Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-736/13-5/TW
z 3 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 1 lipca 2013 r. i 23 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej jest:
  
  • nieprawidłowe – w odniesieniu do środków pieniężnych pochodzących ze spółki komandytowo-akcyjnej,
    
  • prawidłowe – w odniesieniu do pozostałych środków pieniężnych,
• w zakresie opodatkowania innych składników majątku otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej jest:
  
  • nieprawidłowe – w odniesieniu do składników majątku pochodzących ze spółki komandytowo-akcyjnej,
    
  • prawidłowe – w odniesieniu do pozostałych składników majątku.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej oraz w zakresie opodatkowania innych składników majątku otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z 13 września 2013 r., znak ILPB1/415-736/13-3/TW, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono 16 września 2013 r., a 23 września 2013 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej 20 września 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej pod firmą spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna, wraz z rzeczoną spółką oraz innymi podmiotami, zamierza utworzyć spółkę komandytową. W spółce komandytowej zarówno Wnioskodawca, jak i spółka komandytowo-akcyjna obejmą funkcję komandytariuszy. Wkładem spółki komandytowo-akcyjnej do powstającej spółki komandytowej będzie jej przedsiębiorstwo (aport przedsiębiorstwa). W przyszłości wspólnicy zawiązywanej spółki komandytowej planują dokonać jej rozwiązania bez konieczności prowadzenia likwidacji, na co pozwala art. 67 par. 1 w związku z art. 107 kodeksu spółek handlowych i co zostanie przewidziane w umowie spółki komandytowej. Majątek pozostały po spłacie zobowiązań spółki komandytowej zostanie podzielony pomiędzy wspólników proporcjonalnie do przysługującego im udziału w zyskach tej spółki.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że zarówno środki pieniężne jak i inne składniki majątku o charakterze niepieniężnym, które Wnioskodawca otrzyma w wyniku rozwiązania spółki komandytowej mogą pochodzić z zysków wypracowanych przez spółkę komandytowo-akcyjną, które nie będą podlegały do dnia rozwiązania spółki komandytowej opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Wnioskodawcy. Ścisła odpowiedź na zadane pytanie w wezwaniu do uzupełnienia wniosku nie jest możliwa, z uwagi na to że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, a więc Wnioskodawca nie może mieć pewności, czy pozostałe w spółce komandytowej na dzień jej rozwiązania środki pieniężne i inne składniki majątku będą w jakiejś części „pochodziły" z zysków wypracowanych jeszcze w spółce komandytowo-akcyjnej. Nie można takiej sytuacji wykluczyć i trzeba w związku z tym przyjąć, dla potrzeb interpretacji i opisu zdarzenia przyszłego, że wystąpi również taka sytuacja, o jaką pyta organ w wezwaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku rozwiązania spółki komandytowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, po stronie Wnioskodawcy, będącego wspólnikiem – komandytariuszem powstającej spółki komandytowej, powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nabycia własności środków pieniężnych oraz innych składników majątku rozwiązywanej spółki komandytowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, z punktu widzenia powstania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, rozróżnić należy sytuację po pierwsze, nabycia własności środków pieniężnych, po drugie, nabycia innych składników majątku likwidowanej spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), zwanej dalej PdofU, nabycie własności środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki komandytowej z tytułu jej likwidacji nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu PdofU. Innymi słowy, z przychodów podlegających opodatkowaniu wyłączono przychód odpowiadający wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu likwidacji spółki komandytowej (tak zob. J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz, komentarz do art. 14 PdofU, Legalis).

