INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02.04.2012r. (data wpływu 23.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie oceny uprawnienia Spółki do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od czasowo niewykorzystywanych w bieżącej działalności środków trwałych oraz możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie oceny uprawnienia Spółki do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od czasowo niewykorzystywanych w bieżącej działalności środków trwałych oraz możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja i dystrybucja gazów technicznych. Spółka wykorzystuje w toku prowadzonej działalności gospodarczej różnego rodzaju instalacje techniczne. W szczególności w trzech lokalizacjach (jednej znajdującej się w D i dwóch zlokalizowanych w O) Spółka nabyła lub wytworzyła instalacje: (i) stację separacji powietrza wraz z instalacją do skraplania gazów, (ii) napełnialnię butli gazowych oraz (iii) instalację służącą do wytwarzania gazów technicznych (dalej: „Instalacje”), które to gazy kontrahenci z kolei wykorzystywali do celów produkcyjnych.

Wskazane powyżej Instalacje w dniu przyjęcia do używania były kompletne i zdatne do użytku, a ich przewidywany okres używania był dłuższy niż rok. Instalacje były aktywnie wykorzystywane przez Spółkę do celów działalności gospodarczej, a w szczególności do produkcji i dystrybucji gazów technicznych. Przychody osiągane przez Spółkę z Instalacji ulegały zmianie w poszczególnych latach w zależności od panującej sytuacji rynkowej (tj. z uwzględnieniem okresowo zmniejszonego popytu na wyroby Spółki). Ze względu na uwarunkowania technologiczne, sytuację rynkową (kryzys finansowy), jak i zmieniające się zamówienia kontrahentów, Spółka w latach 2009-2011 czasowo zaprzestawała używania Instalacji. Wyłączenie z używania Instalacji miało charakter czasowy (wstrzymanie używania do momentu wzrostu zapotrzebowania u kontrahentów, utrzymywanie instalacji w pogotowiu i korzystanie z nich w razie potrzeby).

W omawianym przypadku, Spółka nie zawiesiła działalności gospodarczej w myśl przepisu art. 14a ustawy z dnia 2 lipca 2004 o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r., Nr 155, poz. 1095, dalej: ustawa o swobodzie działalności gospodarczej). W myśl tego przepisu, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy. W okresie zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Spółka w latach podatkowych 2009 — 2011 nie zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka nie zaniechała prowadzenia działalności produkcyjnej i handlowej, nadal dostarczała i będzie dostarczać wyprodukowane przez siebie produkty swoim kontrahentom, z tym, że dostawy te realizowane były i będą bez wykorzystania wszystkich posiadanych przez Spółkę środków trwałych. Aby podjąć właściwe decyzje o ponownym uruchomieniu Instalacji, Spółka prowadziła i będzie prowadzić na bieżąco badania rynku oraz dokonywała i będzie dokonywać analiz dotyczących rentowności instalacji. Obecnie jedna z instalacji ponownie generuje sprzedaż, druga instalacja jest na bieżąco konserwowana i po spełnieniu niezbędnych wymagań technicznych i organizacyjnych (wynikających z zaistniałych przestojów produkcyjnych) — jest gotowa do ponownego uruchomienia. Potencjał biznesowy trzeciej instalacji oceniony został jako niższy. Dlatego w ramach tej instalacji Spółka dokonała likwidacji części środków trwałych w tej lokalizacji i w tym zakresie ewentualne przywrócenie tej instalacji do stanu operacyjnego, wymagałoby większych nakładów finansowych.

Spółka od początku istnienia nie zaprzestała swojej działalności i prowadzi ją przy pomocy pozostałych posiadanych instalacji — chwilowe wahania koniunktury nie miały wpływu na profil działalności gospodarczej Spółki. Sytuacja gospodarcza oraz koniunktura na rynku w momencie nabycia łub wytworzenia Instalacji były korzystne dla Spółki i sprzyjały dokonywaniu inwestycji mających na celu intensyfikację produkcji, co uzasadniało nabycie łub wytworzenie Instalacji zwiększających moce przerobowe Spółki. Podejmując decyzję o nabyciu lub wytworzeniu Instalacji na podstawie wiedzy, którą Spółka dysponowała w tamtym momencie, można było racjonalnie oczekiwać, iż nabycie łub wytworzenie Instalacji, poprzez możliwą intensyfikację produkcji, przyczyni się do znacznego zwiększenia sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż nabycie/wytworzenie Instalacji miało na celu osiągnięcie w przyszłości dodatkowych przychodów związanych ze sprzedażą większej ilości wyprodukowanych przez Spółkę gazów technicznych. W ocenie Spółki decyzja dotycząca nabycia łub wytworzenia trzech środków trwałych była racjonalna i uzasadniona biznesowo w momencie, gdy do tych zdarzeń dochodziło.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka w latach podatkowych 2009 — 2011 mogła dla celów podatkowych dokonywać odpisów amortyzacyjnych od czasowo niewykorzystywanych w bieżącej działalności środków trwałych... (dotyczy zaistniałego stanu faktycznego)
2. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka będzie mogła w przyszłości dla celów podatkowych dokonywać odpisów amortyzacyjnych od czasowo niewykorzystywanych w bieżącej działalności środków trwałych... (dotyczy zdarzenia przyszłego)
3. Czy dokonane odpisy amortyzacyjne od czasowo niewykorzystywanych środków trwałych stanowiły w latach 2009-2011 koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (dotyczy zaistniałego stanu faktycznego)
4. Czy dokonane w przyszłości odpisy amortyzacyjne od czasowo niewykorzystanych środków trwałych będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (dotyczy zdarzenia przyszłego)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1 i 2.

