2012.11.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-791/12/AZb
z 5 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012r. (data wpływu 25 lipca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2012r. (data wpływu 22 października 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w świetle art. 29 ust. 4a ustawy o VAT wyciąg z rachunku bankowego Wnioskodawcy, na którym będą wskazane faktury sprzedaży oraz faktury korygujące, których płatność dotyczy, oraz kwota płatności uwzględniająca potrącenie/kompensatę należności z poszczególnych faktur, stanowią wystarczającą formę potwierdzenia, że kontrahent otrzymał korekty wskazane na wyciągu i upoważniają Wnioskodawcę do obniżenia podstawy opodatkowania o podatek VAT wynikający z tych korekt - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w świetle art. 29 ust. 4a ustawy o VAT wyciąg z rachunku bankowego Wnioskodawcy, na którym będą wskazane faktury sprzedaży oraz faktury korygujące, których płatność dotyczy, oraz kwota płatności uwzględniająca potrącenie/kompensatę należności z poszczególnych faktur, stanowią wystarczającą formę potwierdzenia, że kontrahent otrzymał korekty wskazane na wyciągu i upoważniają Wnioskodawcę do obniżenia podstawy opodatkowania o podatek VAT wynikający z tych korekt.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 października 2012r. (data wpływu 22 października 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 października 2012r. znak: IBPP1/443-791/12/AZb.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

...Sp. z o.o. (dalej Spółka) jest firmą wyspecjalizowaną w usługach dystrybucyjnych i logistycznych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z tytułu zawieranych transakcji Spółka wystawia faktury VAT.

Zdarzają się sytuacje, w których po dokonaniu sprzedaży i po wystawieniu faktury VAT, Spółka musi dokonać korekty sprzedaży poprzez wystawienie faktur korygujących zmniejszających podstawę opodatkowania. Przyczyną wystawienia przedmiotowych korekt faktur mogą być np. zwroty towarów, pomyłki na fakturze, potransakcyjne obniżenia ceny. Różnica pomiędzy należnością Spółki względem kontrahenta wynikająca z faktury pierwotnej a kwotą skorygowaną jest przez kontrahenta potrącana/kompensowana z późniejszych należności Spółki wynikających z faktur sprzedażowych.

W celu obniżenia podstawy opodatkowania VAT w oparciu o wystawione korekty zmniejszające Spółka gromadzi potwierdzenia otrzymania korekt przez kontrahenta. Spółka planuje akceptować następujące formy potwierdzeń odbioru korekt związane z płatnościami za faktury wystawione przez Spółkę: wyciąg z rachunku bankowego Spółki, na którym będą wskazane faktury sprzedaży oraz faktury korygujące, których płatność dotyczy oraz kwota płatności uwzględniająca potrącenie/kompensatę należności z poszczególnych faktur.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 17 października 2012r. wynika, że opisany we wniosku wyciąg z rachunku bankowego nie będzie zawierał daty otrzymania konkretnych faktur korygujących przez nabywcę. Jednakże zdaniem Spółki nie wpłynie to na fakt, że dokument nadal będzie dokumentem potwierdzającym w sposób wystarczający potwierdzenie odbioru korekty przez kontrahenta. Dokument ten potwierdza bowiem faktyczne dokonanie rozliczeń pomiędzy stronami z uwzględnieniem kwot wynikających z faktur korygujących. Zatem stanowi on wystarczającą podstawę do obniżenia podatku należnego w miesiącu, w którym kompensata została dokonana.

