INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r. (pytanie nr 3 złożonego wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r. (pytanie nr 3 złożonego wniosku).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, będącej zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), jest produkcja oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna wód mineralnych oraz pozostałych wód butelkowanych.

Spółka podejmowała szereg działań promocyjnych i marketingowych, mających na celu budowanie relacji z kontrahentami, siły marki na rynku oraz zwiększenie wolumenu sprzedaży. Działania takie obejmowały m.in. nieodpłatne wydania towarów produkowanych lub nabywanych przez Spółkę. Ponadto Spółka dokonywała darowizn swoich produktów w ramach akcji charytatywnych. Przekazywała również swoje produkty pracownikom.

Zatem nieodpłatne przekazania towarów były przez Spółkę dokonywane zarówno na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jak i na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Przy czym Spółka nie prowadziła szczegółowej dokumentacji pozwalającej na ustalenie w każdym przypadku jaki był cel wydania i kto był faktycznym odbiorcą towaru (w szczególności, ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT). Spółka odliczała VAT od wydatków poniesionych na wytworzenie/nabycie przekazywanych produktów.

Przedmiotem omawianych nieodpłatnych wydań w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r. były produkty Spółki, których wartość rynkowa w rozumieniu art. 2 pkt 27b ówcześnie obowiązującej ustawy o VAT, nie przekraczała 5 zł.

Produkty te były przekazywane jednemu odbiorcy w ilości większej niż jedna sztuka — w takich przypadkach, ze względów logistycznych, były one transportowane i wydawane w opakowaniach zbiorczych — kartonach, zgrzewkach, paletach (łączna wartość towarów wydawanych jednemu odbiorcy mogła przekraczać 100 zł). W odniesieniu do nieodpłatnych wydań dokonywanych przed 1 stycznia 2009 r. wartość rynkowa pojedynczego produktu, umieszczonego w opakowaniu zbiorczym nie przekraczała 5 zł. Bez względu na fakt przekazywania towarów w opakowaniach zbiorczych, przedmiotem wydań pozostawała określona liczba sztuk produktu przeznaczonych dla klienta ostatecznego. Jednostką funkcjonującą w ewidencji księgowej oraz magazynowej Spółki jest pojedyncze opakowanie detaliczne danego produktu, a nie jego zgrzewka, czy też paleta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione w zaistniałym stanie faktycznym nieodpłatne wydania towarów nie stanowiły, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r., dostawy towarów podlegających opodatkowaniu VAT, jako przekazania prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 3 i ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r., niezależnie od celu i okoliczności nieodpłatnego przekazania towarów, czynności te nie stanowiły dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT ze względu na fakt, że wartość rynkowa każdego z przekazywanych towarów nie przekraczała 5 zł. Przekazania te spełniały zatem definicję przekazań prezentów o małej wartości, które wyłączone są z opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 3 w zw. z ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności;

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   
   

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika zatem jednoznacznie, że podobnie jak w stanie prawnym omawianym w punkcie 1, w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r. nieodpłatne przekazania towarów podlegały opodatkowaniu jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1. przekazania były dokonywane przez podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym niego przedsiębiorstwem,
2. podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych czynności,
3. przekazywane towary nie stanowiły drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.
   
   

Oznacza to, że niespełnienie co najmniej jednego ze wskazanych powyżej warunków musi skutkować uznaniem, że nieodpłatne przekazanie towarów nie podlegało opodatkowaniu VAT.

Analiza czynności dokonywanych przez Spółkę prowadzi do wniosku, że w przypadku dokonywanych przez nią nieodpłatnych wydań towarów nie był spełniony warunek, o którym mowa w punkcie c). Towary będące przedmiotem nieodpłatnych wydań, spełniały bowiem definicję prezentów o małej wartości. Uznanie przekazywanych towarów za prezent o małej wartości czyni de facto bezprzedmiotowymi rozważania o spełnieniu w danej sytuacji pozostałych przesłanek opodatkowania danej czynności, określonych w punkcie a) i b).

Definicję prezentu o małej wartości zawiera art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.
   
   

Pomimo odmiennego brzmienia wskazanego przepisu, jego konstrukcja oraz ratio legis są takie same jak przepisu obowiązującego w stanie prawnym od 1 stycznia 2009 r. Jedyną różnicę stanowi sposób określenia kwot pozwalających na uznanie danego towaru za prezent o małej wartości.

W szczególności należy podkreślić, że ze względu na spełnienie przez wydawane przez Spółkę towary kryterium prezentów o małej wartości (wartość rynkowa każdego towaru nie przekraczała 5 zł) ich przekazanie nie stanowiło dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT bez względu na cel przekazania oraz ilość i łączną wartość towarów wydawanych jednemu odbiorcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   
   

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.
   
   

Przy czym w myśl art. 2 pkt 27b ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach mowa jest o wartości rynkowej - rozumie się przez to całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Powyższe oznacza, iż prezentem o małej wartości jest towar, którego wartość rynkowa nie przekracza 5 zł, lub też którego przekazanie spełnia kumulatywnie następujące warunki:

• jego łączna wartość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 100 zł;

• podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie osób, na rzecz których dokonywane są ww. przekazania.
  
  

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka podejmowała szereg działań promocyjnych i marketingowych, mających na celu budowanie relacji z kontrahentami, siły marki na rynku oraz zwiększenie wolumenu sprzedaży. Przedmiotem omawianych nieodpłatnych wydań w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r. były produkty Spółki, których wartość rynkowa w rozumieniu art. 2 pkt 27b ówcześnie obowiązującej ustawy o VAT, nie przekraczała 5 zł.

Produkty te były przekazywane jednemu odbiorcy w ilości większej niż jedna sztuka — w takich przypadkach, ze względów logistycznych, były one transportowane i wydawane w opakowaniach zbiorczych — kartonach, zgrzewkach, paletach (łączna wartość towarów wydawanych jednemu odbiorcy mogła przekraczać 100 zł). W odniesieniu do nieodpłatnych wydań dokonywanych przed 1 stycznia 2009 r. wartość rynkowa pojedynczego produktu, umieszczonego w opakowaniu zbiorczym nie przekraczała 5 zł. Bez względu na fakt przekazywania towarów w opakowaniach zbiorczych, przedmiotem wydań pozostawała określona liczba sztuk produktu przeznaczonych dla klienta ostatecznego. Jednostką funkcjonującą w ewidencji księgowej oraz magazynowej Spółki jest pojedyncze opakowanie detaliczne danego produktu, a nie jego zgrzewka, czy też paleta.

Na tle powyższego Spółka powzięła wątpliwości czy nieodpłatne wydania towarów nie stanowiły, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r., dostawy towarów podlegających opodatkowaniu VAT jako przekazania prezentów o małej wartości.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł) oraz status tego podmiotu, z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) przekazywanych towarów nie przekracza 5 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2008 r. (pytanie nr 3 złożonego wniosku). W zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. (pytanie nr 2 złożonego wniosku) oraz stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 marca 2011 r. (pytanie nr 1 złożonego wniosku) – zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.