Pismem z dnia 14.03.2005 r. Sp. z o.o. zwróciła się o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, a w szczególności art. 21 ust. 1 pkt 11 i 11a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka zatrudnionym pracownikom wypłaca ekwiwalent pieniężny za pranie własnej odzieży roboczej zgodnie z wymogami BHP. Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy ekwiwalent ten od 1.01.2005 r., w związku z usunięciem z treści powołanego wyżej artykułu słów: ,,a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej"", podlega opodatkowaniu.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie stwierdza, iż w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1.01.2005 r. po nowelizacji na podstawie ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 263, poz. 2619). Stosownie do zmienionej regulacji wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W treści powołanego artykułu nie został podany katalog świadczeń rzeczowych lub ich ekwiwalentów, których otrzymanie nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, jednakże ustawodawca dokonał delegacji ustawowej odnosząc się do innych ustaw.

Ustawą, która określa obowiązki pracodawcy względem pracownika m.in. w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy jest ustawa z dnia 26 czerca 1974 r. Kodeks pracy ( j.t. z 1998 r. Dz.U. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 237(9) par. 2 i par. 3 Kodeksu pracy, pracodawca obowiązany jest zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.

Reasumując, wypłacany pracownikom ekwiwalent za pranie odzieży roboczej przysługujący na podstawie przepisów o bezpieczeńswie i higienie pracy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie wyjaśnia, iż w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. - gdyż zwolnienie to dotyczy świadczeń rzeczowych i ekwiwalentów za te świadczenia należnych ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostałym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, a nie tylko wynikających z przepisów BHP. Powyższy przepis ma zatem zastosowanie do pracowników, z którymi zawarty jest stosunek służbowy, powstający w drodze mianowania lub powołania. Dotyczy on takich osób jak: żołnierze zawodowi w służbie stałej i kontraktowej, strażacy, policjanci, funkcjonariusze celni.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku zgodnie ze stanem obowiązującym w dniu jej wydania.