Podatniczka zwróciła się o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Z przedstawionego przez wnioskującą stanu faktycznego wynika, że w dniu 26 kwietnia 2004 r. zawarła przed Sądem Rejonowym - Sądem Pracy ugodę ze Sp. z o.o. o wypłatę odszkodowania tytułem zaspokojenia roszczeń związanych z nieuzasadnionym rozwiązaniem stosunku pracy. Ustalona przez strony wysokość odszkodowania w kwocie 23.000,00 zł była wielkością umowną i zarówno zasady oraz sposób jej wyliczenia nie były oparte na przepisie art. 47 Kodeksu pracy. W związku z powyższym podatniczka zwraca się z pytaniem, czy otrzymane przez nią odszkodowanie umowne podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskującej w powyższej sprawie ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego otrzymane odszkodowanie winno być zwolnione od podatku dochodowego. Jednakże istnieje wątpliwość, czy zagadnienia tego nie reguluje przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) powołanej ustawy.

Ponadto podatniczka wyjaśnia, że kwotę otrzymanego odszkodowania ujęła w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2004 r. dokonując równocześnie zapłaty podatku.

Ustosunkowując się do powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie stwierdza, iż w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. - wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.

Przepisem, z którego wynika prawo do odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy jest art. 45 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Z przedstawionej w zapytaniu sytuacji faktycznej wynika, iż podatniczka zawarła ze swoim byłym pracodawcą ugodę przed Sądem Pracy. Strony postanowiły, że zostanie wypłacone jej odszkodowanie ze względu na sprzeczne z prawem rozwiązanie stosunku pracy. W rezultacie zrezygnowano z rozstrzygnięcia sądowego i przyjęto umówioną kwotę stanowiącą ""zaspokojenie roszczeń powódki"". Należność ta została wypłacona na podstawie ugody Sądowej jest więc odszkodowaniem, o którym mówi cytowany wyżej art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli wymienionym jako wyjątek ze zwolnienia od opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b powołanej ustawy, gdyż w tym przepisie zawarte jest zwolnienie od podatku dochodowego dla innych odszkodowań (czyli innych niż te, których zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tychże), otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Reasumując, otrzymane (na podstawie ugody sądowej) odszkodowanie umowne mieści sią w uregulowaniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Stanowi zatem przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 tejże ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie stanowisko wyrażone we wniosku uznał za nieprawidłowe.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej wydania.