INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu 8 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 24 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 maja 2012 r., Nr IPTPB1/415-179/12-2/KSU, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 18 maja 2012 r. skutecznie doręczono w dniu 21 maja 2012 r., następnie w dniu 24 maja 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 23 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od dnia 17 sierpnia 2004 r. prowadzi wraz z mężem gospodarstwo rolne. Z tego tytułu podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników jako małżonek rolnika. W zakresie prowadzonego gospodarstwa rolnego Jej mąż jest rolnikiem ryczałtowym, tzn. korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług z tytułu dostaw produktów rolnych. W ramach działalności rolniczej mąż sprzedaje mleko i zboże (umowa na dostawę mleka podpisana jest pomiędzy mleczarnią a mężem). Faktury VAT RR wystawiane są na męża.

Wnioskodawczyni w 2010 r. złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich, a w dniu 11 lutego 2011 r. podpisała z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa umowę przyznania pomocy Nr . W wyniku podpisanej umowy w dniu 25 lutego 2011 r. Wnioskodawczyni zarejestrowała przed Wójtem Gminy pozarolniczą działalność gospodarczą, z datą rozpoczęcia od 8 marca 2011 r.

Jednocześnie Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-R, składając rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. We wpisie, jako przedmiot wykonywanej działalności gospodarczej, określono 01.61.Z - działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną.

Po rozpoczęciu działalności gospodarczej, w dniu 18 marca 2011 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu środków trwałych, służących wykonywaniu tej działalności, tj.: ciągnika rolniczego John Deere 6230, ładowacza czołowego TUR 16/T Hydramet, kosiarki rotacyjnej GMD 77 HD. W dniu 25 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym deklarację rozliczeniową VAT-7K i wystąpiła o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w przyspieszonym 25-dniowym terminie. Wnioskodawczyni podatek od towarów i usług odzyskała zgodnie z wnioskiem.

W ramach prowadzonej działalności wykonuje Ona następujące usługi rolnicze: załadunek i rozładunek produktów rolnych, nawozów, obornika, wynajem ciągnika z obsługą, koszenie. Zakupiony w ramach umowy przyznania pomocy sprzęt wykorzystuje tylko i wyłącznie do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Sprzętu tego nie wykorzystuje do pracy w gospodarstwie rolnym posiadanym wspólnie z mężem, gdyż byłoby to niezgodne z Jej zobowiązaniami wynikającymi z umowy przyznania pomocy. Celem operacji na realizację której Wnioskodawczyni otrzymała pomoc de minimis, było bowiem podjęcie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług wspomagających produkcję roślinną. Okres związania celem operacji, czyli okres, w którym nie może Ona wykorzystywać zakupionego sprzętu, w celu innym, niż prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej to 5 lat od daty wypłaty pomocy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, i opłaca podatek dochodowy według skali podatkowej. Zakupiony sprzęt (ciągnik, ładowacz, kosiarka) został wpisany do ewidencji środków trwałych i podlega amortyzacji. Do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oprócz odpisów amortyzacyjnych zalicza także inne koszty związane z użytkowaniem tego sprzętu, tj. koszty paliwa, napraw, przeglądów, części zamiennych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 maja 2012 r. Wnioskodawczyni podaje również, że zgodnie z umową przyznania pomocy nr , w terminie określonym w umowie złożyła w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniosek o płatność, na podstawie którego Agencja dokonała zwrotu części wydatków poniesionych na zakup sprzętu, tj. refundacji części poniesionych kosztów. Na zakup sprzętu Wnioskodawczyni wydała łącznie 222.987,31 zł netto (ciągnik rolniczy John Deere 6230 186.627,96 zł netto, ładowacz czołowy TUR 16/T Hydramet 17.859,35 zł netto, kosiarka rotacyjna GMD 77 HD 18.500,00 zł netto). Przyznana dotacja wynosiła 100 000 zł, tj. 44,85% kwalifikowalnych kosztów operacji. Dotacja została udzielona jedynie do kosztów zakupu sprzętu i nie dotyczyła kosztów eksploatacyjnych.

W związku z otrzymaną dotacją Wnioskodawczyni dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości zakupu środków trwałych, pomniejszonych o wartość dotacji, tj.: 222.987,31 zł -100.000,00 zł = 122.987,31 zł. Stawka amortyzacji wynosi 14%. Koszty użytkowania sprzętu (zużycie paliwa, części zamienne, przeglądy, odsetki od kredytu) zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w 100%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

1. Czy małżonek Wnioskodawczyni może od dnia rozpoczęcia działalność gospodarczej przez Wnioskodawczynię nadal korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Czy Wnioskodawczyni prawidłowo rozlicza koszty uzyskania przychodów z tytułu wykorzystywania zakupionych środków trwałych w pozarolniczej działalności gospodarczej...
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 maja 2012 r. Wnioskodawczyni przeformułowała ww. pytanie nr 2 i zadała następujące zapytanie:

Czy Wnioskodawczyni prawidłowo rozlicza koszty uzyskania przychodów (tj. amortyzacja, koszty paliwa, naprawy, przeglądy, części zamienne, odsetki od kredytu) z tytułu wykorzystywania zakupionych środków trwałych w pozarolniczej działalności gospodarczej...

Przedmiotem niniejszej interpretacji są zagadnienia zawarte w pytaniu nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług w dniu 25 maja 2012 r. zostało wydane postanowienie Nr IPTPP4/443-175/12-2/ALN.

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszty rozlicza prawidłowo, ponieważ zakupione środki trwałe wpisane są do ewidencji środków trwałych i są wykorzystywane tylko i wyłącznie do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 maja 2012 r. podaje także, iż Jej zdaniem koszty użytkowania sprzętu, tj. odpisy amortyzacyjne, koszty zużycia paliwa, napraw, przeglądów, części zamiennych rozlicza prawidłowo, ponieważ zakupione środki trwałe wpisane są do ewidencji środków trwałych i są wykorzystywane tylko i wyłącznie do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z art. 22 ust. 8 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W związku z otrzymaną dotacją odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawczyni dokonuje od wartości zakupu środków trwałych pomniejszonych o wartość dotacji, tj.: 222.987,31 zł – 100.000,00 zł = 122.987,31 zł. Stawka amortyzacji wynosi 14%. Koszty użytkowania sprzętu (zużycie paliwa, części zamienne, przeglądy, odsetki od kredytu) zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w 100%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

W świetle art. 22g ust. 1 pkt 1 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zauważyć jednak należy, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z zacytowanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została Wnioskodawcy zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Zatem, dokonany w jakiejkolwiek formie zwrot wydatków, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na zakup środków trwałych, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Otrzymanie pomocy w formie zwrotu nakładów poniesionych na zakup środka trwałego, stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów, bądź ich późniejszego zmniejszenia, jeżeli otrzymanie zwrotu nastąpiło po dokonaniu odpisów amortyzacyjnych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w 2010 r. złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich, a w dniu 11 lutego 2011 r. podpisała z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa umowę przyznania pomocy, w wyniku której w dniu 25 lutego 2011 r. zarejestrowała pozarolniczą działalność gospodarczą z datą rozpoczęcia od 8 marca 2011 r. Po rozpoczęciu działalności gospodarczej w dniu 18 marca 2011 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu środków trwałych, służących wykonywaniu tej działalności. Zakupiony sprzęt (ciągnik, ładowacz, kosiarka) został wpisany do ewidencji środków trwałych i podlega amortyzacji. Zgodnie z umową przyznania pomocy, w terminie określonym w umowie Wnioskodawczyni złożyła w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniosek o płatność, na podstawie którego Agencja dokonała zwrotu części wydatków poniesionych na zakup sprzętu, tj. refundacji części poniesionych kosztów. Na zakup sprzętu Wnioskodawczyni wydała łącznie 222.987,31 zł netto. Przyznana dotacja wynosi 100 000 zł, tj. 44,85% kwalifikowalnych kosztów operacji. Dotacja została udzielona jedynie do kosztów zakupu sprzętu i nie dotyczyła kosztów eksploatacyjnych. W związku z otrzymaną dotacją Wnioskodawczyni dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości zakupu środków trwałych, pomniejszonych o wartość dotacji. Stawka amortyzacji wynosi 14%. Koszty użytkowania sprzętu (zużycie paliwa, części zamienne, przeglądy, odsetki od kredytu) zalicza do kosztów uzyskania przychodów w 100%.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż fakt otrzymania refundacji części wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, które zostały wprowadzone przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie wpłynie na wartość początkową tych środków trwałych, ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawczyni obowiązana jest jednak – mając na uwadze treść art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy – wydzielić z odpisów amortyzacyjnych taką ich część, która jest równa kwotowo otrzymanej pomocy. Ta wydzielona część odpisów nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast wydatki poniesione w związku z użytkowaniem ww. sprzętu (zakup paliwa, części zamiennych, przeglądy, odsetki od kredytu), sfinansowane z własnych środków stanowią w całości koszty uzyskania przychodów w pozarolniczej działalności gospodarczej, przy spełnieniu warunków określonych w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.