Interpretacja Ministra Finansów
PT8/033/210/596/PBD/328/2008/13/RD-72715/2013
z 15 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 marca 2008 r. nr IBPP2/443-34/08/BM, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, na wniosek z dnia 28 grudnia 2007 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy sprzedaż używanych zegarków nabytych od podmiotów z państw trzecich może być opodatkowana w systemie marży, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2008 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach został złożony ww. wniosek z dnia 28 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy sprzedaż używanych zegarków nabytych od podmiotów z państw trzecich może być opodatkowana w systemie marży.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną rozpoczynającą działalność gospodarczą w zakresie handlu zegarkami używanymi. Zegarki w celu bezpośredniej odsprzedaży (w niektórych przypadkach będzie miało miejsce ich uszlachetnianie) są nabywane od podmiotów (osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej) posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego (w większości przypadków USA). Transakcje dokonywane są za pośrednictwem aukcji internetowych, głównie na giełdzie amerykańskiej eBay. W żadnym z przypadków transakcji nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż używanych zegarków nabytych od podmiotów z państw trzecich może być opodatkowana w systemie marży?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, dla celów szczególnej procedury rozliczania VAT jaką jest procedura opodatkowania marży, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne. Z dalszej części art. 120 wynika dodatkowo, że definicja ta ma zastosowanie w przypadku, gdy towary używane (rozumiane jako towary nienowe) sprzedawane są przez podatnika, który uprzednio nabył te towary dla celów prowadzonej działalności lub importował je w celu odprzedaży (ust. 4 art. 120).

W odniesieniu do sprzedaży tak rozumianych towarów używanych, dokonywanej przez podatnika, dla którego towary te są przedmiotem obrotu, podstawą opodatkowania jest marża, stanowiąca różnicę pomiędzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Zasada ta ma zastosowanie dla dostawy ww. towarów, które podatnik nabył:

1. od podmiotu niebędącego podatnikiem podatku VAT, lub
2. od podatnika VAT, w sytuacji gdy towary te podlegały zwolnieniu przedmiotowemu lub gdy podatnik był zwolniony od VAT, lub
3. od podatnika VAT, który również korzysta ze szczególnej procedury pozwalającej na opodatkowanie marży,

a więc zawsze w przypadku, gdy towary w momencie nabycia nie były opodatkowane (lub była opodatkowana tylko marża).

Uogólniając powyższe zasady, opodatkowanie marży jest możliwe, w sytuacji gdy są to towary używane a podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu jeżeli nabycie pochodzi od podmiotów wyszczególnionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Stąd też zdaniem Wnioskodawcy sprzedając używane zegarki nabyte uprzednio w celu odprzedaży, ma on prawo do zastosowania procedury szczególnej opodatkowania marży (stanowiącej różnicę pomiędzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku), bez względu na okres jaki upłynie od chwili zakupu do momentu, w którym zegarek zostanie sprzedany.

W dniu 20 marca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając na podstawie przepisów § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną nr IBPP2/443-34/08/BM, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 11, art. 120 ust. 1 pkt 1-4, ust. 4 i ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.).

Organ, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wymienione powyżej przepisy uznał, iż Wnioskodawca może skorzystać ze szczególnej procedury opodatkowania, o której mowa w przepisie art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, i w konsekwencji ocenił stanowisko Wnioskodawcy jako prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 20 marca 2008 r. nr IBPP2/443-34/08/BM, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) – dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 2 pkt 7 ustawy o VAT stanowi, iż przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez towary używane, o których mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, rozumie się – stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

Przepisy art. 120 ust. 10 i 11 ustawy o VAT wprowadzają ograniczenia w zakresie możliwości stosowania opodatkowania marżą. Stosownie bowiem do postanowień art. 120 ust. 10, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów był opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Natomiast art. 120 ust. 11 ustawy o VAT stanowi, że przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy:

1. dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5;
2. dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców;
3. dzieł sztuki nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15, innego niż wymieniony w ust. 4 i 5, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 7%.
   
   

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca rozpoczyna działalność gospodarczą w zakresie handlu zegarkami używanymi, które to zegarki w celu bezpośredniej odsprzedaży (w niektórych przypadkach będzie miało miejsce ich uszlachetnianie) są nabywane od podmiotów (osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej) posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego (w większości przypadków w USA). Wnioskodawca zastrzega również, iż w żadnym z przypadków transakcji nie dochodzi do wewnątrznwspólnotowego nabycia towarów. A zatem należy przyjąć, iż w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym mamy do czynienia z importem towarów.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy skonstatować, iż marżą mogą być opodatkowane dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT. Tym samym, brak jest możliwości zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marży, w odniesieniu do dostaw towarów używanych uprzednio importowanych przez podatnika.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10 „Auto Nikołowi” OOD, w którym Trybunał orzekł, iż: „Artykuł 314 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że procedura marży nie ma zastosowania do dostaw towarów takich jak używane części do pojazdów samochodowych, które zostały osobiście zaimportowane do Unii Europejskiej przez podatnika-pośrednika na podstawie zasad ogólnych podatku od wartości dodanej.”.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedając używane zegarki nabyte uprzednio w celu odsprzedaży od podmiotów z państw trzecich ma on prawo do zastosowania procedury szczególnej opodatkowania marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 20 marca 2008 r. nr IBPP2/443-34/08/BM, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Niniejsza zmiana interpretacji została wydana przy założeniu, że towar (tj. używane zegarki) był przez Wnioskodawcę wcześniej zaimportowany, przy czym kwestia importu towarów nie była przedmiotem odrębnej analizy, nie była bowiem przedmiotem wniosku.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.