INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.06.2012 r. (data wpływu 27.06.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.06.2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej zwana także „Spółką” lub „Podatnikiem”) prowadzi działalność na rynku budowlanym. Działalność Spółki obejmuje obsługę sprzętową inwestycji i logistyki budowlanej. Zasadnicza część działalności operacyjnej Podatnika dotyczy wynajmu urządzeń transportu pionowego (dźwigów i żurawi budowlanych) na potrzeby budowlanych przedsiębiorstw wykonawczych. Zakład X, który stanowi wyodrębniony w ramach prowadzonego przez Podatnika przedsiębiorstwa Dział X (dalej zwany „Działem”), prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych zwłaszcza elementów strunobetonowych i kontenerów żelbetowych, która jest działalnością całkowicie odmienną od głównej działalności Podatnika.

W dyspozycji Działu stale pozostają składniki majątkowe pozwalające na uznanie go za niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone zadanie gospodarcze:

1. o charakterze materialnym:
   1. wyposażenie biurowe (meble i urządzenia biurowe) oraz środki trwałe (w szczególności grunty, budynki i budowle produkcyjne, maszyny produkcyjne, specjalistyczne środki transportu, komputery, telefony),
   2. dokumenty związane z prowadzeniem działalności w ramach Działu X, materiały archiwalne i wszelkie inne informacje niezbędne i istotne dla prowadzenia przez Dział działalności,
   3. środki finansowe gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych Działu.
2. o charakterze niematerialnym, w szczególności:
   1. know-how, czyli wiedza, doświadczenie i myśl technologiczna związane z wdrożeniem i użytkowaniem linii produkcyjnej do wytwarzania żerdzi, słupów oraz wież strunobetonowych, stanowiące specyficzną dla Działu, zaewidencjonowaną księgowo wartość niematerialną,
   2. prawa przysługujące z prawa wieczystego użytkowania gruntów, oraz własności nieruchomości użytkowanych dla celów prowadzenia działalności gospodarczej przez Dział X
   3. prawa z umów funkcjonalnie związanych z działalnością operacyjną Działu X
   4. bazy danych kontrahentów Działu X,
   5. należności od kontrahentów Działu X oraz należności od pracowników Działu X
   6. zobowiązania funkcjonalnie związane z Działem X, w szczególności wynikające z zakupionych usług i towarów, jak również zobowiązania wobec pracowników Działu.
   
   

Dział X składający się z powyższego zespołu składników majątku jest wyodrębniony ze struktur Przedsiębiorstwa pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym tak, by mógł on stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Znajduje to wyraz w Schemacie Organizacyjnym Przedsiębiorstwa wskazującym na wyodrębnienie Zakładu X jako funkcjonującej w ramach Przedsiębiorstwa zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

a. Wyodrębnienie organizacyjne

Uchwała o wyodrębnieniu Działu sankcjonuje prawnie wyodrębnienie Działu X oraz wskazuje osoby kierujące tym Działem. Do uchwały zostały załączone:

• struktura organizacyjna Działu,
• lista pracowników przypisanych do Działu X — do Działu przypisani są konkretni pracownicy Przedsiębiorstwa, wchodzący w strukturę organizacyjną Działu X,
• zestawienie materialnych i niematerialnych składników Przedsiębiorstwa (w tym zobowiązań).
  
  

b. Wyodrębnienie finansowe

Dział posiada własny budżet przychodów i kosztów, który jest zatwierdzany odrębnie od budżetów pozostałej części działalności Podatnika. Spółka prowadzi ewidencję kosztów operacyjnych zarówno w układzie rodzajowym, jak i kalkulacyjnym. Układ kalkulacyjny kosztów pozwala na wyodrębnienie wszystkich kosztów związanych bezpośrednio z Działem. Koszty te są rozliczane na wytworzoną w danym okresie produkcję.Dział posiada wyodrębnione rachunki bankowe do własnych rozliczeń transakcyjnych.

c. Wyodrębnienie funkcjonalne

Dział dysponuje zespołem aktywów niezbędnych do prowadzenia produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych, zwłaszcza w założonej specjalizacji dotyczącej elementów strunobetonowych. Są to w szczególności prawa wynikające z umów handlowych dotyczących wytwarzania i sprzedaży produktów Działu, składniki majątku trwałego wykorzystywane w procesie produkcji i sprzedaży (grunty, budynki i budowle, maszyny i środki transportu) oraz wyposażenie pomieszczeń biurowych, produkcyjnych i socjalnych (m.in. meble, sprzęt komputerowy, kopiarki, środki łączności). W dyspozycji działu znajduje się także wartość niematerialna w postaci know-how — czyli wiedzy, doświadczenia i myśli technologicznej związanej z wdrożeniem i użytkowaniem linii produkcyjnej do wytwarzania żerdzi, słupów oraz wież strunobetonowych, stanowiąca specyficzną dla Działu, zaewidencjonowaną księgowo wartość niematerialną.

