Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-501/13/MW
z 5 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 06 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniach 01 i 11 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 maja 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismami z dnia 17 czerwca i 04 lipca 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-501/13/MW wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 01 i 11 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 24 listopada 2006 r. na podstawie aktu notarialnego wnioskodawca nabył udział wynoszący 1/32 części nieruchomości wraz z prawem do zajmowania lokalu mieszkalnego nr ... o powierzchni 48,50 m².

Wnioskodawca został także poinformowany, że w Sądzie Rejonowym toczy się postępowanie o zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości, na mocy którego z dniem 30 marca 2010 r. wnioskodawca uzyskał prawo własności lokalu nr ... wraz z udziałem w prawie własności gruntu oraz częściach wspólnych budynku wynoszącym 4850/138312.

Jednocześnie została zasądzona od wnioskodawcy dopłata na rzecz jednego ze współwłaścicieli w wysokości 16.046,90 zł.

W dniu 29 listopada 2012 r. na podstawie aktu notarialnego wnioskodawca sprzedał opisany wyżej lokal nr ... wraz ze związanym z nim udziałem w prawie własności gruntu oraz częściach wspólnych budynku wynoszącym 4850/138312 za cenę 120.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. wnioskodawca wskazał, że zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości odbyło się na podstawie opinii biegłego sądowego, zgodnie z którą suma wartości wszystkich lokali znajdujących się w nieruchomości na dzień zniesienia współwłasności wynosiła 2.049.600 zł. Zgodnie z opinią biegłej lokal nr ..., którego właścicielem wnioskodawca stał się w wyniku zniesienia współwłasności nie stanowił lokalu odrębnego, a całość z lokalem mieszkalnym nr ... . Lokal 5/6 o łącznej powierzchni użytkowej 127,90 m² miał podaną wartość rynkową 190.800 zł. Z matematycznej proporcji cenę samodzielnego lokalu nr ... (o powierzchni użytkowej 48,50 m²) można ustalić na 72.351,84 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 09 lipca 2013 r. wnioskodawca wskazał, iż w wyniku zniesienia współwłasności otrzymał na wyłączną własność lokal nr ... . Lokal nr ... przypadł innemu uczestnikowi postępowania. Lokal nr ... został wyodrębniony jako samodzielny na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokalu wystawionego przez Prezydenta Miasta, które wnioskodawca przedłożył w Sądzie Rejonowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie posiadanej przez wnioskodawcę nieruchomości nastąpiło przed czy po upływie 5 lat i w związku z tym w jakim wymiarze zachodzi bądź nie obowiązek opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości?

Zdaniem wnioskodawcy, w marcu 2010 r. na mocy postanowienia Sądu o zniesieniu współwłasności przypadło mu prawo własności do lokalu mieszkalnego nr ..., który zajmował wraz z udziałem 1/32 w całej nieruchomości od 2006 r. Lokal ma powierzchnię 48,50 m², co stanowi 4850/138312 całej nieruchomości, podczas gdy 1/32 we wspólnym mianowniku to 4322/138312 całości. W opinii wnioskodawcy, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed jej zniesieniem, oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień w którym nastąpiło zniesienie współwłasności, tj. 30 marca 2010 r.

Dopłata, do której wnioskodawca został przez Sąd w 2010 r. zobowiązany dotyczy więc części, która stanowi 528/138312, czyli procentowo 10,89%. W związku z powyższym, 89,11% nieruchomości, którą wnioskodawca w całości zbył w 2012 r. posiadał przez przeszło 5 lat, tj. od 24 listopada 2006 r.

10,89% wnioskodawca posiadał krócej niż 5 lat od daty nabycia (rozumianego przez wnioskodawcę jako dopłata w wyniku postanowienia o zniesieniu współwłasności), tę cząstkową wartość traktuje jako podstawę do opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Powyższe wynika z faktu, iż zniesienie współwłasności, które miało miejsce w 2010 r. dla celów podatku dochodowego stanowi nabycie. Dotychczasowy udział wnioskodawcy we współwłasności zwiększył się o kwotę 16.046,90 zł. W tej sytuacji po jego stronie wystąpiło przysporzenie majątku osobistego, które jest traktowane w kategorii nabycia. Zdaniem wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże jak wskazano wyżej, tylko od kwoty udziału nabytego po zniesieniu współwłasności ponad pierwotny udział.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, zdaniem wnioskodawcy, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu ww. artykułu, w konsekwencji przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W tym miejscu podkreślenia wymaga okoliczność, iż sprzedaż nieruchomości w dniu 29 listopada 2012 r. nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Reasumując, zdaniem wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości w części nabytej w dniu 24 listopada 2006 r., tj. 89,11% nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na fakt, iż zbycie ww. części nastąpiło po upływie 5 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Sprzedaż części nieruchomości ponad pierwotny udział, tj. 10,89 % będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż została zbyta przed upływem 5 lat liczonych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) .