Opisany we wniosku wyciąg z rachunku bankowego nie będzie w sposób jednoznaczny wskazywał daty otrzymania przez Spółkę potwierdzenia otrzymania przez nabywcę faktury korygującej. Jednakże wyciąg będzie zawierał dokładną datę, w której dokonano kompensaty. W związku z tym zdaniem Spółki, właśnie w miesiącu dokonania kompensaty należy obniżyć podstawę opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 29 ust. 4a Ustawy VAT, wyciąg z rachunku bankowego Spółki, na którym będą wskazane faktury sprzedaży oraz faktury korygujące, których płatność dotyczy oraz kwota płatności uwzględniająca potrącenie/kompensatę należności z poszczególnych faktur stanowią wystarczającą formę potwierdzenia, że kontrahent otrzymał korekty wskazane na wyciągu i upoważniają Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania o podatek VAT wynikający z tych korekt?
Czy w przypadku uznania powyższego stanowiska za prawidłowe, Spółka ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym zgodnie z wyciągiem bankowym kontrahent potrącił/skompensował kwotę wynikającą z wystawionej korekty?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyciąg z rachunku bankowego Spółki, z uwidocznioną informacją o płatności dokonanej przez kontrahenta Spółki pomniejszonej o kwotę wynikającą z faktur korygujących, których numer umieszczony jest na wyciągu, które kontrahent uwzględni przy dokonywaniu płatności na rzecz Spółki, lub które ulegną kompensacie z zobowiązaniami Spółki wobec kontrahenta, powinny zostać uznane za wystarczającą formę potwierdzenia, że kontrahent otrzymał korekty faktur. W konsekwencji, posiadanie takich dokumentów upoważnia Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania o podatek VAT wynikający z wystawionych korekt, wskazanych w tych dokumentach. Jednocześnie Spółka ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym zgodnie z wyciągiem bankowym kontrahent potrącił/skompensował kwotę wynikającą z wystawionej korekty.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, natomiast obrotem, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawie art. 29 ust. 4 Ustawy VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Natomiast art. 29 ust. 4a Ustawy VAT stanowi, że w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że podatnik może zmniejszyć podstawę opodatkowania VAT w oparciu o fakturę korygującą zmniejszającą pod warunkiem, że posiada potwierdzenie odbioru korekty przez kontrahenta. Faktura korygująca musi, zatem dotrzeć do nabywcy, który potwierdza ten fakt i zawiadamia o tym sprzedawcę. Niemniej, należy zauważyć, iż ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku VAT nie narzucają formy, w jakiej potwierdzenie odbioru faktur korygujących ma być dokonane, to w ocenie Spółki, istnieje swoboda wyboru metody tego potwierdzenia. Wobec powyższego, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż konkretny odbiorca otrzymał korektę faktury. Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe potwierdzenie może mieć w szczególności formę wyciągu z rachunku bankowego Spółki, na którym będzie zawarta informacja o płatności dokonanej przez kontrahenta Spółki, pomniejszonej o kwotę wynikającą z faktury korygującej, której numer umieszczony jest na wyciągu. Bez żadnych wątpliwości można bowiem stwierdzić, że kontrahent Spółki wykonując przelew na jej rzecz i pomniejszając go o kwotę z wystawionej faktury korygującej zmniejszającej musiał najpierw otrzymać tą fakturę od Spółki. Potwierdzenie może mieć postać wyciągów z rachunku bankowego z zawartą informacją o fakturach VAT i fakturach korygujących zmniejszających, które kontrahent uwzględni przy dokonywaniu płatności na rzecz Spółki lub które ulegną kompensacie z zobowiązaniami Spółki wobec kontrahenta. Aby uwzględnić faktury korygujące w treści tych dokumentów, kontrahent musiał najpierw otrzymać korekty od Spółki. W konsekwencji, uwzględniając korekty w wyciągu potwierdza fakt ich posiadania. Przedmiotowy wyciąg stanowi więc, w ocenie Spółki dowód, iż kontrahent otrzymał korekty faktur wskazane w tych dokumentach.

Spółka pragnie również wskazać na brzmienie art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r., Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r., poz. 749); (dalej: Ordynacja podatkowa), który wskazuje, co może stanowić dowód w postępowaniu podatkowym. Zgodnie z powoływanym przepisem Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Przepis ten przyjmuje zasadę otwartego katalogu dowodów w postępowaniu podatkowym i dopuszcza każdy rodzaj dowodu. Granice dowodzenia wyznacza jedynie „przyczynienie się” danego środka dowodowego do wyjaśnienia sprawy oraz brak sprzeczności z prawem. Zdaniem Spółki, przepis ten dostarcza kolejnego argumentu za tym, że wyciąg z rachunku bankowego Spółki, na którym będzie zawarta kwota płatności do Spółki pomniejszonej o kwotę wynikającą z faktur korygujących i fakturach korygujących zmniejszających, które kontrahent uwzględni przy dokonywaniu płatności, lub które będą podlegać kompensacie, powinny zostać uznane za wystarczającą formę potwierdzenia, że kontrahent otrzymał korekty faktur wskazane w tych dokumentach. W konsekwencji, posiadanie takich dokumentów upoważnia Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT wynikającego z wystawionych korekt, wskazanych w tych dokumentach.