Do Działu przypisany jest zespół pracowników produkcyjnych, sprzedażowych oraz obsługi administracyjnej. Pracownicy ci odznaczają się wiedzą merytoryczną i doświadczeniem umożliwiającym prowadzenie specyficznej dla Działu działalności operacyjnej. Przypisana do Działu kadra zarządzająca różnego szczebla kierowniczego organizuje, nadzoruje i koordynuje pracę podległych zespołów pracowniczych.

Dział X posiada, poza metodami wytwarzania swoich wyrobów, charakterystyczny dla swojej aktywności własny rynek zaopatrzenia, własny rynek zbytu oraz niezależne od reszty przedsiębiorstwa Podatnika kanały dystrybucji.Składniki niematerialne, majątkowe oraz personel stanowią wzajemnie uzupełniające się elementy umożliwiające Działowi X prowadzenie produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych.

Wyodrębnione zgodnie z wyżej opisanymi cechami w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny składniki materialne i niematerialne stanowią zespół elementów zdolny do realizacji wyznaczonych mu zadań. Co więcej, doświadczenia historyczne Podatnika związane z kilkuletnim już funkcjonowaniem Działu w ramach struktur całego przedsiębiorstwa świadczą o odmienności operacyjnej Działu X i jego samodzielności funkcjonalnej.

Planowane jest dokonanie przez Podatnika aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej Dział X do spółki akcyjnej, której Podatnik zostanie wyłącznym akcjonariuszem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie przez Podatnika aportu Działu X do spółki akcyjnej będzie wyłączone spod zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa VAT”) co oznacza, że w związku z tą transakcją po stronie Podatnika nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, aport Działu X do spółki akcyjnej będzie wyłączony spod zastosowania przepisów ustawy o podatku VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”

Na podstawie ww. definicji w doktrynie prawa podatkowego wskazuje się przesłanki, których łączne wystąpienie jest uznawane za konieczne i wystarczające do uznania danych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Są one następujące:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania;
2. zespół składników jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym;
3. zespół składników jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem finansowym;
4. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogłyby one stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (tzw. wyodrębnienie funkcjonalne).
   
   

Zdaniem Podatnika, Dział spełnia wszystkie wyżej wymienione kryteria do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ad 1. Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić pewien zespół składników majątkowych, obejmujący zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, że aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi się on składać z co najmniej jednego składnika materialnego i co najmniej jednego składnika niematerialnego (S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części — podatki dochodowe. Warszawa 2007, s. 53).

Podobne stanowisko prezentują również organy podatkowe, m.in. w piśmie z dnia 29 października 2009 r. znak IBPBI/2/423-875/09/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził: „Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)”. Ponadto, ponieważ zobowiązania są jedynym, bezpośrednio wymienionym w definicji legalnej składnikiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dlatego też stanowią one fundamentalny element tego pojęcia, gdyż ustawodawca celowo wyeksponował rolę zobowiązań w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w stanie faktycznym, przedmiot transakcji obejmuje składniki majątkowe mające zarówno charakter materialny jak i niematerialny oraz zobowiązania, w związku z czym spełnione są powyższe warunki.

Ad. 2. Wyodrębnienie organizacyjne. Ustawa VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne, jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008r., sygn. ILPB3/423-496/08-2/HS). Dodatkowo „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, Dział, wydział itp. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2009r., sygn. IPPB5/423-165/08-6/MB)”.

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym, wyodrębnienie Działu miało miejsce na podstawie uchwały o wyodrębnieniu Działu zawierającej w szczególności zestawienie materialnych i niematerialnych składników (w tym zobowiązań) oraz wykaz pracowników przyporządkowanych do tego Działu. Dział posiada własną strukturę organizacyjną, na której czele stoi organ odpowiedzialny za kierowanie nim.

W związku z powyższym, należy uznać, iż Dział spełnia wszelkie wymogi związane z wyodrębnieniem organizacyjnym w ramach Przedsiębiorstwa dla uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy VAT.

