INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu 1 marca 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 10 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) oraz 17 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej zakup nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej zakup nieruchomości. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia: 10 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) oraz 17 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego oraz wpłatę dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 1 lutego 2008 r. jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. Od tego też dnia prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

W dniu 26 czerwca 2012 r. zakupił 1/2 część nieruchomości w postaci gruntu. Drugą część nieruchomości zakupiła siostra Zainteresowanego, która również jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nieruchomość została zakupiona od zarejestrowanego i czynnego podatnika podatku VAT, zatem na zakup nieruchomości została wystawiona faktura VAT z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 23%. Cała należność wraz z podatkiem VAT została zapłacona. Fakt zakupu nieruchomości został potwierdzony aktem notarialnym, zatem rodzeństwo zostało współwłaścicielami nieruchomości.

Celem zakupu gruntu było zawarcie umowy spółki cywilnej (wspólnikami mają być współwłaściciele gruntu), wniesienie aportem do spółki zakupionego gruntu w częściach równych, a następnie budowa budynku o przeznaczeniu użytkowym (lokalu handlowego), wynajęcia budynku i pobierania opłat z najmu. Celem zatem nie było wykorzystanie w swojej jednoosobowej działalności gospodarczej zakupionej nieruchomości. W związku z powyższym, Zainteresowany nie wprowadził jej do ewidencji środków trwałych. Zakup nieruchomości został natomiast wykazany w rejestrach VAT oraz w deklaracji VAT-7K za II kwartał 2012 r. jako nabycie towarów i usług pozostałych, tym samym wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym.

W dniu 24 lipca 2012 r. podatnik zawarł umowę spółki cywilnej, w której wkładem była zakupiona nieruchomość. Drugim wspólnikiem była siostra Wnioskodawcy (współwłaścicielka nieruchomości). Aktem notarialnym przeniesiono udziały we własności nieruchomości na rzecz spółki cywilnej. Wspólnicy przyjęli nieruchomość do współwłasności łącznej.

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) Zainteresowany wyjaśnił, iż zakupiona część nieruchomości nie była i nie miała być wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Zakupiona część nieruchomości została zakupiona w celu wprowadzenia w przyszłości (nastąpiło to 24 lipca 2012 r.) nieruchomości do spółki cywilnej jako środek trwały i wykorzystania do wykonywania czynności opodatkowanych w spółce cywilnej, której Zainteresowany stał się wspólnikiem. Wnioskodawca nadmienił, iż od dnia 1 lutego 2008 r. jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Zarejestrowanie nastąpiło na potrzeby jednoosobowej działalności gospodarczej Zainteresowanego.

Z kolei, w piśmie z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) Wnioskodawca poinformował, iż zgodnie z decyzją nr … o warunkach zabudowy wydaną przez Wójta Gminy, która dotyczy zakupionej przez Zainteresowanego części nieruchomości, ustalono następujące warunki zabudowy dla inwestycji: budowa budynku handlowego na działce numer (...) wraz z infrastrukturą techniczną oraz z wjazdami z działek drogowych. Ustalono warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, które zostały spełnione. Znak decyzji: (...)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT na zakup nieruchomości, pomimo, że w kolejnym okresie rozliczeniowym zawarł umowę spółki cywilnej i aportem wniósł nieruchomość do spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zakupem gruntu i planowanym pobieraniem opłat za najem wybudowanej na nim nieruchomości, Zainteresowany miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r.).

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, iż formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo – prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast, stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od dnia 1 lutego 2008 r. jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. Od tego też dnia prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W dniu 26 czerwca 2012 r. zakupił 1/2 część nieruchomości w postaci gruntu. Nieruchomość została zakupiona od zarejestrowanego i czynnego podatnika podatku VAT, zatem na zakup nieruchomości została wystawiona faktura VAT z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 23%. Cała należność wraz z podatkiem VAT została zapłacona. Fakt zakupu nieruchomości został potwierdzony aktem notarialnym, zatem Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości. Celem zakupu gruntu było zawarcie umowy spółki cywilnej (wspólnikami mają być współwłaściciele gruntu), wniesienie aportem do spółki zakupionego gruntu w częściach równych, a następnie budowa budynku o przeznaczeniu użytkowym, wynajęcia budynku i pobierania opłat z najmu. Celem zatem nie było wykorzystanie w swojej jednoosobowej działalności gospodarczej zakupionej nieruchomości. W związku z powyższym, Zainteresowany nie wprowadził jej do ewidencji środków trwałych. Zakup nieruchomości został natomiast wykazany w rejestrach VAT oraz w deklaracji VAT-7K, tym samym Wnioskodawca wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. W dniu 24 lipca 2012 r. podatnik zawarł umowę spółki cywilnej, w której wkładem była zakupiona nieruchomość. Drugim wspólnikiem była siostra Wnioskodawcy (współwłaścicielka nieruchomości). Aktem notarialnym przeniesiono udziały we własności nieruchomości na rzecz spółki cywilnej. Wspólnicy przyjęli nieruchomość do współwłasności łącznej. Zakupiona część nieruchomości nie była i nie miała być wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Została ona zakupiona w celu wprowadzenia w przyszłości nieruchomości do spółki cywilnej jako środek trwały i wykorzystania do wykonywania czynności opodatkowanych w spółce cywilnej, której Zainteresowany stał się wspólnikiem. Zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy, która dotyczy zakupionej przez Zainteresowanego części nieruchomości, ustalono następujące warunki zabudowy dla inwestycji: budowa budynku handlowego wraz z infrastrukturą techniczną oraz z wjazdami z działek drogowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej zakup przedmiotowego udziału w nieruchomości.

Natomiast, jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-161/13-5/MD tut. Organ uznał, iż czynność wniesienia opisanej nieruchomości do spółki cywilnej przez Wnioskodawcę występującego w przedmiotowej sprawie w roli podatnika podatku od towarów i usług należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika ponadto, iż przedmiotem aportu do spółki cywilnej będzie udział w nieruchomości gruntowej. Zatem, w rozpatrywanej sprawie, w celu ustalenia, czy aport przedmiotowego udziału w nieruchomości jest opodatkowany podatkiem VAT czy też korzysta ze zwolnienia od podatku i w konsekwencji, czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej zakup tego udziału, należy odwołać się do niżej przedstawionych regulacji dotyczących dostawy gruntów.

Podstawowa stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zatem, ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa gruntów niezabudowanych i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane, czy też pod zabudowę. Innymi słowy ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa gruntów o charakterze rolnym lub leśnym. Nie ma przy tym znaczenia faktyczny i aktualny sposób wykorzystania gruntu, ponieważ znaczenie ma jedynie jego przeznaczenie. Przyjmuje się, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy np. mieszkaniowej, zabudowy techniczno-produkcyjnej, zabudowy zagrodowej.

Ponieważ ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarł definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W oparciu o art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w świetle ust. 2 powołanego przepisu –następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

To zatem akty prawa miejscowego stanowią o przeznaczeniu nieruchomości, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Dopiero w przypadku, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją.

Na mocy art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Zatem, dla podstawy wymiaru każdego podatku, w tym podatku od towarów i usług wiążące są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Podsumowując powyższą analizę stwierdza się, iż kwestię zasad kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej oraz zakres i sposób postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalenia zasad ich zagospodarowania i zabudowy określa ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z zawartych w niej przepisów wynika, że o przeznaczeniu terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego sporządzony dla terenów gminy – przez gminę oraz, że ustalenia tego planu kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. W przypadku natomiast jego braku określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż tut. Organ nie ma prawa rozstrzygać o przeznaczeniu gruntu. Oceniając przeznaczenie nieruchomości gruntowej organ podatkowy może jedynie bazować na ww. aktach prawa miejscowego oraz ewidencji gruntów i budynków i na ich podstawie przyjąć, jaki jest charakter danej działki.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca – dla przedmiotowego gruntu niezabudowanego wydano decyzję o warunkach zabudowy, z której wynika, że dla tego gruntu ustalono następujące warunki zabudowy: budowa budynku handlowego wraz z infrastrukturą techniczną oraz z wjazdami z działek drogowych, jego dostawa w postaci aportu do spółki cywilnej nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W efekcie, wniesienie nieruchomości do spółki, dokonane przez Zainteresowanego występującego w roli podatnika podatku od towarów i usług, nieobjęte zwolnieniem od podatku, stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostały spełnione, gdyż Wnioskodawca w związku z przedmiotową czynnością wystąpił jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a ponadto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, natomiast zakupiona nieruchomość została wykorzystana przez Zainteresowanego do wykonania czynności opodatkowanej tym podatkiem, tj. do wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej.

Reasumując, Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT dokumentującej zakup nieruchomości. Powyższe wynika z faktu, iż Zainteresowany, zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, w przedmiotowej sprawie działał w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy a ponadto, nieruchomość gruntowa opisana we wniosku została zbyta w ramach czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, w związku z czym posłużyła Wnioskodawcy do wykonania czynności opodatkowanej.

Tut. Organ informuje ponadto, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, jednakże w oparciu o inne uzasadnienie niż wskazane przez Zainteresowanego.

Jednocześnie zaznacza się, iż cytowane przepisy art. 15 ust. 2 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy od dnia 1 kwietnia 2013 r. posiadają odpowiednio następujące brzmienie:

• „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”,
• „Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane”.
  
  

Podkreślenia wymaga również fakt, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje przepis art. 2 pkt 33 ustawy definiujący pojęcie terenów budowlanych, zgodnie z którym, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca i stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla Jego siostry.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej zakup nieruchomości. Z kolei, wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku udokumentowania fakturą czynności przeniesienia udziału we własności nieruchomości w drodze wkładu na rzecz spółki cywilnej, której wspólnikiem stał się Wnioskodawca, załatwiono interpretacją z dnia 24 maja 2013 r. nr ILPP1/443-161/13-5/MD. Natomiast postanowieniem z dnia 2 maja 2013 r. nr ILPP1/443-161/13-3/MD załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez spółkę cywilną, której wspólnikiem jest Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.