Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-25/13/ES
z 22 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013r. (data wpływu 14 stycznia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2013r. (data wpływu 10 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia skutków podatkowych związanych z wystawieniem faktury VAT przez podatnika korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest:

• prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,
• prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że wystawienie faktury VAT zamiast rachunku nie wpływa na możliwość wyboru zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,
• prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że po wystawieniu faktury i wykazaniu na niej kwoty podatku Wnioskodawca powinien zgodnie z art. 108 ustawy o VAT zapłacić tę kwotę na konto Urzędu Skarbowego bez konieczności wykazywania tej kwoty w deklaracji VAT, której nie składa ze względu na wybrane zwolnienie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2013r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia skutków podatkowych związanych z wystawieniem faktury VAT przez podatnika korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2013r. (data wpływu 10 kwietnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-25/13/ES z dnia 2 kwietnia 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie sprzedaży i produkcji drobnej galanterii jak bieżniki, etui na laptopy, telefony czy też torebki od 3 listopada 2011r. Z dniem 3 listopada 2011r. firma zarejestrowała się dla celów podatku VAT. Ponieważ w roku 2012 Wnioskodawca nie przekroczył limitu sprzedaży opodatkowanej z art. 113 ust. 1, z dniem 1 stycznia 2013r. Wnioskodawca dokonał wyboru zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Jednakże omyłkowo w styczniu 2013r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT z wykazanym na niej podatkiem VAT należnym pomimo zadeklarowania korzystania ze zwolnienia.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi wyłącznie jednoosobową działalność gospodarczą - nie prowadząc innych rodzajów działalności.

Faktura, o której mowa we wniosku została przekazana kupującemu, którym była osoba prywatna.

Wnioskodawca nie wystawił do tej pory faktury korygującej i nie ma podstaw, aby ją wystawić, nabywca kupił towar za umówioną cenę.

Faktura miała charakter jednorazowy, a całą pozostałą sprzedaż Wnioskodawca prowadzi jako podatnik VAT zwolniony. W dniu zmiany przeznaczenia towarów Wnioskodawca dokonał też spisu z natury i wykazał w deklaracji VAT korektę związaną z towarami, które na dzień zmiany przeznaczenia nie zostały sprzedane, a nabyte były w okresie kiedy przysługiwało prawo do odliczenia. Kwotę zwrotu podatku Wnioskodawca uiścił w terminie do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy?
2. Czy Wnioskodawca powinien zapłacić na konto Urzędu Skarbowego podatek VAT wynikający z faktury wystawionej w styczniu 2013r. w okresie wybranego od dnia 1 stycznia 2013r. zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro w roku 2012 nie został przekroczony limit sprzedaży opodatkowanej, Wnioskodawca zgodnie z art. 113 ust. 1 ma prawo wybrać zwolnienie z podatku VAT. Fakt, iż pomimo wyboru zwolnienia Wnioskodawca omyłkowo wystawił fakturę VAT zamiast rachunku nie wpływa na możliwość wyboru powyższego zwolnienia. Po wystawieniu jednak faktury i wykazania na niej kwoty podatku w okresie, gdy Wnioskodawca nie był do tego uprawniony, powinien zgodnie z art. 108 ustawy o podatku VAT zapłacić tę kwotę na konto Urzędu Skarbowego powołując się na ten przepis bez konieczności wykazywania tej kwoty w deklaracji VAT, której nie składa ze względu na wybrane zwolnienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,
• prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że wystawienie faktury VAT zamiast rachunku nie wpływa na możliwość wyboru zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,
• prawidłowe, odnośnie stwierdzenia, że po wystawieniu faktury i wykazaniu na niej kwoty podatku Wnioskodawca powinien zgodnie z art. 108 ustawy o VAT zapłacić tę kwotę na konto Urzędu Skarbowego bez konieczności wykazywania tej kwoty w deklaracji VAT, której nie składa ze względu na wybrane zwolnienie.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r. – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ww. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Tak więc w art. 96 ust. 4 ustawy o VAT został dokonany wyraźny podział podatników podatku od towarów i usług na „podatników VAT czynnych” oraz „podatników VAT zwolnionych”, co znajduje odzwierciedlenie w odmiennym kształtowaniu praw i obowiązków tych dwóch grup podatników.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że od 3 listopada 2011r. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie sprzedaży i produkcji drobnej galanterii. Również z dniem 3 listopada 2011r. firma zarejestrowała się dla celów podatku VAT. Z dniem 1 stycznia 2013r. Wnioskodawca dokonał wyboru zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ w roku 2012 nie przekroczył limitu sprzedaży opodatkowanej wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W styczniu 2013r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT z wykazanym na niej podatkiem VAT należnym pomimo zadeklarowania korzystania ze zwolnienia.

Wnioskodawca prowadzi wyłącznie jednoosobową działalność gospodarczą - nie prowadząc innych rodzajów działalności.

Faktura, o której mowa we wniosku została przekazana kupującemu, którym była osoba prywatna. Wnioskodawca nie wystawił do tej pory faktury korygującej.

