Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1166/12/KO
z 7 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2012r. (data wpływu 14 listopada 2012r.), uzupełnionym pismami z dnia 12 lutego 2013r. (data wpływu 15 lutego 2013r.) oraz z dnia 26 lutego 2013r. (data wpływu 4 marca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lutego 2013r. (data wpływu 15 lutego 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 lutego 2013r. znak: IBPP2/443-1166/12/KO, IBPB/I/1/415-1408/12/WRz.

Ww. wniosek został uzupełniony także pismem z dnia 26 lutego 2013r. (data wpływu 4 marca 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 lutego 2013r. znak: IBPP2/443-1166/12/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1996r. – handel detaliczny (tj. sklep ogólnoprzemysłowy). W roku 2009 Wnioskodawca dokonał rozszerzenia działalności o kolejny punkt (handel detaliczny – sklep z wyspecjalizowaną odzieżą). Forma opodatkowania jest zryczałtowany podatek dochodowy oraz podatek od towarów i usług VAT-7. Rozliczenia co miesięczne były dokonywane w jednej deklaracji jak również podatek zryczałtowany, jednakże oba punkty posiadały osobne wymagane ewidencje.

Wnioskodawca zatrudniał jednego pracownika w wymiarze ¼ etatu. W związku z problemami zdrowotnymi, Wnioskodawca zakończył działalność na jednym z punktów 30 września 2012r. i na mocy umowy darowizny z dnia 6 października 2012r. przekazał małżonkowi.

Wnioskodawca nadmienił, iż posiadają rozdzielność majątkową, a towar, budynek oraz wyposażenie były wyłącznie własnością Wnioskodawcy.

Budynek jest drewniany na niestałych fundamentach i wraz z wyposażeniem nie podlega już amortyzacji. Natomiast grunt jest własnością spółdzielni Mieszkaniowej, na co Wnioskodawca posiada stosowną umowę dzierżawy.

Dalsza część działalności jest dalej prowadzona.

Wartość darowizny brutto to:

• towar: 17.089,30 zł
• budynek: 17.416,0 zł
• wyposażenie: 6.383,88 zł.
  
  

Pismem z dnia 12 lutego 2013r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

Budynek (bez gruntu – sklep ogólnoprzemysłowy), o którym mowa w interpretacji jest obecnie własnością męża a pozostała działalność czyli sklep, który Wnioskodawca dzierżawi jest obecnie jego działalnością i nadal ją prowadzi. Ww. budynek jest na niestałych fundamentach i był wybudowany z prywatnych środków i nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów (materiałów), z których był wybudowany.

Pismem z dnia 26 lutego 2013r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

1.Wnioskodawca od 2000r. był i jest co chwili obecnej czynnym - zarejestrowanym w tutejszym Urzędzie Skarbowym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Przedmiot darowizny który Wnioskodawca dokonał aktem darowizny mężowi w dniu 6 października 2012 stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

• tak, zespół składników opisanych we wniosku był wyodrębniony organizacyjnie tj. występował w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przedsiębiorstwie,
• tak, zespół składników opisanych we wniosku był wyodrębniony finansowo poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części,
• tak, wyodrębniona organizacyjnie całość była w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadała potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Wnioskodawca w dniu 30 września 2012r. zakończył prowadzenie ww. działalności i przekazał aktem darowizny mężowi.

Przedmiot darowizny w żaden sposób nie był wykorzystany w okresie od 30 września 2012r do 6 października 2012r. a umowa z pracownikiem została rozwiązana.

3.Wnioskodawcy nie przysługiwało w całości ani części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów będących przedmiotem darowizny, a okres używania tych towarów wyniósł więcej niż pół roku od nabycia prawa do rozporządzania tymi towarami.

4.Tak - darowany obiekt darowizny był nietrwale związany z gruntem, a tym samym nie będący budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994. Prawo budowlane (tj. z 2010r. Dz. U. Nr 243, poz. 1623 ze zm.).

W odniesieniu do tego obiektu, ruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu tego towaru a okres używania tego towaru wyniósł więcej niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym towarem.

5.Tak - przedmiotem darowizny było prawo do nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę na wybudowanie na gruncie spółdzielni budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 lutego 2013r.):

Czy przekazanie w formie darowizny przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę mężowi, z którym posiada rozdzielność majątkową podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy jest zwolnione z tego podatku?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 i 26 lutego 2013r.):

Zaistniałe zdarzenie nie podlega opodatkowaniu z uwagi na to, iż artykułu 6 ustawy o podatku VAT – zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega ustawie o VAT.

Przekazanie w formie darowizny przedsiębiorstwa mężowi z którym Wnioskodawca ma rozdzielność majątkową nie podlega zwolnieniu z tego podatku, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu z uwagi na zapis art. 6 ust. o VAT - zatem jest wyłączona z ram ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których, następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Jak wynika z art. 888 § 1 cyt. kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Definicja ta określa przedsiębiorstwo w sensie przedmiotowym. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Jednakże sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż prowadził działalność w dwóch punktach – sklepach. W dniu 30 września 2012r. Wnioskodawca zakończył prowadzenie działalności w jednym z punktów i na mocy umowy darowizny z dnia 6 października 2012r. przekazał mężowi przedsiębiorstwo prowadzone w tym punkcie.

W związku z powyższym należy zauważyć, że przedmiotem darowizny nie było przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, gdyż Wnioskodawca na mocy umowy darowizny nie przekazał mężowi całego prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa tj. dwóch sklepów lecz tylko jeden sklep.

Zatem należy ustalić czy darowizna jednego punktu (sklepu) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ww. ustawy o VAT, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższej regulacji prawnej, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten powinien być organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.
  
  

Zatem musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i art. 55² ustawy Kodeks cywilny.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż przedmiot darowizny który Wnioskodawca dokonał aktem darowizny mężowi w dniu 6 października 2012r. stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych

• zespół składników opisanych we wniosku był wyodrębniony organizacyjnie tj. występował w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przedsiębiorstwie,
• zespół składników opisanych we wniosku był wyodrębniony finansowo poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części,
• wyodrębniona organizacyjnie całość była w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadała potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.
  
  

Wnioskodawca w dniu 30 września 2012r. zakończył prowadzenie działalności w jednym punkcie (sklepie) i przekazał go aktem darowizny mężowi. Przedmiot darowizny w żaden sposób nie był wykorzystany w okresie od 30 września 2012r. do 6 października 2012r.

Z powyższego wynika, że wskazany przez Wnioskodawcę przekazywany w drodze darowizny zespół składników posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zatem zbycie w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na podstawie art. 6 pkt 1 będzie wyłączone spod działania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie tut. organu fakt, iż Wnioskodawca w dniu 30 września 2012r. zakończył prowadzenie działalności w punkcie (sklepie), który przekazał aktem darowizny małżonkowi w dniu 6 października 2012r. nie ma wpływu na podjęte rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, ponieważ z opisu sprawy nie wynika, iż w tym okresie zaistniały okoliczności wskazujące, że przedmiot darowizny przestał być zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.