Ad. 3. Wyodrębnienie finansowe. Dział posiada własny budżet przychodów i kosztów, który jest zatwierdzany odrębnie od budżetów pozostałej części działalności Podatnika. Spółka prowadzi ewidencję kosztów operacyjnych zarówno w układzie rodzajowym, jak i kalkulacyjnym. Układ kalkulacyjny kosztów pozwala na wyodrębnienie wszystkich kosztów związanych bezpośrednio z Działem. Koszty te są rozliczane na wytworzoną w danym okresie produkcję.

Należy przy tym podkreślić, iż ustawa VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (J. Marciniuk „Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008” Komentarz; Wydawnictwo C.H. Beck; Warszawa 2008; a także postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 20 marca 2007r, sygn. 1471/DPR2/423-204/06/AB). Dodatkowo, Dział posiada wyodrębnione rachunki bankowe do własnych rozliczeń transakcyjnych.

Ad. 4. Wyodrębnienie funkcjonalne. W świetle powołanej definicji, kompleks majątkowy stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa winien być ponadto wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Według stanowisk prezentowanych w literaturze chodzi o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną zdolność do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zdolność zespołu wyodrębnionych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który to zespół zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia. Składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, muszą zatem umożliwić podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Należy podnieść, że takie rozumienie kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych na przestrzeni ostatnich lat np. w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 355/08, Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1097/96, w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 26 listopada 2008 r. znak IPPB5/423-6/08-3/MB oraz z dnia 12 maja 2008 r. znakIlP-PB3-423-282/08-2/PS.

Dział jest wyodrębniony również pod względem funkcjonalnym, gdyż dysponuje zespołem aktywów niezbędnych do prowadzenia produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych, zwłaszcza w założonej specjalizacji dotyczącej elementów strunobetonowych. Są to w szczególności prawa wynikające z umów handlowych dotyczących wytwarzania i sprzedaży produktów Działu, składniki majątku trwałego wykorzystywane w procesie produkcji i sprzedaży (grunty, budynki i budowle, maszyny i środki transportu) oraz wyposażenie pomieszczeń biurowych, produkcyjnych i socjalnych (m.in. meble, sprzęt komputerowy, kopiarki, środki łączności). W dyspozycji Działu znajduje się także wartość niematerialna w postaci know-how — czyli wiedzy, doświadczenia i myśli technologicznej związanej z wdrożeniem i użytkowaniem linii produkcyjnej do wytwarzania żerdzi, słupów oraz wież strunobetonowych, stanowiąca specyficzną dla Działu, zaewidencjonowaną księgowo wartość niematerialną.

Do Działu przypisany jest zespół pracowników produkcyjnych, sprzedażowych oraz obsługi administracyjnej. Pracownicy ci odznaczają się wiedzą merytoryczną i doświadczeniem umożliwiającym prowadzenie specyficznej dla Działu działalności operacyjnej. Przypisana do Działu kadra zarządzających różnego szczebla kierowniczego organizuje, nadzoruje i koordynuje pracę podległych zespołów pracowniczych.

Dział X posiada, poza metodami wytwarzania swoich wyrobów, charakterystyczny dla swojej aktywności własny rynek zaopatrzenia, własny rynek zbytu oraz niezależne od reszty przedsiębiorstwa Podatnika kanały dystrybucji.Składniki niematerialne, majątkowe oraz personel stanowią wzajemnie uzupełniające się elementy umożliwiające Działowi X prowadzenie produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych.

