Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1572/12/PP
z 7 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2012 r. (data wpływu do Organu 11 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynku administracyjnego wniesionego do Spółki w drodze aportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynku administracyjnego wniesionego do Spółki w drodze aportu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakład Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. powstała w dniu 6 lipca 2010 r. w wyniku przekształcenia samorządowego Zakładu Budżetowego w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Podstawę przekształcenia stanowiła Uchwała Rady Miasta podjęta na podstawie art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o Gospodarce Komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, ze zm.) oraz art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240). Wszystkie udziały w Spółce objęte zostały przez jedynego wspólnika Gminę, która pokryła je w całości aportem. Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu Budżetowego oraz przejęła składniki mienia likwidowanego Zakładu, które stanowią kapitał zakładowy Spółki. Pracownicy zlikwidowanego Zakładu stali się pracownikami Spółki w trybie art. 23¹ Kodeksu Pracy. Spółka kontynuuje działalność zlikwidowanego Zakładu Budżetowego.

Przedmiotem działalności Spółki jest:

1. zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie,
2. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
3. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi,
4. pośrednictwo w obrocie nieruchomościami,
5. działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach, oraz
6. świadczenie usług budowlanych.
   
   

Zgodnie z art. 93b Ordynacji podatkowej, do przekształceń samorządowych Zakładów Budżetowych mają zastosowanie przepisy o pełnej sukcesji podatkowej. Przedmiotem aportu wniesionego jako wkład niepieniężny do Spółki przez Gminę był m.in. budynek administracyjny, który w strukturze Zakładu Budżetowego nie stanowił własności Zakładu lecz był przekazany przez Urząd Miasta w nieodpłatne użytkowanie. Z dniem 8 stycznia 2010 r. (przed przekształceniem Zakładu w Spółkę) Gmina, decyzją Burmistrza w sprawie ustanowienia trwałego zarządu, przekazała Zakładowi ten budynek wraz z gruntem i dwoma garażami w trwały zarząd.

Budynek administracyjny wniesiony do Spółki jako wkład niepieniężny był ujęty w ewidencji samorządowego Zakładu Budżetowego będącego podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Środek ten nie podlegał jednak w Zakładzie Budżetowym amortyzacji podatkowej, bowiem zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie środki trwałe wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Natomiast budynek używany nieodpłatnie przez samorządowy Zakład Budżetowy stanowił nadal własność Gminy, podczas gdy podatnikiem podatku dochodowego był Zakład Budżetowy będący jednostką organizacyjną Gminy, nie posiadającą osobowości prawnej. Obecnie ten środek trwały stanowi własność Spółki, nabyty został bowiem w formie aportu wniesionego do Spółki przez Gminę na pokrycie kapitału zakładowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może uznać za koszt uzyskania przychodu do celów podatku dochodowego od osób prawnych odpisy amortyzacyjne dot. budynku administracyjnego wniesionego aportem przez Gminę do Spółki na pokrycie kapitału zakładowego (w postaci mienia pozostałego po likwidacji w celu przekształcenia Zakładu Budżetowego), który w Zakładzie Budżetowym jako otrzymany w nieodpłatne użytkowanie, a następnie otrzymany w trwały zarząd od jednostki samorządu terytorialnego nie był amortyzowany podatkowo, bowiem nie stanowił własności podatnika?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od środka trwałego wniesionego do Spółki aportem, który w Zakładzie Budżetowym jako otrzymany w nieodpłatne użytkowanie, a następnie otrzymany w trwały zarząd od jednostki samorządu terytorialnego nie był amortyzowany podatkowo, stanowią w Spółce koszty uzyskania przychodu, bowiem otrzymamy aportem składnik majątku spełnia definicję środka trwałego podlegającego amortyzacji podatkowej określonej w art. 16a Ustawy oPDoOP. Stanowi bowiem własność Spółki, nabytą w postaci wkładu niepieniężnego przekazanego na utworzenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej i wykorzystywany jest na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej oraz nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 Ustawy.

