INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 11.05.2012 r. (data wpływu 16.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia należności otrzymanych przez Gminę od Starostwa w związku z dzierżawą obwodów łowieckich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia należności otrzymanych przez Gminę od Starostwa w związku z dzierżawą obwodów łowieckich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Na terenie Gminy wyznaczone są trzy obwody łowieckie, które Starostwo Powiatowe wydzierżawia dwóm Kołom Łowieckim, tj. Wojskowemu Kołu Łowieckiemu oraz Kołu Łowieckiemu B. na podstawie zawartych umów dzierżawy pomiędzy tymi Kołami a Starostwem Powiatowym. W związku z tym do Urzędu Gminy w dniu 8 marca 2012 roku wpłynęło od Starostwa Powiatowego pismo, z którego wynika wysokość czynszu dzierżawnego na rok gospodarczy 2012-2013 od poszczególnych Kół Łowieckich na rzecz gminy, ze wskazaniem przez Starostwo że są to kwoty, które zawierają w sobie podatek VAT. Jednocześnie Starostwo Powiatowe poinformowało, iż podstawą do uiszczenia opłaty przez poszczególne Koła Łowieckie na rzecz Gminy będzie rachunek lub faktura wystawiona przez Urząd Gminy.

Z pisma przesłanego ze Starostwa Powiatowego do Wójta Gminy wynika, że to Gmina, a nie Starostwo Powiatowe powinna wystawić Kołom Łowieckim rachunki lub faktury VAT za dzierżawę obwodów łowieckich. Tym samym Koła Łowieckie powinny wpłacić na konto Urzędu Gminy kwotę czynszu dzierżawnego na podstawie wystawionych przez Urząd Gminy faktur VAT.

W związku z przedstawioną powyżej sytuacją, zdaniem Starostwa Powiatowego to Urząd Gminy powinien naliczyć i pobrać podatek od towarów i usług z tytułu dzierżawy obwodów łowieckich znajdujących się na terenie Gminy, pomimo że nie jest stroną w cywilnoprawnej umowie dzierżawy. Umowy dzierżawy z poszczególnymi Kołami ma zawarte Starostwo Powiatowe. Dla przejrzystości sprawy Gmina informuje, iż od 1 lipca 2010 roku zarejestrowana jest w Urzędzie Skarbowym, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W związku z faktem, że to Starostwo Powiatowe, a nie Gmina ma zawarte umowy dzierżawy z poszczególnymi Kołami Łowieckimi na dzierżawę obwodów łowieckich, kto powinien obciążyć fakturami VAT Koła Łowieckie, Gmina , czy Starostwo Powiatowe... A tym samym na kim ciąży obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu tej dzierżawy wobec Urzędu Skarbowego: na Starostwie Powiatowym w Siedlcach, czy na Gminie ...
2. Czy Gmina nie będąc stroną umowy wobec Kół Łowieckich (stronami umowy są: Starostwo Powiatowe i odpowiednio Koło Łowieckie „B.” oraz Wojskowe Koło Łowieckie) ma prawo, jeśli by chciała wystawić faktury VAT obciążając poszczególne Koła z tytułu dzierżawy obwodów łowieckich, a następnie ma obowiązek odprowadzić podatek VAT do Urzędu Skarbowego, czy Gmina , ponieważ nie jest stroną umowy nie ma prawa do wystawienia faktur VAT z tytułu dzierżawy obwodów łowieckich, nawet gdyby miała taką wolę...
3. W przypadku, gdyby Starostwo Powiatowe zgodnie z przepisami dokonało rozliczenia czynszu dzierżawnego z tytułu świadczonych usług dzierżawy i dokonało z tego tytułu przelewu należnych Gminie środków pieniężnych na konto Urzędu Gminy, to czy dla Gminy otrzymany od Starostwa Powiatowego czynsz dzierżawny w kwocie netto z tytułu ww. usługi stanowiłby obrót w podatku od towarów i usług, czy tylko dochód nie podlegający już podatkowi VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W odniesieniu do pytania 1 i 2 zdaniem Wnioskodawcy to na Starostwie Powiatowym ciąży obowiązek naliczenia i pobrania podatku od towarów i usług z tytułu dzierżawy obwodów łowieckich, a następnie odprowadzenia go na konto właściwego urzędu skarbowego. Gmina natomiast nie ma prawa ani obowiązku odprowadzenia podatku VAT od wyżej wymienionej usługi, gdyż nie jest stroną w cywilnoprawnej umowie dzierżawy. W związku z tym to Starostwo Powiatowe na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej na dzierżawę obwodów łowieckich zobowiązane jest wystawić fakturę VAT, doliczając do kwoty czynszu 23% podatku VAT.

Zagadnienia związane z wydzierżawianiem obwodów łowieckich regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 roku Prawo łowieckie (Dz. U. z 2005r. Nr 121, poz. 1066 z późn. zm.). Zgodnie z art. 28 ust. 1 ww. ustawy obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego. Obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta), oraz właściwej izby rolniczej:

1. obwody łowieckie leśne - dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
2. obwody łowieckie polne - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej,
3. obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu - starosta powiatu, na terenie którego znajduje się największa część obwodu łowieckiego (art. 29 ust. 1 ww. ustawy).
4. dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe jako wydzierżawiający obwody łowieckie leśne oraz starosta, wykonujący zadnia z zakresu administracji rządowej jako wydzierżawiający obwody łowieckie polne - zawierają umowy z kołami łowieckimi jako dzierżawcami na dzierżawę tych obwodów. Przy czym zgodnie z art. 29 a ust. 3 ustawy w kwestiach nieregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące dzierżawy.
   
   

Wobec powołanych powyżej przepisów Starostwo wykonuje zadania z zakresu administracji rządowej polegające na wydzierżawianiu polnych obwodów łowieckich kołom Polskiego Związku Łowieckiego. Oznacza to, iż Starostwo jako wydzierżawiający obwody łowieckie podpisuje na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego umowę cywilnoprawną z Kołami Łowieckimi (będącymi dzierżawcami) na dzierżawę powyższych obwodów. A zatem zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 nr 142, poz. 1592 z późn. zm.) powiat wykonuje zadania własne i na własną odpowiedzialność.

Ponadto jak wskazano powyżej wydzierżawianie polnych obwodów przez Starostę dokonywane jest w oparciu o umowy cywilnoprawne - czynność ta w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - nie podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji oddanie przez Starostę obwodu łowieckiego w dzierżawę Kołu Łowieckiemu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 1 i ust. 2 ustawy prawo łowieckie wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwami i gminami. Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom - odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego. Ponadto należy wskazać, iż udział w rozliczeniu otrzymanego czynszu dzierżawnego na podstawie art. 31 ust 1 ww. ustawy, w którym wydzierżawiający, tj. Starostwo Powiatowe jest obowiązany rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwa i gminy, stanowić będzie kwotę pomniejszoną o podatek VAT. Oznacza to, iż na podstawie wskazanych powyżej przepisów to na Starostwie Powiatowym w Siedlcach ciąży obowiązek rozliczenia otrzymanego od Kół Łowieckich czynszu dzierżawnego między nadleśnictwami i gminami. Ponadto Starostwo Powiatowe w Siedlcach dokonując rozliczenia czynszu na właściwe nadleśnictwa i gminy powinno odprowadzić należny z tego z tytułu podatek VAT, a uzyskaną kwotę netto rozdysponować między właściwe podmioty. A zatem należy stwierdzić, iż to na Starostwie Powiatowym w Siedlcach ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przedmiotowych usług dzierżawy poszczególnym Kołom Łowieckim. Natomiast Gmina powinna otrzymać od Starostwa Powiatowego przypadającą jej część środków pieniężnych w kwocie netto wynikającą z rozliczenia.

Mając na uwadze przestawione powyżej przepisy, jak też fakt, że to Starostwo Powiatowe w Siedlcach, a nie Gmina ma zawarte umowy cywilnoprawne z Kołami Łowieckimi na dzierżawę obwodów łowieckich, Gmina uważa, iż nie jest zobowiązana do wystawienia faktur poszczególnym Kołom Łowieckim za rok gospodarczy 2012- 2013 oraz lata następne (jak wynika z pisma otrzymanego przez Gminę od Starostwa Powiatowego umowy dzierżawy z Kołami Łowieckimi zawarte są do roku 2017), gdyż z przepisów jednoznacznie wynika, że obowiązek wystawienia tych faktur ciąży na Starostwie Powiatowym.

W odniesieniu do pytania 3 - Gmina uważa, iż w przypadku otrzymania od Starostwa Powiatowego należnego jej czynszu dzierżawnego, nie będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. A zatem w przypadku otrzymania przez Gminę od Starostwa Powiatowego czynszu dzierżawnego, z tytułu wydzierżawienia Kołom Łowieckim obwodów łowieckich, nie będzie on stanowił ani dostawy towarów ani też odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt . 6 ww. ustawy określono, iż pod pojęciem towarów należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. A więc w sytuacji przekazania przez Starostwo Powiatowe środków pieniężnych w kwocie netto wynikających z rozliczenia przez Starostę czynszów dzierżawnych z tytułu świadczonych usług dzierżawy na rachunek Urzędu Gminy, środki te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż pieniądz jako środek płatniczy nie jest towarem i nie mieści się w zakresie powołanej definicji ustawowej. Co oznacza, iż w przypadku, gdyby Gmina otrzymała od Starostwa Powiatowego należny jej czynsz dzierżawny to nie stanowiłby on obrotu w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej daje „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wydzierżawianie obwodów łowieckich regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1995r. Prawo łowieckie (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 127, poz. 1066 ze zm.).

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ww. ustawy obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy - obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej:

1. obwody łowickie leśne - dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
2. obwody łowieckie polne - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej,
3. obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu - starosta powiatu, na terenie którego znajduje się największa część obwodu łowieckiego (art. 29 ust. 1 ww. ustawy).
4. Dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe jako wydzierżawiający obwody łowieckie leśne oraz starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej jako wydzierżawiający obwody łowieckie polne – zawierają umowy z kołami łowieckimi jako dzierżawcami na dzierżawę tych obiektów. Przy czym zgodnie z art. 29a ust. 3 ustawy Prawo łowieckie w kwestiach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące dzierżawy.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2 cyt. ustawy Prawo łowieckie wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwami i gminami (ust. 1). Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom – odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego (ust. 2).

Z przedstawionego stanu prawnego wynika, że wydzierżawianie leśnych obwodów łowieckich przez Dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz wydzierżawianie polnych obwodów łowieckich przez Starostę wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, dokonywane jest na podstawie umowy cywilnoprawnej, gdzie stroną stosunku prawnego świadczącą przedmiotowe usługi dzierżawy na rzecz kół łowieckich są odpowiednio Dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i Starosta.

Zatem na wskazanych podmiotach a nie na Wnioskodawcy (który nie świadczy przedmiotowych usług dzierżawy), jak prawidłowo stwierdzono we wniosku, ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przedmiotowych usług dzierżawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że na terenie Gminy wyznaczone są trzy obwody łowieckie, które Starostwo Powiatowe w Siedlicach wydzierżawia dwóm Kołom Łowieckim na podstawie zawartych umów dzierżawy pomiędzy tymi Kołami a Starostwem Powiatowym. W związku z tym do Urzędu Gminy w dniu 8 marca 2012 roku wpłynęło od Starostwa Powiatowego w Siedlcach pismo nr RŚ.6150.1.22.2012, z którego wynika wysokość czynszu dzierżawnego na rok gospodarczy 2012-2013 od poszczególnych Kół Łowieckich na rzecz gminy , ze wskazaniem przez Starostwo że są to kwoty, które zawierają w sobie podatek VAT. Jednocześnie Starostwo Powiatowe poinformowało, iż podstawą do uiszczenia opłaty przez poszczególne Koła Łowieckie na rzecz Gminy będzie rachunek lub faktura wystawiona przez Urząd Gminy.

Z pisma przesłanego ze Starostwa Powiatowego do Wójta Gminy wynika, że to Gmina , a nie Starostwo Powiatowe powinna wystawić Kołom Łowieckim rachunki lub faktury VAT za dzierżawę obwodów łowieckich. Tym samym Koła Łowieckie powinny wpłacić na konto Urzędu Gminy kwotę czynszu dzierżawnego na podstawie wystawionych przez Urząd Gminy faktur VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, odnosząc się do wskazanej we wniosku kwestii przekazania Wnioskodawcy przez Starostwo Powiatowe czynszu z tytułu świadczonych usług dzierżawy obwodów łowieckich, stwierdzić należy, że z uwagi na to, iż Wnioskodawca nie świadczy przedmiotowych usług dzierżawy przekazane przez ten podmiot czynsz nie stanowią dla Gminy należności za świadczenie usług.

Przekazanie środków pieniężnych, wynikające z rozliczenia przez Starostę czynszu z tytułu świadczonych usług dzierżawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż pieniądz jako środek płatniczy nie jest towarem i nie mieści się w zakresie powołanej definicji ustawowej.

W przedmiotowej sprawie otrzymany przez Gminę od Starostwa Powiatowego czynsz dzierżawny z tytułu wyżej wymienionej usługi nie stanowi obrotu w podatku od towarów i usług, a zarazem Strona nie jest podmiotem uprawnionym, a tym bardziej zobowiązanym z tytułu przedmiotowej dzierżawy do wystawienia faktury VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.