INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2012 r. (data wpływu 27.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania właściwej stawki do pozostałych olejów lekkich – benzyny rozpuszczalnikowej – zużytej do celów własnych firmy, tzn. do przepłukania instalacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania właściwej stawki do pozostałych olejów lekkich – benzyny rozpuszczalnikowej – zużytej do celów własnych firmy, tzn. do przepłukania instalacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma prowadzona w formie indywidualnej działalności gospodarczej produkuje w instalacji do termokatalitycznego przetwarzania odpadów tworzyw sztucznych wyroby akcyzowe w postaci oleju opałowego przeznaczonego do celów grzewczych o kodzie CN 2710 19 41 oraz produkt uboczny produkcji oleju opałowego, który stanowią: "pozostałe oleje lekkie - benzyna rozpuszczalnikowa" kod CN: 2710 11 90. Pozostałe oleje lekkie – benzyna rozpuszczalnikowa to tzw. "frakcja lekka", która nie podlega koncesjonowaniu, jak również objęta jest stawką podatku akcyzowego w wysokości 0 zł.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, ze zm.) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy firma prowadzi ewidencję ilościową wyrobów akcyzowych, która została zatwierdzona przez Naczelnika Urzędu Celnego. W tym celu do poszczególnych wyrobów akcyzowych przypisane są kody CN i stawki akcyzy.

Pozostałe oleje lekkie - benzyna rozpuszczalnikowa, to produkt, który ze względu na swoje właściwości może być stosowany jedynie jako rozpuszczalnik i rozcieńczalnik, jako dodatek do farb i lakierów.

Przed pierwszym wyprowadzeniem do Odbiorcy pozostałych olejów lekkich - benzyny rozpuszczalnikowej konieczne było przepłukanie całej instalacji celem jej oczyszczenia. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej sytuacja powyższa miała miejsce tylko 1 raz w dniu 01.12.2011 r., gdy upuszczono z systemu pomiarowo-nalewczego celem przepłukania instalacji pozostałe oleje lekkie - benzynę rozpuszczalnikową w ilości 130 litrów. Ilości te zostały zużyte do celów własnych firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę akcyzy należy zastosować do pozostałych olejów lekkich - benzyny rozpuszczalnikowej, w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, w celu obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego w akcyzie, w przypadku zużycia jej do celów własnych firmy tzn. do przepłukania instalacji...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym "wykaz wyrobów akcyzowych" wymieniono w pozycji 27, określone kodem CN 2710 - oleje ropy naftowe i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe. Wobec powyższego benzyna rozpuszczalnikowa o kodzie CN 2710 11 90 jest wyrobem akcyzowym.

Jednocześnie w świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy jest to wyrób energetyczny, ponieważ zgodnie z dyspozycją ww. przepisu, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zasadnym jest przy tym wskazać, iż stosownie do art. 86 ust 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Z kolei w świetle art. 86 ust. 3 ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Produkowana przez Wnioskodawcę niskowrząca benzyna PP2, zwana „frakcją lekką" nie spełnia wymagań jakościowych stawianym benzynom silnikowym, ponieważ jest mieszaniną węglowodorów niearomatycznych (90,5% m/m), które stanowią zasadniczy składnik preparatu. Produkt, z uwagi na posiadane właściwości (między innymi: temperatura końca destylacji, zawartość siarki, zawartość chloru) nie może być również klasyfikowany do podpozycji obejmujących benzyny lotnicze, benzyny silnikowe i paliwa typu benzyny do silników odrzutowych.

Zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy o akcyzie, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1 -13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Wobec braku właściwości fizykochemicznych, benzyna rozpuszczalnikowa nie może zostać zaklasyfikowana do jednego z kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) określonych w art. 89 ust. 1 ustawy, przez to nie odnoszą się do niej stawki akcyzy na wyroby energetyczne, określone w powołanym przepisie, a przy tym produkt nie spełnia definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych, o których mowa w art. 86 ust. 2 i 3 ustawy.

W związku z tym, że dla przedmiotowego wyrobu ustawodawca nie określił stawki akcyzy w oparciu o jego kody CN oraz produkowana benzyna rozpuszczalnikowa nie odpowiada kryterium przeznaczenia wyrobów, które zostały ujęte w art. 89 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy o akcyzie należy stwierdzić, że do benzyny rozpuszczalnikowej, która nie została określona w art. 89 ust. 1 pkt 1 - 13 ustawy, przeznaczonej do celów innych niż:

• opałowe,

• jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych,

• do napędu silników spalinowych albo

• jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, zastosowanie ma stawka akcyzy w wysokości 0 zł.
  