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Odnosząc ww. przepis do wskazanego stanu faktycznego wskazać należy, iż nieruchomość wnioskodawca sprzedał w dniu 29 listopada 2012 r. za cenę 120.000 złotych. 10,89% tej sumy to 13.068 zł - podstawa do opodatkowania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 24 listopada 2006 r. wnioskodawca nabył udział wynoszący 1/32 części nieruchomości wraz z prawem do zajmowania lokalu mieszkalnego nr ... o powierzchni 48,50 m². Wnioskodawca został także poinformowany, że w Sądzie Rejonowym toczy się postępowanie o zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości, na mocy którego z dniem 30 marca 2010 r. wnioskodawca uzyskał prawo własności lokalu nr ... wraz z udziałem w prawie własności gruntu oraz częściach wspólnych budynku wynoszącym 4850/138312. Jednocześnie została zasądzona od wnioskodawcy dopłata na rzecz jednego ze współwłaścicieli w wysokości 16.046,90 zł. W dniu 29 listopada 2012 r. na podstawie aktu notarialnego wnioskodawca sprzedał opisany wyżej lokal nr ... wraz ze związanym z nim udziałem w prawie własności gruntu oraz częściach wspólnych budynku wynoszącym 4850/138312 za cenę 120.000 zł. Suma wartości wszystkich lokali znajdujących się w nieruchomości na dzień zniesienia współwłasności wynosiła 2.049.600 zł. Zgodnie z opinią biegłej lokal nr ..., którego właścicielem wnioskodawca stał się w wyniku zniesienia współwłasności nie stanowił lokalu odrębnego, a całość z lokalem mieszkalnym nr 6, który przypadł innemu uczestnikowi postępowania. Lokal 5/6 o łącznej powierzchni użytkowej 127,90 m² miał wartość rynkową 190.800 zł. Z matematycznej proporcji cenę samodzielnego lokalu nr ... (o powierzchni użytkowej 48,50 m²) można ustalić na 72.351,84 zł. Lokal nr ... został wyodrębniony jako samodzielny na podstawie zaświadczenia o samodzielności lokalu wystawionego przez Prezydenta Miasta, które wnioskodawca przedłożył w Sądzie Rejonowym.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to m.in. fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Stąd zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza, to że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wobec powyższego dla celów podatku dochodowego bieg terminu pięcioletniego dla udziału w nieruchomości, nabytego ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności.

Aby ustalić jaką część udziału w przedmiotowym lokalu mieszkalnym wnioskodawca nabył w drodze zniesienia współwłasności należy w pierwszej kolejności obliczyć jaką wartość miał udział wnioskodawcy (1/32) w całej nieruchomości (we wszystkich lokalach) będącej przedmiotem zniesienia współwłasności. Kolejnym krokiem jest porównanie wartości lokalu otrzymanego przez wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności z wartością udziału jaki przysługiwał mu we wszystkich lokalach będących przedmiotem tejże czynności prawnej.

Odnosząc się do przedstawionych przez wnioskodawcę kwot, mając na względzie zaprezentowany powyżej sposób obliczeń i zakładając, że wartość lokali będących przedmiotem zniesienia współwłasności odpowiadała ich wartości rynkowej na dzień dokonania tejże czynności prawnej, a w szczególności, że ustalona przez wnioskodawcę proporcjonalnie do powierzchni wartość otrzymanego lokalu nr ... odpowiadała jego wartości rynkowej na dzień zniesienia współwłasności, wskazać należy, iż udział wnioskodawcy w lokalach będących przedmiotem zniesienia współwłasności miał wartość 64.050 zł (1/32 × 2.049.600 zł), natomiast w wyniku tejże czynności prawnej wnioskodawca otrzymał lokal o wartości 72.352 zł, a więc wartość otrzymanego lokalu przekracza wartość przysługującego wnioskodawcy udziału o 8.302 zł. Zatem udział wnioskodawcy w lokalu otrzymanym w wyniku zniesienia współwłasności wzrósł o 11,47% (8.302 zł / 72.352 zł × 100). Innymi słowy o taki procent wzrósł udział wnioskodawcy w lokalu otrzymanym w wyniku zniesienia współwłasności.

Z powyższego wynika zatem, iż udział w przedmiotowym lokalu wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób:

• udział wynoszący 88,53% wnioskodawca nabył w 2006 r.,
• udział wynoszący 11,47% wnioskodawca nabył w 2010 r. w wyniku zniesienia współwłasności.
  
  

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż dokonane w 2012 r. odpłatne zbycie przedmiotowego lokalu w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2006 r. (88,53%) nie będzie w ogóle podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowej działki w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010 r. w wyniku zniesienia współwłasności (11,47%) należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego w związku ze sprzedażą, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem odpłatnego zbycia nieruchomości itp.).

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawca poniósł tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczyć będą całego lokalu, który w udziale 88,53% nabył w 2006 r. oraz w udziale 11,47% w 2010 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie zbycie udziału nabytego w 2010 r. W związku z tym 11,47% przychodu podlegające opodatkowaniu będzie mogło zostać obniżone wyłącznie o 11,47% poniesionych przez wnioskodawcę kosztów odpłatnego zbycia.

Z kolei koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia lokalu w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku zniesienia współwłasności, kosztem uzyskania przychodu, który pomniejszy 11,47% kwoty przychodu jaka podlega opodatkowaniu, może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz jednego ze współwłaścicieli, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Reasumując, przychód uzyskany z tytułu dokonanej w 2012 r. sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego nr ... w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2006 r. (88,53%) nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast przychód odpowiadający udziałowi nabytemu w 2010 r. w wyniku zniesienia współwłasności (11,47%) podlegał będzie opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz jednego ze współwłaścicieli.

Za błędny uznać należy zatem przedstawiony przez wnioskodawcę sposób obliczania wielkości udziału nabytego w wyniku zniesienia współwłasności. Jego udział nie zwiększył się o 10,89%, lecz jak wykazano powyżej zwiększył się o 11,47%.

Stanowisko wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.