Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-161/13-3/KG
z 4 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z 2 sierpnia 2012 r. (data wpływu 5 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z 2 września 2013 r. (data wpływu 3 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia od opodatkowania Prezentów przekazywanych przez Spółkę nieodpłatnie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia od opodatkowania Prezentów przekazywanych przez Spółkę nieodpłatnie. Wniosek uzupełniono pismem z 2 września 2013 r. o informację dotyczącą adresu do doręczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji produktów rybnych, czyli co do zasady działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT).

W celu odpowiedniego budowania postrzegania marek, pod którymi Spółka sprzedaje produkty, bądź też w celu motywowania kontrahentów do realizowania możliwie wysokiego poziomu sprzedaży, Spółka dokonywała, jak i dokonuje nieodpłatnych wydań towarów na rzecz osób trzecich (tj. przenosi nieodpłatnie prawo do rozporządzania jak właściciel różnego rodzaju towarami nabytymi, jak i wytworzonymi przez Spółkę). Wydawane w ramach np. akcji promocyjnych, reklamowych, marketingowych towary przekazywane są jako nagrody, bądź podarunki/prezenty - w zależności od charakteru danej akcji (dalej odpowiednio: Prezent/Prezenty) - np. konsumentom, bezpośrednim kontrahentom Spółki, tj. hurtownikom/dystrybutorom, przedstawicielom punktów sprzedaży detalicznej, czy też osobom trzecim (dalej odpowiednio: Obdarowany). Wydania Prezentów regulowane są przez uzgodnienia pisemne lub ustne, obejmując m.in.:

1. wydanie Prezentów Obdarowanemu w celu zapoznania się z cechami produktów;
2. wydanie Prezentów Obdarowanemu w celu zrekompensowania jego kosztów, które ten poniósł w związku ze sprzedażą produktów Spółki konsumentom lub klientom po obniżonej cenie;
3. wydanie Prezentów Obdarowanemu w celu zrekompensowania jego kosztów, które ten poniósł w związku z bezpłatnym wydaniem produktów Spółki konsumentom lub klientom;
4. wydanie Prezentów Obdarowanemu, w związku z zakupem przez Obdarowanego od Spółki określonej ilości jej produktów.
   
   

Poszczególne Prezenty miały:

1. jednostkową cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie wyższy niż 5 zł w okresie do 31 grudnia 2007 r.;
2. wartość rynkową nie wyższą niż 5 zł w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.;
3. jednostkową cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia (bez podatku), określone w momencie przekazywania Prezentu, nieprzekraczającą 10 zł, w okresie od 1 stycznia 2009 r. do chwili obecnej, jak i w przyszłości.
   
   

Mogły przy tym mieć miejsce sytuacje, w których na rzecz jednego Obdarowanego została przekazana jednorazowo większa ilość Prezentów.

Jednocześnie Spółka pragnie poinformować, że nie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości Obdarowanego/Obdarowanych, którzy otrzymywali przekazywane w opisany powyżej sposób Prezenty.

Spółka zwraca się o wydanie interpretacji w stanie prawnym od 1 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, Prezenty nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę w okresie od 1 stycznia 2007 r. do chwili obecnej, w sposób opisany w stanie faktycznym, na rzecz Obdarowanego/Obdarowanych, mogą być uznane za prezenty o małej wartości w rozumieniu przepisów o VAT i tym samym ich wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, prezenty nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę w okresie od 1 stycznia 2007 r. do chwili obecnej, w sposób opisany w powyższym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, na rzecz Obdarowanego/Obdarowanych, powinny być uznane za prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT i tym samym ich wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Swoje stanowisko, Spółka opiera na następującej argumentacji:

Zgodnie z regulacjami ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., wszelkie darowizny, w szczególności nieodpłatne przekazania towarów, co do zasady, podlegają opodatkowaniu tym podatkiem w świetle art. 7 ust. 2.

Jednocześnie, pomimo zmian zakresu opodatkowania nieodpłatnych przekazań na podstawie przywołanej regulacji art. 7 ust. 2 na przestrzeni ostatnich lat, ustawodawca w każdym ze stanów prawnych wyłączał z zakresu opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatne przekazania prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

W okresie objętym zapytaniem, definicja „prezentów o małej wartości”, w przypadku gdy podatnik nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości obdarowanych osób, zawarta w treści art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT obejmowała towar, którego:

1. jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekraczały 5 zł (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2007 r.);
2. wartość rynkowa nie przekraczała 5 zł (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.);
3. jednostkowa cena nabycia (bez podatku), a gdy nie było / nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania, nie przekraczały/nie przekraczają 10 zł (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.).
   
   

Analiza przytoczonych regulacji, zdaniem Spółki prowadzi do wniosku, że towary spełniające opisane powyżej warunki dotyczące ich ceny nabycia/kosztu wytworzenia stanowią prezenty o małej wartości. W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie takich towarów, dokonywane w celu intensyfikacji sprzedaży, budowy pozytywnego odbioru Spółki oraz jej produktów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, przywołana powyżej regulacja art. 7 ust. 4 pkt 2 (w brzmieniu obowiązującym w okresie będącym przedmiotem zainteresowania Spółki) w zakresie definicji „prezentu o małej wartości” zawiera tylko ograniczenie wartościowe poprzez odwołanie do jednostkowej ceny nabycia lub jednostkowego kosztu wytworzenia (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2007 r. i od 1 stycznia 2009 r.), czy też wartości rynkowej przekazanego towaru (w stanie prawnym obowiązującym w 2008 r.).

