INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 07 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia w wartości początkowej prac rozwojowych nabytego know - how – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia w wartości początkowej prac rozwojowych nabytego know - how.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży chemicznej. W chwili obecnej działalność Spółki jest skupiona na budowie innowacyjnej instalacji służącej do produkcji ultra czystego kwasu monochlorooctowego (dalej również: kwas MCAA). Wybudowanie instalacji umożliwi Spółce uzyskiwanie przychodów z działalności operacyjnej.

W dniu 25 lipca 2012 r. Spółka zawarła umowę przeniesienia praw z podmiotem z grupy kapitałowej, który także prowadził prace nad technologią produkcji MCAA. Zbywca, w wyniku prowadzonych prac, opracował technologię produkcji kwasu MCAA, w szczególności opracował wiedzę specjalistyczną, formuły, specyfikacje techniczne i specyfikacje produktu, opisy urządzeń, doświadczenie techniczne i biznesowe. W efekcie zawarcia umowy, Spółka nabyła dokumentację zawierającą koncepcyjny opis technologii produkcji kwasu MCAA (projekt bazowy), tj. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej w zakresie technologii produkcji kwasu MCAA (know - how).

Nabyty projekt bazowy zawierał założenia w zakresie możliwości dalszego rozwinięcia technologii, ale wymagana była dalsza praca projektowa w celu stworzenia projektu wykonawczego instalacji. Innymi słowy, Spółka nabyła know - how umożliwiający Jej prowadzenie dalszych prac rozwojowych.

Spółka będzie prowadziła dalsze prace rozwojowe mające na celu optymalizację procesu pod kątem energochłonności oraz zużycia mediów. Ważnym aspektem badań jest też rozwijanie technologii dehalogenacji DCA do MCAA (uwodornienia) w celu poprawy selektywności tego procesu oraz wydłużenia życia katalizatora reakcji. Aby przeprowadzić badania nad tym procesem i w przyszłości móc optymalizować proces, Spółka zleciła zaprojektowanie i budowę instalacji pilotażowej węzła uwodornienia. Wszystkie prowadzone prace badawcze i rozwojowe mają na celu ciągły rozwój posiadanej technologii niezbędny do osiągnięcia zamierzonych celów ekonomicznych.

Technologia ta może ulegać zmianom na etapie budowy, a nawet rozruchu instalacji. Będą to przykładowo zmiany wynikające z doraźnych potrzeb optymalizacji i zmiany niektórych parametrów procesu (np. dostosowanie temperatury procesu uwodornienia do chwilowych wymagań związanych z użyciem bardzo aktywnego świeżego katalizatora procesu). Dopiero w momencie rozpoczęcia produkcji będzie można stwierdzić, iż Spółka posiada ściśle ustaloną technologię produkcyjną ultra czystego kwasu MCAA.

Nakłady na dalszy rozwój technologii będą przez Spółkę wyodrębniane i kapitalizowane, a po pozytywnym zakończeniu wskazanych prac rozwojowych oraz spełnieniu dodatkowych przesłanek wynikających z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka zamierza wprowadzić pracę rozwojową do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jej wartości początkowej.

Wątpliwości Spółki dotyczą sposobu ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, w szczególności w zakresie zaliczenia do tej wartości kosztu nabycia know - how od podmiotu zewnętrznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z przedstawionym opisem stanu faktycznego, Spółka prosi o potwierdzenie, iż w sytuacji zakończenia prac rozwojowych wynikiem pozytywnym, spełnienia warunków wskazanych w art. l6b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podjęcia decyzji o amortyzowaniu pracy rozwojowej (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3) w wartości początkowej tego składnika majątku powinien zostać uwzględniony wydatek poniesiony na nabycie know - how od podmiotu zewnętrznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym powinna uwzględniać wydatek poniesiony przez Spółkę na nabycie niezbędnego know - how.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

W ocenie Spółki, w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, nabycie know - how należy traktować jako wydatek poniesiony w ramach prowadzonej przez Spółkę pracy rozwojowej mającej na celu otrzymanie ściśle ustalonej technologii produkcji ultra czystego kwasu MCAA.

Definicja prac rozwojowych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia „pracy rozwojowej”, wskazując jedynie przesłanki, które powinny zostać spełnione, aby koszty prac rozwojowych mogły stanowić wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Należy przy tym podkreślić, że katalog wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów został poszerzony o koszty prac rozwojowych począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r. - w wyniku zmiany wprowadzonej na podstawie art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 179, poz. 1484 ze zm.). W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w celu dokonania prawidłowej oceny prawnego charakteru określonych czynności badawczych / analitycznych na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych zasadnym wydaje się posługiwanie pojęciem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej została uchylona z dniem 16 lipca 2008 r. i zastąpiona postanowieniami ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 ze zm.). Z kolei, od 1 października 2010 r. nastąpiła zmiana ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej i zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10, określenie „prace rozwojowe” oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 z późn. zm.).

