INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.09.2012r. (data wpływu 06.12.2012r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze współwłasności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze współwłasności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka A sp. z o.o. (dalej zwana także Spółką 1) posiadała udział 695/1000 w prawie wieczystego użytkowania gruntu w nieruchomości położonej przy ul. T (dalej zwana także nieruchomością X) oraz w takim samym udziale była współwłaścicielem budynku posadowionego na tym gruncie. Spółka P. sp. z o.o. (dalej zwana także Spółką 2) posiadała udział 820900/1000000 w prawie wieczystego użytkowania gruntu w nieruchomości położonej przy ul. J (dalej zwana także nieruchomością Y) oraz w takim samym udziale była współwłaścicielem budynku posadowionego na tym gruncie.

Spółki dokonały zamiany udziału w prawie własności nieruchomości w taki sposób, ze A sp. z o.o. przekazała Spółce P. 200/1000 udziału w nieruchomości, a P sp. z o.o. przekazała Spółce A 295032/1000000 udziału w nieruchomości przy ul. J. W efekcie zamiany:

• A. sp. z o.o. posiada udziały w wysokości:

495/1000 w nieruchomości przy ul. T.,

295032/1000000 w nieruchomości przy ul. J.

• P. sp. z o.o. posiada udziały w wysokości:

200/1000 w nieruchomości przy ul T.,

525868/1000000 w nieruchomości przy ul. J..

Pozostała część nieruchomości przypada na właścicieli lokali stanowiących odrębny przedmiot własności (nieruchomości lokalowe), które zostały wyodrębnione z nieruchomości X i Y. Zatem Spółki 1 i 2 są właścicielami budynków położonych na nieruchomościach X i Y z wyjątkiem tych części budynków, które jako lokale (i przypadające na nie udział w częściach wspólnych budynku) zostały wyodrębnione z budynków jako nieruchomości lokalowe które stanowią własność innych podmiotów niż Spółka 1 i Spółka 2

Po dokonaniu zamiany Spółka 1 i Spółka 2 zawarły umowę (umowa Q) dotyczącą określenia zasad korzystania z części nieruchomości X i Y których Spółka 1 i Spółka 2 są wyłącznymi współwłaścicielami. Na mocy umowy przyznano prawo:

1. Spółce 1 do wyłącznego korzystania z części nieruchomości X, której wyłącznymi współwłaścicielami są Spółka 1 i Spółka 2,
2. Spółce 2 do wyłącznego korzystania z części nieruchomości Y której wyłącznymi współwłaścicielami są Spółka 1 i Spółka 2.
   
   

Ponadto ww. umowa dotycząca określenia zasad korzystania z części nieruchomości X i Y ustaliła podział pożytków i kosztów dotyczących części nieruchomości X i Y, której wyłącznymi współwłaścicielami są Spółka 1 i Spółka 2 w taki sposób że:

1. Spółka 1 uzyskała prawo do wyłącznego pobierania pożytków i obowiązek wyłącznego ponoszenia kosztów z przyznanej jej do wyłącznego korzystania części nieruchomości X
2. Spółka 2 uzyskała prawo do wyłącznego pobierania pożytków i obowiązek wyłącznego ponoszenia kosztów z przyznanej jej do wyłącznego korzystania części nieruchomości Y.
   
   

Po zawarciu ww. umowy dotyczącej zasad korzystania z części nieruchomości X i Y której wyłącznymi współwłaścicielami są Spółka 1 i Spółka 2, Spółka 1 fakturuje wszystkich kontrahentów korzystających z części nieruchomości X stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 w kwocie odpowiadającej 100% umówionych należności (czynsz, dzierżawa). Jednocześnie nie wystawia żadnych faktur dotyczących transakcji związanych z jej współwłasnością w nieruchomości Y. Zaś Spółka 2 fakturuje wszystkich kontrahentów korzystających z części nieruchomości Y stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 w kwocie odpowiadającej 100% umówionych należności (czynsz, dzierżawa). Jednocześnie nie wystawia żadnych faktur dotyczących transakcji związanych z jej współwłasnością w nieruchomości X.

Przychody uzyskiwane z części nieruchomości X stanowiącej współwłasności Spółki 1 i Spółki 2 są traktowane przez Spółkę 1 i Spółkę 2 jako wyłączny przychód Spółki 1. Koszty związane z częścią nieruchomości X stanowiącą współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 są traktowane przez Spółkę 1 i Spółkę 2 jako wyłączne koszty Spółki 1. Dotyczy to także kosztów amortyzacji.

Analogicznie, przychody uzyskiwane z części nieruchomości Y stanowiącą współwłasności Spółki 1 i Spółki 2 są traktowane przez Spółkę 1 i Spółkę 2 jako wyłączny przychód Spółki 2. Koszty związane z częścią nieruchomości Y stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 są traktowane przez Spółkę 1 i Spółkę 2 jako wyłączne koszty Spółki 2. Dotyczy to także kosztów amortyzacji

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania.

1. Czy przychody uzyskiwane z części nieruchomości X stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) są w całości przychodami Spółki 1 (nie stanowią w części przychodów Spółki 2), zaś przychody uzyskiwane z części nieruchomości Y stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) są w całości przychodami Spółki 2 (nie stanowią w części przychodów Spółki 1)...
2. Czy koszty dotyczące części nieruchomości X stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) są w całości kosztami Spółki 1 (nie są w części kosztami Spółki 2), zaś koszty dotyczące części nieruchomości Y stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) są w całości kosztami Spółki 2 (nie są w części kosztami Spółki 1)...
3. Czy obrót uzyskany z tytułu świadczonych usług związany z częścią nieruchomości X stanowiącą współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) jest — dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług — w całości obrotem Spółki 1 (nie stanowi w części obrotu Spółki 2), zaś obrót uzyskany z tytułu świadczonych usług związany z częścią nieruchomości Y stanowiącą współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) jest — dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług — w całości obrotem Spółki 2 (nie stanowi w części obrotu Spółki 1)...
4. Czy Spółka 1 po zwarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) będzie miała prawo do odliczenia całej kwoty VAT naliczonego od zakupów związanych z częścią nieruchomości X stanowiącą współwłasność Spółki 1 i Spółki 2, a Spółka 2 po zwarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) będzie miała prawo do odliczenia całej kwoty VAT naliczonego od zakupów związanych z częścią nieruchomości Y stanowiącą współwłasność Spółki 1 i Spółki 2...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oznaczone numerami 1 i 2. Natomiast wniosek Spółki w pozostałym zakresie podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1 i 2

Zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskiwane z części nieruchomości X stanowiącej współwłasność Spółki 1 (Wnioskodawcy) i Spółki 2 i koszty dotycząca ww. opisanej części nieruchomości X po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) są w całości przychodami/kosztami Spółki 1 (nie stanowią przychodów/kosztów Spółki 2), zaś przychody uzyskiwane z części nieruchomości Y stanowiącej współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 i koszty dotyczące ww. opisanej części nieruchomości Y po zawarciu umowy Q (opisanej w stanie faktycznym) są w całości przychodami/kosztami Spółki 2 (nie stanowią przychodów/kosztów Spółki 1).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 207 Kodeksu cywilnego „Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.” Na podstawie art. 53 § 2 Kodeksu cywilnego „Pożytkami cywilnymi rzeczy są dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego.” Oznacza to, że do pożytków cywilnych w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego zalicza się czynsz z umowy najmu.

Art. 206 Kodeksu cywilnego wprowadza natomiast ogólną zasadę dotyczącą sposobu korzystania z rzeczy wspólnej, a mianowicie: „Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.”

Nadmienić trzeba, że w większości przypadków przepisy kodeksu cywilnego mają charakter dyspozytywny, czyli znajdą zastosowanie w sytuacji, gdy strony stosunku cywilnoprawnego nie uregulują odrębnie łączącego ich zobowiązania. Ponieważ kodeks cywilny, w przypadku korzystania z rzeczy wspólnych nie wprowadza przepisów bezwzględnie obowiązujących współwłaściciele (Spółka 1 i Spółka 2) mogą samodzielnie uregulować zasady korzystania z nieruchomości stanowiących ich współwłasność.