  

Mając na względzie okoliczność, że benzyna rozpuszczalnikowa została wykorzystana do celów własnych firmy tzn. do przepłukania instalacji, właściwą stawką akcyzy dla benzyny rozpuszczalnikowej, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy, jest stawka zerowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym ( t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W ww. załączniku nr 1 do ustawy, pod pozycją 27, z kodem CN 2710 umieszczono oleje ropy naftowe i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Ponadto w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, pod pozycją 20, od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 umieszczono – oleje ropy naftowej i oleje otrzymane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Ponadto stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. (…).

Zgodnie ze słowniczkiem pojęć ustawowych zawartym w art. 2 ust. 1 pkt 20 podpunkt a ustawy, ubytkami wyrobów akcyzowych są wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Podmiotem prowadzącym skład podatkowy jest podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (pkt 11), natomiast procedurą zawieszenia poboru akcyzy nazywamy procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe (pkt 12).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne określono w art. 89 ust. 1 ustawy. Jednocześnie jak wynika z art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Jak wynika z opisu, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje wyroby akcyzowe w postaci oleju opałowego przeznaczonego do celów grzewczych o kodzie CN 2710 19 41 oraz produkt uboczny produkcji oleju opałowego, który stanowią: "pozostałe oleje lekkie - benzyna rozpuszczalnikowa" kod CN: 2710 11 90, przy czym benzyna rozpuszczalnikowa to tzw. "frakcja lekka", która może być stosowana jedynie jako rozpuszczalnik lub rozcieńczalnik, jako dodatek do farb i lakierów i która objęta jest stawką podatku akcyzowego w wysokości 0 zł., zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy. Przed pierwszym wyprowadzeniem do Odbiorcy pozostałych olejów lekkich - benzyny rozpuszczalnikowej, konieczne było przepłukanie całej instalacji celem jej oczyszczenia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że właściwą stawką podatku akcyzowego w przypadku benzyny rozpuszczalnikowej, wykorzystanej do przepłukania instalacji jest stawka zerowa, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy.

Należy stwierdzić, że stosownie do art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na produkowaną benzynę rozpuszczalnikową o kodzie CN 2710 11 90 wynosi 0 zł.

Natomiast benzyna rozpuszczalnikowa, jak podano w opisie stanu faktycznego została wyprodukowana i wykorzystana przez Wnioskodawcę do celów własnych, tzn. do przepłukania instalacji. Wykorzystana w ten sposób benzyna rozpuszczalnikowa, jako wyrób energetyczny nie stanowi ubytku wyrobów akcyzowych, gdyż zgodnie z definicją ustawową ubytkami są wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

W konsekwencji, w odniesieniu do strat wyrobów akcyzowych powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych nie mają zastosowania regulacje dotyczące ubytków, związane np. z powstaniem obowiązku podatkowego (art. 8 ust. 3 ustawy). W powyższych przypadkach nie ustala się również norm dopuszczalnych ubytków, które nie podlegają opodatkowaniu akcyzą. W omawianym przypadku stosuje się natomiast przepisy ogólne z zakresu podatku akcyzowego, dotyczące m.in. czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą oraz przypadków zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Natomiast w myśl ogólnej zasady, określonej w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu (...).

Wprawdzie, jak wynika z powołanego wyżej przepisu, zobowiązanie podatkowe nie powstaje, a obowiązek podatkowy (powstały uprzednio na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy) wygasa w stosunku do tych wyrobów akcyzowych, które faktycznie zostały zużyte do produkcji innych wyrobów akcyzowych, niemniej jednak w omawianym przypadku uznać należy, że również w stosunku do benzyny rozpuszczalnikowej, wykorzystanej do przepłukania instalacji następuje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy i wygaśnięcie obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi podstawę do odstąpienia od poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych zużywanych do produkcji innych wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Końcowo należy zauważyć, że Wnioskodawca w zakresie braku obowiązku zapłaty akcyzy wywodzi prawidłowy skutek ekonomiczny, lecz nieprawidłowy skutek prawny, gdyż stanowisko Wnioskodawcy, polegające na stwierdzeniu, że benzyna rozpuszczalnikowa wykorzystana do celów własnych, tzn. do przepłukania instalacji winna być opodatkowana stawką 0 zł. (zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy) jest nieprawidłowe, gdyż jak wskazano powyżej w zaistniałym stanie faktycznym, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zobowiązanie podatkowe nie powstaje, a obowiązek podatkowy, który powstał uprzednio, w momencie wyprodukowania ww. benzyny rozpuszczalnikowej wygasł w zakresie, w jakim zużyto tą benzynę do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia objętego opisem we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.