Ustalenie znaczenia terminu prace rozwojowe, używanego w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymaga zatem sięgnięcia do definicji prac rozwojowych, zawartej w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą we wskazanej wyżej ustawie, pod pojęciem prac rozwojowych należy rozumieć „nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, w szczególności:

1. tworzenie projektów, rysunków, planów oraz innej dokumentacji do tworzenia nowych produktów, procesów i usług, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do celów komercyjnych,
2. opracowywanie prototypów o potencjalnym wykorzystaniu komercyjnym oraz projektów pilotażowych, w przypadkach, gdy prototyp stanowi końcowy produkt komercyjny, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna; w przypadku gdy projekty pilotażowe lub demonstracyjne mają być następnie wykorzystywane do celów komercyjnych, wszelkie przychody uzyskane z tego tytułu należy odjąć od kwoty kosztów kwalifikowanych pomocy publicznej,
3. działalność związana z produkcją eksperymentalną oraz testowaniem produktów, procesów i usług, pod warunkiem że nie są one wykorzystywane komercyjnie, prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.
   
   

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, podejmowane przez Nią działania, jako dążące do wdrożenia nowych rozwiązań dla istniejącej technologii umożliwiającej produkcję ultra czystego kwasu MCAA, która będzie wykorzystywana przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mieszczą się w definicji prac rozwojowych. W związku z tymi działaniami, Spółka dokonała nabycia wiedzy opracowanej przez inny podmiot, potrzebnej do dalszego rozwoju technologii.

Sposób uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych.

Należy wskazać, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały określone trzy odmienne metody uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4a tej ustawy, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.
   
   

Mając na uwadze powyższe, możliwe jest rozpoznanie kosztów prac rozwojowych jako wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji, o ile zostaną spełnione przesłanki wskazane w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Katalog wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Katalog wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji został określony w art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasadniczo, za wartości niematerialne i prawne, zgodnie z art. 16b tej ustawy, można uznać jedynie aktywa nabyte przez podatnika. Jednakże, zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.
   
   

W konsekwencji powyższego, jeżeli prace rozwojowe prowadzone przez podatnika zostaną zakończone wynikiem pozytywnym i zostaną spełnione pozostałe warunki określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty prac rozwojowych będą stanowić wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Wartość początkowa prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się, w razie wytworzenia we własnym zakresie, koszt wytworzenia.

Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 4 tej ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystywanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Mając na uwadze powyższe, koszt wytworzenia obejmuje koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem danego składnika rzeczowych aktywów trwałych oraz „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych”.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 lutego 2009 r. sygn. III SA/Wa 1665/08 wskazał, iż „użyty w przepisie art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p. zwrot >>koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych<< oznacza wydatki, które są ponoszone w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego. Ów ścisły związek tych wydatków z procesem inwestycyjnym skutkuje tym, że składają się one łącznie na wartość substancji wytwarzanego środka trwałego. Zdaniem Sądu, wydatkami takimi są wydatki, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego”.

Mając na uwadze powyższe, w wartości początkowej składnika aktywów powinny być uwzględnione wszystkie wydatki, które są nierozerwalnie związane z podjętym procesem inwestycyjnym.

Należy wskazać, iż prace rozwojowe zakończone wynikiem pozytywnym stanowią jedyną kategorię wartości niematerialnych i prawnych, która to wytworzona we własnym zakresie przez podatnika może podlegać amortyzacji.

Wprawdzie treść art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odwołuje się wyłącznie do kosztu wytworzenia środka trwałego, jednakże, w ocenie Spółki, na zasadach analogicznych powinien zostać ustalony koszt wytworzenia we własnym zakresie wartości niematerialnej i prawnej, jaką będą stanowić prace rozwojowe zakończone wynikiem pozytywnym.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. W szczególności, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2012 r. sygn. ITPB3/423-199/12/PS wskazał, iż „posiłkując się przepisem art. 16g ust. 4 omawianej ustawy, definiującym koszt wytworzenia środka trwałego, można jednak wskazać, że do kosztów prac rozwojowych powinny zostać zaliczone m.in. koszty wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi osób zatrudnionych przy pracach rozwojowych, koszty rzeczowych składników majątkowych i energii zużytych na potrzeby tych prac, koszty aparatury i sprzętu, koszty nabytych usług obcych, niezbędnych do prowadzenia prac rozwojowych, koszty ekspertyz i opinii wykorzystywanych wyłącznie dla celów tych prac, koszty związane z budynkiem, w którym prowadzone są prace rozwojowe w części, w jakiej można uznać je za bezpośrednio dotyczące tych prac”.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, iż w wartości początkowej prac rozwojowych Spółka powinna uwzględnić wszelkie wydatki, które zostały poniesione w związku z podjęciem decyzji o realizacji tych prac, w tym także wydatek poniesiony przez Spółkę na nabycie know - how w postaci opisu procesu technologicznego produkcji ultra czystego kwasu monochlorooctowego (U-P MCAA). Przedmiotowy wydatek jest bowiem ściśle związany z prowadzonymi przez Spółkę pracami rozwojowymi - w oparciu o wyniki badań nabyte od podmiotu zewnętrznego Spółka kontynuuje prace rozwojowe zmierzające do wypracowania innowacyjnych rozwiązań wykorzystywanych w technologii produkcji ultra czystego kwasu MCAA, a w konsekwencji do wypracowania ściśle ustalonej technologii produkcji.

