POSTANOWIENIE

Na podstawie:
art. 216 § 1, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity - Dz. U. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.02.2005 r. postanawia uznać stanowisko w indywidualnej sprawie za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.02.2005 r. do Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej informacji czy spółka postępuje prawidłowo nie naliczając podatku dochodowego od wypłaconych po dniu 01.01.2005 r. pracownikom ekwiwalentów za pranie odzieży roboczej.

Wypełniając dyspozycje art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej w przedstawionym przez spółkę cywilną stanie faktycznym i stanie prawnym obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia, stanowisko zawarte w podaniu uznaję za prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2005 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Z kolei art. 237⁽⁹⁾ § 3 Kodeksu pracy wynika, że jeżli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacenia przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika. Wypłacenie pracownikom ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej spełnia wymogi świadczenia rzeczowego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Świadczenia te, wynikające z odrębnych ustaw i ekwiwalenty za te świadczenia w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2005 r. korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w określonym trybie (art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej).
Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt. 1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim. W przypadku składania zażalenia należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 50 gr od każdego załącznika.

Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art. 222 Ordynacji podatkowej czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.