Faktura miała charakter jednorazowy, a całą pozostałą sprzedaż Wnioskodawca prowadzi jako podatnik VAT zwolniony.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy ma on prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca z dniem 1 stycznia 2013r. dokonał wyboru zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zatem od końca roku, w którym Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT (data rejestracji dla celów VAT 3 listopada 2011r.) upłynął rok, zatem spełniony został wymóg określony w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, uprawniający Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, skoro – jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego – wartość dokonanej przez Wnioskodawcę sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w 2012r. kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, to od 1 stycznia 2013r. Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT do momentu przekroczenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT, pod warunkiem jednak, że Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz w § 27 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, że skoro w 2012r. nie został przekroczony limit sprzedaży opodatkowanej, zgodnie z art. 113 ust. 1 ma prawo wybrać zwolnienie, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia czy wystawienie faktury VAT zamiast rachunku nie wpływa na możliwość wyboru zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. fakturę wystawia:

1. zarejestrowany podatnik VAT czynny;
2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.
   
   

W myśl § 4 ust. 2 tego rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni.

Jak stanowi § 5 ust. 1 tego rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
   
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Jak stanowi § 5 ust. 2 pkt 6 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., faktura powinna zawierać dodatkowo, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług dokonywanych przez podatnika, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, lub zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy – wskazanie:

1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia.
   
   

Treść § 5 ust. 4 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. wskazuje, że faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 6 – danych określonych w ust. 1 pkt 5, 12 i 14.

Odnosząc przedstawione wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT nie jest fakturą, o której mowa w ww. przepisach wystawioną świadomie i celowo przez podatnika zwolnionego od podatku lecz jest fakturą wystawioną pomyłkowo i nie w sposób odpowiadający ww. regulacjom.

Z wniosku wynika, że w styczniu 2013r. Wnioskodawca omyłkowo wystawił fakturę z wykazaną kwotą podatku należnego, mimo, że korzysta ze zwolnienia podmiotowego, zatem nie można uznać, że wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT z wykazaną kwotą podatku należnego, spełnia warunki przewidziane w § 5 ust. 2 pkt 6 i w § 5 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. dla faktur wystawianych przez podatników VAT zwolnionych podmiotowo od podatku VAT. Faktury wystawiane przez podatników VAT zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie mogą bowiem zawierać kwoty podatku VAT, skoro sprzedaż ta jest zwolniona od podatku VAT.

Jednak omyłkowe wystawienie przez Wnioskodawcę w styczniu 2013r. faktury VAT z wykazaną kwotą podatku należnego, nie ma wpływu na prawo Wnioskodawcy do korzystania przez niego ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z wniosku, faktura miała charakter jednorazowy i pomyłkowy, a całą pozostałą sprzedaż Wnioskodawca prowadzi jako podatnik VAT zwolniony. Jeżeli zatem, mimo omyłkowego wystawienia faktury z wykazaną kwotą podatku należnego, Wnioskodawca zachowuje się jak podatnik VAT zwolniony, to kwestia omyłkowego wystawienia faktury VAT nie ma wpływu na korzystanie przez Wnioskodawcę z tego zwolnienia podmiotowego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż pomimo omyłkowego wystawienia w styczniu 2013r. faktury VAT z wykazaną kwotą podatku należnego, ma on prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia czy po wystawieniu faktury i wykazaniu na niej kwoty podatku Wnioskodawca powinien zgodnie z art. 108 ustawy o VAT zapłacić tę kwotę na konto urzędu skarbowego bez konieczności wykazywania tej kwoty w deklaracji VAT, której nie składa ze względu na wybrane zwolnienie.

Zgodnie z treścią art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

W myśl art. 108 ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 108 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że jest on adresowany do wszystkich podmiotów, niezależnie od tego, czy podmiot w nim wymieniony posiada, czy też nie, status podatnika VAT, jak również od tego, czy jest zarejestrowany jako taki podatnik oraz czy jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony.

Powyższa regulacja znajduje zatem zastosowanie do podatników VAT zwolnionych podmiotowo z podatku (także tych zwolnionych ze względu na wartość sprzedaży opodatkowanej).

Wynika stąd, że obowiązek zapłaty podatku wykazanego w fakturze na podstawie art. 108 ust. 1 powstaje przez sam fakt wystawienia faktury bez względu na to, czy osoba, która wystawiła fakturę, jest podatnikiem podatku VAT dokonującym czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy zauważyć, iż samo wystawienie faktury warunkuje obowiązek wpłaty podatku zgodnie z art. 103 ustawy o VAT tj. za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego dla Wnioskodawcy urzędu skarbowego, przy czym jej wystawca, który w momencie powstania obowiązku podatkowego korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany w związku z tą sytuacją składać deklaracji podatkowej.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że:

1. przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3;
2. albo są obowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a lub art. 91, lub
3. są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4, lub uprawnieni do dokonania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 4.
   
   

Wprawdzie z przepisów prawa nie wynika jak należy dokonać zapłaty podatku w inny sposób niż na podstawie rozliczenia dokonanego w deklaracji, lecz za właściwe postępowanie należy uznać złożenie przez Wnioskodawcę (przy dokonywaniu zapłaty na konto właściwego urzędu skarbowego) wraz z kopią przedmiotowej faktury stosownych wyjaśnień, z których będzie wynikać przyczyna dokonania wpłaty.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż po wystawieniu faktury i wykazaniu na niej kwoty podatku Wnioskodawca powinien zgodnie z art. 108 ustawy o VAT zapłacić tę kwotę na konto urzędu skarbowego bez konieczności wykazywania tej kwoty w deklaracji VAT, której nie składa ze względu na wybrane zwolnienie, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.