ustawą, która określa obowiązki pracodawcy względem pracownika m.in. w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy jest ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (j.t. z 1998 r. Dz.U. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Zgodnie z art. 237(9) § 3 i 3 Kodeksu pracy, pracodawca obowiązany jest zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonane przez pracownika, pod warunkiem wypłacenia przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika. Z powyższego wynika, że na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy pracodawca zobowiązany jest do wypłaty na rzecz pracowników ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej oraz używanie własnej odzieży i obuwia roboczej w sytuacji, gdy zaistnieją przesłanki określone w wyżej przytoczonych przepisach. W świetle powyższego ekwiwalenty pieniężne za pranie i używanie odzieży roboczej przyznawane na podstawie ww. przepisów kodeksu pracy korzystają w 2005 r. ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wymienione przepisy tutejszy organ podatkowy potwierdza prawidłowość stanowiska wyrażonego we wniosku i postanawia jak na wstępie.
Niniejsza interpretacja odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60./ niniejsza interpretecja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia w trybie określonym w art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.