Podobne stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 31 grudnia 2009r. o sygn. ILPP1/443-1248/09-4/KG, w której Dyrektor wskazał w szczególności, że „potwierdzenie faktu otrzymania przez nabywcę towarów i usług faktury korygującej może być dokonane w dowolnej formie (...) Istotne jest, aby sprzedawca towarów lub usług dla celów rozliczenia podatku należnego od sprzedaży winien posiadać informację, z której jednoznacznie wynika, iż nabywca otrzymał fakturę korygującą sprzedaż. (...) Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedstawione przez Wnioskodawcę sposoby dokumentowania odbioru przez kontrahentów faktur korygujących w formie: (...) wyciągu bankowego spełniają warunek wynikający z art. 29 ust. 4a ustawy, pozwalają, bowiem jednoznacznie stwierdzić, że kontrahent fakturę korygującą otrzymał. Powyższe wynika z faktu, iż odbiór faktury korygującej został potwierdzony w informacji (dokumencie) pochodzącej od kontrahenta (odbiorcy faktury).”

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2009r. sygn. ILPP2/443-683/09-4/ISN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził z kolei, że otrzymane drogą mailową zestawienie faktur, za które nabywca dokonuje płatności w danym dniu (przelewem bankowym) i w którym wyszczególnia numery faktur korygujących, które kontrahent potrąca/kompensuje, spełnia warunek potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż posiadanie wyciągu z rachunku bankowego Spółki, na którym będą wskazane faktury sprzedaży oraz faktury korygujące, których płatność dotyczy oraz kwota płatności uwzględniająca potrącenie/kompensatę należności z poszczególnych faktur, jest wystarczające, aby obniżyć podstawę opodatkowania VAT na podstawie tych korekt w stosunku do podstawy określonej w fakturach pierwotnych, zgodnie z art. 29 ust. 4a Ustawy VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 29 ust. 4a Ustawy VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę.

Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z powyższej regulacji wynika zatem, że podatnicy, u których zmianie ulega podstawa opodatkowania mają prawo do jej obniżenia w rozliczeniu za okres, w którym kontrahent potwierdził otrzymanie faktury korygującej. Zatem zdaniem Spółki, prawo do obniżenia podstawy opodatkowania powstanie w rozliczeniu za okres, w którym kontrahent potwierdzi otrzymanie faktury korygującej tzn. uwzględni ją w dokonywanych rozliczeniach poprzez potrącenie/kompensatę kwoty wynikającej z wystawionej korekty z zobowiązaniem względem Spółki, które zostanie potwierdzone w dokonanym przelewie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z kolei przepis art. 29 ust. 4a ww. ustawy stanowi, iż w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ww. ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT (w tym faktur korygujących), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., uregulowane zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z powołanymi unormowaniami faktury korygujące można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia faktury korygujące można również podzielić ze względu na powód ich wystawienia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Natomiast w myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu oraz w sytuacji gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem z przytoczonych uregulowań wynika, iż istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku u dostawcy.

Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Potwierdzenie faktu otrzymania przez nabywcę towarów i usług faktury korygującej, może być dokonane w dowolnej formie, np. poprzez zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą - w formie listu poleconego - przesyłki zawierającej fakturę korygującą, może to być odrębne pisemne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej, również w formie elektronicznej lub przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej. Zatem, żaden przepis nie określa specjalnej formy, w jakiej potwierdzenie odbioru faktury korygującej byłoby wymagane. Istotne jest, aby sprzedawca towarów lub usług dla celów rozliczenia podatku należnego od sprzedaży posiadał informację, z której jednoznacznie wynika, iż nabywca otrzymał fakturę korygującą sprzedaż.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z tytułu zawieranych transakcji Spółka wystawia faktury VAT.

Opisany wyciąg z rachunku bankowego nie będzie zawierał daty otrzymania konkretnych faktur korygujących przez nabywcę. Jednakże zdaniem Spółki nie wpłynie to na fakt, że dokument nadal będzie dokumentem potwierdzającym w sposób wystarczający potwierdzenie odbioru korekty przez kontrahenta. Dokument ten potwierdza bowiem faktyczne dokonanie rozliczeń pomiędzy stronami z uwzględnieniem kwot wynikających z faktur korygujących. Zatem stanowi on wystarczającą podstawę do obniżenia podatku należnego w miesiącu, w którym kompensata została dokonana.