Inaczej przedstawia się zagadnienie powstania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nabycia własności innych niż środki pieniężne składników majątku likwidowanej spółki komandytowej. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b PdofU, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku nabytych w związku z likwidacją spółki komandytowej. Zgodnie jednak z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu PdofU przychody z odpłatnego zbycia składników majątku nabytych w związku z likwidacją spółki komandytowej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki komandytowej do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć łat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. W oparciu o przywołane przepisy PdofU należy stwierdzić, że przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu PdofU nie powstaje w związku z otrzymaniem w wyniku likwidacji spółki komandytowej niepieniężnych składników majątku, a powstaje dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia. Innymi słowy, ich wartość będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu PdofU u Wnioskodawcy dopiero w momencie i pod warunkiem odpłatnego zbycia niepieniężnego składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki komandytowej (tak zob. J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz, komentarz do art. 14 PdofU, Legalis). Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, w oparciu o wszystkie dotychczas powołane przepisy PdofU, dla prawnopodatkowych skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych bez znaczenia pozostają takie okoliczności jak wartość otrzymanych przez wspólnika spółki komandytowej pieniężnych oraz niepieniężnych składników majątku likwidowanej spółki komandytowej, czy też sposób, w jaki określony składnik znalazł się wcześniej w majątku spółki komandytowej. Z punktu widzenia omawianych regulacji, prawnie doniosła jest wyłącznie okoliczność transferu poszczególnych składników z majątku likwidowanej spółki komandytowej do majątku jej wspólnika.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy sytuacja opisana w zdarzeniu przyszłym, w której formalnie nie będzie prowadzone postępowanie likwidacyjne, na gruncie ustawy podatkowej wywołuje skutki identyczne, jak w przypadku prowadzenia postępowania likwidacyjnego spółki komandytowej.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że nabycie własności środków pieniężnych przez wspólnika z majątku rozwiązywanej spółki komandytowej nigdy nie będzie stanowić przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu PdofU. Natomiast nabycie własności niepieniężnych składników przez Wnioskodawcę z majątku rozwiązywanej spółki komandytowej nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu PdofU, jeśli spełnione zostaną przesłanki z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b PdofU (tak zob. J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz, uwagi do art. 14 PdofU, Legalis).

Powyższe przemawia za uznaniem prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że brak jest przepisów które regulowałyby takie zdarzenie jak „przejście zysku" pomiędzy podmiotami, w związku z dokonywanym aportem przedsiębiorstwa. Zysk, w tym również zysk niepodzielony i nieprzeznaczony na dywidendę w spółce komandytowo-akcyjnej, nie jest osobnym składnikiem przedsiębiorstwa, które będzie przedmiotem planowanego aportu. Wniesienie aportu nie powoduje przeniesienia do spółki komandytowej zysku spółki komandytowo-akcyjnej, a co najwyżej środków pieniężnych i majątku w innej postaci. Zysk nie jest składnikiem przedsiębiorstwa. Zysk wypracowany w spółce komandytowo-akcyjnej podlega opodatkowaniu w tej spółce, zgodnie ze stosownymi regulacjami prawnopodatkowymi i nie wpływa na skutki podatkowe rozwiązania spółki komandytowej, do której wniesione zostanie przedsiębiorstwo spółki komandytowo-akcyjnej. Wniesienie aportem przedsiębiorstwa spółki komandytowo-akcyjnej do spółki komandytowej nie oznacza zakończenia bytu pierwszej z nich.

Ponadto należy wskazać, że w świetle uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2013 r. o sygn. akt II FPS 6/12 okoliczność uzyskiwania przychodów i zysku przez spółkę komandytowo-akcyjną jest podatkowo obojętna z perspektywy akcjonariusza, albowiem osiąga on przychód dopiero w chwili faktycznej wypłaty dywidendy. Istnienie zatem w spółce komandytowo-akcyjnej zysku (jako pojęcia rachunkowego – jednej z pozycji bilansowych) jest zupełnie obojętne dla obowiązków podatkowych akcjonariusza, jeżeli nie doszło do podjęcia stosownej uchwały (o podziale zysku i przeznaczeniu go na dywidendy) oraz faktycznej wypłaty dywidendy. Jeżeli okoliczność istnienia niewypłaconego zysku (nieprzeznaczonego na dywidendę) nie ma skutków podatkowych w spółce komandytowo-akcyjnej, to tym bardziej nie sposób wywodzić z niej skutków podatkowych dla Wnioskodawcy w związku z wniesieniem przez spółkę komandytowo-akcyjną swego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej, która będzie w przyszłości rozwiązywana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

• w zakresie opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej jest:
  
  • nieprawidłowe – w odniesieniu do środków pieniężnych pochodzących ze spółki komandytowo-akcyjnej,
    
  • prawidłowe – w odniesieniu do pozostałych środków pieniężnych,
• w zakresie opodatkowania innych składników majątku otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej jest:
  
  nieprawidłowe – w odniesieniu do składników majątku pochodzących ze spółki komandytowo-akcyjnej,
  
  • prawidłowe – w odniesieniu do pozostałych składników majątku.
  
  

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatków dochodowych, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej (w tym akcjonariuszem) jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

Przy czym w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Powyższy przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Jego celem było uniknięcie podwójnego opodatkowania środków pieniężnych otrzymywanych przez wspólnika spółki osobowej w związku z jej likwidacją, będących skutkiem operacji gospodarczych, w wyniku których wspólnik wykazał już – stosownie do treści art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychody i koszty uzyskania tych przychodów, niezależnie od faktu dokonania wypłaty na rzecz tego wspólnika uzyskanej przez spółkę osobową nadwyżki uzyskanych przychodów nad poniesionymi kosztami.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Powyższe przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) i art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) zostały również wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Istota ww. regulacji prawnej, tkwi w opodatkowaniu tzw. majątku likwidacyjnego (innego niż środki pieniężne), dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia, a nie w momencie ich otrzymania.

Zatem otrzymanie środków pieniężnych i innych składników majątku rozwiązywanej spółki komandytowej – na mocy ww. przepisów nie będzie – co do zasady – podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednakże zauważyć należy, że z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż zarówno środki pieniężne jak i inne składniki majątku o charakterze niepieniężnym, które Wnioskodawca otrzyma w wyniku rozwiązania spółki komandytowej mogą pochodzić także z zysków wypracowanych przez spółkę komandytowo-akcyjną, które nie będą podlegały do dnia rozwiązania spółki komandytowej opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Wnioskodawcy.

W związku z tym wskazać należy, że w uchwałach z dnia 16 stycznia 2012 r. sygn. akt II FPS 1/11 oraz z dnia 20 maja 2013 r. sygn. akt II FPS 6/12 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał na odmienne od pozostałych wspólników spółek osobowych zasady opodatkowania niebędącego komplementariuszem akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej na gruncie podatków dochodowych. NSA uznał mianowicie, że taki niebędący komplementariuszem akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej podlega opodatkowaniu dopiero na poziomie dywidendy. Zatem, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej – zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych, która uformowała się ww. uchwałach NSA – jest opodatkowany na poziomie wypłaconej mu dywidendy. Kategorię przychodu oraz dochodu z tytułu udziału w spółce osobowej w przypadku akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej należy odnieść wyłącznie do otrzymanej wypłaty zysku (należnej dywidendy). Jednocześnie nie rozlicza on na bieżąco przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej – przepis art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazujący przyporządkowywanie wspólnikom spółek osobowych przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej na bieżąco, nie ma do niego zastosowania w takiej formie, jak do innych wspólników. W konsekwencji, pozostałe przepisy, które są nierozerwalnie związane z systemem rozliczenia określonym w przepisie art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również, nie mogą mieć zastosowania do przychodów akcjonariusza.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że w przypadku rozwiązania spółki komandytowej, wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę środków pieniężnych i innych składników majątku pochodzących ze spółki komandytowo-akcyjnej, które nie podlegały opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy (akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej), nie będzie podlegać wyłączeniu z przychodów na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) i art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym otrzymanie ww. środków pieniężnych i składników majątku skutkować będzie powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę w wyniku rozwiązania spółki komandytowej środków pieniężnych i składników majątku wypracowanych w toku działalności gospodarczej spółki komandytowej po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w odniesieniu do tej części środków pieniężnych i składników majątku zastosowanie znajdzie wyłączenie wskazane w art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) w zw. z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej w odniesieniu do środków pieniężnych pochodzących ze spółki komandytowo-akcyjnej należało uznać za nieprawidłowe, a w odniesieniu do pozostałych środków pieniężnych – za prawidłowe.

Ponadto stanowisko Zainteresowanego w zakresie opodatkowania innych składników majątku otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki komandytowej w odniesieniu do składników majątku pochodzących ze spółki komandytowo-akcyjnej należało uznać za nieprawidłowe, a w odniesieniu do pozostałych składników majątku – za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.