Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej , za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych.

Problematykę używania własnej odzieży i obuwia roboczego, a także związanych z tym wypłat ekwiwalentów pieniężnych reguluje art. 237 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Stosownie do art. 237 § 2 i § 4 Kodeksu pracy pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca dokonuje takich ustaleń w porozumieniu z pracownikami wybranymi w tym celu przez załogę, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.

W przypadku ekwiwalentów za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego zarówno przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i Kodeksu pracy nie odwołują się do uregulowań przepisów z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy czy też przepisów wydanych przez Radę Ministrów lub właściwego ministra pozostawiając ten zakres pracodawcy.

Zatem przyznany pracownikowi ekwiwalent za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego na podstawie Zarządzenia Kierownika MGOPS w sprawie ustalenia rodzaju i norm przydziału odzieży i obuwia w oparciu o Kodeks pracy będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Informacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia.