Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-518/12-2/ISN
z 14 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 19 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Podwykonawcami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Podwykonawcami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje usługi logistyczne (w szczególności w zakresie przewozu żywności) na rzecz jego zleceniodawców. W praktyce usługi są wykonywane przez podwykonawców działających na zlecenie Spółki (dalej: „Podwykonawcy”). W celu usprawnienia kontroli nad ponoszonymi przez Podwykonawców kosztami paliwa nabywanego do pojazdów ciężarowych (w szczególności tzw. ciągników siodłowych), Zainteresowany zdecydował się na uregulowanie zasad zakupu paliwa przez jego Podwykonawców w związku z usługami świadczonymi na jego rzecz. Wnioskodawca planuje oferowanie Podwykonawcom kart paliwowych, umożliwiających bezgotówkowe rozliczenie tankowania paliwa na wybranych stacjach paliw zlokalizowanych na terenie Polski (prowadzonych przez podmioty trzecie – dalej: „Dostawcy”).

W tym celu, Spółka zawrze umowę określającą zasady współpracy (jako emitenta kart paliwowych) z Dostawcami. Umowa określi zasady na jakich Podwykonawcy będą tankować paliwo na stacjach Dostawców uczestniczących w planowanym schemacie kart paliwowych, w tym istotne warunki handlowe, tj. sposób ustalenia ceny jaką zapłaci Zainteresowany, terminy płatności. Do kompetencji Wnioskodawcy będzie należało również uzgodnienie rodzajów paliw, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu kart paliwowych oraz zasięg obowiązywania tych kart, jak i liczba Dostawców.

W konsekwencji, to Spółka wynegocjuje odpowiednie warunki z Dostawcami w zakresie oferowanych przez nich paliw, a następnie ustali odpowiednie zasady rozliczeń z Podwykonawcami.

Warunki handlowe dla transakcji z Dostawcami ustalane będą odrębnie i niezależnie od warunków handlowych regulujących korzystanie z kart przez Podwykonawców. W szczególności, Wnioskodawca niezależnie ukształtuje sposób ustalania cen pomiędzy nim a Podwykonawcami.

Szczegółowy proces przepływu towarów i fakturowania opisanych transakcji będzie wyglądał następująco:

1. Podwykonawca posługując się kartą paliwową zatankuje paliwo na wybranej stacji paliwowej prowadzonej przez Dostawcę w Polsce;
2. Dostawca będzie gromadził dane o ilości zatankowanego przez Podwykonawców paliwa;
3. Na podstawie zebranych danych, Dostawca obciąży Zainteresowanego (na podstawie faktury VAT) wartością paliwa zatankowanego przez Podwykonawców posługujących się kartą paliwową wystawioną przez Spółkę;
4. Wnioskodawca wystawi na Podwykonawcę fakturę za zatankowane paliwo naliczając podatek VAT, przy czym cena sprzedaży do Podwykonawcy może być równa lub różna od ceny naliczanej przez Dostawcę.
   
   

Wnioskodawca zaznacza, że posiada koncesję na handel paliwem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcje dokonywane pomiędzy Zainteresowanym a Podwykonawcami dokonującymi zakupów paliwa na stacjach prowadzonych przez Dostawców stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, w konsekwencji, czy jest on zobowiązany do wystawienia faktury i wykazania podatku należnego z tytułu tych transakcji?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje dokonywane pomiędzy nim a Podwykonawcami, polegające na obciążaniu Podwykonawców za paliwo wydane im bezpośrednio na stacjach przez Dostawców, będą stanowiły odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W związku z tym, Spółka będzie zobowiązana do udokumentowania tych transakcji fakturami VAT oraz do wykazania kwoty podatku VAT należnego.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”), do czynności podlegających opodatkowaniu zalicza się m.in. dostawę towarów dokonaną na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w sytuacji, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że w ustawie o VAT uregulowano również sposób opodatkowania takich transakcji, w których uczestniczą więcej niż dwa podmioty, a towar jest wydawany przez pierwszego dostawcę bezpośrednio na rzecz ostatniego (finalnego) nabywcy. Są to tzw. transakcje łańcuchowe, w ramach których przyjmuje się, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw wykonał czynność opodatkowaną VAT (odpłatną dostawę towarów). Ustawodawca przyjął bowiem pewnego rodzaju fikcję prawną skutkującą tym, że każdy z podatników uczestniczących w tego typu transakcji dokonał czynności opodatkowanej VAT, a w rezultacie jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury VAT dla dokonanej przez siebie dostawy towarów.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe przepisy powinny znaleźć zastosowanie w zaprezentowanej sprawie. Na podstawie umów zawartych z Dostawcami, należy uznać, że Spółka będzie nabywała od Dostawców określone towary (tj. paliwo), które następnie odprzeda swoim Podwykonawcom. Fizyczne wydanie towarów będzie miało natomiast miejsce pomiędzy Dostawcami (podmiot pierwszy w łańcuchu) a Podwykonawcami (podmiot ostatni). Natomiast Zainteresowany będzie występował zarówno jako nabywca, jak i dostawca, biorący – zgodnie z cytowanymi przepisami – udział w łańcuchu dostaw. W konsekwencji, Spółka będzie podatnikiem VAT z tytułu opisanych transakcji. Fakt, że towar zostanie wydany bezpośrednio ostatniemu uczestnikowi transakcji nie wpłynie na obowiązek odpowiedniego udokumentowania transakcji i wykazania ich w rozliczeniach podatkowych Wnioskodawcy w świetle ustawy o VAT – taki schemat rozliczeń stanowi bowiem przykład transakcji, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT.

Zainteresowany zaznacza również, że na jego udział w łańcuchu dostaw wskazywać będzie nie tylko umiejscowienie go w łańcuchu (tj. jak podmiotu „środkowego”), lecz również sam charakter jego działań, będzie on bowiem aktywnym uczestnikiem transakcji, gdyż wynegocjuje odpowiednie warunki z dostawcami w zakresie oferowanych przez nich paliw, a następnie ustali odpowiednie zasady współpracy i dostaw towarów z Podwykonawcami. Do jego kompetencji będzie należało również uzgodnienie rodzajów paliw, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu kart paliwowych oraz zasięg obowiązywania tych kart i liczba Dostawców. To również Spółka odpowiednio ukształtuje sposób ustalania cen pomiędzy nią a Podwykonawcami, czyli w praktyce kwot należnych od ostatniego podmiotu w łańcuchu dostawy.

Wnioskodawca dokonując dostawy towarów będzie zatem działał jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Zgodnie z przytoczonym przepisem, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, która obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...). Taka sytuacja będzie miała miejsce w przedstawionej przez Zainteresowanego sprawie, gdyż wystąpi on w roli handlowca nabywającego i odprzedającego towary (tj. podmiotu dokonującego obrotu).

W związku z powyższym, Wnioskodawca działając jako podatnik VAT będzie zobowiązany do wystawiania faktur VAT na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. la, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów w zbliżonych stanach faktycznych, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2012 r., (sygn. IPPP2/443-811/12-2/BH) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie; w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2012 r., (sygn. IPPP3/443-259/12-4/JF) wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie oraz interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2011 r., (sygn. ILPP2/443-942/11-2/AK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Mając powyższe na uwadze Zainteresowany stoi na stanowisku, że będzie zobowiązany do uznania świadczeń realizowanych na rzecz Podwykonawców za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, udokumentowania tej sprzedaży fakturami VAT oraz opodatkowania jej właściwymi stawkami podatku VAT i wykazania ich w deklaracjach podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy wykonawcze do ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, iż odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie, w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a następnie w stanie „nieprzetworzonym” odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi logistyczne w szczególności w zakresie przewozu żywności, które w praktyce są wykonywane przez podwykonawców działających na jego zlecenie (dalej: Podwykonawcy). W celu usprawnienia kontroli nad ponoszonymi przez Podwykonawców kosztami paliwa nabywanego do pojazdów ciężarowych, w związku z usługami świadczonymi na rzecz Spółki, planuje ona oferowanie tym Podwykonawcom kart paliwowych, umożliwiających bezgotówkowe rozliczenie tankowania paliwa na wybranych stacjach paliw zlokalizowanych na terenie Polski (prowadzonych przez podmioty trzecie – dalej: Dostawcy). Wnioskodawca w tym celu zawrze umowę określającą zasady współpracy (jako emitenta kart paliwowych) z Dostawcami. Umowa określi zasady na jakich Podwykonawcy będą tankować paliwo na stacjach Dostawców uczestniczących w planowanym schemacie kart paliwowych, w tym istotne warunki handlowe, tj. sposób ustalenia ceny jaką zapłaci Zainteresowany, terminy płatności. Do kompetencji Wnioskodawcy będzie należało również uzgodnienie rodzajów paliw, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu kart paliwowych oraz zasięg obowiązywania tych kart, jak i liczba Dostawców. W konsekwencji, to Spółka wynegocjuje odpowiednie warunki z Dostawcami w zakresie oferowanych przez nich paliw, a następnie ustali odpowiednie zasady rozliczeń z Podwykonawcami. Warunki handlowe dla transakcji z Dostawcami ustalane będą odrębnie i niezależnie od warunków handlowych regulujących korzystanie z kart przez Podwykonawców. W szczególności, Wnioskodawca niezależnie ukształtuje sposób ustalania cen pomiędzy nim a Podwykonawcami. Proces przepływu towarów i fakturowania opisanych transakcji będzie wyglądał następująco: Podwykonawca posługując się kartą paliwową zatankuje paliwo na wybranej stacji paliwowej prowadzonej przez Dostawcę w Polsce; Dostawca będzie gromadził dane o ilości zatankowanego przez Podwykonawców paliwa; na podstawie zebranych danych, Dostawca obciąży Zainteresowanego (na podstawie faktury VAT) wartością paliwa zatankowanego przez Podwykonawców posługujących się kartą paliwową wystawioną przez Spółkę; Wnioskodawca wystawi na Podwykonawcę fakturę za zatankowane paliwo naliczając podatek VAT, przy czym cena sprzedaży do Podwykonawcy może być równa lub różna od ceny naliczanej przez Dostawcę. Zainteresowany zaznaczył, że posiada koncesję na handel paliwem.

W ocenie tut. Organu, w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z odpłatną dostawą towarów, bowiem Spółka na podstawie zawartych umów nabywać będzie paliwo, które następnie odsprzedawać będzie swoim Podwykonawcom. Fizyczne wydanie towarów będzie miało natomiast miejsce pomiędzy Dostawcami (podmiot pierwszy w łańcuchu) a Podwykonawcami (podmiot ostatni). Wnioskodawca wystąpi w tym wypadku zatem zarówno jako nabywca, jak i dostawca – który będzie brał udział w łańcuchu dostaw. Oznacza to, że będzie on podatnikiem z tytułu opisanych transakcji. Na udział Zainteresowanego w łańcuchu dostaw wskazywać będzie nie tylko umiejscowienie go w łańcuchu (tj. jak podmiotu „środkowego”), lecz również sam charakter jego działań, będzie on bowiem aktywnym uczestnikiem transakcji, gdyż wynegocjuje odpowiednie warunki z Dostawcami w zakresie oferowanych przez nich paliw, a następnie ustali odpowiednie zasady współpracy i dostaw towarów z Podwykonawcami. Do jego kompetencji będzie należało również uzgodnienie rodzajów paliw, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu kart paliwowych oraz zasięg obowiązywania tych kart i liczba Dostawców. To również Spółka odpowiednio ukształtuje sposób ustalania cen pomiędzy nią a Podwykonawcami, czyli w praktyce kwot należnych od ostatniego podmiotu w łańcuchu dostawy. Przy czym jak podkreślił Zainteresowany, cena sprzedaży do Podwykonawcy może być równa lub różna od ceny naliczanej przez Dostawcę.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując dostawy towarów będzie zatem działał jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Bowiem zgodnie z przytoczonym przepisem za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, która obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...). Taka sytuacja będzie miała miejsce w przedmiotowej sprawie, gdyż Zainteresowany wystąpi w roli handlowca nabywającego i odprzedającego towary (tj. podmiotu dokonującego obrotu).

Wobec powyższego uznać należy, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieć do czynienia z nabywaniem i odsprzedażą towarów (paliwa).

Uwzględniając powyższe, czynności dokonywane pomiędzy Spółką a Podwykonawcami stanowiące odpłatną dostawę towarów, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z kolei, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, iż Zainteresowany będzie zobowiązany do udokumentowania dokonywanych dostaw towarów poprzez wystawienie faktur VAT.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133

Z objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.) wynika, iż w części C deklaracji dotyczącej rozliczenia podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja.

W związku z tym, iż transakcje pomiędzy Wnioskodawcą a Podwykonawcami stanowić będą odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, kwoty stanowiące podstawę opodatkowania wraz z kwotami podatku należnego dotyczące przedmiotowych transakcji winny być wykazane w deklaracji podatkowej.

Reasumując, transakcje pomiędzy Zainteresowanym a Podwykonawcami dokonującymi zakupów paliwa na stacjach prowadzonych przez Dostawców za pomocą jego kart paliwowych stanowić będą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy, w konsekwencji, będzie on zobowiązany do wystawienia faktur i wykazania podatku należnego z tytułu tych transakcji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Podwykonawcami. Natomiast zdarzenie przyszłe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zostało rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2013 r. znak ILPP4/443-518/12-3/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.