Podobne stanowisko wyrażane jest w doktrynie: jak wskazuje m.in. Teresa A. Filipiak w komentarzu do art. 207 Kodeksu cywilnego ((w:) Kodeks cywilny. Komentarz, t. II. Własność i inne prawa rzeczowe. pod red. A. Kidyby, opublikowano w systemie prawniczym Lex, 2009) „Współwłaściciele mogą więc w umowie sami określić odmienny niż przewidziany w nim sposób udziału w pożytkach i przychodach, jakie rzecz przynosi, jak i obowiązek ponoszenia przez nich wydatków i ciężarów związanych z rzeczą wspólną. Regułą jest na przykład, że przy podziale rzeczy quoad usum współwłaściciele umawiają się, że każdy z nich czerpie wszystkie przychody z wydzielonej mu do wyłącznego użytku części rzeczy wspólnej, jak i ponosi związane z używaniem tej części wydatki.”. Umowa Q opisana w stanie faktycznym to umowa quoad usum (umowa o korzystaniu z rzeczy wspólnych). Zawarcie takiej umowy dopuszcza Kodeks cywilny w przypadku rzeczy podzielnych (w tym nieruchomości). W drodze umowy quoad usum może zostać dokonany fizyczny podział nieruchomości, a współwłaściciele nieruchomości są uprawnieni do fizycznego wydzielenia części nieruchomości do wyłącznego użytkowania przez każdego z nich.

Ponadto umowa quoad usum może określać również inne kwestie odnośnie sposobu korzystania z rzeczy wspólnej, w tym podział pożytków i innych przychodów uzyskiwanych z tej rzeczy. Współwłaściciele mogą np. postanowić w umowie quoad usum, iż każdemu z nich przydzielona zostanie jedna część nieruchomości (z reguły odpowiadająca powierzchniowo jego udziałowi w prawie współwłasności) do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków. W wyniku zawarcia umowy quoad usum określającej wyłączne prawo do pobierania pożytków z części nieruchomości oddanej do wyłącznego korzystania przez jednego ze współwłaścicieli, postanowienia takiej umowy mają pierwszeństwo przed ustawowym podziałem pożytków i innych przychodów z rzeczy wspólnej w stosunku do wielkości udziału opartym na art. 207 Kodeksu cywilnego. Zatem w przypadku, gdy Spółka 1 i Spółka 2 postanowiły umownie uregulować korzystanie ze wspólnych nieruchomości X i Y postanowienia umowy mają pierwszeństwo przed regulacjami kodeksu cywilnego.

W opinii podatnika zawarcie umowy quoad usum ma również swoje konsekwencje dla podatku dochodowego. Podpisanie umowy quoad usum uprawniającej każdego ze współwłaścicieli do pobierania pożytków z rzeczy wspólnej przyznanej mu do indywidualnego korzystania na zasadzie wyłączności, wywiera również, określone skutki w podatku dochodowym od osób prawnych (UODP). Wyłącza bowiem zastosowanie ogólnej zasady podziału przychodów uzyskiwanych z rzeczy wspólnej z art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze m., dalej: UPDOP), zgodnie z którą przychody ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29.09.2008 (IBPB1/415-526/08/BK) w całości uwzględniająca stanowisko podatnika, w której czytamy: „Jeżeli współwłaściciele określają prawo do korzystania z wydzielonej części przez współwłaściciela w sposób wyłączny (quoad usum), istnieje domniemanie, że temu właścicielowi przypadają pożytki i dochody z rzeczy również w sposób niepodzielny.”

Jeśli więc współwłaściciele (w naszym przypadku Spółka 1 oraz Spółka 2) zawrą umowę quoad usum, to wówczas należy przyjąć, że przychody uzyskiwane na zasadzie wyłączności przez jednego ze współwłaścicieli z części nieruchomości przyznanej mu do wyłącznego korzystania są jego przychodami w całości, a nie w wysokości proporcjonalnej do posiadanego przezeń udziału.

Zatem Spółka 1, która na mocy umowy Q opisanej w stanie faktycznym otrzymała prawo do wyłącznego czerpania pożytków i przyjęła obowiązek wyłącznego ponoszenia kosztów związanych z częścią nieruchomości X stanowiącą współwłasność Spółki 1 i Spółki 2, to przychody i koszty związane z częścią nieruchomości X stanowią wyłączne przychody/koszty Spółki 1 i nie stanowią jednocześnie przychodów/kosztów Spółki 2. Analogicznie, przychody i koszty związane z częścią nieruchomości Y stanowiącą współwłasność Spółki 1 i Spółki 2 stanowią wyłączne przychody/koszty Spółki 2 i nie stanowią przychodów/kosztów Spólki 1.

Powyższe stanowisko podzielają izby skarbowe w wydawanych interpretacjach (m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11.10.2010, sygn. IPPB5/423-492/10-3/DG oraz w interpretacji z dnia 21.04.2009, sygn. IPPB5/423-55/09-2/DG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.