INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011r. (data wpływu 6 maja 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2011r. (data wpływu 2 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia kandydatów na kierowców w zakresie prawa jazdy kategorii A1, A, B1, B, B+E, C, C+E, D, D+E – jest prawidłowe,
• ustalenia kwoty limitu zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia kandydatów na kierowców w zakresie prawa jazdy kategorii A1, A, B1, B, B+E, C, C+E, D, D+E,
• ustalenia kwoty limitu zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 sierpnia 2011r. (data wpływu 2 sierpnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 lipca 2011r. znak: IBPP1/443-763/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Do dnia 31 grudnia 2010 roku Wnioskodawca był czynnym podatnikiem VAT. Dnia 30 grudnia 2010 roku złożył aktualizację VAT-R wskazując, że od 1 stycznia 2011 roku będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Prowadzi działalność w formie ośrodka szkolenia kierowców w zakresie: 85.53.Z - pozaszkolne formy edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu; 85.59.B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej nie sklasyfikowane oraz 77.12.Z - wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych - z wyłączeniem motocykli.

W zakresie swojej działalności prowadzi:

• szkolenia kierowców na kategorie prawa jazdy: A, A1, B, B1, B+E, C, C+E, D, D+E - na podstawie przepisów odrębnych tj. ustawa z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy,
• kursy kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji uzupełniającej, kwalifikacji uzupełniającej przyspieszonej oraz szkolenia okresowe dla kierowców wykonujących przewozy drogowe lub mających zamiar je wykonywać – w oparciu o przepisy ustawy o transporcie drogowym z 2001 roku,
• wynajem i dzierżawę pozostałych pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli,
• pozostały transport lądowy pasażerski gdzie indziej niesklasyfikowany.
  
  

W uzupełnieniu z dnia 2 sierpnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że przedmiotem interpretacji są szkolenia kandydatów na kierowców i kierowców w zakresie prawa jazdy kategorii A, A1, B, B1, B+E, C, C+E, D, D+E, oraz że:

1. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
2. Świadczone przez Niego usługi są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26.
3. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach szkolenia na kat. A1, A, B1, B, B+E, C, C+E, D, D+E są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Szkolenia odbywają się na zasadach wynikających z ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 Nr 108 poz. 908 z późn. zmianami) art. 102 oraz art. 103, jak również na podstawie przepisu wykonawczego do ww. ustawy tj. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U z 2005 Nr 217 poz. 1834 z późn. zmianami) w szczególności par. 3.
4. W związku z tym, iż w programach szkoleń na wszystkie ww. kategorie ujęte są wymagania w stosunku do kierujących pojazdami to bez spełnienia tych wymagań osoba szkolona nie dawałaby gwarancji samodzielnego i bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym. Zatem wiedza i umiejętności nabyte w trakcie szkolenia są permanentnie wykorzystywane.
5. System zdobywania uprawnień do kierowania pojazdami (za wyjątkiem kat. A1, A) wg aktualnego stanu prawnego w Polsce uzależnia zdobycie uprawnień w ramach kat. C oraz D od posiadania kat. B (rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U z 2005 Nr 217 poz. 1834 z późn. zmianami) par. 6 ust. 1 pkt 5)) , dlatego szkolenie w ramach kat. B1 i B to pierwszy stopień zaawansowania zawodowego niezależnie od tego czy ktoś podejmie pracę w charakterze kierowcy czy też nie. Mając tylko prawo jazdy kat. B też można podjąć pracę jako kierowca. Wnioskodawca dodaje również, iż w szczegółowych programach szkolenie w ramach kategorii wyższych ( B+E, C, C+E, D, D+E) nie są ujęte zagadnienia będące treścią szkoleń w ramach kat. B, gdyż uważa się, iż osoba posiada wcześniej nabytą wiedzę i umiejętności niezbędne do rozszerzenia wiedzy i nabycia kolejnych umiejętności.
6. Szkolenie w ramach kategorii A1, A prowadzone z tak zwanego wolnego naboru tj. nie zlecone przez pracodawcę, trudno przypisać do zagadnienia rozwoju zawodowego i określić w jaki sposób uczestnik szkolenia wykorzysta te uprawnienia do wykonywania pracy. Mogą jednak zdarzyć się sytuacje, w których to właśnie pracodawca skieruje swojego przyszłego bądź obecnego pracownika na szkolenie w zakresie kat. A1 lub A w celu nabycia uprawnień do wykonywania zawodu takiego jak: kolportażysta poczty, ulotek, osoba do rozwożenia pizzy itp. i w tym wypadku nabyte w trakcie szkolenia wiedza i umiejętności zostaną wykorzystane do wykonywanej pracy.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym podmiotowo z VAT - na podstawie art. 113 ust.1 ustawy, to:

• które ze świadczonych przez Niego szkoleń (zakres kategorii) opisanych w poz. 68 ORD-IN korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 – Wnioskodawca zaznacza, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz usługi te nie są finansowane w całości ze środków publicznych...
• które z wykonywanych usług oraz rodzaju szkoleń powinno być brane pod uwagę przy ustaleniu limitu zgodnie z art. 113 ust.1 ustawy...
  
  

Wnioskodawca w piśmie z dnia 2 sierpnia 2011r. wyjaśnił, że przedmiotem Jego Wniosku jest wyłącznie określenie zwolnienia dla usług szkoleniowych i ich wpływ na określenie kwoty uprawniającej do zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 113 ust. 1, 2 ustawy o podatku VAT, w roku 2010 Wnioskodawca świadczył usługi przedmiotowo zwolnione z VAT oraz usługi podlegające VAT - dzierżawa pojazdów oraz transport w kwocie netto 13.044,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy w roku 2011 zwolniony jest z podatku VAT od wszystkich świadczonych przez Niego usług do momentu przekroczenia kwoty limitu obrotów – z usług podlegających opodatkowaniu VAT czyli szkolenia w kategoriach A, A1.

Analizując odpowiedź Pana ...z Ministerstwa Finansów do Pana Marszałka Sejmu RP Grzegorza Schetyny z dnia 6 grudnia 2010 roku w przedmiotowej sprawie (PT1/0602-81-618/EFU/2010/BM19-15684) Wnioskodawca przytacza fragment: "stwiedzić również należy, że usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii C, D i E są usługami kształcenia zawodowego. Również usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B, z uwagi na fakt, iż jest to obecnie jeden z podstawowych wymogów, jakie stawia się kandydatom do pracy na różne stanowiska, należy uznać za kształcenie zawodowe".

Ponadto w oparciu o obowiązujące przepisy w zakresie szkolenia kierowców warunkiem koniecznym do przystąpienia do szkolenia na kategorię C lub D jest posiadanie prawa jazdy kategorii B.

W piśmie z dnia 2 sierpnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że wszystkie rodzaje szkoleń które prowadzi, za wyjątkiem szkoleń w zakresie kat. A1, A przeprowadzanych z wolnego naboru, są zwolnione z VAT na postawie art. 43. ust. 1 pkt 29 i wpływy uzyskane z tych szkoleń nie są brane pod uwagę przy określaniu wysokości limitu obrotów zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast, jeżeli szkolenie na kat. A1, A podejmie osoba, której będzie to niezbędne w celu wykonywania zawodu, wówczas wpływy z tytułu przeszkolenia tej osoby też będą zwolnione z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 (należy szkolenie to potraktować jako usługę kształcenia zawodowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe … oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz świadczone usługi nie są finansowane w całości ze środków publicznych.

Wnioskodawca prowadzi szkolenia kandydatów na kierowców w zakresie prawa jazdy kategorii A1, A, B1, B, B+E, C, C+E, D, D+E. Usługi te są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach: ustawa Prawo o ruchu drogowym art. 102 oraz art. 103 oraz przepis wykonawczy do ww. ustawy tj. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów.

W związku z tym, iż w programach szkoleń na wszystkie ww. kategorie ujęte są wymagania w stosunku do kierujących pojazdami to bez spełnienia tych wymagań osoba szkolona nie dawałaby gwarancji samodzielnego i bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym. Zatem wiedza i umiejętności nabyte w trakcie szkolenia są permanentnie wykorzystywane.

System zdobywania uprawnień do kierowania pojazdami (za wyjątkiem kat. A1, A) wg aktualnego stanu prawnego w Polsce uzależnia zdobycie uprawnień w ramach kat. C oraz D od posiadania kat. B, dlatego szkolenie w ramach kat. B1 i B to pierwszy stopień zaawansowania zawodowego niezależnie od tego czy ktoś podejmie pracę w charakterze kierowcy czy też nie. Mając tylko prawo jazdy kat. B też można podjąć pracę jako kierowca. Wnioskodawca dodaje również, iż w szczegółowych programach szkolenie w ramach kategorii wyższych ( B+E, C, C+E, D, D+E) nie są ujęte zagadnienia będące treścią szkoleń w ramach kat. B, gdyż uważa się, iż osoba posiada wcześniej nabytą wiedzę i umiejętności niezbędne do rozszerzenia wiedzy i nabycia kolejnych umiejętności.

Szkolenie w ramach kategorii A1, A prowadzone z tak zwanego wolnego naboru tj. nie zlecone przez pracodawcę, trudno przypisać do zagadnienia rozwoju zawodowego i określić w jaki sposób uczestnik szkolenia wykorzysta te uprawnienia do wykonywania pracy. Mogą jednak zdarzyć się sytuacje, w których to właśnie pracodawca skieruje swojego przyszłego bądź obecnego pracownika na szkolenie w zakresie kat. A1 lub A w celu nabycia uprawnień do wykonywania zawodu takiego jak: kolportażysta poczty, ulotek, osoba do rozwożenia pizzy itp. i w tym wypadku nabyte w trakcie szkolenia wiedza i umiejętności zostaną wykorzystane do wykonywanej pracy.

Wskazać należy, iż szkolenie osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy jest ściśle uregulowane w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) oraz w przepisach wykonawczych tej ustawy. Art. 90 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy reguluje iż, prawo jazdy otrzymuje osoba, która odbyła wymagane dla danej kategorii szkolenie.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy, szkolenie osoby ubiegającej się o wydanie uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym albo tramwajem jest prowadzone:

1. w formie kursu - w ośrodku szkolenia kierowców;
2. w formie zajęć szkolnych dla uczniów - przez szkołę, w której programie nauczania jest przewidziane uzyskanie umiejętności kierowania pojazdem silnikowym.
   
   

Wymagania w stosunku do podmiotów prowadzących szkolenie w zakresie wyposażenia dydaktycznego, warunków lokalowych, placu manewrowego i pojazdów przeznaczonych do szkolenia, program szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, tramwajami oraz kandydatów na instruktorów i egzaminatorów; warunki i tryb uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi i tramwajami, szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o te uprawnienia lub podlegających sprawdzeniu kwalifikacji oraz wzory dokumentów z tym związanych zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 217 poz. 1834 ze zm.).

Zatem stwierdzić należy, iż usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B+E, C, C+E, D, D+E mieszczą się co do zasady w usługach kształcenia zawodowego. Warunkiem uzyskania prawa jazdy kategorii C, D jest posiadanie prawa jazdy kategorii B. Warunkiem uzyskania prawa jazdy kategorii B+E, C+E, D+E jest posiadanie odpowiednie prawa jazdy kategorii B, C, D. Również usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B i B1, z uwagi na fakt, iż jest to obecnie jeden z podstawowych wymogów, jakie stawia się kandydatom do pracy na różne stanowiska, należy uznać za kształcenie zawodowe. Nadmienić należy, iż prawo jazdy kategorii B1 uprawnia do kierowania trójkołowym lub czterokołowym pojazdem samochodowym o masie własnej nie przekraczającej 550 kg, z wyjątkiem motocykla.

Zatem biorąc pod uwagę to, że usługi nauki jazdy kategorii B1, B, B+E, C, C+E, D, D+E są usługami kształcenia zawodowego, oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury, tym samym będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Nie można natomiast za kształcenie zawodowe uznać co do zasady szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii A, A1, bowiem nie stanowią one ani kategorii niezbędnej do wykonywania konkretnego zawodu, ani również, tak jak ma to miejsce w przypadku ww. kategorii B, powszechnie już obowiązującego wymagania do podjęcia pracy.

Jedynie w przypadku gdy na kurs prawa jazdy kategorii A, A1 kandydat zostanie skierowany w związku z wykonywaną pracą, tj. w przypadkach wskazanych przez Wnioskodawcę we wniosku a więc kolportażysta poczty, ulotek, osoba do rozwożenia pizzy, którym prawo jazdy kategorii A, A1 jest niezbędne do wykonywania pracy, szkolenie w zakresie prawa jazdy kategorii A, A1 należy uznać za nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem. W takim przypadku stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczoną w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, jest zatem objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. W pozostałych natomiast przypadkach, tj. nie związanych w wykonywana pracą, szkolenia w zakresie prawa jazdy kategorii A, A1 należy opodatkować 23% stawką VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego co do zasady, gdy Wnioskodawca jest podatnikiem korzystającym ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w 2011r. to usługi szkoleniowe w zakresie kategorii A1 i A również będą zwolnione od podatku a faktycznie owe 23% podatku VAT należałoby doliczać do ceny świadczonych usług dopiero po przekroczeniu kwoty obrotu z tytułu czynności opodatkowanych w wysokości 150.000 zł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca do dnia 31 grudnia 2010 roku był czynnym podatnikiem VAT. Dnia 30 grudnia 2010 roku złożył aktualizację VAT-R wskazując, że od 1 stycznia 2011 roku będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Na podstawie art. 113 ust. 1, 2 ustawy o podatku VAT, w roku 2010 Wnioskodawca świadczył usługi przedmiotowo zwolnione z VAT oraz usługi podlegające VAT - dzierżawa pojazdów oraz transport w kwocie netto 13.044,00 zł.

Obecnie w 2011r. do kwoty limitu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca winien wliczać jedynie te usługi szkoleniowe, które co do zasady są opodatkowane czyli w przedmiotowej sprawie szkolenia w zakresie kategorii prawa jazdy A1 i A niestanowiące kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Do kwoty tej nie należy natomiast wliczać, zgodnie ze wskazaniem art. 113 ust. 2 ustawy o VAT czynności zwolnionych z opodatkowania, tj. szkoleń na kategorie prawa jazdy B1, B, B+E, C, C+E, D, D+E oraz A1 i A w przypadku gdy skierowanie na te szkolenie nastąpi w związku z wykonywana praca.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się, że pozostałe kwestie przedstawione we wniosku zostaną objęte odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.