INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (…), przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) poprzez zakłady zlokalizowane … oraz w …. w oparciu o:

• Zezwolenie nr (…) z dnia 28 października 2004 r. (dalej: Zezwolenie I),

• Zezwolenie nr (…) z dnia 23 sierpnia 2006 r. (dalej: Zezwolenie II),

• Zezwolenie nr (…) z dnia 27 października 2011 r. (dalej: Zezwolenie III).
  
  

Zezwolenia uzyskane przez Spółkę określają rodzaje prowadzonej przez Spółkę działalności objętej zwolnieniem z podatku dochodowego, jak również warunki uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnienia.

Zezwolenie I określa rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.; dalej: PKWiU 2004, w następujących kategoriach:

• sprzęt gospodarstwa domowego, elektryczny (PKWiU 29.71);

• sprzęt gospodarstwa domowego, nieelektryczny (PKWiU 29.72);

• usługi magazynowania i przechowywania towarów (PKWiU 63.12).
  
  

W Zezwoleniu I określono następujące warunki prowadzenia działalności:

• poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w wysokości 171.872.000 zł, co stanowi równowartość 40 mln EURO według kursu NBP z dnia 22 października 2004 r., nie później niż do 2016 r., z tego:
  • co najmniej 85.936.000 zł nie później niż do dnia 31 grudnia 2006 r.,
  • co najmniej 42.968.000 zł nie później niż do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz dodatkowo
  • co najmniej 42.958.000 nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.

• zatrudnienie na trenie SSE łącznie 500 osób z tego:
  • co najmniej 250 osób do dnia 31 grudnia 2005 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2010 r. oraz dodatkowo
  • co najmniej 250 osób do dnia 31 grudnia 2007 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2012 r.
  
  
  

Zezwolenie udzielone zostało na okres do dnia 29 maja 2017 r.

Zezwolenie II określa rodzaje działalności gospodarczej objętej zwolnieniem podatkowym, jako działalność produkcyjną, handlową i usługową określoną zgodnie z PKWiU 2004 w następujących pozycjach:

• sprzęt gospodarstwa domowego, elektryczny (PKWiU 29.71);

• sprzęt gospodarstwa domowego, nieelektryczny (PKWiU 29.72);

• usługi magazynowania i przechowywania towarów (PKWiU 63.12).
  
  

W Zezwoleniu II określono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 323.472.300 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r., z czego co najmniej 161.736.000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r.;

• zatrudnienie na terenie SSE łącznie co najmniej 650 osób w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2014 r., z czego co najmniej 210 osób w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r.
  
  

Zezwolenie udzielone zostało na okres do dnia 28 maja 2017 r.

Zezwolenie III określa rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określana na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU, Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm., dalej PKWiU 2008) w następujących kategoriach:

• sprzęt gospodarstwa domowego, elektryczny (PKWiU 27.51);

• sprzęt gospodarstwa domowego, nieelektryczny (PKWiU 27.52);

• części pomp powietrznych i próżniowych, sprężarek powietrza i innych rodzajów gazu, wentylatorów i wyciągów (PKWiU 28.13.32);

• magazynowanie i przechowywanie towarów (PKWiU 52.10);

• odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu (PKWiU 38.11.5);

• oleje odpadowe (PKWiU 38.12.25.0);

• odpady rozpuszczalników organicznych (PKWiU 38.21.3);

• usługi w zakresie odzysku surowców; surowce wtórne (PKWiU 38.3);

• pozostałe wyroby z gumy (PKWiU 22.19);

• płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych (PKWiU 22.21);

• pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 22.29.2);

• rury, przewody rurowe, profile drążne i łączniki ze stali (PKWiU 24.20) z wyłączeniem działalności określonych w art. 1 ust. 3 pkt e) rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. L 214 z dnia 9 sierpnia 2008 r.).;

• półprodukty z aluminium i stopów aluminiowych (PKWiU 24.42.2);

• pozostałe gotowe wyroby metalowe (PKWiU 25.9) z wyłączeniem działalności określonej w art. 1 ust. 3 pkt e) rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. L 214 z dnia 9 sierpnia 2008 r.).
  
  

W Zezwoleniu III określono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 107.646.655 zł w terminie do dnia 30 listopada 2020 r., z czego wydatki w kwocie co najmniej 73.049.812 zł zostaną poniesione w terminie do dnia 30 września 2015 r.;

• zatrudnienie przy prowadzeniu działalności na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia, w związku z realizacją nowej inwestycji, co najmniej 268 pracowników w terminie do dnia 30 września 2015 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie (co najmniej 268 pracowników) w terminie do dnia 30 września 2020 r.
  
  

Dodatkowo, w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu nowej inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji wyniesie 144.171.561 zł.

Zezwolenie III udzielone zostało na okres do końca funkcjonowania Ł

SSE, tj. aktualnie do dnia 31 grudnia 2020 r.

Głównym przedmiotem faktycznej działalności operacyjnej prowadzonej przez Spółkę na terenie … SSE jest produkcja sprzętu gospodarstwa domowego (dalej: Działalność Podstawowa). Spółka podkreśla, że przedmiot działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie posiadanych Zezwoleń jest tożsamy i dotyczy produkcji sprzętu gospodarstwa domowego. Zezwolenia zaś wydane zostały w związku z rozwojem Spółki, zwiększeniem wolumenu produkcji oraz rozszerzeniem asortymentu produktów.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości może ubiegać się o kolejne zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.

Oprócz dochodów z działalności objętej Zezwoleniami, Spółka osiąga również dochody z działalności nieobjętej zwolnieniem podatkowym na podstawie Zezwoleń.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) w związku z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274 ze zm., dalej: Ustawa o SSE), Spółka kwalifikuje dochody z działalności gospodarczej objętej Zezwoleniami i prowadzonej na terenie SSE jako wolne od podatku.

W związku z prowadzeniem działalności na podstawie Zezwoleń, Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego Zezwolenia. Ewidencja umożliwia zatem wyodrębnienie środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z projektami inwestycyjnymi objętymi Zezwoleniami I, II, i III. Ewidencja umożliwia rozliczenie wszystkich projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

W związku z wnioskiem Spółki uzyskała Ona interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 września 2011 r., sygn. IPTPB3/423-121/11-2/KJ, w której potwierdzono, że niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia dwóch odrębnych ewidencji - jednej ewidencji dla działalności prowadzonej na terenie SSE (zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych) i drugiej ewidencji na potrzeby działalności prowadzonej poza SSE (opodatkowanej), z których każda będzie spełniała wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i 16 ustawy o SSE, należy brać pod uwagę wartość kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych po dniu uzyskania odpowiednio Zezwolenia I oraz Zezwolenia II i w okresie ich ważności, natomiast w odniesieniu do Zezwolenia III wartość ta nie może przekroczyć kwoty 144.171.561 zł (zdarzenie przyszłe)...
2. Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach posiadanych Zezwoleń, Spółka może objąć zwolnieniem dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwoleń uzyskanych chronologicznie najwcześniej, tj. w ramach kolejno Zezwolenia I, a po jego wyczerpaniu - limit wynikający chronologicznie z Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz ewentualnych dalszych, później uzyskanych, zezwoleń Spółki (stan faktyczny)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uwzględnić wszystkie wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione na podstawie Zezwolenia I oraz Zezwolenia II po dniu ich uzyskania i w okresie ich ważności, tzn. także tę część wydatków, które przekraczają wysokość, wydatków inwestycyjnych określoną w tych Zezwoleniach. W odniesieniu zaś do Zezwolenia III maksymalna wartość wydatków inwestycyjnych uwzględnianych na potrzeby kalkulacji dostępnej puli zwolnienia podatkowego nie może przekroczyć kwoty 144.171.561 zł.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określone są w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), zgodnie z którym zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Treść zezwolenia została uregulowana w art. 16 ust. 2 ustawy o SSE. Zgodnie z brzmieniem ustawy na moment uzyskania przez Spółkę Zezwolenia I oraz Zezwolenia II, zezwolenie powinno było określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Zezwolenie I oraz Zezwolenie II uzyskane przez Spółkę wskazują oba powyższe warunki, nie określają jednak maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych możliwych do poniesienia na terenie SSE. W szczególności, za maksymalną kwotę wydatków inwestycyjnych nie można uznać poziomu wydatków inwestycyjnych wskazanego w obu Zezwoleniach, gdyż zgodnie z przytoczonym brzmieniem art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, są to jedynie minimalne wartości inwestycji, które Spółka jest zobowiązana przekroczyć.

W odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dacie wydania Zezwolenia I oraz Zezwolenia II, w momencie wydania Zezwolenia III, a także obecnie - zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym od dnia 4 sierpnia 2008 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz. U. Nr 118, poz. 746) - zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji. Wartość taka została określona w treści Zezwolenia III wydanego na gruncie znowelizowanych przepisów ustawy o SSE. Powyższy warunek nie dotyczy jednak zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej z dnia 30 maja 2008 r., zgodnie z którym zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. Oznacza to, iż zachowują swoją moc również Zezwolenie I oraz Zezwolenie II uzyskane przez Spółkę, które - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawierają warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

Górna granica kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego Spółce jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Żaden z przepisów ustawy o SSE ani rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 2183 ze zm.; dalej: rozporządzenie w sprawie SSE), w brzmieniu obowiązującym w dniu 28 października 2004 r., tj. w dniu uzyskania Zezwolenia I, a także w dniu 23 sierpnia 2006 r., tj. w dniu uzyskania Zezwolenia II, nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w SSE. W szczególności, wśród regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwolenia I oraz Zezwolenia II posiadanych przez Spółkę, brak jest podstaw do utożsamiania minimalnej kwoty wydatków Inwestycyjnych wyznaczonej w obu Zezwoleniach z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego.

W konsekwencji, w przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne w oparciu o Zezwolenie I oraz Zezwolenie II, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w każdym z tych Zezwoleń.

Spółka zwraca ponadto uwagę na brzmienie Zezwolenia I oraz Zezwolenia II, które wskazują, iż warunkiem korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego jest poniesienie wydatków w wysokości nie niższej niż odpowiednio:

• 171.872.000 zł w ramach Zezwolenia I,

• 323.472.000 zł w ramach Zezwolenia II.
  
  

Z powyższego wynika, że Zezwolenia I i II - w odróżnieniu od Zezwolenia III, które wprost wskazuje na maksymalną wartość wydatków uwzględnianych przy kalkulacji puli zwolnienia podatkowego - określają jedynie minimalne nakłady inwestycyjne, warunkujące uzyskanie prawa do zwolnienia.

Równocześnie, w powołanych przepisach prawnych, a także w samym Zezwoleniu I oraz Zezwoleniu II nie określono w żaden sposób maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu I oraz w Zezwoleniu II nie wyklucza objęcia nadwyżki ulgą podatkową w SSE. Dlatego jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę obliczania wysokości zwolnienia podatkowego Spółka będzie mogła traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 rozporządzenia w sprawie SSE, które przekraczają kwotę określoną w Zezwoleniu I oraz w Zezwoleniu II, gdyż w powołanych przepisach prawnych oraz w samych tych Zezwoleniach nie określono w sposób kwotowy maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji. Innymi słowy, jeżeli faktycznie poniesione przez Spółkę w oparciu o Zezwolenie I oraz Zezwolenie II wydatki inwestycyjne spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, stanowią one tym samym podstawę do obliczania zwolnienia podatkowego z podatku dochodowego od osób prawnych.

Aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł zostać uwzględniony w kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać warunki określone w odpowiednich przepisach prawa. Szczegółowe warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany określone zostały w § 3 rozporządzenia w sprawie SSE (w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia I oraz Zezwolenia II), zgodnie z którym pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określanej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą,
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.
   
   

Zgodnie z § 6 rozporządzenia w sprawie SSE (w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia I oraz Zezwolenia II), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

-zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Koszty inwestycji, o których mowa powyżej, mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know-how oraz nieopatentowanego know-how, z uwzględnieniem warunków określonych w rozporządzeniu.

Zatem, z brzmienia wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł zostać uwzględniony do kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

• powinien istnieć związek danego wydatku z inwestycją na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

• wydatek musi zostać poniesiony na cele wymienione w § 6 rozporządzenia w sprawie SSE,

• wydatek musi zostać poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,

• wydatki muszą zostać za liczone do składników majątku podatnika.
  
  

W przypadku Spółki powyższe warunki są spełnione w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych poniesionych w ramach obu Zezwoleń, zarówno Zezwolenia I, jak i Zezwolenia II.

Skoro więc wszystkie faktycznie poniesione przez Spółkę w oparciu o Zezwolenie I jak i Zezwolenie II wydatki inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. W związku z tym, że Zezwolenie III wydane zostało w odmiennym stanie prawnym, a dodatkowo wprost wskazuje w swej treści maksymalną wartość wydatków kwalifikowanych mogących stanowić podstawę do kalkulacji zwolnienia podatkowego, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w oparciu o Zezwolenie III Spółka będzie mogła uznać jedynie koszty nieprzekraczające wartości w nim wskazanej.

Stanowisko to potwierdzają również liczne interpretacje prawa podatkowego wydawane przez organy podatkowe, np.

