Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1584/12/PP
z 8 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów przy sprzedaży nieruchomości wniesionej aportem, jej wartości początkowej pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów przy sprzedaży nieruchomości wniesionej aportem, jej wartości początkowej pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka dokonała podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję nowych udziałów, które zostały pokryte wkładami niepieniężnymi w postaci nieruchomości. Żaden z przedmiotów aportu nie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 4a pkt 3 i 4 ustawy o PDOP. W zamian za wniesione aporty w postaci zabudowanych nieruchomości udziałowiec otrzymał udziały w Spółce o określonej wartości nominalnej. Wartość nominalna objętych udziałów odzwierciedla wartość rynkową aportów i została w całości przekazana na kapitał zakładowy Spółki (udziały zostały wyemitowane bez premii emisyjnej). Nieruchomości otrzymane aportem są wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej a przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok. W konsekwencji zostały zakwalifikowane jako środki trwałe oraz są amortyzowane dla celów podatkowych (z wyłączeniem gruntów wchodzących w skład tych nieruchomości).

W przyszłości Spółka planuje dokonanie sprzedaży otrzymanych w drodze aportu nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku uzyskania przez Spółkę przychodu ze sprzedaży nieruchomości stanowiących środki trwałe, wniesionych uprzednio do Spółki jako wkłady niepieniężne, kosztem uzyskania przychodu dla Spółki będzie ich wartość początkowa (równa wartości nominalnej wydanych przez Spółkę udziałów), czyli wartość ustalona na dzień otrzymania aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, pomniejszona o dokonane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne?

Zdaniem Spółki, w przypadku uzyskania przez Spółkę przychodu ze sprzedaży nieruchomości stanowiących środki trwałe, wniesionych uprzednio do Spółki jako wkłady niepieniężne, kosztem uzyskania przychodu dla Spółki będzie ich wartość początkowa (równa wartości nominalnej wydanych przez Spółkę udziałów), czyli wartość ustalona na dzień otrzymania aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, pomniejszona o dokonane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 15 ust. l ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W przypadku sprzedaży składników majątku zakwalifikowanych do kategorii środków trwałych, do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu zastosowanie znajdzie także art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a (to jest gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Powołany przepis stanowi wyraźnie, iż wydatki na nabycie środków trwałych nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, jednakże są kosztem uzyskania przychodu w formie odpisów amortyzacyjnych oraz w przypadku odpłatnego zbycia tych środków trwałych jednorazowo do wysokości kosztu historycznego pomniejszonego o dokonane odpisy amortyzacyjne. Ustawodawca nie określa we wskazanym przepisie, ani też w innych przepisach ustawy podatkowej, co należy rozumieć pod pojęciem „wydatki na nabycie środka trwałego”.

Spółka stoi na stanowisku, iż w celu prawidłowego zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o PDOP do opisanego zdarzenia przyszłego, ustalić należy właściwe rozumienie użytego przez ustawodawcę sformułowania „wydatki na nabycie środka trwałego” w przypadku, gdy nabycie środka trwałego ma miejsce w drodze wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w zamian za udziały wyemitowane przez Spółkę.

W tym miejscu Spółka pragnie zauważyć, iż pojęcie „wydatków” jest szerokie, a ustawa nie ogranicza go tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu nabywającego składniki majątkowe. W konsekwencji, zdaniem Spółki, zacytowany powyżej przepis będzie miał zastosowanie do sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, polegającej na sprzedaży przez Spółkę składników majątku zakwalifikowanych jako środki trwałe, nabytych w zamian za określoną liczbę udziałów wyemitowanych przez Spółkę, które to udziały stanowić będą swego rodzaju wynagrodzenie za wnoszone aporty.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażanym przez sądy administracyjne, pojęcie „wydatki na nabycie”, w przypadku zbycia składników majątku otrzymanych wcześniej przez Spółkę aportem, tożsame jest z wartością nominalną wyemitowanych w zamian za ich wniesienie udziałów lub akcji. Przykładowo, NSA w wyroku z dnia 24 maja 2004 r., sygn. akt FSK 57/04, orzekł, iż: „Skoro wspólnik (tu: Skarb Państwa) przekazał do spółki (funduszu) określoną wartość majątkową powinien otrzymać w zamian określony ekwiwalent. Jest nim przyznany wspólnikowi zespól praw korporacyjnych i majątkowych, których zakres wyznaczają otrzymane przez niego akcje. Wartość tych akcji stanowi po stronie spółki (funduszu) wydatek na objęcie udziałów stanowiący w przypadku odpłatnego zbycia akcji koszt uzyskania przychodu z tego właśnie źródła”.

Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 16 lipca 2008 r., sygn. akt I SA/Bk 155/08, stanął na stanowisku, że „pojęcie „wydatek” nie może być ograniczane jedynie do pieniędzy, jako że obok pieniędzy funkcjonują też inne rodzaje środków płatniczych. Oczywiście trudno przypisać klasyczną funkcję środka płatniczego akcjom, jako że inkorporują one nie tylko uprawnienia majątkowe, ale także organizacyjne. Jednak akcje, podobnie jak wymienione wcześniej dokumenty, przedstawiają pewną wartość, która jest wyrażona w jednostkach pieniężnych. Zbycie akcji oznacza, zatem wyzbycie się prawa majątkowego, którego wartość została określona, jako pewna suma jednostek pieniężnych. Wszystko to prowadzi do wniosku, że wydanie akcji własnych w zamian za wkład niepieniężny może być uznane za wydatek”.

Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 7 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 1006/10, wyraził pogląd, zgodnie z którym: „W związku z tym, iż spółka celowa nabędzie nieruchomości w drodze aportu wydając w zamian udziały o określonej wartości nominalnej, zasadnie organ podatkowy przyjął, iż to właśnie wartość nominalna wydanych udziałów będzie zwiększała koszty uzyskania przychodów tej spółki z tytułu przedmiotowej sprzedaży wniesionych aportem składników majątkowych”.

Podobnie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 21 października 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 769/10, stanął na stanowisku, iż „W zamian za otrzymane udziały Spółka wyda wnoszącemu aport udziały własne. Stanowią one zatem swego rodzaju wynagrodzenie za udziały otrzymane w postaci wkładu niepieniężnego. Wartość wydanych udziałów własnych posiada więc pewną wartość rynkową i odpowiada ich nominalnej wartości. W konsekwencji należy stwierdzić, że wartość nominalna własnych udziałów wydanych w zamian za otrzymane udziały stanowi wydatek na nabycie udziałów”.

Także praktyka organów podatkowych potwierdza, iż pod pojęciem „wydatków na nabycie” środków trwałych w drodze aportu należy rozumieć wartość nominalną wydanych udziałów nabytych przez podmiot dokonujący wkładu niepieniężnego. Stanowisko takie zajął przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2007 r., znak: ITPB3/423-90/07/PS: „w przypadku sprzedaży środków trwałych wniesionych do spółki wkładem niepieniężnym, kosztem uzyskania przychodów będzie więc wartość nominalna udziałów nabytych przez podmiot wnoszący aport do Spółki, rozliczona na poszczególne środki trwałe, pomniejszona o wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych, łącznie z odpisami nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów”.

Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2011 r., znak: IBPBI/2/423-663/11/AP, stanął na stanowisku, iż „za koszt uzyskania przychodu nie może być przyjęta wartość wyższa od wartości nominalnej udziałów wydanych przez Spółkę z o.o. w zamian za wkład niepieniężny. Trzeba bowiem pamiętać, że tylko nominalna wartość udziałów odpowiada wartości jednej z równych części, na które został podzielony kapitał zakładowy”.

Powyższe znalazło potwierdzenie także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 sierpnia 2012 r., znak: IBPBI/2/423-579/AP, wydanej na gruncie zbliżonego stanu faktycznego, w której organ ten uznał, iż „Spółka w zamian za uzyskanie możliwości dysponowania przedmiotem aportu poniesie efektywny wydatek (koszt), w postaci wydania wspólnikowi własnych udziałów. Wydatek ten jest określony w sposób jednoznaczny, ponieważ wartość nominalna udziałów jest zawsze wielkością stałą i wynika ona wprost z umowy lub statutu danej spółki w związku z czym nie ulega zmianie i nie podlega mechanizmom rynkowym. Jak to zostało wskazane powyżej, w przypadku nabycia przez Spółkę, majątku w drodze aportu (w postaci nieruchomości i/lub maszyny), kosztem jej/ich nabycia będzie wartość nominalna udziałów wydanych przez Spółkę w zamian za wkład niepieniężny przypadających na te składniki majątku”.

Co więcej, jak Spółka wskazała powyżej, udziały w Spółce objęte zostały przez udziałowca dokonującego aportu po ich wartości emisyjnej równej wartości nominalnej (brak premii emisyjnej). Jednocześnie ustalona wartość obejmowanych udziałów była równa wartości rynkowej wnoszonych do Spółki składników majątku. Zgodnie zatem z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP, wartość początkowa wnoszonych nieruchomości równa jest ich wartości rynkowej, a jednocześnie stanowi równowartość wartości nominalnej wyemitowanych z tego tytułu przez Spółkę udziałów.

Zgodnie natomiast z zasadami dokonywania odpisów amortyzacyjnych określonymi w art. 16h i nast. ustawy o PDOP, ustalona we wskazany powyżej sposób wartość początkowa przedmiotowych środków trwałych, równa wartości nominalnej udziałów wydanych dokonującemu aportu w zamian za ich wniesienie, stanowi podstawę dokonywania przez Spółkę odpisów amortyzacyjnych do momentu zbycia przedmiotowych środków trwałych.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku uzyskania przez Spółkę przychodu ze sprzedaży nieruchomości stanowiących środki trwałe, wniesionych uprzednio do Spółki jako wkłady niepieniężne, kosztem uzyskania przychodu dla Spółki będzie ich wartość początkowa (równa wartości nominalnej wydanych przez Spółkę udziałów), czyli wartość ustalona na dzień otrzymania aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, pomniejszona o dokonane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą, zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty podlegające odliczeniu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Powyższe oznacza, iż poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, względnie zostały poniesione w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka dokonała podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję nowych udziałów, które zostały pokryte wkładami niepieniężnymi w postaci nieruchomości. Przedmiotowe składniki majątkowe zostaną ujęte w Spółce jako środki trwałe. Spółka zamierza następnie zbyć nieruchomości.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Konstrukcja przedmiotowego przepisu oparta została na założeniu odroczenia w czasie uznania za koszty uzyskania przychodu wydatków na:

1. nabycie gruntów i prawa użytkowania wieczystego gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych,
3. ulepszenia zwiększające wartość środków trwałych.
   
   

Na mocy natomiast art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W konsekwencji, zgodnie z literalnym brzmieniem powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku sprzedaży przez Spółkę przedmiotowych nieruchomości ujętych w Spółce jako środki trwałe, należy ustalić koszt uzyskania przychodu z tytułu tej transakcji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a i b) updop, w wysokości poniesionych przez Nią wydatków na nabycie nieruchomości (w ramach aportu) pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 1 updop zauważyć należy, iż ustawodawca nie zdefiniował użytego w nim pojęcia „koszty poniesione”. W przepisie tym postanowiono jedynie, że warunkiem uznania kosztu za koszt podatkowy jest jego poniesienie przez podatnika. Przez „poniesienie” kosztu należy w takim wypadku rozumieć zarówno poniesienie wydatku jak i zakwalifikowanie faktycznie zrealizowanego odpisu lub innego zmniejszenia aktywów lub zwiększenia strat. Będzie to więc faktycznie dokonany odpis, nie będący wydatkiem w znaczeniu kasowym czyli rozchodem pieniężnym, powodujący zmianę w strukturze aktywów lub pasywów danego podmiotu. W związku z powyższym uznać należy, iż wydanie udziałów w zamian za aport stanowi szczególną formę wydatku Spółki na nabycie składnika majątku (w przedmiotowej sprawie nieruchomości będących przedmiotem aportu). Uznać bowiem należy, iż wniesienie do Spółki aportem nieruchomości w zamian za udziały wydane zbywcy jest transakcją ekwiwalentną. Po stronie wnoszącego aport (tj. zbywcy) dochodzi do zbycia przedmiotu aportu, a po stronie otrzymującego aport (tj. Spółki) dochodzi do nabycia przedmiotu aportu. W przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego mamy więc do czynienia z transakcją odpłatną - w przedmiotowej sprawie po stronie zbywcy dochodzi bowiem do otrzymania zapłaty w postaci udziałów w zamian za wydany wkład niepieniężny, zaś po stronie Spółki dochodzi do powiększenia kapitału o wartość otrzymanych aportem składników majątkowych.

Wskazać należy, iż w świetle powyższego Spółka w zamian za uzyskanie możliwości dysponowania przedmiotem aportu poniesie efektywny wydatek (koszt), w postaci wydania wspólnikowi własnych udziałów. Wydatek ten jest określony w sposób jednoznaczny ponieważ wartość nominalna udziałów jest zawsze wielkością stałą i wynika ona wprost z umowy lub statutu danej spółki w związku z czym nie ulega zmianie i nie podlega mechanizmom rynkowym.

Jak to zostało wskazane powyżej, w przypadku nabycia przez Spółkę, majątku w drodze aportu (w postaci nieruchomości), kosztem jej/ich nabycia będzie wartość nominalna udziałów wydanych przez Spółkę w zamian za wkład niepieniężny, przypadających na te składniki majątku.

We własnym stanowisku Spółka wskazała, iż kosztem uzyskania przychodu dla Spółki ze sprzedaży nieruchomości stanowiących środki trwałe będzie ich wartość początkowa, czyli wartość ustalona na dzień otrzymania aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, pomniejszona o dokonane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne. Wyjaśniła jednocześnie, iż wartość początkowa ww. środków trwałych będzie równa wartości nominalnej wydanych przez Spółkę udziałów.

Podsumowując stwierdzić należy, iż kosztem uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży składników otrzymanych uprzednio tytułem wkładu niepieniężnego będzie nominalna wartość wydanych w zamian za aport udziałów, pomniejszona o dokonane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.