Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 tej ustawy przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów. Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie wydanego do celów podatkowych przez właściwą administrację podatkową (certyfikat rezydencji).

W sytuacji, gdy usługi wykonane przez włoskiego podatnika (Spółka nie sprecyzowała o jakie usługi chodzi) można zakwalifikować jako wskazane wyżej świadczenia niematerialne, kwoty wypłacane z tytułu wykonania tych usług na rzecz podatnika, w myśl zasad wyrażonych w artykule 7 umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania sporządzonej w Rzymie dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz.U. z 1989 r Nr 62, poz. 374) jako „Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład...”.

Przyjmując, że spółka włoska nie posiada zakładu na terytorium R.P. zastosowanie będzie miał art. 7 w/w umowy, co oznacza, że przychody te będą podlegały opodatkowaniu jedynie we Włoszech.

Zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych pobierany jest przez płatnika w związku z powstaniem zobowiązania podatkowego wynikającego z obowiązku podatkowego podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.W sytuacji, gdy nie istnieje zobowiązanie podatkowe podatnika, którym jest zagraniczna osoba prawna, płatnik nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, a tym samym nie składa deklaracji podatkowej CIT-10 w urzędzie skarbowym właściwym dla opodatkowania zagranicznych osób prawnych, a podatnikowi nie przesyła informacji o pobranym zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych IFT-2.