INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2013 r. (data wpływu 11 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 27 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) oraz 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług dodatkowych świadczonych przez wykonawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług dodatkowych świadczonych przez wykonawcę. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny oraz w dniu 2 kwietnia 2013 r. o dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca (zlecający – Spółdzielnia Mieszkaniowa), po odkryciu instalacji znajdujących się w przestrzeni zabudowanej nad parterem budynku i zapoznaniu się ze stanem faktycznym robót, zlecił firmie zewnętrznej wykonanie robót dodatkowych, na podstawie protokołu konieczności z dnia 30 sierpnia 2012 r. do wykonanej przez tę firmę wymiany pionów kanalizacji sanitarnej i deszczowej w lokalach mieszkaniowych oraz poziomów i pionów nad parterem wraz z robotami towarzyszącymi w budynku mieszkalnym wielorodzinnym (…), polegających na:

1. wymianie skorodowanych kształtek ocynkowanych na podejściach pod pionami wodociągowymi lokali mieszkalnych,
2. montażu zaworów pod pionami wodociągowymi zimnej wody, ciepłej wody i cyrkulacji odcinających piony lokali mieszkalnych,
3. uzupełnienie brakujących odcinków izolacji termicznej na przejściach pod pionami mieszkalnymi instalacji centralnego ogrzewania,
4. wykonania nowych konstrukcji wsporczych pod ww. instalacje.
   
   

Wykonawca robót po zakończeniu ww. prac dodatkowych wystawił Spółdzielni fakturę VAT z naliczoną 23% stawką podatku VAT. Natomiast prace dotyczące wymiany pionów kanalizacji sanitarnej i deszczowej w lokalach mieszkalnych oraz poziomów i pionów nad parterem wraz z robotami towarzyszącymi zafakturowane zostały przez firmę z naliczoną 8% stawką podatku VAT. Należy zaznaczyć, że powyższe prace wykonane były wewnątrz budynku, w lokalach mieszkalnych oraz nad parterem w części sufitowej lokalu użytkowego, ponieważ wszystkie poziome instalacje, tj. kanalizacji sanitarnej i deszczowej, centralnego ogrzewania, w tym również pozioma instalacja wodna dotycząca pionów wodociągowych lokali mieszkalnych, są tak umiejscowione.

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Przepisy prawa podatkowego będącego przedmiotem interpretacji indywidualnej to art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.
   Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
   Z powyższego wynika, że możliwość zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy jest przedmiotem indywidualnej interpretacji. Ponadto, mocą § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% również w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.
   W myśl przepisu art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.
2. Wykonawca przedmiotowych robót jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
3. Usługi dodatkowe, o których mowa we wniosku (tj. wymiana skorodowanych kształtek ocynkowanych na podejściach pod pionami wodociągowymi lokali mieszkalnych, montaż zaworów pod pionami wodociągowymi zimnej wody, ciepłej wody i cyrkulacji odcinających piony lokali mieszkalnych, uzupełnienie brakujących odcinków izolacji termicznej na przejściach pod pionami mieszkalnymi instalacji centralnego ogrzewania, wykonania nowych konstrukcji wsporczych pod ww. instalacje) będą wykonywane w ramach remontu obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12, z wyłączeniem lokali użytkowych.
4. Klasyfikacja budynku, którego dotyczą świadczone przez wykonawcę czynności, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – 1122 PKOB.
5. Spółdzielnia wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług dotyczące lokali użytkowych i czynności zwolnione od podatku od towarów i usług dotyczące lokali mieszkalnych.
6. Efekty przeprowadzonych przez wykonawcę robót dodatkowych wykorzystywane są do czynności zwolnionych dotyczących lokali mieszkalnych.
7. Efektów przedmiotowych robót Wnioskodawca nie wykorzystuje do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 27 marca 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku).

Jaką stawką VAT powinny być opodatkowane prace dodatkowe wykonywane na poziomych instalacjach wodnych dotyczące pionów wodociągowych lokali mieszkalnych...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 27 marca 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku), 8% stawka VAT jest stawką właściwą dla prac dodatkowych wymienionych we wniosku, ponieważ poziome instalacje wodne dotyczą pionów wodociągowych lokali mieszkalnych, są usługą wykonaną wewnątrz budynku jako remont obiektu mieszkalnego i z uwagi na zwolnienie lokali mieszkalnych podatek VAT nie może zostać odliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Art. 41 ust. 2 ustawy określa, iż dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – w oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei, w świetle ust. 12b ww. art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Na mocy ww. rozporządzenia, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków:

1. w grupie 111:
   • w klasie 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne.
     Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp. domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.
     Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121) Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),
2. w grupie 112:
   • w klasie 1121 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.
     Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach.
   • w klasie 1122 – budynki o trzech i więcej mieszkaniach.
     Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.
     Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212),
3. w grupie 113:
   • w klasie 1130 – budynki zbiorowego zamieszkania.
     Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.
     Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).
   
   

Ustawodawca zatem wyraźnie wskazał, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m. in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Wskazać jednocześnie należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

I tak, na podstawie art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W oparciu o pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (…).

Natomiast definicję remontu zawarto w art. 3 pkt 8 cyt. ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z kolei, pojęcie „modernizacja” – według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Tymczasem montaż – zgodnie z cytowanym wyżej słownikiem – to „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Dodatkowo należy wskazać, iż stosownie do przepisów cyt. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane, wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej. W konsekwencji do pozostałych usług, wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Podkreślić zatem należy, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, a także, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zatem, dla zastosowania obniżonej 8% stawki podatku znaczenie ma nie tylko zakres wykonywanych prac, ale także zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą te prace, do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zauważyć ponadto należy, że zwolnienia od podatku mają charakter wyjątkowy i powinny być traktowane jako odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowana jest każda odpłatna dostawa towarów i każde odpłatne świadczenie usług. Zatem powinny one być stosowane ściśle.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym podatnikiem VAT, po odkryciu instalacji znajdujących się w przestrzeni zabudowanej nad parterem budynku i zapoznaniu się ze stanem faktycznym robót, zlecił firmie zewnętrznej wykonanie robót dodatkowych, na podstawie protokołu konieczności z dnia 30 sierpnia 2012 r. do wykonanej przez tę firmę wymiany pionów kanalizacji sanitarnej i deszczowej w lokalach mieszkaniowych oraz poziomów i pionów nad parterem wraz z robotami towarzyszącymi w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, polegających na:

1. wymianie skorodowanych kształtek ocynkowanych na podejściach pod pionami wodociągowymi lokali mieszkalnych,
2. montażu zaworów pod pionami wodociągowymi zimnej wody, ciepłej wody i cyrkulacji odcinających piony lokali mieszkalnych,
3. uzupełnienie brakujących odcinków izolacji termicznej na przejściach pod pionami mieszkalnymi instalacji centralnego ogrzewania,
4. wykonania nowych konstrukcji wsporczych pod ww. instalacje.
   
   

Wykonawca robót po zakończeniu ww. prac dodatkowych wystawił Spółdzielni fakturę VAT z naliczoną 23% stawką podatku VAT. Natomiast prace dotyczące wymiany pionów kanalizacji sanitarnej i deszczowej w lokalach mieszkalnych oraz poziomów i pionów nad parterem wraz z robotami towarzyszącymi zafakturowane zostały przez firmę z naliczoną 8% stawką podatku VAT. Należy zaznaczyć, że powyższe prace wykonane były wewnątrz budynku, w lokalach mieszkalnych oraz nad parterem w części sufitowej lokalu użytkowego, ponieważ wszystkie poziome instalacje tj. kanalizacji sanitarnej i deszczowej, centralnego ogrzewania, w tym również pozioma instalacja wodna dotycząca pionów wodociągowych lokali mieszkalnych, są tak umiejscowione.

Wykonawca przedmiotowych robót jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ww. usługi dodatkowe (tj. wymiana skorodowanych kształtek ocynkowanych na podejściach pod pionami wodociągowymi lokali mieszkalnych, montaż zaworów pod pionami wodociągowymi zimnej wody, ciepłej wody i cyrkulacji odcinających piony lokali mieszkalnych, uzupełnienie brakujących odcinków izolacji termicznej na przejściach pod pionami mieszkalnymi instalacji centralnego ogrzewania, wykonania nowych konstrukcji wsporczych pod ww. instalacje) będą wykonywane w ramach remontu obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12, z wyłączeniem lokali użytkowych. Klasyfikacja budynku, którego dotyczą świadczone przez wykonawcę czynności, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – to PKOB 1122.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości stawki podatku od towarów i usług zastosowanej przez wykonawcę przedmiotowych robót dodatkowych polegających na:

1. wymianie skorodowanych kształtek ocynkowanych na podejściach pod pionami wodociągowymi lokali mieszkalnych,
2. montażu zaworów pod pionami wodociągowymi zimnej wody, ciepłej wody i cyrkulacji odcinających piony lokali mieszkalnych,
3. uzupełnienie brakujących odcinków izolacji termicznej na przejściach pod pionami mieszkalnymi instalacji centralnego ogrzewania,
4. wykonania nowych konstrukcji wsporczych pod ww. instalacje,

będących – jak wskazał Wnioskodawca – pracami dodatkowymi wykonywanymi na poziomych instalacjach wodnych dotyczących pionów wodociągowych lokali mieszkalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan prawny oraz opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca – przedmiotowe prace dodatkowe wykonane zostały w ramach remontu obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, a budynek, którego dotyczą świadczone przez wykonawcę czynności został zaklasyfikowany przez Zainteresowanego w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie 1122, tj. budynki o trzech i więcej mieszkaniach, wykonawca dokumentując wykonanie tych prac winien zastosować preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług.

Reasumując, prace dodatkowe wykonane na poziomych instalacjach wodnych dotyczące pionów wodociągowych lokali mieszkalnych opodatkowane są 8% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 12a ustawy. Prace te zostały bowiem wykonane – co wynika z opisu sprawy – w ramach remontu obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług dodatkowych świadczonych przez wykonawcę. Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług dodatkowych została załatwiona interpretacją indywidualną z dnia 8 kwietnia 2013 r. nr ILPP1/443-21/13-6/MD.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznacza się zatem, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, a w szczególności na informacji, iż „usługi dodatkowe, o których mowa we wniosku (…) będą wykonywane w ramach remontu obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.) obowiązywało do dnia 1 stycznia 2010 r. Obecnie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.