Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając zgodnie z art. 14 b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), stoi na stanowisku, iż odpowiedź Urzędu z dnia 20.04.2004 r. Nr US 72/ROP3/423-77/04/EN dotycząca zapytania Spółki z dnia 15.03.2004 r. jest w części nieprawidłowa.

Z wniosku wynika, iż Bank omyłkowo nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego, w którym rezerwy utworzone na wymagalne a nieściągalne kredyty spełniły warunki wynikające z zapisu art. 16 ust. 2a pkt. 2 ustawy z dn.15.02. 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. z 2000 r. Dz.U. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - czyli w roku uprawdopodobnienia ich nieściągalności.

Zdaniem podatnika powyższa rezerwa może być kosztem podatkowym w latach następnych nie później jednak niż do czasu przedawnienia.

W myśl zapisu art. 16 ust. 1 pkt. 26 lit. a) tiret pierwsze i lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bank ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartość rezerw utworzonych na pokrycie wymagalnych a nieściągalnych:

- kredytów (pożyczek)

- należności z tytułu udzielonych przez bank po 01.01.1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, których nieściągalność została uprawdopodobniona w sposób określony w art. 16 ust. 2 a pkt. 2 ustawy.

Warunkiem koniecznym do zaliczenia powyższych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów jest, w myśl art. 16 ust. 1 pkt. 20 ustawy, ich nieprzedawnienie.

W świetle powyższego należy przyjąć,iż Bank po spełnieniu powyższych warunków może zaliczyć rezerwy utworzone na wymagalne a nieściągalne kredyty do kosztów uzyskania przychodów zarówno w roku uprawdopodobnienia ich nieściągalności jak również w latach następnych jednakże nie później niż do czasu przedawnienia wierzytelności.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdzając w tej części stanowisko urzędu skarbowego zawarte w piśmie z dnia 20.04.2004 r. Nr US/72/ROP3/423-77/04/EN nie zgadza się ze stwierdzeniem w nim zawartym, iż jednym z warunków zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów jest ich wcześniejsze zaliczenie do przychodów należnych banku.

Powyższy warunek nie dotyczy banków w odniesieniu do do których obowiązują odrębne zasady związane z rozliczaniem podatkowym nieściągalnych wierzytelności oraz rezerw tworzonych na ich pokrycie.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kredyty udzielane przez banki są podatkowo obojętne.