Powyższe nie narusza zasady przeniesienia praw do amortyzacji na podstawie sukcesji podatkowej, bowiem nieamortyzowanie tego środka trwałego w Zakładzie Budżetowym wynikało z braku prawa własności, które wówczas należało do Gminy, a nie do podatnika. Poprzez wniesienie aportu przyczyna nieamortyzowania tego środka trwałego została wyeliminowana, ponieważ Spółka stała się właścicielem budynku administracyjnego, uzyskując tym samym prawo jego amortyzowania.

W niniejszej sprawie nie mają zastosowania przepisy art. 16g ust. 9 i 18 Ustawy oPDoOP, a także art. 16h ust. 3 Ustawy oPDoOP, bowiem budynek o którym mowa we wniosku nie był własnością Zakładu Budżetowego, który jedynie użytkował go nieodpłatnie. Spółka nabyła go dopiero w drodze aportu i w związku z tym nie ma obowiązku ustalenia wartości początkowej w wysokości wynikającej z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Zakładu jak również nie ma obowiązku kontynuacji odpisów amortyzacyjnych dokonywanych wcześniej przez Zakład.

W świetle powyższego wartość początkową tego środka trwałego Spółka powinna ustalić zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 Ustawy oPDoOP z którego wynika, iż w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, wartość początkową stanowiącą podstawę odpisów amortyzacyjnych stanowi ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej. Od tak ustalonej wartości początkowej Spółka powinna dokonać odpisów amortyzacyjnych (zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy oPDoOP), które będą stanowiły koszty uzyskania przychodów. Stanowisko to potwierdza interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lutego 2012 r. znak: IBPBI/2/423-1324/11/BG.

Spółka uzyskała w tej sprawie interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 24 sierpnia 2010 r. znak: IBPBI/2/423-1064/10/PP, w której organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki w sprawie zasad amortyzacji podatkowej budynku administracyjnego, w okresie po przekształceniu jest nieprawidłowe. We wniosku o interpretację Spółka prezentowała stanowisko, że winna być w tym przypadku stosowana zasada kontynuacji amortyzacji według stawki 2,5% od wartości pierwotnej budynku administracyjnego. Po dokonanej szczegółowej analizie stanu faktycznego oraz uwzględniając wydane przez organy podatkowe w podobnych sprawach interpretacje podatkowe stwierdzamy, że stanowisko Spółki odnośnie kontynuacji stawki amortyzacyjnej 2,5% od wartości pierwotnej budynku administracyjnego na podstawie przepisów art. 16g ust. 9 i 18 a także art. 16h ust. 3 Ustawy oPDoOP istotnie było nieprawidłowe. W niniejszej sprawie nie mają bowiem zastosowania przepisy art. 16g ust. 9 i 18 a także art. 16h ust. 3 Ustawy oPDoOP, bowiem budynek, o którym mowa we wniosku nie był własnością Zakładu Budżetowego, który jedynie użytkował go nieodpłatnie. Spółka nabyła go dopiero w drodze aportu i w związku z tym nie ma obowiązku ustalenia wartości początkowej w wysokości wynikającej z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Zakładu jak również nie ma obowiązku kontynuacji odpisów amortyzacyjnych dokonywanych wcześniej przez Zakład. W świetle powyższego Spółka powinna wartość początkową tego środka trwałego ustalić zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 Ustawy oPDoOP, z którego wynika, iż w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, wartość początkową stanowiącą podstawę odpisów amortyzacyjnych stanowi ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej.

Od tak ustalonej wartości początkowej Spółka powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych (zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1), które będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko takie wynika m.in. z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 6 lutego 2012 r. znak: IBPBI/2/423-1324/11/BG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka powstała z dniem 6 lipca 2010 r. w wyniku przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Podstawę przekształcenia stanowiła Uchwała Rady Miasta podjęta na podstawie art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, ze zm.) oraz art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240). Wszystkie udziały w Spółce objęte zostały przez jedynego wspólnika Gminę, która pokryła je w całości aportem. Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu Budżetowego oraz przejęła składniki mienia likwidowanego Zakładu, które stanowią kapitał zakładowy Spółki.

Wskazać w tym miejscu należy, iż ustawowa konstrukcja przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę kapitałową polega na likwidacji zakładu budżetowego w celu utworzenia spółki, do której zostaje wniesione pozostałe po likwidacji zakładu budżetowego mienie jako wkład na pokrycie kapitału.

W przedmiotowej sprawie zakład budżetowy został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 16 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.). Stosownie do art. 16 ust. 1 tej ustawy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego tworzy, łączy, przekształca w inną formę organizacyjno-prawną i likwiduje samorządowy zakład budżetowy. Jednocześnie z ustępu trzeciego wynika, iż likwidując samorządowy zakład budżetowy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu tego zakładu. Ponadto, stosownie do art. 16 ust. 5 ustawy o finansach publicznych, przekształcenie samorządowego zakładu budżetowego w inną formę organizacyjno-prawną wymaga uprzednio jego likwidacji.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 ze zm.), organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą tworzyć, łączyć, przekształcać w inną formę organizacyjno-prawną i likwidować samorządowe zakłady budżetowe zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Stosownie do zapisu art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji. W myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy, składniki mienia samorządowego zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki. Jednocześnie art. 23 ust. 3 cytowanej ustawy stanowi, iż spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego. Ustawowa konstrukcja przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę kapitałową polega więc na likwidacji zakładu budżetowego w celu utworzenia spółki, do której zostaje wniesione pozostałe po likwidacji zakładu budżetowego mienie jako wkład na pokrycie kapitału.

Przy przekształceniu zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego występują takie okoliczności jak:

1. likwidacja zakładu budżetowego,
2. wniesienie jako wkładu na pokrycie kapitału spółki mienia pozostałego po likwidacji zakładu (składniki którego stają się majątkiem Spółki),
3. sukcesja pod tytułem ogólnym,
4. powstanie nowej spółki kapitałowej.
   
   

Przekształcanie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego jest specyficzną formą transformacji, bowiem w tym przypadku ma miejsce likwidacja podmiotu przekształcanego (zakładu budżetowego) przy sukcesji pod tytułem ogólnym.

Zgodnie z art. 93b w związku z art. 93a Ordynacji podatkowej, zasady sukcesji praw i obowiązków przewidzianych w przepisach prawa podatkowego mają również zastosowanie do przekształceń zakładów budżetowych. Zakres sukcesji może być ograniczony szczególnymi uregulowaniami, wynikającymi z odrębnych ustaw, m.in. z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm., dalej „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też na zachowanie lub zabezpieczenie źródła pozyskiwania przychodu.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Skutki wstąpienia podatnika we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego powstające w zakresie amortyzacji środków trwałych zostały szczegółowo unormowane w art. 16g ust. 9 i 18 updop. W art. 16g ust. 9 updop, zawarto zasadę kontynuacji amortyzacji. Zgodnie z tym przepisem w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. W myśl art. 16g ust. 18 updop natomiast, przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego. Niniejsze unormowania należy rozpatrywać łącznie z art. 16h ust. 3 updop.

W art. 16h ust. 3 updop wskazano, iż podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7. Powyższa regulacja wyraża tzw. zasadę kontynuacji dokonywania odpisów amortyzacyjnych zarówno w zakresie ich wysokości, jak i metody amortyzacji dla podmiotów powstałych z przekształcenia, połączenia czy podziału.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w niniejszej sprawie nie będą miały zastosowania powołane wyżej przepisy art. 16g ust. 9 i 18 updop a także art. 16h ust. 3 updop, bowiem środek trwały o którym mowa we wniosku nie był własnością Zakładu, który jedynie użytkował go nieodpłatnie. Spółka nie nabyła go wskutek przekształcenia Zakładu a tym samym nie ma obowiązku ustalenia wartości początkowej w wysokości wartości początkowej wynikającej z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Zakładu jak również nie ma obowiązku kontynuacji metody amortyzacji dokonywanej wcześniej przez Zakład. Z opisu stanu faktycznego wynika również, iż obecnie środek trwały stanowi własność Spółki - nabyty został w formie aportu wniesionego do Spółki przez Gminę na pokrycie kapitału zakładowego. W świetle powyższego wartość początkową przedmiotowego środka trwałego Spółka powinna ustalić zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 updop z którego wynika, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Od tak ustalonej wartości początkowej Spółka powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych (zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop), które będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego wniesionego przez Gminę aportem do Spółki (na pokrycie kapitału zakładowego), który uprzednio był oddany zakładowi budżetowemu w trwały zarząd, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.