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 maja 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-358/10/AK,

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 grudnia 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-1611/09/MO,

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 maja 2009 r., sygn. IPPB3/423-96/09-2/MS,

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 maja 2009 r., sygn. ITPB3/423-120/09/DK,

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2008 r., sygn. ILPB3/423-576/08-2/HS.
  
  

Mając na względzie powyższą argumentację, w ocenie Spółki, stwierdzić należy, że uzyskane przez nią Zezwolenie I oraz Zezwolenie II określają jedynie minimalną wysokość wydatków poniesionych w związku z działalnością gospodarczą na terenie SSE. W konsekwencji, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielonej na podstawie tych Zezwoleń w formie zwolnienia podatkowego, Spółka powinna uwzględnić faktycznie poniesione kwalifikowane wydatki inwestycyjne, a więc także tę część, która odnosi się do wydatków przekraczających minimalną kwotę wskazaną odpowiednio w Zezwoleniu I i w Zezwoleniu II. Z kolei do obliczenia wielkości zwolnienia dostępnej w oparciu o Zezwolenie III Spółka powinna uwzględnić faktycznie poniesione wydatki inwestycyjne nieprzekraczające jednak wartości 144.171.551 zł określonej w tym Zezwoleniu.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki, po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach najwcześniej wydanych Zezwoleń (lub po ich wygaśnięciu), tj. kolejno Zezwolenia I, Zezwolenia II, a następnie Zezwolenia III zwolnieniu podlegać będzie dochód z całej działalności podstawowej prowadzonej na terenie SSE do momentu wyczerpania puli zwolnienia dostępnej w ramach chronologicznie ostatniego zezwolenia posiadanego przez Spółkę lub do jego wygaśnięcia.

W związku z posiadaniem trzech Zezwoleń (w powiązaniu ze spełnieniem warunków określonych w każdym z tych Zezwoleń) Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu w kwocie wynikającej z połączenia iloczynów dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych Zezwoleń, z uwzględnieniem dyskontowania.

Obliczona zgodnie z powyższymi zasadami pula pomocy przysługująca Spółce będzie konsumowana przez dochód wolny od podatku, osiągany w zakresie określonym w Zezwoleniach. Spółka prowadzi odpowiednią ewidencję umożliwiającą bieżące monitorowanie wykorzystania dostępnej puli pomocy, co w konsekwencji pozwala zagwarantować, że limit dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej określony w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostanie przekroczony.

Z uwagi na to, że uprawnienia wynikające z Zezwolenia I oraz Zezwolenia II są wcześniejsze, pierwotne w stosunku do Zezwolenia III, należy przyjąć, że do momentu wyczerpania puli pomocy publicznej dostępnej na podstawie tych dwóch Zezwoleń, jednak nie dłużej niż do momentu ich wygaśnięcia (tj. odpowiednio do dnia 29 maja 2017 r. oraz do dnia 28 maja 2017 r.), Spółka będzie korzystała ze zwolnienia podatkowego wynikającego z Zezwolenia I oraz Zezwolenia II.

Wraz z wygaśnięciem Zezwolenia I oraz Zezwolenia II, lub po wykorzystaniu puli pomocy publicznej wynikającej z tych Zezwoleń, Spółka będzie mogła w ramach prowadzonej Działalności Podstawowej nadal korzystać z puli zwolnienia podatkowego dostępnej na podstawie Zezwolenia III oraz ewentualnych przyszłych zezwoleń (jednak nie dłużej niż do momentu ich wygaśnięcia, tj. obecnie do dnia 31 grudnia 2020 r.). W konsekwencji, dopóki Spółka będzie miała prawo do korzystania z ulgi podatkowej w ramach któregokolwiek z Zezwoleń, będzie również uprawniona do zwolnienia z opodatkowania dochodów pochodzących z całej Działalności Podstawowej (prowadzonej na terenie SSE w ramach posiadanych Zezwoleń).

Oznacza to, że przez cały okres prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności na terenie SSE (wynikający łącznie z wszystkich Zezwoleń), Spółka będzie prowadzić dwie odrębne ewidencje dochodów: jedną dla działalności opodatkowanej oraz jedną dla działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych.

Na marginesie powyższych argumentów Wnioskodawca wskazuje, że podejście Spółki znajduje potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 lutego 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-18/12/SD),

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 2011 r. (sygn. IPTPB3/423-242/11-2/MF),

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 listopada 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1519/10/MS),

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 marca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1520/09/MO).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 i przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania nr 2 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego (pytanie nr 1) i stanu faktycznego (pytanie nr 2) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.