Praktyka organów podatkowych.

Spółka pragnie wskazać, iż prezentowany przez Nią pogląd jest zgodny ze stanowiskiem organów podatkowych.

W szczególności, stanowisko, iż w wartości początkowej prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym mogą zostać uwzględnione wydatki poniesione na nabycie innych wartości niematerialnych i prawnych, czy też środków trwałych przedstawili:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2011 r. sygn. IPPB5/423-598/11-2/RS, w której za prawidłowe uznano stanowisko podatnika, iż wartość początkową nabytych prac rozwojowych będzie stanowiła cena ich nabycia, obejmująca również cenę dostarczonego oprogramowania;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 26 października 2011 r. sygn. ILPB4/423-114/10/11-S/MC, który wskazał, iż: ,,(...) Spółka nabyła tylko pewien element kosztów prac rozwojowych (w skład których wchodzą również prawa autorskie), które następnie kontynuowała. W wyniku obu tych czynności powstały koszty prac rozwojowych stanowiących jedną wartość niematerialną i prawną, bowiem wówczas koszty te spełniają wszystkie warunki niezbędne do uznania ich za taką wartość, określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, wydatki Spółki poniesione na nabycie od spółki powiązanej kosztów prac rozwojowych oraz na ich kontynuowanie, a także dodatkowo wycenione przeniesienie praw autorskich od tych prac, pozostają w bezpośrednim związku z przeprowadzanymi pracami rozwojowymi. Tym samym, stanowią one łącznie koszt ich wytworzenia, a zarazem wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej”.
  
  

Spółka pragnie wskazać, iż cytowana powyżej interpretacja indywidualna została wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w efekcie zaskarżenia przez wnioskodawcę pierwotnie wydanej interpretacji w powyższym zakresie. Należy wskazać, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 kwietnia 2011 r. sygn. I SA/Wr 344/11 potwierdził prawidłowość stanowiska prezentowanego przez Organ podatkowy, wskazując, iż: „zdaniem Sądu, prawidłowo organ nie podzielił stanowiska strony, iż ta nabyła od powiązanej spółki prace rozwojowe zakończone wynikiem pozytywnym. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż spółka powiązana wykonała na rzecz strony skarżącej prace w >>etapach początkowych powstania leku<<, były to prace zlecone spółce powiązanej na podstawie podpisanych umów. Pomimo nabycia przez stronę wyników tych prac podatnik nie podjął decyzji o wytwarzaniu tych produktów, bowiem we własnym zakresie kontynuował prace rozwojowe dotyczące określonego produktu przeprowadzając jak wskazał >>dodatkowe analizy, testy stabilnościowe, testy kliniczne<<. W uzupełnieniu wniosku odnośnie stanu faktycznego strona skarżąca ponownie wskazała, że po nabyciu wyników badań od spółki powiązanej dotyczących konkretnego leku dalej kontynuowała prace rozwojowe nad poszczególnymi preparatami. Trafnie zatem organ dokonujący interpretacji przyjął, iż nabyte prace rozwojowe od spółki powiązanej i wykonane przez stronę skarżącą łącznie dopiero doprowadziły do zakończenia prac rozwojowych z wynikiem pozytywnym. Dopiero bowiem po zakończeniu wykonania kolejnych prac rozwojowych we własnym zakresie podatnik podjął decyzję o rejestracji wyprodukowanego leku”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, wartość początkowa prowadzonych przez Spółkę prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym powinna uwzględniać wydatek poniesiony przez Spółkę na nabycie know - how opisanego w stanie faktycznym.

Nabyty know - how jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji.

Spółka pragnie wskazać, iż prawidłowość zaprezentowanego powyżej stanowiska wynika również z faktu, iż nabyty know - how nie stanowi dla Spółki odrębnej wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 pkt 7 tej ustawy, amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyta nadająca się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know - how) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddana przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Mając na uwadze powyższe, wartość niematerialna i prawna w postaci know - how może podlegać amortyzacji, o ile spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

1. know - how został nabyty przez podatnika;
2. know - how nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu jego przyjęcia do używania;
3. przewidywany okres używania know - how przekracza jeden rok;
4. know - how będzie wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub zostanie przez niego oddany do używania.

Należy wskazać, iż w świetle przedstawionego stanu faktycznego, nabyty know - how nie spełnia powyższych przesłanek, gdyż został nabyty wyłącznie w celu dalszego rozwoju technologii spełniającej przyjęte przez Spółkę założenia ekonomiczne. Dopiero przy wykorzystaniu nabytego know - how Spółka zamierza wytworzyć składnik majątkowy w postaci ściśle ustalonej technologii produkcji ultra czystego kwasu MCAA.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Spółki, wydatek poniesiony w związku z nabyciem know - how dotyczącego procesu produkcji kwasu MCAA, jako wydatek bezpośrednio związany z prowadzonymi przez Spółkę działaniami, powinien zostać uwzględniony w wartości początkowej prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym.

Reasumując powyższe, Spółka wnosi, jak na wstępie.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), Spółka potwierdza, że w niniejszej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej, ani w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie, należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.