Podsumowując, organizacyjne, finansowe i funkcjonalne wyodrębnienie w spółce H. S.A. Działu X pozwala na uznanie go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT w związku z czym dokonanie przez Podatnika aportu Działu do spółki akcyjnej będzie wyłączone z zastosowania przepisów ustawy o podatku VAT w związku z czym po stronie Podatnika w wyniku tej transakcji nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca planuje dokonać aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej Dział X do spółki akcyjnej, której Podatnik zostanie wyłącznym akcjonariuszem. Wnioskodawca prowadzi działalność na rynku budowlanym. Jego działalność obejmuje obsługę sprzętową inwestycji i logistyki budowlanej. Zasadnicza część działalności operacyjnej Podatnika dotyczy wynajmu urządzeń transportu pionowego (dźwigów i żurawi budowlanych) na potrzeby budowlanych przedsiębiorstw wykonawczych. Zakład X, który stanowi wyodrębniony w ramach prowadzonego przez Podatnika przedsiębiorstwa Dział X, prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych zwłaszcza elementów strunobetonowych i kontenerów żelbetowych, która jest działalnością całkowicie odmienną od głównej działalności Podatnika. W dyspozycji Działu stale pozostają składniki majątkowe o charakterze materialnym, tj. wyposażenie biurowe (meble i urządzenia biurowe) oraz środki trwałe (w szczególności grunty, budynki i budowle produkcyjne, maszyny produkcyjne, specjalistyczne środki transportu, komputery, telefony), dokumenty związane z prowadzeniem działalności w ramach Działu X, materiały archiwalne i wszelkie inne informacje niezbędne i istotne dla prowadzenia przez Dział działalności, środki finansowe gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych Działu a także składniki majątkowe o charakterze niematerialnym pozwalające na uznanie go za niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone zadanie gospodarcze, tj. know-how - wiedza, doświadczenie i myśl technologiczna związane z wdrożeniem i użytkowaniem linii produkcyjnej do wytwarzania żerdzi, słupów oraz wież strunobetonowych, stanowiące specyficzną dla Działu, zaewidencjonowaną księgowo wartość niematerialną, prawa przysługujące z prawa wieczystego użytkowania gruntów, oraz własności nieruchomości użytkowanych dla celów prowadzenia działalności gospodarczej przez Dział, prawa z umów funkcjonalnie związanych z działalnością operacyjną Działu, bazy danych kontrahentów Działu, należności od kontrahentów Działu oraz należności od pracowników Działu, zobowiązania funkcjonalnie związane z Działem, w szczególności wynikające z zakupionych usług i towarów, jak również zobowiązania wobec pracowników Działu.

Dział X składający się z powyższego zespołu składników majątku jest wyodrębniony ze struktur Przedsiębiorstwa pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym tak, by mógł on stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Znajduje to wyraz w Schemacie Organizacyjnym Przedsiębiorstwa wskazującym na wyodrębnienie Zakładu X jako funkcjonującej w ramach Przedsiębiorstwa zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

O wyodrębnieniu Działu sankcjonuje uchwała, która wskazuje także osoby kierujące tym Działem. Dział posiada własny budżet przychodów i kosztów, który jest zatwierdzany odrębnie od budżetów pozostałej części działalności Podatnika. Spółka prowadzi ewidencję kosztów operacyjnych zarówno w układzie rodzajowym, jak i kalkulacyjnym. Układ kalkulacyjny kosztów pozwala na wyodrębnienie wszystkich kosztów związanych bezpośrednio z Działem. Koszty te są rozliczane na wytworzoną w danym okresie produkcję. Dział posiada wyodrębnione rachunki bankowe do własnych rozliczeń transakcyjnych. Dział dysponuje zespołem aktywów niezbędnych do prowadzenia produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych, zwłaszcza w założonej specjalizacji dotyczącej elementów strunobetonowych. Są to w szczególności prawa wynikające z umów handlowych dotyczących wytwarzania i sprzedaży produktów Działu, składniki majątku trwałego wykorzystywane w procesie produkcji i sprzedaży (grunty, budynki i budowle, maszyny i środki transportu) oraz wyposażenie pomieszczeń biurowych, produkcyjnych i socjalnych (m.in. meble, sprzęt komputerowy, kopiarki, środki łączności). W dyspozycji działu znajduje się także wartość niematerialna w postaci know-how —wiedza, doświadczenia i myśli technologicznej związanej z wdrożeniem i użytkowaniem linii produkcyjnej do wytwarzania żerdzi, słupów oraz wież strunobetonowych, stanowiąca specyficzną dla Działu, zaewidencjonowaną księgowo wartość niematerialną.

Do Działu przypisany jest zespół pracowników produkcyjnych, sprzedażowych oraz obsługi administracyjnej. Pracownicy ci odznaczają się wiedzą merytoryczną i doświadczeniem umożliwiającym prowadzenie specyficznej dla Działu działalności operacyjnej. Przypisana do Działu kadra zarządzająca różnego szczebla kierowniczego organizuje, nadzoruje i koordynuje pracę podległych zespołów pracowniczych.

Dział posiada, poza metodami wytwarzania swoich wyrobów, charakterystyczny dla swojej aktywności własny rynek zaopatrzenia, własny rynek zbytu oraz niezależne od reszty przedsiębiorstwa Podatnika kanały dystrybucji. Składniki niematerialne, majątkowe oraz personel stanowią wzajemnie uzupełniające się elementy umożliwiające Działowi prowadzenie produkcji i sprzedaży prefabrykatów żelbetowych.

Wyodrębnione zgodnie z wyżej opisanymi cechami w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny składniki materialne i niematerialne stanowią zespół elementów zdolny do realizacji wyznaczonych mu zadań.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż wskazany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Działu będący przedmiotem aportu do spółki akcyjnej, może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, w rezultacie czego zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy transakcja podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.