1. W opisanym stanie faktycznym „w latach 2009-2011 Spółka mogła dla celów podatkowych dokonywać odpisów amortyzacyjnych od czasowo niewykorzystywanych w bieżącej działalności środków trwałych,
2. W opisanym stanie faktycznym Spółka będzie i mogła w przyszłości dla celów podatkowych dokonywać odpisów amortyzacyjnych od czasowo niewykorzystywanych w bieżącej działalności środków trwałych,
   
   

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1-3 ustawy o CIT amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c ustawy o CIT, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi.

Z kolei, na podstawie art. 16c pkt 5 ustawy o CIT, amortyzacji nie podlegają m.in. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane.

Mając na uwadze powyższe, Spółka podkreśla, że Instalacje (grupy środków trwałych) spełniają zarówno przesłanki pozytywne (wskazane powyżej) zawarte w przepisie art. 16a ust. 1 pkt 1-3 ustawy o CIT, jak również nie spełniają przesłanek wyłączających możliwość amortyzowania składników majątku zawartych iy przepisie art. 16c ustawy o CIT, w szczególności zaś nie spełniają przesłanki zawartej iy przepisie art. 16c pkt 5 ustawy o CIT.

Spółka w omawianym przypadku nie zawiesiła (i nie planuje na przyszłość zawieszenia) działalności gospodarczej w myśl przepisu art. 14a ustawy z dnia 2 lipca 2004 o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095). W myśl tego przepisu, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy. W okresie zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Spółka w latach podatkowych 2009- 2011 nie zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka nie zaniechała prowadzenia działalności produkcyjnej i handlowej, nadal dostarczała i będzie dostarczać wyprodukowane przez siebie produkty swoim kontrahentom, z tym, że dostawy te realizowane były i będą realizowane z wykorzystania części posiadanych przez Spółkę środków trwałych (zależnie od istniejącego popytu na rynku).

Ad 3 i 4.

3. Dokonane odpisy amortyzacyjne od czasowo niewykorzystywanych środków trwałych stanowiły w latach 2009-2011 koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
4. Dokonane w przyszłości odpisy amortyzacyjne od czasowo niewykorzystanych środków trwałych będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m ustawy o CIT, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT.

W ocenie Spółki katalog elementów niemogących zostać zaliczonymi do kosztów uzyskania przychodów zawarty w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie zawiera regulacji uniemożliwiających Spółce zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych składających się na trzy instalacje, w szczególności nie zawiera regulacji uniemożliwiających zaliczenie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których używania czasowo zaprzestano.Spółka podkreśla, że istotą amortyzacji jest to, że odzwierciedla ona nie tylko jego zużycie fizyczne powstające na skutek eksploatacji, ale również zużycie ekonomiczne występujące na skutek upływu czasu i związanego z nim postępu technicznego. W ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, że czasowo nieużywany środek trwały ulega zużyciu, a więc Spółka powinna mieć prawo do zaliczenia odpis6w amortyzacyjnych dotyczących tych środków trwałych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki odpisy amortyzacyjne od Instalacji w latach podatkowych 2009-2011 mogły / w przyszłości będą mogły stanowić koszty podatkowe z uwagi na następujące okoliczności:

1. decyzja o nabyciu/wytworzeniu Instalacji została podjęta w celu uzyskania przychodów podatkowych, co potwierdza fakt prowadzonej przez Spółkę w przeszłości sprzedaży swoich wyrobów z wykorzystaniem Instalacji,
2. Instalacje, choć czasowo w przeszłości nie generowały lub obecnie czasowo nie generują przychodów (ograniczenie sprzedaży z uwagi na uwarunkowania rynkowe), zbudowały dla Spółki bazę produkcyjną gotową do wykorzystania w momencie poprawy koniunktury zasadność podjętych decyzji potwierdza fakt, iż już obecnie jedna z Instalacji przynosi przychody podatkowe. Tym samym można uznać, iż strategia przyjęta przez Spółkę miała na celu zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodów,
3. nie zaszły przesłanki, które uzasadniałyby wyłączenie obliczalności podatkowej na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. w szczególności:
   • Instalacje nie zostały nabyte nieodpłatnie,
   • Spółka nie oddała/nie planuje oddania Instalacji do nieodpłatnego używania,
   • Instalacje nie zostały nabyte formie wkładu niepieniężnego.
   
   
   

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów skarbowych.

Podsumowując — zdaniem Spółki — z analizy przepisów ustawy o CIT jednoznacznie wynika, że odpisy amortyzacyjne powinny stanowić koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, gdyż:

1. wydatki rozliczane w ramach amortyzacji mają i będą miały na celu osiąganie przychodów lub zabezpieczenie źródła przychodów podlegających opodatkowaniu
2. w przeszłości nie zachodziły przesłanki wyłączające obliczalność podatkową odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z założeniami przyjętymi przez Spółkę przesłanki wyłączającej obliczalność podatkową odpisów amortyzacyjnych nie wystąpią również w przyszłości.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji..

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.