2013.09.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-588/13-2/MW
z 18 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportem tego zespołu składników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportem tego zespołu składników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Handlowo – Produkcyjno – Usługowe „…” … (dalej jako: Przedsiębiorstwo lub Wnioskodawca) prowadzi:

Działalność w zakresie transportu i spedycji,

Działalność hotelarsko – gastronomiczną,

Działalność wynajmu nieruchomości,

Działalność wynajmu maszyn i urządzeń.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo prowadzi księgi handlowe. Koszty działalności ewidencjonowane są w układzie rodzajowym (konta zespołu 4), a następnie przenoszone są na konta zespołu 5.

Na kontach zespołu 5 koszty ewidencjonowane są w podziale na:

501 – działalność transportową,

502 – działalność hotelarsko gastronomiczną,

504 – działalność rolniczą,

550 – koszty zarządu.

Po stronie przychodów zastosowany jest natomiast następujący podział ewidencji księgowej:

702-1 sprzedaż usług transportowych,

702-2 sprzedaż usług spedycyjnych,

702-3 usługi najmu nieruchomości,

702-4 usługi najmu środków transportu,

703 – sprzedaż usług restauracja

703-1 kuchnia

703-2 bufet

703-3 hotel

704 – sprzedaż działalność rolnicza.

Z ewidencji księgowej nie da się wyczytać z jakim rodzajem działalności związane są kontrolne należności lub zobowiązania. Możliwe jest jednak „ręczne” powiązanie należności i zobowiązania z rodzajami działalności. Jednocześnie Przedsiębiorstwo nie posiada znaków towarowych, patentów itp.

Ewidencja środków trwałych prowadzona jest ze ścisłym przyporządkowaniem poszczególnych pozycji do jednego z 4 ww. rodzajów działalności. W podobny sposób prowadzona jest ewidencja pracowników. W najbliższym czasie planowane jest przekształcenie, którego elementem będzie przeniesienie w ramach aportu części Przedsiębiorstwa.

W skład masy majątkowej, która stanowić ma zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającego przeniesieniu wchodzić mają takie obszary działalności, jak:

hotelarsko – gastronomiczną,

w zakresie wynajmu nieruchomości.

Natomiast w strukturze przedsiębiorstwa pozostanie działalność w zakresie transportu i spedycji oraz wynajmu maszyn i urządzeń.

Dotychczas nie zapadła decyzja do jakiego podmiotu ów aport zostanie dokonany, jednak pozostaje to bez znaczenia dla przedmiotu zapytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy masa majątkowa będąca częścią Przedsiębiorstwa oraz będąca przedmiotem aportu, wskazana w stanie faktycznym, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i jako takie nie podlega regulacjom tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przede wszystkim należy wskazać, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Ugruntowało się już w tej materii stanowisko, zgodnie z którym definicja legalna wyrażona w przepisach Kodeksu cywilnego ma charakter uniwersalny i odnajduje zastosowanie w realizacji także norm prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Może ono obejmować w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa)
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle regulacji Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zatem zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki materialne i niematerialne tworzą więc pewien zorganizowany kompleks przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych i mogących być przedmiotem obrotu. W skład przedsiębiorstwa wchodzą zatem wszelkie zobowiązania i obciążenia związane z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa. Innymi słowy, na przedsiębiorstwo składają się rozmaite aktywa, ale również pasywa (zobowiązania i obciążenia).

W przepisach ustawy o VAT ustawodawca podatkowy wyjaśnił jednak, co należy rozumieć przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (zamiennie określanej przez nas jako ZCP). W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w doktrynie prawa podatkowego uważa się, iż sformułowanie przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, nakazuje traktować zorganizowaną część przedsiębiorstwa w powiązaniu z art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Wywodząc z powyższego, na gruncie ustawy o VAT mamy zatem do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstw, jeżeli spełnione są łącznie wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, a ich zespół mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

W orzecznictwie przyjmuje się, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest jednostka tego przedsiębiorstwa, która wchodzi w skład przedsiębiorstwa jako jego wewnętrzna część, stanowi organizacyjnie wyodrębniony kompleks składników o charakterze materialnym i niematerialnym oraz zachodzi powiązanie tych składników w sposób funkcjonalny.

