INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 29 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 7 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej”.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem, prowadzącym dodatkowo działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego. Zdarzenia gospodarcze z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest również podatnikiem podatku VAT.

W lipcu 2011 r. Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na rozszerzenie działalności o sprzedaż węgla. Kwota dofinansowania to 50% kosztów kwalifikowanych, tj. 83.250 zł.

Przedmiotowe wsparcie Wnioskodawca otrzymał od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w ramach:

1. Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013;
2. ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427 ze zm.);
3. działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej”.

Otrzymana dotacja w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” została przeznaczona jako zwrot wydatków poniesionych na zakup środków trwałych. Wnioskodawca podaje również, że odpisy amortyzacyjne dokonywane są tylko od tej części wartości środka trwałego, która została sfinansowana ze środków Wnioskodawcy, co oznacza, że nie zalicza do kosztów odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości środka trwałego, które pokryte zostały przedmiotową dotacją.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane dofinansowanie Wnioskodawca powinien wykazać w księdze przychodów i rozchodów prowadzonej działalności gospodarczej i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zapisami art. 21 ust 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota dofinansowania z ARiMR na zakup maszyny w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest zwolniona przedmiotowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a - 22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre dotacje. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 47c) tej ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa. Co do zasady, zwolnienia dotyczą jednak wyłącznie tych przysporzeń majątkowych, które stanowią przychód (dochód) w rozumieniu ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem, prowadzącym jednocześnie działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego. W lipcu 2011 r. otrzymał dofinansowanie w wysokości 50% kosztów kwalifikowanych, tj. 83.250 zł, na rozszerzenie działalności o sprzedaż węgla. Otrzymana dotacja została przeznaczona jako zwrot wydatków poniesionych na zakup środków trwałych. Przedmiotowe wsparcie Wnioskodawca otrzymał od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 r., na podstawie ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota pomocy w ramach działania „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej” programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 r. z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, która została wydatkowana na zakup środków trwałych nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, co wynika z omówionego uprzednio art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca błędnie zakwalifikował otrzymane dofinansowanie jako środki zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy środki te w ogóle nie stanowią przychodu. Tym samym należało uznać Wnioskodawcy stanowisko za nieprawidłowe.

Końcowo nadmienić należy, że z treści art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Jak wynika z informacji zawartych w złożonym wniosku, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, zatem jest obowiązany do stosowania przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Na podstawie § 11, 19 i 26 ww. rozporządzenia oraz zawartych w rozporządzeniu objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, nie podlegają zaewidencjonowaniu w księdze środki z dotacji w części nie stanowiącej przychodu podatkowego oraz sfinansowane z nich wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W księdze tej należy zatem wykazywać przychody i koszty mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku. Przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, nie muszą być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym kwoty dotacji Wnioskodawca nie musi wykazywać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Fakultatywnie można ująć je w kolumnie 16 podatkowej księgi przychodów i rozchodów – Uwagi, w której to kolumnie, zgodnie z Objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, można ewidencjonować przychody faktycznie przez podatnika otrzymane oraz koszty faktycznie poniesione.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.