Wykładnia gramatyczna powyższego przepisu, która ma bezwzględne pierwszeństwo przed innymi regułami wykładni, prowadzi do wniosku, że w powyższym przepisie jest wyraźna mowa o towarze w liczbie pojedynczej, a nie o towarach. Chodzi więc (w zależności od brzmienia przedmiotowej regulacji w danym stanie prawnym) o jednostkową cenę / wartość rynkową jednego przekazywanego towaru, a nie o łączną cenę kilku przekazywanych towarów.

Powyższe oznacza, że przytoczona definicja ustawowa nie zawiera limitu łącznej wartości jednorazowo przekazywanych prezentów o małej wartości ani limitu łącznej wartości nieodpłatnych przekazań prezentów o małej wartości w ciągu danego okresu. W związku z powyższym nawet jednorazowe przekazanie większej liczby Prezentów, zdaniem Spółki spełnia definicję przekazania prezentów o małej wartości, zawartą w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania ich podatkiem VAT.

W rezultacie zatem dla uznania danego przedmiotu nieodpłatnego przekazania za prezent o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest, czy jedna sztuka przekazywanego towaru spełnia definicję prezentu o małej wartości. Nie ma zatem znaczenia łączna wartość wszystkich towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie, w szczególności gdy dochodzi do wydania więcej niż jednej sztuki Prezentu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów. I tak przykładowo:

1. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 sierpnia 2011 r., nr IPPP2/443-736/11-4/JO, uznano, że „(...) bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”;
2. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 grudnia 2010 r., nr IPPP3/443-898/10-4/SM, organ podatkowy uznał, że „(...) bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł) oraz status tego podmiotu (np. organizacje pożytku publicznego, czy NZOZ), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.
   
   

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone również w następujących interpretacjach indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 maja 2013 r., sygn. IPPP1/443-351/13-2/EK; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP1/443-494/12-2/AP; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-601/12-2/AO; Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 18 czerwca 2012 r., sygn. IPTPP4/443-213/12-2/OS; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1706/11-2/ISZ; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 stycznia 2012 r., sygn. ILPP2/443-1476/11-2/AK.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska, jak wskazano na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji produktów rybnych, czyli co do zasady działalność podlegającą opodatkowaniu VAT. W celu odpowiedniego budowania postrzegania marek, pod którymi Spółka sprzedaje produkty, bądź też w celu motywowania kontrahentów do realizowania możliwie wysokiego poziomu sprzedaży, Spółka dokonywała, jak i dokonuje nieodpłatnych wydań towarów na rzecz osób trzecich (tj. przenosi nieodpłatnie prawo do rozporządzania jak właściciel różnego rodzaju towarami nabytymi, jak i wytworzonymi przez Spółkę). Wydawane w ramach np. akcji promocyjnych, reklamowych, marketingowych towary przekazywane są jako nagrody, bądź podarunki/prezenty - w zależności od charakteru danej akcji (określone przez Spółkę we wniosku mianem Prezenty) - np. konsumentom, bezpośrednim kontrahentom Spółki, tj. hurtownikom/dystrybutorom, przedstawicielom punktów sprzedaży detalicznej, czy też osobom trzecim. Wydania Prezentów regulowane są przez uzgodnienia pisemne lub ustne, obejmując m.in.:

1. wydanie Prezentów Obdarowanemu w celu zapoznania się z cechami produktów;
2. wydanie Prezentów Obdarowanemu w celu zrekompensowania jego kosztów, które ten poniósł w związku ze sprzedażą produktów Spółki konsumentom lub klientom po obniżonej cenie;
3. wydanie Prezentów Obdarowanemu w celu zrekompensowania jego kosztów, które ten poniósł w związku z bezpłatnym wydaniem produktów Spółki konsumentom lub klientom;
4. wydanie Prezentów Obdarowanemu, w związku z zakupem przez Obdarowanego od Spółki określonej ilości jej produktów.
   
   

Poszczególne Prezenty miały:

1. jednostkową cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie wyższy niż 5 zł w okresie do 31 grudnia 2007 r.;
2. wartość rynkową nie wyższą niż 5 zł w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.;
3. jednostkową cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia (bez podatku), określone w momencie przekazywania Prezentu, nieprzekraczającą 10 zł, w okresie od 1 stycznia 2009 r. do chwili obecnej, jak i w przyszłości.
   
   

Mogły przy tym mieć miejsce sytuacje, w których na rzecz jednego Obdarowanego została przekazana jednorazowo większa ilość Prezentów. Spółka nie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości Obdarowanego/Obdarowanych, którzy otrzymywali przekazywane w opisany powyżej sposób Prezenty.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2007 r. do chwili obecnej nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę na rzecz Obdarowanego/Obdarowanych Prezenty można uznać za prezenty o małej wartości w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług i tym samym ich wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawcy należy odwołać się do treści przepisów regulujących kwestie związane z opodatkowaniem nieodpłatnych dostaw towarów, tj. do art. 7 ust. 2-4 ustawy, z uwzględnieniem zmian tych przepisów wprowadzonych po 1 stycznia 2007 r.

Do 31 marca 2011 r. art. 7 ust. 2 ustawy obowiązywał w brzmieniu: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części”.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r. - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast od 1 kwietnia 2013 r. art. 7 ust. 2 ustawy obowiązuje w następującym brzmieniu: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na marginesie można nadmienić, że zmiany treści art. 7 ust. 2 ustawy zmierzały do oddania w pełni sensu art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.) oraz wynikały z potrzeby uwzględnia wytycznych interpretacyjnych zawartych w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Ostatecznie treść art. 7 ust. 2 ustawy, w aktualnie obowiązującym brzmieniu, usuwa wszelkie dotychczasowe wątpliwości interpretacyjne tego przepisu, zachowując jednocześnie cel określony w Dyrektywie 2006/112/WE w tym zakresie.

Zarówno w regulacjach unijnych, jak i krajowych przewidziano opodatkowanie czynności nieodpłatnego przekazania towarów dokonywanych przez podmioty gospodarcze, z wyłączeniem towarów wymienionych w art. 7 ust. 3 ustawy.

Art. 7 ust. 3 ustawy - w okresie od 1 czerwca 2005 r. do 31 marca 2013 r. - obowiązywał w następującym brzmieniu: „Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek”.

W wyniku nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 7 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw z dnia (Dz.U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 7 ust. 3 otrzymał brzmienie: „Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika”.

Jak wynika z powyższego zmiany wprowadzone od 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy, polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy, nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Ponadto, w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy, nie ma już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W konsekwencji wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko wykorzystanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o małej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Co należy rozumieć przez prezenty o małej wartości ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 4 ustawy. W badanym okresie ww. przepis miał następujące brzmienie:

• od 1 czerwca 2005 r. do 31 grudnia 2007 r.
  „Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.”
• od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.
  „Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.”
• od 1 stycznia 2009 r. do 19 maja 2010 r.
  „Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.”
• od 20 maja 2010 r. do chwili obecnej
  „Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.”
  
  

W analizowanej sprawie Prezenty przekazywane przez Spółkę wpisują się w definicję „prezentów o małej wartości” zawartą w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy Wnioskodawca nieodpłatnie przekazywał/przekazuje swoim kontrahentom Prezenty, które miały/mają:

• jednostkową cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie wyższy niż 5 zł w okresie do 31 grudnia 2007 r.;
• wartość rynkową nie wyższą niż 5 zł w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.;
• jednostkową cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia (bez podatku), określone w momencie przekazywania Prezentu, nieprzekraczającą 10 zł, w okresie od 1 stycznia 2009 r. do chwili obecnej, jak i w przyszłości,

i nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości Obdarowanego/Obdarowanych, którzy otrzymywali przekazywane w opisany powyżej sposób Prezenty.

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie przepis art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy nie ma zastosowania, natomiast spełnione są przesłanki wskazane art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Jednocześnie Spółka zaznaczyła, że mogły mieć miejsce sytuacje, w których na rzecz jednego Obdarowanego została przekazana jednorazowo większa ilość Prezentów.

Analiza cyt. wyżej art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy jednoznacznie wskazuje, że warunkiem uznania - w oparciu o ten przepis - wydanego nieodpłatnie towaru za „prezent o małej wartości” i w konsekwencji wyłączenia jego przekazania od opodatkowania, jest spełnienie przesłanki dotyczącej jego ceny/wartości. Na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania tego rodzaju prezentu o małej wartości nie ma natomiast wpływu ilość przekazanych prezentów jednemu podmiotowi. W szczególności, nie ma znaczenia, że prezenty przekazywane są w opakowaniach zbiorczych, w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju towaru o tej samej pojemności/wadze. Istotne znaczenie ma wyłącznie to, że jednostkowa wartość towaru (w zależności od brzmienia art. 7 ust. 4 pkt 2 w badanym okresie: cena nabycia, koszt wytworzenia, wartość rynkowa) pojedynczego towaru nie przekracza wskazanej w przepisie kwoty.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. wyraźnie już wskazano - w art. 7 ust. 3 ustawy - że aby prezenty o małej wartości zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy nie podlegały opodatkowaniu VAT ich przekazanie musi następować na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W analizowanym przypadku warunek ten jest spełniony, bowiem jak wynika z opisu sprawy Spółka przekazuje nieodpłatnie Prezenty w celu odpowiedniego budowania postrzegania marek, pod którymi Spółka sprzedaje produkty, bądź też w celu motywowania kontrahentów do realizowania możliwie wysokiego poziomu sprzedaży.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny/zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę w okresie od 1 stycznia 2007 r. do chwili obecnej Prezenty stanowią prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy, a zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy ich przekazywanie Obdarowanemu/Obdarowanym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zauważyć należy, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji powyższego organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu fatycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny lub projektowane zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem opisanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.