Aby zatem stwierdzić, czy wydzielony majątek kwalifikuje się jako ZCP należy zbadać, czy składniki majątku dają się wyodrębnić:

organizacyjnie,

finansowo,

funkcjonalnie (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Znajduje to swoje poparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych – przykładowo WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 410/2011 wskazał, że ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia wówczas, gdy zespół określonych składników przedsiębiorstwa (materialnych i niematerialnych) jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie (wraz z zobowiązaniami) i służy do realizacji określonych zadań gospodarczych, mogąc zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.” Podobnie WSA w Kielcach w wyroku z dnia 13 sierpnia 2009 r., I SA/Ke 226/2009.

Wskazuje się, że wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po wyprowadzeniu w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa.

Zgodnie ze stanowiskiem judykatury wyrażonym m.in. w wyroku WSA w Opolu z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Op 325/09: Niewątpliwie zorganizowana część przedsiębiorstwa to sytuacja, która już zaistniała w strukturze organizacyjnej wnioskodawcy, a nie dopiero powstanie w przyszłości, to zaś oznacza, że nie ma możliwości wybierania przez podatnika, które wierzytelności i środki trwale mogą, a które nie mogą być przekazywane.

Wartym podkreślenia jest, że składniki tworzące ZCP zależą od charakteru działalności gospodarczej prowadzonej przez tę wyodrębnioną część przedsiębiorstwa. Tym samym o tym, czy dany zespół składników tworzy zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozstrzygać każdorazowo na bazie zaistniałych okoliczności faktycznych. Znajduje to swoje oparcie w przytoczonym powyżej wyroku WSA w Warszawie, w którym sąd stwierdził, że: „o tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. W każdym przypadku należy badać przedmiot działalności gospodarczej i stosownie do niego określić minimum składników, jakie powinny być przeniesione, by mogły one tworzyć przedsiębiorstwo”.

W związku z tym, że o kwalifikacji danego konglomeratu składników majątkowych jako ZCP w istocie nie traktują przepisy prawa podatkowego, uzyskanie jednoznacznej odpowiedzi gwarantuje jedynie powołanie biegłego. Niemniej jednak ugruntowało się już stanowisko organów podatkowych i sądów administracyjnych w tej materii, stąd biorąc je pod uwagę można dokonać analizy Państwa sytuacji.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia zatem analizę wyodrębnienia masy majątkowej będącej przedmiotem niniejszego komentarza na wskazanych powyżej płaszczyznach, tj. płaszczyźnie funkcjonalnej, organizacyjnej i finansowej.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Pogląd taki wyraził m.in. WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 112/10, WSA w Krakowie w wyroku z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 31/10, a także WSA w Warszawie w wyroku z dnia 24 sierpnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 483/2011, gdzie czytamy: „warunkiem do uznania określonego zespołu materialnych i niematerialnych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest między innymi przeznaczenie ich do realizacji określonych zadań i potencjalna możliwość wykonywania tych zadań przez ten zespół składników materialnych i niematerialnych jako odrębne przedsiębiorstwo”.

Odrębność funkcjonalna ZCP sprowadza się do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębnionych w ramach przedsiębiorstwa funkcji. W powyższym zakresie, punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa i na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

ZCP musi być przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych, a więc musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia określonych działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa (por. przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 lipca 2010 r., Nr IBPBI/2/423-589/10/MO).

O wyodrębnieniu funkcjonalnym może np. świadczyć posiadanie własnej grupy kontrahentów, z którymi istnieją bezpośrednie relacje handlowe, kanałów dystrybucji i zaopatrzenia. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku.

Nadto, w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, że zorganizowana cześć przedsiębiorstwa to określony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności. Przyjmuje się, że strony mają swobodę, co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, jednak zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Wynika z tego, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych. Niemniej istnieje pewne niezbędne minimum składników, które należy ustalić osobno w każdym indywidualnym przypadku, pod względem możliwości prowadzenia działalności gospodarczej (por. Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 kwietnia 2010r., sygn. I SA/Kr 29/10).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (por. wyrok WSA oz. W Rzeszowie z dnia 23 lutego 1999 r., sygn. akt SA/Rz 1266/97).

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Warto również zauważyć, że „aby część przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona rzeczywiście służyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie może być natomiast zbędnym składnikiem majątku zbywcy” (por. wyrok NSA oz. w Gdańsku z dnia 26 czerwca 1998 r., sygn. akt SA/Gd 1097/96).

Jak wynika z powyższego, aby masa majątkowa spełniała kryterium funkcjonalne zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT musi ona pozwalać na prowadzenie działalności gospodarczej i jednocześnie charakteryzować się pewną odrębnością, przykładowo posiadać odrębny zespół kontrahentów.

Przenosząc powyższe na wskazany stan faktyczny, z posiadanych przez Wnioskodawcę zestawień środków trwałych wynika, iż w strukturze przedsiębiorstwa panuje ścisły podział na środki trwałe związane z poszczególnymi dziedzinami działalności. Co istotne nie ma tu środków trwałych wykorzystywanych jednocześnie w dwóch lub więcej obszarach prowadzonej działalności.

Co więcej każdy z ww. zespołów wykorzystywanych na potrzeby poszczególnych rodzajów działalności Przedsiębiorstwa posiada odrębnego kierownika, który zostanie alokowany w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Niewątpliwie zatem przy minimalnym wsparciu administracyjnym zespoły poszczególnych składników przeznaczonych na potrzeby działalności gastronomiczno hotelarskiej, w zakresie wynajmu maszyn i urządzeń, czy też w zakresie wynajmu nieruchomości pozwoliłyby na utworzenie odrębnego przedsiębiorstwa, które z powodzeniem mogłoby funkcjonować na rynku.

Z ww. zespołami składników związane są również zespoły kontrahentów związanych różnego rodzaju umowami cywilnoprawnymi, a także innego rodzaju zobowiązania i należności. W praktyce każdy z tych zespołów stanowi gotowe do działania przedsiębiorstwo, posiadające również osobę zdolną do zarządzania nim, do którego działania wystarczy nabycie określonych usług administracyjnych, takich jak np. usługi prawne, czy też obsługa księgowa.

Zatem skoro każdy z tych odrębnych zespołów może stanowić samoistnie przedsiębiorstwo to również suma wszystkich ww. mas stanowić może przedsiębiorstwo w rozumieniu prawa podatkowego. Jak wskazano powyżej możliwość odrębnej egzystencji w rzeczywistości gospodarczej jest zasadniczą przesłanką do spełnienia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego.

Podsumowując, niewątpliwie kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego spełnia masa majątkowa niezbędna do prowadzenia:

działalności gastronomiczno – hotelarskiej,

działalności w zakresie wynajmu maszyn i urządzeń,

działalności w zakresie wynajmu nieruchomości,

działalności w zakresie transportu i spedycji.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Kryterium to jest spełnione, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Po 185/210 wyraził stanowisko, że: „aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu, sklepu czy punktu usługowego. Zatem nieodzownym warunkiem do uznania sprzedawanego majątku za część zorganizowaną przedsiębiorstwa jest posiadanie przez niego elementu organizacyjnego”. Również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 stycznia 1997 r., sygn. akt SA/Sz 2724/95 uznał, że „zorganizowana część przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębny zakład, oddział”.

Wyodrębnienie organizacyjne winno przejawiać się posiadaniem przez daną masę wyznaczonego miejsca w strukturze organizacyjnej firmy. Przejawem takiego wyodrębnienia jest również istnienie odrębnego kierownictwa w jakiejkolwiek formie i na jakimkolwiek szczeblu struktury.

Dowodem wyodrębnienia może być również ustalenie odrębnych procedur lub regulaminów dla danego zespołu aktywów. W doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Innymi słowy, muszą istnieć procedury (zarządzania, podejmowania decyzji) wskazujące na odrębność potencjalnego ZCP od pozostałych składników (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lipca 2012 r., sygn. IPPP2/443-576/12-3/BH).

Jak wynika ze stanowiska doktryny, przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa. Na rzecz wyodrębnienia organizacyjnego może świadczyć także okoliczność wykorzystywania takich aktywów, których nie wykorzystują pozostałe części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie organizacyjne może także oznaczać pewną wewnętrzną całość, która mimo braku wyodrębnienia zewnętrznego będzie mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze. Odrębność organizacyjna powinna wskazywać na zdolność funkcjonowania ZCP jako odrębnego przedsiębiorstwa. Zdolność wydzielonej części organizacji do samodzielnego funkcjonowania nie powinna być rozumiana jako pełna niezależność od pozostałej części przedsiębiorstwa i samowystarczalność. Dlatego wydzielenie powinno dotyczyć głównego przedmiotu zadań realizowanych przez ZCP.

Dodatkową kwestią jest również konieczność przejścia pracowników związanych z daną masą majątkową. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 10 października 2008 r., (znak ILPB3/423-446/08-02/HS) „elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących ZCP, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza”.