Opisany wyciąg z rachunku bankowego nie będzie w sposób jednoznaczny wskazywał daty otrzymania przez Spółkę potwierdzenia otrzymania przez nabywcę faktury korygującej. Jednakże wyciąg będzie zawierał dokładną datę, w której dokonano kompensaty. W związku z tym zdaniem Spółki, właśnie w miesiącu dokonania kompensaty należy obniżyć podstawę opodatkowania.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że w świetle powołanego wcześniej art. 29 ust. 4a ustawy, istotne znaczenie dla ustalenia okresu rozliczeniowego w którym wystawca faktury korygującej może uwzględnić daną fakturę korygującą, mają dwie daty, a mianowicie:

data otrzymania faktury korygującej przez nabywcę oraz
data otrzymania przez wystawcę faktury korygującej potwierdzenia otrzymania tej faktury korygującej.

Niezależnie od formy otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej, dotyczyć ono powinno konkretnej albo konkretnych faktur korygujących.

Podkreślenia wymaga, iż kwestia potwierdzenia odbioru faktur korygujących była przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku z dnia 26 stycznia 2012r. w sprawie C-588/10 Minister Finansów przeciwko Kraft Foods Polska S.A. orzekł, że wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zasady neutralności podatku od wartości dodanej oraz proporcjonalności co do zasady nie sprzeciwiają się takiemu wymogowi.

Jak wynika zatem z powyższego, przepis art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług nakładający na Wnioskodawcę obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej nie jest sprzeczny z przepisami Dyrektywy, a w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał, iż otrzymanie takiego potwierdzenia jest niemożliwe lub też nadmiernie uciążliwe. TSUE w przedmiotowym orzeczeniu wskazał bowiem, że jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Zatem dopiero w sytuacji, jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, możliwym jest wykazanie, iż nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu faktury korygującej, przy użyciu innych środków.

Taka jednak sytuacja nie znajduje odzwierciedlenia w treści niniejszego wniosku, bowiem z opisu sprawy nie wynika, aby kontrahent utrudniał Wnioskodawcy lub uniemożliwiał potwierdzenie, że i kiedy fakturę korygującą otrzymał. Tym samym nie można uznać za skuteczne potwierdzenia odbioru w formie wyciągu bankowego, który nie zawiera daty otrzymania konkretnych faktur korygujących przez nabywcę oraz nie wskazuje w sposób jednoznaczny daty otrzymania przez Wnioskodawcę potwierdzenia otrzymania przez nabywcę faktury korygującej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy zatem stwierdzić, iż w przypadku, gdy zamierzona przez Wnioskodawcę forma potwierdzeń odbioru faktur korygujących w postaci wyciągu z rachunku bankowego Wnioskodawcy nie będzie zawierała daty otrzymania konkretnych faktur korygujących przez nabywcę, ani też nie będzie w sposób jednoznaczny wskazywała daty otrzymania przez Spółkę potwierdzenia otrzymania przez nabywcę faktury korygującej, wówczas należy ją uznać za niewystarczającą do celów rozliczenia podatku VAT z tych dokumentów.

Ponieważ w świetle przepisu art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, data otrzymania faktury korygującej przez nabywcę, jak również data otrzymania potwierdzenia odbioru przez wystawcę, w sposób istotny determinują okres rozliczeniowy, w którym wystawca powinien uwzględnić tę fakturę, wówczas uznać należy, że wyciąg z rachunku bankowego Wnioskodawcy nie zawierający ww. informacji nie pozwala na zastosowanie regulacji wynikającej z ww. przepisu w sposób należyty. W ocenie tut. organu, sama data dokonania kompensaty wynikająca z wyciągu bankowego nie pozwala na jednoznaczne określenie terminu dokonania obniżenia podstawy opodatkowania przez Wnioskodawcę.

Odnosząc zatem przytoczone wyżej przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż wyciąg z rachunku bankowego Wnioskodawcy, na którym będą wskazane faktury sprzedaży oraz faktury korygujące, których płatność dotyczy oraz kwota płatności uwzględniająca potrącenie/kompensatę należności z poszczególnych faktur, nie będzie stanowił wystarczającej formy potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, o którym mowa w art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ze względu na fakt, iż w zakresie pierwszego pytania sformułowanego przez Wnioskodawcę uznano, że wyciąg z rachunku bankowego Wnioskodawcy nie będzie stanowił wystarczającej formy potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, o którym mowa w art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jako nieprawidłowe, odpowiedź na pytanie drugie stała się bezprzedmiotowa.

Ponadto należy zaznaczyć, iż powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne z dnia 31 grudnia 2009r. sygn. ILPP1/443-1248/09-4/KG oraz z dnia 12 sierpnia 2009r. sygn. ILPP2/443-683/09-4/ISN niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, odmiennych niż w niniejszej sprawie i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin