INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 16.05.2012 r. (data wpływu 21.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania pyłu węglowego węgla brunatnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania pyłu węglowego węgla brunatnego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka w procesie wytwarzania mieszanek mineralno-asfaltowych („X”) wykorzystuje pył węglowy węgla brunatnego, klasyfikowany zgodnie z nomenklaturą scaloną („X”) w pozycji 2702 10 00 – „Węgiel brunatny nawet sproszkowany, ale nieaglomerowany (z wył. gagatu)”.

Spółka wykorzystuje X w działalności gospodarczej (remonty i budowa nawierzchni drogowych). X klasyfikowane jest zgodnie z CN w pozycji 2715 00 00 - „Mieszanki bitumiczne na bazie naturalnego asfaltu, naturalnego bitumu, bitumu naftowego, smoły mineralnej lub mineralnego paku smołowego (np. masy uszczelniające bitumiczne, fluksy)”. Pył węglowy wykorzystywany jest w procesie wytwarzania X do podgrzewania kruszywa (kruszywo jest jednym ze składników X).

Spółka nabywa pył węglowy od kontrahenta z siedzibą w innym niż Polska kraju członkowskim Unii Europejskiej („Kontrahent”). Pył transportowany jest przez Kontrahenta z innego kraju członkowskiego do Polski. Zgodnie z umową Kontrahent jest zobowiązany do dostawy pyłu węglowego do wytwórni mas bitumicznych należących do Spółki i znajdujących się na terenie Polski. Zgodnie z umową miejscem dostawy pyłu i miejscem wykonania świadczenia jest punkt przyłącza węża silosu ciężarówki w wytwórni mas bitumicznych Spółki. Przejście ryzyka utraty pyłu z Kontrahenta na Spółkę następuje po przejściu pyłu z ciężarówki-silosu do punktu przyłącza węża silosu wytwórni mas bitumicznych. Zgodnie z umową Kontrahent odpowiada za transport pyłu, konserwację urządzeń do przeładunku, o ile należą one do ciężarówki, jak też za proces przeładunku z zastosowaniem kompresora, który należy do wyposażenia ciężarówki dostarczającej pył na zlecenie Kontrahenta. Spółka nie transportuje pyłu węglowego. Po odbiorze pyłu Spółka nie dokonuje jego przemieszczania. Pył jest zużywany w tej wytwórni, do której został dostarczony przez Kontrahenta.Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego w rozumieniu przepisów ustawy...
2. Czy zużywanie przez Spółkę pyłu węglowego w procesie produkcji X jest zwolnione od akcyzy...
3. Czy - przy założeniu, że produkcja X stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy - zużywanie przez Spółkę pyłu węglowego jest zwolnione od akcyzy...
4. W przypadku uznania przez Dyrektora Izby Skarbowej stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, tj. w przypadku uznania, że w omawianym stanie faktycznym Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego - Spółka zwraca się z pytaniem, czy takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy...
5. W przypadku uznania przez Dyrektora Izby Skarbowej stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, tj. w przypadku uznania, że w omawianym stanie faktycznym Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego, Spółka zwraca się z następującym pytaniem: czy - przy założeniu, że produkcja X stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust 2 pkt 7 ustawy - takie nabycie wewnątrzwspólnotowe pyłu węglowego jest zwolnione od akcyzy...,
6. Czy przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy na Spółce ciążą obowiązki wskazane w art. 78 ust. 1 ustawy...,
7. Czy - przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe nie jest zwolnione od akcyzy na Spółce ciążą obowiązki wskazane w art. 78 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy...
8. Czy - przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy - dokumentem dostawy w przypadku takiego nabycia może być faktura otrzymana od Kontrahenta zawierająca nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, oraz podpis przedstawiciela Spółki wraz z adnotacją o przeznaczeniu tych wyrobów uprawniającym do korzystania ze zwolnienia od akcyzy na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Spółki...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki nie dokonuje ona, w świetle przepisów ustawy, nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego.Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt la ustawy przez wyroby węglowe rozumie się wyroby energetyczne, określone w 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Pozycję 20 załącznika stanowi „ex 2702 CN węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych”. Jak wskazano wyżej pył węglowy nabywany przez Spółkę klasyfikowany jest zgodnie z CN w pozycji 2702 10 00 - „Węgiel brunatny , nawet sproszkowany, ale nieaglomerowany (z wył. gagatu)” i jest wykorzystywany do podgrzewania kruszywa (jednego ze składników X). Pył węglowy nabywany przez Spółkę stanowi zatem wyrób węglowy w rozumieniu ustawy. Trzeba zauważyć, że pył węglowy - jako wyrób energetyczny - jest wyrobem akcyzowym w rozumieniu przepisów ustawy, ponieważ zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy przez wyroby akcyzowe rozumie się m.in. wyroby energetyczne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się przemieszczenie wyrobów z akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 13 ustawy podatnikiem akcyzy jest podmiot dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą.

W przedmiotowym stanie faktycznym niewątpliwie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych, bowiem pył węglowy (będący wyrobem akcyzowym) przemieszczany jest z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski. Należy jednak zwrócić uwagę, że to nie Spółka dokonuje owego przemieszczenia. Za transport pyłu (czyli za jego przemieszczenie) odpowiedzialny jest Kontrahent. Nabycie przez Spółkę pyłu i przejście na Spółkę ryzyka związanego z jego utratą następuje na terytorium Polski. W momencie, w którym pył węglowy jest przemieszczany z Niemiec do Polski (czyli w chwili, w której następuje jego wewnątrzwspólnotowe nabycie w rozumieniu ustawy) Spółka nie jest jeszcze jego właścicielem. Spółka nie „kontroluje” transportu pyłu. Co istotne, dla Spółki nie ma nawet znaczenia skąd Kontrahent przywiezie zamówiony pył (z Polski, z innego kraju członkowskiego, z kraju niebędącego członkiem UE). Spółka ma jedynie odebrać pył na terenie Polski i zapłacić wynagrodzenie za jego dostawę. W konsekwencji należy stwierdzić, że to nie Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego.

Nabycie wewnątrzwspólnotowe w świetle przepisów ustawy jest czynnością faktyczną i nie musi (choć oczywiście może) mu towarzyszyć jakakolwiek transakcja (w szczególności przeniesienie własności). „Za (...) wewnątrzwspólnotowe nabycie uznaje się fizyczne przemieszczenie wyrobu z terytorium jednego państwa do drugiego. W konsekwencji, czynnością opodatkowaną akcyzą będzie każde przemieszczenie wyrobu z jednego państwa członkowskiego do drugiego, np. przemieszczenie wyrobów z magazynu w jednym państwie do magazynu znajdującego się w innym państwie. W efekcie, pomimo, iż nie wystąpi transakcja w rozumieniu ekonomicznym (np. sprzedaż) przemieszczenie przez podatnika wyrobów akcyzowych pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi, będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą” (Sz. Parulski, „Akcyza Komentarz”, wyd. II, LEX 2010 r.). Skoro zatem przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się samo przemieszczenie wyrobów akcyzowych z innego państwa członkowskiego do Polski, a podatnikiem akcyzy jest podmiot dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, toteż Spółka nie może zostać uznana za podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego. To nie Spółka bowiem, lecz Kontrahent, dokonuje jego przemieszczenia z innego kraju członkowskiego do Polski.

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym nie dokonuje ona w przedmiotowym stanie faktycznym nabycia wewnątrzwspólnotowego, znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Na przykład w interpretacji indywidualnej z dnia 13 kwietnia 2007 r. (nr 441000-PAI-9100I-4/07/107/EU) Naczelnik I Urzędu Celnego w Warszawie stwierdził: „Ponieważ nabycie wewnątrzwspólnotowe zostało zdefiniowane jako przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju i podlega opodatkowaniu akcyzą należy uznać, iż podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku akcyzowego będzie podmiot organizujący transport. Jeśli więc Spółka organizuje transport pomiędzy magazynem zagranicznego producenta, a magazynem polskiego odbiorcy towarów, a wszelkie ryzyka związane z tym towarem przechodzą na polskiego odbiorcę z chwilą dostarczenia towaru do jego magazynu, należy uznać, iż to Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego. Natomiast w sytuacji gdy polski klient samodzielnie odbiera towar z magazynu zagranicznego producenta, należy uznać, iż to on jest podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego”.

Z powyższej interpretacji wynika, że za podatnika dokonującego nabycia wewnątrzwspólnotowego należy uznać podmiot organizujący (czy to samodzielnie, czy „przy użyciu” innych podmiotów) przemieszczenie (transport) towarów. Przekładając tę zasadę na grunt omawianego stanu faktycznego trzeba zauważyć, że to Kontrahent, a nie Spółka jest podmiotem „organizującym” i odpowiedzialnym za przemieszczenie do Polski pyłu węglowego. Dlatego Spółka nie może zostać uznana za podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia pyłu węglowego.

Takie samo stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji Indywidualnej z 14 sierpnia 2007 r. (nr ILPP3/443-3/07-3/TK): „W przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym zakupiony gaz skroplony przemieszczany będzie do kraju od producentów zagranicznych z terenu Wspólnoty Europejskiej środkiem transportu należącym do Spółki lub do wynajętego przewoźnika. Z punktu widzenia przepisów o podatku akcyzowym istotne jest jednak to, kto dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu i kto jest podatnikiem (...) Wobec powyższego stwierdzić należy, iż czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia gazu skroplonego wykonuje Wnioskodawca. Bowiem to Wnioskodawca przemieszcza wyrób akcyzowy, wprowadza do swojego składu podatkowego zgodnie z treścią art. 7 ust. 3 ww. ustawy o podatku akcyzowym u niego powstaje obowiązek podatkowy. Wykonując zatem czynność nabycia wewnątrzwspólnotowego skroplonego gazu za podatnika uznać należy Wnioskodawcę. Z kolei w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym pośrednik nie dokonuje czynności przemieszczenia a więc i nie dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego gazu”.

Jakkolwiek powyższe interpretacje dotyczyły przepisów nieobowiązującej już ustawy o podatku akcyzowym z 23 stycznia 2004 r., to z uwagi na niemal identyczne brzmienie definicji nabycia wewnątrzwspólnotowego w ustawie, uwagi poczynione we wskazanych interpretacjach pozostają aktualne.

Spółka nie dokonuje przemieszczenia do Polski wyrobów akcyzowych. Spółka nabywa takie wyroby, lecz ich transport organizowany jest przez inne podmioty. Samo nabycie pyłu węglowego, który został wcześniej przywieziony do Polski przez inny podmiot, nie stanowi zaś nabycia wewnątrzwspólnotowego w świetle przepisów ustawy.Podsumowując, w ocenie Spółki nie dokonuje ona nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego.

Zdaniem Spółki zużywanie przez nią pyłu węglowego w procesie produkcji X jest zwolnione od akcyzy. Na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju. Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się m.in. ich użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy).

Zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesie produkcji wyrobów energetycznych. W ocenie Spółki pył węglowy jest zużywany w procesie produkcji wyrobów energetycznych dlatego jego zużycie jest zwolnione od akcyzy.

Pył węglowy nabywany przez Spółkę zużywany jest w ramach procesu wytwarzania X. Tymczasem X jest wyrobem energetycznym w świetle przepisów ustawy - na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych zalicza się m.in. wyroby objęte pozycjami CN od 2704 do 2715 (X klasyfikowane jest w poz. 2715 00 00). W konsekwencji należy stwierdzić, że pył węglowy jest zużywany w procesie produkcji wyrobów energetycznych. Skoro zatem pył węglowy zużywany jest w procesie produkcji wyrobów energetycznych, jest on objęty zwolnieniem z art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy. Trzeba podkreślić, że wykorzystywanie pyłu węglowego przez Spółkę w sposób opisany we wniosku stanowi „zużywanie w procesie produkcji wyrobów energetycznych”. Pył węglowy służy do ogrzewania kruszywa, które jest jednym ze składników wyrobu energetycznego. Ogrzewanie kruszywa stanowi jeden z elementów procesu zmierzającego do uzyskania substancji o określonych właściwościach (X). Tym samym pył węglowy jest zużywany w procesie produkcji tej - będącej wyrobem energetycznym - substancji.

Powyższe stanowisko - dotyczące sformułowania „zużycie w procesie produkcji” znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, w których organy podatkowe wyjaśniły jak należy rozumieć określenie „zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej”. W interpretacji z dnia 31 października 2011 r. (nr ILPP3/443-65/11-2/TW) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że za energię elektryczną wykorzystywaną w procesie produkcji energii elektrycznej należy uznać m.in. energię do „podtrzymywania procesów produkcyjnych, tj. utrzymywania urządzeń (instalacji, maszyn) wykorzystywanych w procesie produkcji energii elektrycznej w stanie umożliwiającym podjęcie produkcji elektrycznej po zakończeniu postoju wynikającego np. z konieczności konserwacji lub naprawy danego urządzenia”. Nie można natomiast - w ocenie organu - za energię elektryczną wykorzystywaną w procesie produkcji energii elektrycznej uznać „energii zużywanej w celu podtrzymywania procesów produkcyjnych, tj. na potrzeby oświetlenia oraz ogrzewania terenu produkcji energii elektrycznej (np. hali, w której przebiega podstawowy proces produkcji energii elektrycznej) oraz wszelkie inne zużycie energii elektrycznej pośrednio związane z jej produkcją ale konieczne do zapewnienia prawidłowej realizacji i kontynuacji (tj. podtrzymywania) procesów produkcji energii Elektrycznej”.

Przekładając powyższe rozważania na grunt omawianej sprawy, należy stwierdzić, że wykorzystywanie pyłu węglowego w celu podgrzania kruszywa (składnika wyrobu energetycznego) - czyli zużywanie pyłu na jednym z etapów wytwarzania wyrobu energetycznego - stanowi zużycie pyłu węglowego w procesie produkcji tego wyrobu.

Inne wnioski należałoby wyciągnąć w sytuacji, w której pył byłby wykorzystywany, na przykład, do ogrzania hali produkcyjnej w której wytwarza się X. Wówczas nie można byłoby mówić o zużyciu pyłu „w procesie produkcji”, gdyż zużycie nie byłoby bezpośrednio związane z wytwarzaniem wyrobu energetycznego. Jednakże w przedmiotowym stanie faktycznym pył węglowy jest zużywany bezpośrednio w procesie produkcji X: ogrzewanie jednej z substancji, które umożliwia „wytworzenie” wyrobu energetycznego stanowi, zdaniem Spółki „zużycie w procesie produkcji” tego wyrobu.

Takie same wnioski wynikają z wydawanych przez organy podatkowe interpretacji dotyczących zużycia wyrobów węglowych w procesach mineralogicznych. Na przykład w interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2012 r. (nr IPTPP3/443A-41/11-2/BJ) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że zużycie węgla do wypalania surowca w piecach szybowych w procesie produkcji wapna palonego i hydratyzowanego stanowi „zużycie węgla w procesach mineralogicznych”. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 29 lutego 2012 r. (nr ILPP3/443-104/11-3/TK), a także w interpretacji z dnia 15 lutego 2012 r. dotyczącej zużycia węgla w procesach metalurgicznych (interpretacja nr ILPP3/443-100/11-3/TK).

Tak jak zużycie wyrobów węglowych w celu wytworzenia ciepła w ramach określonego procesu stanowi „zużycie węgla” w tym „procesie”, tak też zużycie węgla w celu wytworzenia ciepła niezbędnego do produkcji wyrobu energetycznego stanowi „użycie węgla w procesie produkcji” tego wyrobu. Z powyższych interpretacji wynika zatem, że zużycie pyłu węglowego w przedmiotowym stanie faktycznym jest zużyciem w procesie produkcji X (a zatem wyrobu energetycznego).

Trzeba zaznaczyć, że Spółka prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy, a zatem spełnia warunek konieczny do zastosowania zwolnienia z art. 31a ust. 2 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zużywanie przez Spółkę pyłu węglowego w procesie produkcji X jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy.Podsumowując, w ocenie Spółki, zużywanie przez nią pyłu węglowego jest zwolnione od akcyzy.

Zdaniem Spółki - przy założeniu, że produkcja X stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy - zużywanie przez Spółkę pyłu węglowego jest zwolnione od akcyzy.Zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane m.in. w procesach mineralogicznych.

Zużycie pyłu węglowego do ogrzania kruszywa w ramach procesu mineralogicznego należy zakwalifikować jako „zużycie wyrobu węglowego w procesie mineralogicznym”. W tym zakresie aktualna pozostaje argumentacja Spółki zawarta w uzasadnieniu własnego stanowiska dotyczącego pytania nr 2.

W szczególności za prawidłowością poglądu Spółki przemawiają interpretacje organów podatkowych (interpretacja indywidualna Dyrektora lzby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 stycznia 2012 r. nr IPTPP3/443A-41/11-2/BJ a także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lutego 2012 r. nr ILPP3/443-104/11-3/TK).

Warto zaznaczyć, że Spółka spełnia również niezbędny do zastosowania zwolnienia warunek w zakresie prowadzenia odpowiedniej ewidencji (art. 31a ust. 4 ustawy).

Podsumowując, w ocenie Spółki - przy założeniu, że produkcja X stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy - zużywanie przez Spółkę pyłu węglowego jest zwolnione od akcyzy.Zdaniem Spółki - w przypadku uznania, że w omawianym stanie faktycznym Spółka dokonuje nabycia wewtnąrzwspólnotowego pyłu węglowego - takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy „nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2”. Zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesie produkcji wyrobów energetycznych. W ocenie Spółki - przy założeniu, że dokonuje ona nabycia wewnątrzwspólnotowego - takie nabycie jest objęte powyższym zwolnieniem.

Jak wskazano wyżej, pył węglowy jest zużywany w procesie produkcji wyrobów energetycznych (X), a zatem jest on objęty zwolnieniem z art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy. Z powyższego wynika, że nabycie wewnątrzwspólnotowe tego pyłu jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Spółka prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy, a zatem spełnia warunek konieczny do zastosowania zwolnienia z art. 31a ust. 2 ustawy.

Podsumowując, w ocenie Spółki - w przypadku uznania, że w omawianym stanie faktycznym Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego - takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy.

Zdaniem Spółki - przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że produkcja X stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy - takie nabycie wewnątrzwspólnotowe pyłu węglowego jest zwolnione od akcyzy. Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2. Zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 7 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane m.in. w procesach mineralogicznych. Zużycie pyłu węglowego do ogrzania kruszywa w ramach procesu mineralogicznego należy zakwalifikować jako „zużycie wyrobu węglowego w procesie mineralogicznym”.

W tym zakresie aktualna pozostaje argumentacja Spółki zawarta w uzasadnieniu własnego stanowiska dotyczącego pytania nr 2 i nr 3. W szczególności za prawidłowością poglądu Spółki przemawiają interpretacje organów podatkowych (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 stycznia 2012 r. nr IPTPP3/443A-41/11-2/BJ), a także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lutego 2012 r. nr ILPP3/443-104/11-3/TK).

Warto zaznaczyć, że Spółka spełnia również niezbędny do zastosowania zwolnienia warunek w zakresie prowadzenia odpowiedniej ewidencji (art. 31a ust. 4 ustawy).Podsumowując, w ocenie Spółki - przy założeniu, że produkcja X stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy- dokonywane przez Spółkę nabycie wewnątrzwspólnotowe pyłu węglowego jest zwolnione od akcyzy.

Zdaniem Spółki - przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy – na Spółce nie ciążą obowiązki wskazane w art. 78 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 78 ust. 1 ustawy „w przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarcze na terytorium kraju, jest obowiązany:

1. przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego naczelnika urzędu celnego i złożyć zabezpieczenie akcyzowe;
2. potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na uproszczonym dokumencie towarzyszącym oraz wystawić i dołączyć do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytoriom kraju;
3. bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwej izby celnej, w terminie 10 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego;
4. prowadzić ewidencję nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych”.
   
   

Wykładnia art. 78 ust. 1 ustawy nie może być dokonywana w oderwaniu od innych przepisów ustawy. W szczególności, mając na uwadze przedmiotowy stan faktyczny należy przeanalizować art. 21a ustawy regulujący obowiązki podatników związane z opodatkowaniem wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 21a ust. 1 ustawy „w przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3”.

Na podstawie art. 21a ust. 3 ustawy „przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy”. Oznacza to, że w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych zwolnionych podatnicy nie są zobowiązani do składania deklaracji podatkowych (oraz, co oczywiste, do wpłaty podatku).

Art. 21a ust. 1 ustawy nakłada na podatników obowiązki dotyczące składania deklaracji i wpłaty podatku. Zawarte w końcowej części art. 21a ust. 1 sformułowane „z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3” oznacza, że w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych obowiązuje określony w art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy termin składania deklaracji i wpłaty podatku (tj. 10 dzień od dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy).

Zdaniem Spółki art. 21a ust. 1 ustawy, poprzez sformułowanie „z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3” wyznacza zakres zastosowania art. 78 ust. 1 ustawy względem wyrobów węglowych. Należy mieć jednak na uwadze, że ze względu na art. 21a ust. 3 ustawy, który wyłącza zastosowanie art. 21a ust. 1 ustawy wobec wyrobów zwolnionych, art. 78 ust. 1 w ogóle nie będzie miał zastosowania w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy.

Potwierdzeniem poglądu, iż obowiązki z art. 78 ust. 1 ustawy nie mają zastosowania do transakcji związanych z wyrobami węglowymi są także przepisy ustawy dotyczące zabezpieczeń akcyzowych. Trzeba zauważyć, że w obrocie krajowym wyrobami węglowymi, wśród warunków zastosowania zwolnienia od akcyzy nie ma obowiązku złożenia zabezpieczenia. Tymczasem przyjęcie stanowiska, że art. 78 ust 1 ustawy (a w szczególności art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy dotyczący zabezpieczenia) ma zastosowanie do wyrobów węglowych prowadziłoby do wniosku, że złożenie zabezpieczenia jest konieczne przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym takich wyrobów. Taka interpretacja przepisów skutkowałaby niedopuszczalnym, w świetle zasad podatku akcyzowego, różnicowaniem „wymogów podatkowych” transakcji krajowych i międzynarodowych.

Mając powyższe na uwadze trzeba stwierdzić, że dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy nie wiąże się z powstaniem obowiązków określonych w art. 78 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w ocenie Spółki, przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy - na Spółce nie ciążą obowiązki wskazane w art. 78 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Spółki, przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe nie jest zwolnione od akcyzy, na Spółce nie ciążą obowiązki wskazane w art. 78 ust. 1 pkt 1. 2 i 4 ustawy.

Jak wskazano wyżej, w uzasadnieniu własnego stanowiska w zakresie pytania nr 6, art. 21a ust. 1 ustawy wyznacza zakres zastosowania art. 78 ust. 1 ustawy względom wyrobów węglowych. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych, które nie są zwolnione od akcyzy, na podatniku ciążą wymogi wskazane w art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy (dotyczące terminu składania deklaracji i wpłaty podatku). W przypadku takiego nabycia wewnątrzwspólnotowego nie ma natomiast zastosowania art. 78 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy.

Podsumowując, w ocenie Spółki, przy założeniu, że dokonywane przez Spółkę nabycie wewnątrzwspólnotowe pyłu węglowego nie jest zwolnione od akcyzy, na Spółce nie ciążą obowiązki wskazane w art. 78 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy.

Zdaniem Spółki - przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy dokumentem dostawy w przypadku takiego nabycia może być faktura otrzymana od Kontrahenta zawierająca nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, oraz podpis przedstawiciela Spółki wraz z adnotacją o przeznaczeniu tych wyrobów uprawniającym do korzystania ze zwolnienia od akcyzy na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Spółki.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy. Szczegółowe zasady dotyczące dokumentów dostawy uregulowane zostały w rozporządzeniu MF. Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 6 lit. b rozporządzenia MF dokument dostawy wystawiany jest przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez niego wyrobów węglowych. Zgodnie z § 2 ust. 6 rozporządzenia MF w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych dokumentem dostawy może być faktura VAT, jeżeli zawiera w szczególności nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, a także podpis podmiotu odbierającego te wyroby lub osoby reprezentującej ten podmiot wraz z adnotacją o ich przeznaczeniu uprawniającym do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla tego podmiotu.

Zdaniem Spółki, z powyższych regulacji wynika, że dokumentem dostawy w przedmiotowym stanie faktycznym (przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego) może być faktura otrzymana przez Spółkę od Kontrahenta dokumentująca nabycie pyłu węglowego Niezbędne jest, aby zawierała ona wskazane w tym przepisie dane, a na egzemplarzu faktury dla Spółki osoba reprezentująca Spółkę powinna podpisać się i zawrzeć adnotację o przeznaczeniu nabytego pyłu węglowego uprawniającym do korzystania ze zwolnienia od akcyzy. Co istotne dokument dostawy w formie faktury może być wystawiony tylko w jednym egzemplarzu, a podpis osoby reprezentującej Spółkę i adnotacja o przeznaczeniu pyłu węglowego na cele zwolnione mogą być umieszczone na fakturze dopiero po odbiorze pyłu od Kontrahenta.

Podsumowując, w ocenie Spółki - przy założeniu, że Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego oraz przy założeniu, że takie nabycie wewnątrzwspólnotowe jest zwolnione od akcyzy dokumentem dostawy w przypadku takiego nabycia może być faktura otrzymana od Kontrahenta zawierająca nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, oraz podpis przedstawiciela Spółki wraz z adnotacją o przeznaczeniu tych wyrobów uprawniającym do korzystania ze zwolnienia od akcyzy na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Natomiast zgodnie z pkt 1a niniejszego artykułu wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 20 niniejszego załącznika do ustawy zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na oznaczone kodem CN ex 2702: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych. Zaś w poz. 32 na oznaczone kodem CN 2715 00 00: mieszanki bitumiczne na bazie naturalnego asfaltu, naturalnego bitumu, bitumu naftowego, smoły mineralnej lub na mineralnego paku smołowego (na przykład masy uszczelniające bitumiczne, fluksy).

Przy czym należy wskazać, iż stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka w procesie wytwarzania mieszanek mineralno-asfaltowych (X) klasyfikowanych zgodnie z CN w pozycji 2715 00 00 wykorzystuje pył węglowy węgla brunatnego, klasyfikowany zgodnie z CN w pozycji 2702 10 00. Pył węglowy wykorzystywany jest w procesie wytwarzania X do podgrzewania kruszywa (kruszywo jest jednym ze składników X).

Przedmiotowy pył węglowy Spółka nabywa od kontrahenta z siedzibą w innym niż Polska kraju członkowskim Unii Europejskiej. Pył transportowany jest przez kontrahenta z innego kraju członkowskiego do Polski. Zgodnie z umową Kontrahent jest zobowiązany do dostawy pyłu węglowego do wytwórni mas bitumicznych należących do Spółki znajdujących się na terenie Polski. Zgodnie z umową miejscem dostawy pyłu i miejscem wykonania świadczenia jest punkt przyłącza węża silosu ciężarówki w wytwórni mas bitumicznych Spółki. Przejście ryzyka utraty pyłu z Kontrahenta na Spółkę następuje po przejściu pyłu z ciężarówki-silosu do punktu przyłącza węża silosu wytwórni mas bitumicznych. Zgodnie z umową Kontrahent odpowiada za transport pyłu, konserwację urządzeń do przeładunku, o ile należą one do ciężarówki, jak też za proces przeładunku z zastosowaniem kompresora, który należy do wyposażenia ciężarówki dostarczającej pył na zlecenie Kontrahenta. Spółka nie transportuje pyłu węglowego. Po odbiorze pyłu Spółka nie dokonuje jego przemieszczania. Pył jest zużywany w tej wytwórni, do której został dostarczony przez Kontrahenta.Jednocześnie Spółka wskazuje, iż prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż w przedmiotowym przypadku, pył węglowy węgla brunatnego, klasyfikowany zgodnie z CN w pozycji 2702 10 00 jest wyrobem węglowym Ponadto mieszanka mineralno-asfaltowa (X) klasyfikowana zgodnie z CN w pozycji 2715 00 00 jest wyrobem energetycznym.

Odpowiadając na pierwsze z pytań zawartych we wniosku, tj. czy Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego pyłu węglowego w rozumieniu przepisów ustawy wskazać należy, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, zgodnie z pkt 2 cytowanego artykułu, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei stosownie do pkt 3 niniejszego artykułu przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju (…).

Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca - z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innego podmiotu.

Z wyżej cytowanej definicji nabycia wewnątrzwspólnotowego wynika, iż wystąpienie czynności opodatkowanej akcyzą jaką jest nabycie wewnątrzwspólnotowe determinuje przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Nie ma przy tym znaczenia, czy przemieszczanym wyrobom akcyzowym pomiędzy Polską a państwem członkowskim towarzyszy przeniesienie prawa własności, czy też nie.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym Spółka nie transportuje zakupionego pyłu węglowego z innego kraju członkowskiego do Polski. Przedmiotowy pył węglowy transportowany jest przez Kontrahenta. Zgodnie z umową Kontrahent jest zobowiązany do dostawy pyłu węglowego do wytwórni mas bitumicznych należących do Spółki znajdujących się na terenie Polski a miejscem dostawy pyłu i miejscem wykonania świadczenia jest punkt przyłącza węża silosu ciężarówki w wytwórni mas bitumicznych Spółki. Przejście ryzyka utraty pyłu z Kontrahenta na Spółkę następuje po przejściu pyłu z ciężarówki-silosu do punktu przyłącza węża silosu wytwórni mas bitumicznych.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego jednakże Wnioskodawca nie będzie podmiotem dokonującym niniejszego nabycia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podzielić pogląd Wnioskodawcy, w zakresie drugiego pytania przedstawionego we wniosku, zgodnie z którym zużywanie przez Spółkę pyłu węglowego w procesie produkcji X jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Przy czym stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Jak wskazała Spółka w przedmiotowym wniosku pył węglowy węgla brunatnego klasyfikowany zgodnie z CN w pozycji 2702 10 00 wykorzystuje w procesie wytwarzania mieszanek mineralno-asfaltowych (X) klasyfikowanych zgodnie z CN w pozycji 2715 00 00, które używa w działalności gospodarczej (remonty i budowa nawierzchni drogowych). Pył węglowy wykorzystywany jest w procesie wytwarzania X do podgrzewania kruszywa (kruszywo jest jednym ze składników X). Przy tym Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy.

Zużycie wyrobu węglowego w rozumieniu ustawy następuje wyłącznie poprzez użycie tego wyrobu do celów opałowych, tj. sytuacji, w których wyroby ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. W zdarzeniu przyszłym opisanym przez Spółkę zużycie pyłu węgla brunatnego następuje poprzez ogrzanie kruszywa podczas produkcji mieszanek mineralno-asfaltowych, będących wyrobem energetycznym w rozumieniu ustawy.

Definicja produkcji wyrobów energetycznych dla potrzeb ustawy o podatku akcyzowym została określona w art. 87 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym artykułem produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych. Tym samym wytwarzanie przez Spółkę mieszanek mineralno-asfaltowych o kodzie 2715 00 00 należy uznać za produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Zatem mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż przedmiotowy pył węglowy o kodzie CN 2702 10 00 zużywany w procesie produkcji mieszanek mineralno-asfaltowych o kodzie CN 2715 00 00, na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy, jest zwolniony z opodatkowania akcyzą, pod warunkiem prowadzenia przez Spółkę ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ podziela również stanowisko Spółki odnośnie trzeciego ze wskazanych we wniosku zagadnień, tj. możliwości zwolnienia od akcyzy zużywanego przez Spółkę pyłu węglowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy przy założeniu, że produkcja mieszanek mineralno-asfaltowych stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy.

W myśl art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz. UE L 293 z 24 października 1990r., str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Przy czym, podobnie jak w przypadku zwolnienia wynikającego z art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy, stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Zatem przy założeniu, iż produkcja mieszanek mineralno-asfaltowych stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy należy zgodzić się twierdzeniem Spółki, iż zużywanie przez nią pyłu węglowego do niniejszych procesów jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy, pod warunkiem prowadzenia przez Spółkę ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w związku z uznaniem, że w przedmiotowym przypadku Spółka nie dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia pyłu węgla brunatnego nie analizowano stanowiska Spółki dotyczącego pytań oznaczonych we wniosku numerami od 4 do 8.

Ponadto tut. Organ podatkowy zauważa, iż w związku z tym, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego rozpatrzono jedynie w zakresie trzech pytań tj. trzech zdarzeń przyszłych, podlega on opłacie w wysokości 120 zł. Wnioskodawca dokonał wpłaty w wysokości 320 zł za wydanie interpretacji indywidualnej. Zatem kwota 200 zł, zgodnie z 14f § 2a Ordynacji podatkowej zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.