Jak wynika z powyższego organy podatkowe uznają, iż w sytuacji, gdy pracownicy przedsiębiorstwa są związani z jego częścią dla spełnienia kryterium organizacyjnego w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT koniecznym jest również, aby podążali oni w ślad za daną masą majątkową. Jednak przede wszystkim, aby część przedsiębiorstwa stanowiła ZCP w świetle niniejszego kryterium winna być ona wyodrębniona w jego strukturze, poprzez posiadanie właściwego miejsca w strukturze organizacyjnej, dysponowanie odrębnymi procedurami, posiadanie odrębnego kierownictwa, czy ewentualnie pełnienie specjalnej funkcji. O takim wyodrębnieniu świadczyć może także wykorzystywanie części posiadanych aktywów wyłącznie w związku z daną masą majątkową funkcjonującą w przedsiębiorstwie czy też prowadzenie w odpowiedni sposób ewidencji należności i zobowiązań.

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku aktywów, również w przypadku pracowników w ramach Przedsiębiorstwa istnieje ścisły podział na pracowników przyporządkowanych do poszczególnych obszarów działalności. Taki podział de facto jest również naturalny, ze względu na specyfikę prowadzonej działalności i jest szczególnie widoczny w tym zakresie. Niewątpliwie bowiem pracownicy o zgoła innych umiejętnościach i wykształceniu konieczni są do prowadzenia działalności hotelarsko – gastronomicznej w stosunku do personelu obsługującego działalność transportowo – spedycyjną.

Wątpliwości budzić może jedynie zbyt ogólne określenie grupy pracowników, zajmujących się administracją Przedsiębiorstwa. Z pewnością również część pracowników administracyjnych zajmuje się właśnie wyłącznie kwestiami wynajmu nieruchomości, natomiast inna grupa obsługuje klientów i rozwiązuje równego rodzaju kwestie związane z wynajmem maszyn i urządzeń.

W strukturze Wnioskodawcy zostały jasno określone grupy pracowników odpowiedzialnych za działalność w zakresie transportu spedycji, działalność hotelarsko – gastronomiczną, wynajem nieruchomości oraz za wynajem maszyn i urządzeń. Przyporządkowanie takie może wynikać z umów zawartych z poszczególnymi pracownikami oraz struktury organizacyjnej Przedsiębiorstwa. Istotnym jest, iż podlegają oni pod kierowników poszczególnych obszarów działalności Przedsiębiorstwa.

Właśnie funkcjonowanie w Przedsiębiorstwie kierowników poszczególnych obszarów działalności Przedsiębiorstwa jest istotnym argumentem przemawiającym za istnieniem w danym Przedsiębiorstwie jego zorganizowanych w rozumieniu prawa podatkowego. Istotnym jest, iż kierownicy są przełożonymi wszystkich pracowników obsługujących dany obszar działalności.

Wnioskodawca posiada również odrębne procedury funkcjonowania/regulamin, dla poszczególnych obszarów działalności. Uwzględniają one specyfikację branży hotelarsko – gastronomicznej, transportowej, w zakresie wynajmu nieruchomości oraz wynajmu maszyn i urządzeń.

W Przedsiębiorstwie utworzona została opisana powyżej struktura dla poszczególnych obszarów jego działalności, ze ścisłym przyporządkowaniem pracowników i wyznaczeniem ich kierowników, a także stworzone zostały ww. dokumenty. W takiej sytuacji, nie budzi wątpliwości, iż każdy z ww. obszarów działalności spełniał będzie warunek wyodrębnienia organizacyjnego, w świetle definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa podatkowego. Skoro zatem każdy z osobna obszar nosił będzie taką cechę, to tym bardziej ich zespół również posiadał będzie ww. przymioty.

Wyodrębnienie finansowe.

O wyodrębnieniu finansowym świadczy prowadzenie ewidencji księgowej Spółki w sposób umożliwiający ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczących działalności ZCP. W rezultacie istnieje możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązać do ZCP. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (por. także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 września 2009 roku, znak IPPB5/423-436/09-2/MB).

Ponadto, jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 9 czerwca 2009 roku, znak IPPP2/443-312/09-2/AS „wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze)”.

Należy przyjąć, iż wyodrębnienie finansowe polega na prowadzeniu ewidencji zdarzeń gospodarczych w sposób, który pozwoli przyporządkować przychody i koszty oraz należności i zobowiązania do wyodrębnionej z przedsiębiorstwa jego zorganizowanej części. Na taką możliwość wskazują również publikowane stanowiska organów podatkowych, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2010 r., sygn. akt IPPB5/423-810/09-4/MB. Ustawodawca pozostawia jednak podatnikowi dowolność w zakresie sposobu prowadzenia dokumentacji odzwierciedlającej powyższe kwestie, nie wskazuje zatem, czy winna być to podatkowa księga przychodów i rozchodów czy też pełne księgi rachunkowe.

Prawidłowość powyższej argumentacji potwierdzona został m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2010 r. (sygn. ITPP2/443-221/10/AP), zgodnie z którą: „… wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ściśle do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową”.

Wyodrębnienie finansowe zachodzi, gdy możliwe jest, na podstawie prowadzonych przez podatnika ewidencji, przyporządkowanie do ZCP pewnych elementarnych danych finansowych. Co najmniej musi zatem wystąpić sytuacja, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest odrębne określenie podstawowych danych finansowych, takich jak przychody i koszty, aktywa i pasywa, należności i zobowiązania do przedmiotowej części przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, iż wiele organów podatkowych za podstawowy wymóg istnienia wyodrębnienia finansowego uznaje prowadzenie rozliczeń firmy w postaci pełnych ksiąg rachunkowych.

Rozliczenia Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy prowadzone są w takiej właśnie formie. W księgach przedsiębiorstwa zostały wydzielone konta analityczne pozwalające ściśle przyporządkować uzyskiwane przychody. W razie jakichkolwiek wątpliwości możliwe jest również „ręczne” ich przyporządkowanie. Każdy z obszarów działalności posiada wydzielone konto lub nawet zespół kont (działalność gastronomiczno – hotelarska) przeznaczone do ewidencjonowania przychodów (należności) osiąganych w ramach tego właśnie obszaru działalności. Zatem przyporządkowanie ww. przychodów (należności) do poszczególnych obszarów działalności wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie stanowić żadnego problemu.

Natomiast w zakresie kosztów (zobowiązań) Przedsiębiorstwo nie prowadzi, aż tak ścisłej analityki ponoszonych kosztów. Odrębnie ewidencjonowane są jedynie koszty związane z działalnością transportową oraz gastronomiczno – hotelarską.

Jednak jak wskazano w stanie faktycznym możliwe jest przyporządkowanie ich do wszystkich 4 wskazanych dziedzin działalności Przedsiębiorstwa.

Pomimo takiej możliwości, dla ograniczenia wątpliwości Wnioskodawca stworzy dodatkowe konta analityczne, na których odrębnie ewidencjonowane będą koszty (zobowiązania) związane z częścią Przedsiębiorstwa zajmującą się wynajmem nieruchomości oraz częścią Przedsiębiorstwa działającą w zakresie wynajmu maszyn i urządzeń.

Dodatkowo Wnioskodawca przeniesie wraz ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (działalność w zakresie wynajmu maszyn i urządzeń oraz działalność hotelarsko – gastronomiczna) również zobowiązania do wykonywania określonych świadczeń czy też nabywanie określonych towarów i usług. Zatem wraz z przeniesieniem danej części Przedsiębiorstwa przeniesione również zostaną (np. poprzez aneks) związane z tą częścią umowy, np. w zakresie dostawy energii.

Dzięki ścisłemu podziałowi posiadanych środków trwałych oraz ciążących na Przedsiębiorstwie należności i zobowiązań niewątpliwie możliwe jest przyporządkowanie do poszczególnych części Przedsiębiorstwa związanych z nim aktywów oraz pasywów. Zatem nie ma wątpliwości, iż również kryterium wyodrębnienia jest spełnione w przypadku wszystkich 4 części Przedsiębiorstwa zajmujących się poszczególnymi rodzajami działalności.

Jak wynika z powyższej analizy w ocenie Wnioskodawcy w przedstawionej we wniosku sytuacji masa majątkowa mająca być przedmiotem aportu (działalność w zakresie wynajmu nieruchomości oraz działalność hotelarsko – gastronomiczna) spełnia wszystkie przesłanki uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie prawa podatkowego. Masa ta wyodrębniona jest zarówno na płaszczyźnie funkcjonalnej, organizacyjnej oraz finansowej.

Skoro bowiem w ramach Przedsiębiorstwa funkcjonują 4 wyodrębnione zorganizowane jego części to masa majątkowa, na którą składają się dwie z nich niewątpliwie również stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa podatkowego.

Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W doktrynie utrwalony jest pogląd, iż aport na gruncie podatku VAT jest równoznaczny z transakcją zbycia, co potwierdzają interpretacje organów podatkowych, np.:

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 maja 2012 r. (sygn. ILPP1/443-138/12-2/AW),

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2012 r. (sygn. IPPP2/443-722/12-2/MM).

Zatem cytowany przepis znajduje zastosowanie również w przypadku operacji aportu do innego podmiotu gospodarczego.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy aport w postaci masy majątkowej, na którą składają się zorganizowana część przedsiębiorstwa działająca w zakresie wynajmu nieruchomości oraz zorganizowana część przedsiębiorstwa działającą w zakresie hotelarsko – gastronomicznym, również stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a co za tym idzie transakcja wniesienia aportem ww. masy majątkowej nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi:

Działalność w zakresie transportu i spedycji,

Działalność hotelarsko – gastronomiczną,

Działalność wynajmu nieruchomości,

Działalność wynajmu maszyn i urządzeń.

Przedsiębiorstwo prowadzi księgi rachunkowe. Ewidencja środków trwałych prowadzona jest ze ścisłym przyporządkowaniem poszczególnych pozycji do jednego z 4 ww. rodzajów działalności. W podobny sposób prowadzona jest ewidencja pracowników. W najbliższym czasie planowane jest przekształcenie, którego elementem będzie przeniesienie w ramach aportu części przedsiębiorstwa. W skład masy majątkowej, która stanowić ma zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającego przeniesieniu wchodzić mają takie obszary działalności, jak hotelarsko–gastronomiczną i w zakresie wynajmu nieruchomości. Natomiast w strukturze przedsiębiorstwa pozostanie działalność w zakresie transportu i spedycji oraz wynajmu maszyn i urządzeń. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że masa majątkowa, mająca być przedmiotem aportu, spełnia wszystkie przesłanki uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ wyodrębniona jest na płaszczyźnie funkcjonalnej, organizacyjnej oraz finansowej.

Odrębność funkcjonalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębnionych w ramach przedsiębiorstwa funkcji. W powyższym zakresie, punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa i na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Z posiadanych przez Wnioskodawcę zestawień środków trwałych wynika, iż w strukturze przedsiębiorstwa panuje ścisły podział na środki trwale związane z poszczególnymi dziedzinami działalności. Co istotne nie ma tu środków trwałych wykorzystywanych jednocześnie w dwóch lub więcej obszarach prowadzonej działalności. Co więcej każdy z ww. zespołów wykorzystywanych na potrzeby poszczególnych rodzajów działalności Przedsiębiorstwa posiada odrębnego kierownika, który zostanie alokowany w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Niewątpliwie zatem przy minimalnym wsparciu administracyjnym zespoły poszczególnych składników przeznaczonych na potrzeby działalności gastronomiczno-hotelarskiej, w zakresie wynajmu maszyn i urządzeń, czy też w zakresie wynajmu nieruchomości pozwoliłby na utworzenie odrębnego przedsiębiorstwa, które z powodzeniem mogłoby funkcjonować na rynku. Z ww. zespołami składników związane są również zespoły kontrahentów związanych różnego rodzaju umowami cywilnoprawnymi, a także innego rodzaju zobowiązania i należności. W praktyce każdy z tych zespołów stanowi gotowe do działania przedsiębiorstwo, posiadające również osobę zdolną do zarządzania nim, do którego działania wystarczy nabycie określonych usług administracyjnych, takich jak np. usługi prawne, czy też obsługa księgowa. Zatem skoro każdy z tych odrębnych zespołów może stanowić samoistnie przedsiębiorstwo to również suma wszystkich ww. mas stanowić może przedsiębiorstwo w rozumieniu prawa podatkowego. Jak wskazano powyżej możliwość odrębnej egzystencji w rzeczywistości gospodarczej jest zasadniczą przesłanką do spełnienia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika. W strukturze Wnioskodawcy zostały jasno określone grupy pracowników odpowiedzialnych za działalność w zakresie transportu spedycji, działalność hotelarsko – gastronomiczną, wynajem nieruchomości oraz za wynajem maszyn i urządzeń. Przyporządkowanie takie może wynikać z umów zawartych z poszczególnymi pracownikami oraz struktury organizacyjnej Przedsiębiorstwa. Istotnym jest, iż podlegają oni pod kierowników poszczególnych obszarów działalności Przedsiębiorstwa. Właśnie funkcjonowanie w Przedsiębiorstwie kierowników poszczególnych obszarów działalności Przedsiębiorstwa jest istotnym argumentem przemawiającym za istnieniem w danym Przedsiębiorstwie jego zorganizowanych w rozumieniu prawa podatkowego. Istotnym jest, iż kierownicy są przełożonymi wszystkich pracowników obsługujących dany obszar działalności. Wnioskodawca posiada również odrębne procedury funkcjonowania/regulamin, dla poszczególnych obszarów działalności. Uwzględniają one specyfikację branży hotelarsko – gastronomicznej, transportowej, w zakresie wynajmu nieruchomości oraz wynajmu maszyn i urządzeń. W przedsiębiorstwie utworzona została opisana powyżej struktura dla poszczególnych obszarów jego działalności, ze ścisłym przyporządkowaniem pracowników i wyznaczeniem ich kierowników, a także stworzone zostały ww. dokumenty. W takiej sytuacji, nie budzi wątpliwości, iż każdy z ww. obszarów działalności spełniał będzie warunek wyodrębnienia organizacyjnego, w świetle definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa podatkowego. Skoro zatem każdy z osobna obszar nosił będzie taką cechę, to tym bardziej ich zespół również posiadał będzie ww. przymioty.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem przy wyodrębnieniu finansowym możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Rozliczenia Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy prowadzone są w takiej właśnie formie. W księgach przedsiębiorstwa zostały wydzielone konta analityczne pozwalające ściśle przyporządkować uzyskiwane przychody. W razie jakichkolwiek wątpliwości możliwe jest również „ręczne” ich przyporządkowanie. Każdy z obszarów działalności posiada wydzielone konto lub nawet zespół kont (działalność gastronomiczno – hotelarska) przeznaczone do ewidencjonowania przychodów (należności) osiąganych w ramach tego właśnie obszaru działalności. Zatem przyporządkowanie ww. przychodów (należności) do poszczególnych obszarów działalności wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie stanowić żadnego problemu. Natomiast w zakresie kosztów (zobowiązań) Przedsiębiorstwo nie prowadzi, aż tak ścisłej analityki ponoszonych kosztów. Odrębnie ewidencjonowane są jedynie koszty związane z działalnością transportową oraz gastronomiczno-hotelarską. Jednak jak wskazano w stanie faktycznym możliwe jest przyporządkowanie ich do wszystkich 4 wskazanych dziedzin działalności Przedsiębiorstwa. Pomimo takiej możliwości, dla ograniczenia wątpliwości Wnioskodawca stworzy dodatkowe konta analityczne, na których odrębnie ewidencjonowane będą koszty (zobowiązania) związane z częścią Przedsiębiorstwa zajmująca się wynajmem nieruchomości oraz częścią Przedsiębiorstwa działającą w zakresie wynajmu maszyn i urządzeń. Dodatkowo Wnioskodawca przeniesie wraz ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (działalność w zakresie wynajmu maszyn i urządzeń oraz działalność hotelarsko – gastronomiczna) również zobowiązania do wykonywania określonych świadczeń czy też nabywanie określonych towarów i usług. Zatem wraz z przeniesieniem danej części Przedsiębiorstwa przeniesione również zostaną (np. poprzez aneks) związane z tą częścią umowy, np. w zakresie dostawy energii. Dzięki ścisłemu podziałowi posiadanych środków trwałych oraz ciążących na Przedsiębiorstwie należności i zobowiązań niewątpliwie możliwe jest przyporządkowanie do poszczególnych części Przedsiębiorstwa związanych z nim aktywów oraz pasywów. Zatem nie ma wątpliwości, iż również kryterium wyodrębnienia jest spełnione w przypadku wszystkich 4 części Przedsiębiorstwa zajmujących się poszczególnymi rodzajami działalności.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że masa majątkowa mająca być przedmiotem aportu stanowi zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem - jak wskazał Wnioskodawca – jest wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie. Zatem spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym jej dostawa (aport), zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie objęta zakresem przedmiotowym ustawy.

Reasumując, wskazany we wniosku zespół składników majątkowych, mający być przedmiotem aportu, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, aport przedmiotowego zespołu składników majątkowych nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin