INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.02.2013 r. (data wpływu 28.02.2013 r.) uzupełnionego pismem z dnia 16.04.2013 r. (data wpływu 17.04.2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 05.04.2013 r. Nr IPPB5/423-151/13-2/PS (data nadania 04.04.2013 r., data doręczenia 09.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 Konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92, dalej konwencja polsko – szwajcarska)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dnu 28.02.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 umowy polsko – szwajcarskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, V. AG z siedzibą w Szwajcarii (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką specjalizującą się w sprzedaży wysokiej jakości szkieł ognioodpornych. Spółka posiada w Polsce oddział — V. S.A. Oddział w (dalej: Oddział), który został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym, jako oddział przedsiębiorcy zagranicznego.

Spółka dokonuje czynności opodatkowanych VAT Polsce. W związku z tym, dla celów rozliczania podatku VAT Polsce, Spółka (działająca w Polsce poprzez Oddział) została zarejestrowana jako podatnik VAT w Polsce.

Działalność Spółki w Polsce odbywa się w formie zaprezentowanej poniżej struktury.

Transakcje dokonywane przez Spółkę w Polsce można podzielić na dwie kategorie.

• Pierwsza kategoria transakcji Spółki związanych z terytorium Polski obejmuje sprzedaż do polskich podmiotów surowców nabywanych przez Spółkę od zagranicznych dostawców mających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej (dalej: Dostawcy). Surowce te są przez Spółkę sprzedawane głównie do jednego odbiorcy - spółki S. Sp. z o.o. Oddział G. (podmiotu posiadającego stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski będącego polskim podatnikiem VAT, dalej: Kontrahent). Zakupione przez Spółkę surowce są bezpośrednio transportowane od Dostawców do Kontrahenta, który wykorzystuje surowce do produkcji wyrobów gotowych. Oddział w żaden sposób nie uczestniczy w zakupie surowców i ich sprzedaży do Kontrahenta, jego organizacji, czy planowaniu. Wszystkie czynności w tym zakresie są wykonywane przez centralę Spółki w Szwajcarii i przez centralne działy zakupu i sprzedaży tam zlokalizowane. To tam są zatrudnione osoby posiadające wiedzę dotyczącą rynku surowców, odpowiedzialne z negocjacje i realizację całego procesu.

• Druga kategoria transakcji Spółki związanych z terytorium Polski obejmuje zakup wyrobów gotowych wytwarzanych lokalnie przez Kontrahenta oraz ich sprzedaż do ostatecznych odbiorców. Oddział powstał właśnie w celu realizacji i obsługi tej działalności. Oddział aktywnie uczestniczy w procesie sprzedaży do odbiorców finalnych - Oddział wyszukuje kanały sprzedaży i kontrahentów na terytorium Polski, do których sprzedawane są wyroby gotowe, Oddział obsługuje sprzedaż od momentu przyjęci zamówienia do realizacji dostawy oraz jest odpowiedzialny za obsługę ewentualnych reklamacji, uwagi kontrahentów itp. W tym celu Oddział zatrudnia personel zajmujący się w Polsce sprzedażą wyrobów gotowych.
  
  

Elementem wspólnym dla obu kategorii działań jest fakt, że zarówno przywóz surowców do Polski i ich sprzedaż do Kontrahenta, jak i późniejsza sprzedaż wyrobów gotowych do polskich i zagranicznych klientów stanowi czynności opodatkowane VAT w Polsce - surowce przyjeżdżają do Polski, są sprzedawane do Kontrahenta Polsce, a wyroby gotowe dostarczane odbiorcom znajdują się w Polsce na moment ich sprzedaży.

Wobec tego Spółka (jako podmiot zarejestrowany na VAT w Polsce) wykazuje oba etapy w swojej deklaracji VAT składanej na terenie Polski jako:

• przy zakupie surowców przywożonych do Polski z innych krajów UE — wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (z uwagi na przywóz do Polski), a następnie krajową sprzedaż do Kontrahenta,

• przy sprzedaży do ostatecznych odbiorców zlokalizowanych na terenie Polski i za granicą (wyróby gotowe są sprzedawane do polskich i zagranicznych klientów, — jeśli pozostają na terenie Polski ich sprzedaż stanowi krajową dostawę towarów, a jeśli są sprzedawane do klientów z UE i są wywożone do innego kraju UE - wewnątrzwspólnotową dostawę towarów).
  
  

Na wszystkich fakturach dokumentujących transakcje w ramach opisanych wyżej kategorii (zarówno w ramach pierwszej kategorii transakcji - zakupu surowców i ich dostawy do Kontrahenta, jak i w ramach sprzedaży wyrobów gotowych odbiorcom w Polsce i za granicą), z uwagi na fakt, że transakcje te są czynnościami, dla których miejscem opodatkowania VAT w rozumieniu ustawy o VAT jest terytorium kraju, Spółka posługuje się polskim numerem identyfikacji podatkowej dla celów VAT UE (poprzedzonym kodem PL).

Z uwagi na fakt, iż przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację są wyłącznie działania z pierwszej kategorii działań Wnioskodawcy w Polsce (zakup surowców z UE i ich sprzedaż do Kontrahenta w Polsce), poniżej znajduje się szczegółowy opis funkcji centrali Spółki i polskiego Oddziału w związku z dokonywaniem zakupów surowców ich dostawy na rzecz Odbiorcy.

1. Rola Spółki w transakcji zakupu surowców
   
   

Działalność w zakresie zakupu surowców jest wykonywana w całości przez centralę Spółki w Szwajcarii. Oddział w żadnym zakresie nie uczestniczy w przeprowadzaniu transakcji zakupu surowców od Dostawców. To pracownicy centrali Spółki zajmują się wyszukiwaniem Dostawców surowców za granicą prowadzą negocjacje z Dostawcami surowców z państw Unii Europejskiej oraz z odbiorcą surowców, ustalają z Dostawcami i Kontrahentem terminy i warunki dostaw oraz ilość surowców będących przedmiotem danej dostawy. To pracownicy centrali Spółki maja kompetencje techniczne, które mają zagwarantować, że dostarczone surowce będą odpowiedniej jakości, wymaganej dla zapewnienia jakości wyrobu gotowego zgodnie z oczekiwaniami kontrahentów. Transport towarów, który odbywa się bezpośrednio od Dostawców do Kontrahenta, może być organizowany przez pracowników centrali Spółki ze Szwajcarii lub przez Kontrahenta - Oddział nie jest w to zaangażowany. Również wszelkie reklamacje roszczenia Kontrahenta dotyczące dostarczonych surowców są kierowane bezpośrednio do centrali Spółki w Szwajcarii - w Polsce nie ma nikogo, kto mógłby się tą sprawą zająć i w niej orientować. W opisywanym zakresie Spółka nie korzysta z jakiejkolwiek pomocy osobowej i technicznej Oddziału, lecz prowadzi te działania we własnym zakresie przy użyciu sił i środków znajdujących się w dyspozycji Spółki w jej siedzibie w Szwajcarii - Spółka nie posiada w Polsce ani pracowników ani własnych środków technicznych do prowadzenia działalności w opisywanym zakresie.

2. Rola Oddziału w Polsce w transakcji zakupu surowców
   
   

Rolą Oddziału jest wspieranie sprzedaży produktów Spółki na terenie polski i w krajach ościennych. Działania Oddziału, zatrudniającego niemal wyłącznie personel sprzedażowy, obejmują w szczególności pozyskiwanie nowych klientów, utrzymywanie kontaktów handlowych z klientami istniejącymi, itp. Oddział w ogóle nie uczestniczy w transakcji zakupu surowców. Nie jest również zaangażowany w żadne czynności administracyjne związane z przepływem surowców, typu przyjmowanie czy przekazywanie zamówień, negocjowanie warunków dostaw, ilości dostarczonych surowców ani terminów dostaw. Oddział nie zajmuje się także wyszukiwaniem dostawców zagranicznych, nie zawiera umów z Dostawcami, nie pośredniczy w kontaktach z kontrahentem w ramach transakcji zakupu surowców i ich sprzedaży na rzecz Kontrahenta. W zakresie odpowiedzialności Oddziału nie leży również organizacja transportu czy też pokrycie jego kosztów, odbiór, czy magazynowanie surowców na terytorium Polski. Nie ma też takiej potrzeby, gdyż transport surowców odbywa się w ten sposób, że są one dostarczane bezpośrednio od Dostawców zagranicznych do Kontrahenta w Polsce. Oddział nie posiada zaplecza w postaci dedykowanego działu / zespołu czy osoby odpowiedzialnej za dokonywanie zakupów od Dostawców. Oddział zatem w ogóle nie bierze udziału w operacjach w ramach pierwszej kategorii transakcji realizowanych przez Spółkę w Polsce — zakupie surowców od Dostawców i ich dostawie na rzecz Kontrahenta.

W piśmie z dnia 16.04.2013 r. (data wpływu 17.04.2013 r.) Spółka wskazała, iż umowy z kontrahentem z siedzibą w Polsce są podpisywane wyłącznie przez osoby upoważnione do działania w imieniu Wnioskodawcy (Zarząd). Należy podkreślić, iż osoby upoważnione do działania w imieniu V. AG S.A. Oddział w Polsce (dalej: Oddział) nie mają wglądu do umów z kontrahentem w Polsce, nie są uprawnione do podpisywania takich umów i do tej pory ich nie zawierali.

Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski przedstawiciela lub zależnego agenta, który wykonuje w tym państwie pełnomocnictwo do zawierania umów. Umowy zawierane są przez osoby umocowane do działania w imieniu Wnioskodawcy (Zarząd).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy na podstawie przepisów ustawy o VAT, Spółka prawidłowo posługuje się polskim numerem identyfikacji podatkowej dla celów VAT (poprzedzonym kodem PL) dla potrzeb zakupu surowców od Dostawców oraz polskim numerem VAT dla potrzeb sprzedaży surowców do Kontrahenta...
2. Czy na gruncie VAT Spółka prawidłowo traktuje zakup surowców od Dostawców jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a sprzedaż surowców dla Kontrahenta jako krajową sprzedaż towarów, dla której podatnikiem VAT jest Kontrahent...
3. Czy w odniesieniu do zakupów surowców od Dostawców zagranicznych oraz ich dostawy na rzec Kontrahenta w Polsce prawidłowym jest stanowisko Spółki, że koszty i przychody z tytułu tych działań wiążą się wyłącznie z działalnością siedziby Wnioskodawcy w Szwajcarii a nie Oddziału w Polsce i związku z tym powinny być rozliczane dla celów podatku dochodowego w Szwajcarii a nie w Polsce...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone Nr 3 wniosku.

W kwestiach poruszanych w pytaniach oznaczonym Nr 1 i 2 wniosku, a dotyczących podatku od towarów i usług zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 Konwencji jako zakład rozumie się stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Ponadto, w art. 4a pkt 11 UPDOP wskazano, że przez zagraniczny zakład uważa się stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych.

Jak przedstawiono w stanie faktycznym, Spółka posiada w Polsce Oddział, który został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym jako oddział przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział zaangażowany jest w realizację drugie kategorii transakcji dokonywanych przez Wnioskodawcę w Polsce (czyli zakup produktów gotowych od Kontrahenta oraz sprzedaż produktów gotowych do klientów polskich i zagranicznych). Oddział wyszukuje odbiorców na terytorium Polski, do których sprzedawane są wyroby gotowe nabyte od Kontrahenta. W tym celu Oddział zatrudnia personel zajmujący się w Polsce pozyskiwaniem klientów i sprzedażą wyrobów gotowych.

Oddział jest zatem stalą placówką, przez którą Wnioskodawca częściowo prowadzi swoją działalność gospodarczą - stanowi on zakład Wnioskodawcy na terytorium Polski, w rozumieniu Konwencji oraz UPDOP spełniając przesłanki wymienione w art. 5 ust. 1. Konwencji powiązaniu z art. 4a pkt 11 lit. a).

Zasadą wynikającą z art. 7 ust. 1 Konwencji jest, iż zyski przedsiębiorstw umawiającego się państwa podlegają podatkowaniu tylko w tym państwie, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w innym umawiającym się państwie przez położony tam zakład. A zatem zyski z działalności Spółki, która swą siedzibę posiada w Szwajcarii powinny według podstawowej zasady podlegać opodatkowaniu w Szwajcarii.

W dalszej części art. 7 ust. 1 Konwencji wskazano, iż jeżeli przedsiębiorstwo mające siedzibę w jednym umawiającym się państwie wykonuje działalność w drugim umawiającym się państwie przez położony tam zakład, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Z uwagi na fakt posiadania zakładu w Polsce, Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 3 ust. 2 UPDOP. Jednak zgodnie z cytowanym powyżej art. 7 ust. 1 Konwencji Spółka podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych jedynie w takim zakresie, w jakim zyski Spółki można przypisać zakładowi. W konsekwencji, Oddział podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 4 UPDOP i które są związane z działalnością tego Oddziału.

Dodatkowo, w świetle art. 15 ust. 1 UPOOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Oznacza to, że podmiot gospodarczy rozpoznaje dany wydatek jako koszt uzyskania przychodu, wówczas gdy wydatek ten jest związany z przychodem ego podmiotu, lub z zabezpieczeniem źródła tego przychodu. W rezultacie, koszty te powinny być rozpoznawane przez tę jednostkę, która osiąga przychód w wyniku ich poniesienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednoznacznie, że operacje opisane w pierwszej kategorii transakcji realizowanych przez Wnioskodawcę w Polsce (zakup surowców od Dostawców oraz ich sprzedaż do Kontrahenta) dotyczą wyłącznie Spółki w Szwajcarii, a nie jej Oddziału w Polsce. Jak podkreślono w stanie faktycznym to Spółka a nie Oddział wyszukuje dostawców surowców za granicą, prowadzi negocjacje z Dostawcami surowców z państw Unii Europejskiej oraz z Kontrahentem, będącym odbiorcą surowców, ustala z Dostawcami i odbiorcą terminy i warunki dostaw oraz ilość surowców będących przedmiotem danej dostawy Spółka także może organizować transport surowców od Dostawców do Kontrahenta. To Spółka również zapewnia obsługę posprzedażową w zakresie reklamacji zgłaszanych przez odbiorcę. Przy prowadzeniu przedmiotowej działalności Spółka nie korzysta z pomocy osobowej i technicznej Oddziału, lecz prowadzi ją we własnym zakresie przy użyciu sił i środków znajdujących się w dyspozycji Spółki w jej siedzibie w Szwajcarii (Spółka nie posiada w Polsce ani pracowników ani własnych środków technicznych do prowadzenia działalności w opisywanym zakresie).

Wobec powyższego, koszty związane z zakupem surowców powinny być przypisane do rozliczeń z tytułu podatku dochodowego Spółki w Szwajcarii. W ostatecznym rozrachunku koszty te pokrywane są z zasobów majątkowych Spółki - i w konsekwencji, nie powinny stanowić kosztów uzyskania przychodów Oddziału. Z tego samego powodu przychody z tytułu sprzedaży surowców na rzecz Kontrahenta, które faktycznie osiąga Spółka w Szwajcarii, nie mogą być zaliczone do przychodów Oddziału, a tym samym podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Bezsporne jest, że Oddział stanowi zakład w rozumieniu art. 5 ust. 1 i ust. 2 Konwencji. Poza wszelką wątpliwością jest również, że w transakcjach należących do pierwszej kategorii opisanych we wniosku, dokonywanych przez Wnioskodawcę w Polsce, bierze udział wyłącznie Spółka. A zatem, związane z tymi transakcjami zyski, tj. przychody pomniejszone o koszty ich uzyskania, nie mogą zostać w żaden sposób przypisane Oddziałowi, lecz stanowią zyski Spółki w Szwajcarii i to przez nią muszą zostać ujęte dla celów (szwajcarskiego) podatki dochodowego od osób prawnych.

Dodatkowo należy wskazać, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług nie może decydować o przedmiocie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W ocenie Spółki - to od faktycznego wykonania przez zakład (Oddział) danej czynności zależy, czy należy przypisać mu w ogóle jakiś zysk czy też nie. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 czerwca 2009 r., sygn. IPPB5/423-160/09-4/PS organ podatkowy potwierdził, że „zyski Spółki osiągnięte na terenie Polski będą opodatkowane w Polsce tylko wówczas, gdy zyski te są osiągane przez utrzymywany przez Spółkę w Polsce zakład w rozumieniu umowy, a nie w związku z rejestracją Spółki jako polskiego podatnika VAT i tym samym uproszczenia sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług w Polsce. Niewątpliwie w przedmiotowej sprawie pomimo rejestracji dla celów VAT w Polsce, Oddział nie wykonuje faktycznie żadnej czynności w ramach pierwszego etapu struktur transakcji opisanej w stanie faktycznym (tj. (faktycznie nie dokonuje zakupu surowców od Dostawców i ich dostaw na rzecz Kontrahenta, a kwestie stosowania polskiego numeru VAT na fakturach nie powinny być decydujące). W konsekwencji, w odniesieniu do obrotu surowcami Oddziałowi nie należy dla celów polskiego podatku dochodowego od osób prawnych przypisywać żadnych kosztów ani żadnych przychodów.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje również potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. I SA/Po 88/11, w którym Sąd orzekł, iż „istnienie zakładu ma znaczenie dla rozstrzygnięcia, czy zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby, czy też mogą być opodatkowane w państwie źródła i w państwie siedziby. Gdy przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim państwie poprzez położony tam zakład, państwo położenia zakładu może opodatkować zyski przedsiębiorstwa w takiej mierze, w jakiej można je przypisać zakładowi. A zatem określony zysk, zgodnie z powołanym przepisem, przypisuje się zakładowi, jeśli podejmowane są poprzez oddział (zakład) jakiekolwiek działania związana z daną transakcją oddziału,="" co="" należy="" rozumieć,="" że="" oddział="" podejmował="" żadnych="" czynności="" związanych="" z="" umową,="" to="" w="" świetle="" obowiązującego="" prawa="" przypisać="" zakładowi="" tego="" tytułu="" przychodu="" i="" tym="" samym="" uwzględniać="" przychodem="" kosztów="" jego="" uzyskania.”<="" p="">

Reasumując, zdaniem Spółki, dla celów polskiego podatku dochodowego od osób prawnych prawidłowym jest niezaliczanie przez Oddział do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z zakupem surowców od Dostawców oraz nierozpoznawanie przez Oddział przychodów z tytułu sprzedaży surowców do Kontrahenta, gdyż powinny być one alokowane o działalności Spółki w Szwajcarii i jako takie opodatkowane (zysk) w tym kraju, a nie Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –– tekst jednolity Dz.U.2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.