Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwaną. Przepis ten nie daje wspólnocie przymiotu osoby prawnej, lecz przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Jednostka powstała na podstawie powyższego przepisu art. 6 ustawy, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy. Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

Wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

Wspólnota mieszkaniowa powstaje z mocy prawa, z chwilą gdy, w określonej nieruchomości pojawią się co najmniej dwa podmioty, których prawo własności do lokalu reguluje ww. ustawa.

Gdy w budynku lokali jest nie więcej niż siedem i nie określono, w umowie sposobu zarządu - każdy ze współwłaścicieli ma obowiązek współdziałać w zarządzie nieruchomością wspólną (art. 200 k.c.). Natomiast, gdy w budynku jest więcej niż siedem lokali (wyodrębnionych i nie wyodrębnionych), właściciele muszą podjąć uchwałę o wyborze zarządu -jedno - lub kilkuosobowego.

W celu należytego utrzymania lokali, ich właściciele (również Gmina) zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością.

Numer NIP nadawany jest jednostce w momencie uzyskania statusu podatnika lub płatnika z chwilą rejestracji.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki nieposiadające osobowości prawnej podlegają przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt. 1 cytowanej ustawy przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Środki finansowe przeznaczone na opłaty za dostawę energii elektryczneji cieplnej, gazu i wody, w części dot. nieruchomości wspólnej, oraz na opłaty za antenę zbiorczą i windę, są składnikami zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, o której mowa w art. 15 ustawy o własności lokali. W sytuacji, gdy na konto Wspólnoty wpływają ww. zaliczki (w tym wpłaty na fundusz remontowy), uzyskane z tego tytułu środki pieniężne kwalifikuje się do przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych. W momencie wydatkowania tych kwot zgodnie z ich przeznaczeniem, są one kosztem uzyskania przychodóww dacie poniesienia wydatku. Odsetki otrzymane przez wspólnotę mieszkaniową od środków zgromadzonych na rachunku bankowym funduszu remontowego stanowią przychód wspólnoty.

Nadmienia się, że kwoty wpłacone przez członków wspólnoty nie stanowią zaliczek w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt. 1 ustawy ponieważ istotą wspólnoty nie jest świadczenie usług na rzecz członków wspólnoty a jedynie gromadzenie środków i dokonywanie z nich stosownych opłat.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy podkreśla, iż pomimo wykreślenia z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 17 ust. 1 pkt 4m – art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1957) – zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy zwolnienia, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r., stosuje się do dnia 31 grudnia 2004 r. w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r.