ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2011 r. nr IPPP1/443-1174/10-2/AP, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, uznającej za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 19 listopada 2010 r.), w zakresie stawek podatku właściwych dla usługi wykonania projektu budowlanego oraz przeniesienia majątkowych praw autorskich do tego projektu, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek z dnia 8 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawek podatku właściwych dla usługi wykonania projektu budowlanego oraz przeniesienia majątkowych praw autorskich do tego projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność w szczególności w zakresie realizacji projektów budowlanych oraz inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego. Spółka zamierza rozpocząć świadczenie usług projektowych w zakresie instalacji budowlanych kwalifikujących się do kategorii 74.2 PKWiU z 1997 r. – usługi architektoniczne i inżynierskie. W związku z tym Spółka będzie, w określonym zakresie, działać jako biuro projektowe i przygotowywać projekty budowlane za pomocą zatrudnionych lub współpracujących z nią inżynierów posiadających odpowiednie uprawnienia.

Przedmiotem umowy na usługi projektowe będzie przygotowanie projektu budowlanego oraz przekazanie majątkowych praw autorskich do takiego projektu. Wynagrodzenie za usługę będzie podzielone na:

1. wynagrodzenie z tytułu wykonania projektu oraz
2. wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do projektu.

W konsekwencji faktura VAT będzie wystawiona na usługę wykonania projektu budowlanego oraz przeniesienie praw autorskich do tego projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zadaje pytanie czy na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT usługa wykonania projektu budowlanego będzie opodatkowana 22% stawką VAT, natomiast samo przeniesienie majątkowych praw autorskich do tego projektu będzie opodatkowane 7% stawką VAT stosownie do art. 41 ust. 2 w związku z poz. 162 załącznika nr 3 ustawy VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W zakresie wysokości opodatkowania VAT należy w pierwszej kolejności odwołać się do przepisów zawartych w art. 41 ustawy VAT regulujących zagadnienie stawek podatkowych. Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne, w tym stawkę 7%. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%. W poz. 162 załącznika nr 3 do tej ustawy wymienione zostały usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W tym miejscu należy odwołać się do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm., dalej „ustawa o prawie autorskim”). Zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Należy wskazać, iż ust. 2 pkt 6 powołanego artykułu, wymienia przykładowe utwory będące przedmiotem prawa autorskiego, a m.in. są to utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne. Jest to tzw. otwarty katalog utworów, a więc przedmiotem prawa autorskiego będzie każdy inny przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze z wyjątkiem jednak rezultatów działalności enumeratywnie wskazanych przez ustawodawcę w art. 4 ustawy o prawie autorskim. Ten negatywny katalog utworów stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że ustawodawca odmawia statusu utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego za każdym razem jedynie następującym przejawom działalności: (1) aktom normatywnym lub ich urzędowym projektom, (2) urzędowym dokumentom, materiałom, znakom i symbolom, (3) opublikowanym opisom patentowym lub ochronnym, (4) prostym informacjom prasowym.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego powinno spełniać następujące warunki:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter,
4. nie należeć do zamkniętego katalogu dzieł wymienionych w art. 4 ustawy o prawie autorskim.
   
   

Spółka pragnie wskazać, iż przyjmuje się, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.

Użyte w art. 1 ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu. Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania projektu budowlanego jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

W opinii Spółki projekty budowlane dotyczące instalacji, które zamierza wykonywać będą stanowiły przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, wyrażonej znakami graficznymi i słowami, który należy zakwalifikować jako utwór – przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim.

Należy podkreślić, iż projekty te muszą spełniać indywidualne wymagania i warunki danego obiektu budowlanego, dlatego są przejawem samodzielnej działalności twórczej inżyniera. Każdorazowo Spółka będzie przygotowywać inny, niepowtarzalny projekt dostosowany do konkretnych warunków architektonicznych i wymagań administracyjnych danego obiektu budowlanego. Nie mogą to być typowe, powtarzalne projekty, lecz przygotowane stosownie do istniejących w danym przypadku wymogów technicznych i za każdym razem angażujące kreacyjny i samodzielny wysiłek twórczy inżyniera.

Spółka na poparcie swojego stanowiska pragnie wskazać, iż mając na uwadze praktykę w szczególności orzecznictwo sądowe, gdzie za przedmiot prawa autorskiego były uznawane takie dzieła, jak instrukcja obsługiwania maszyny, projekty dokumentacji technicznej, plany, szkice, rysunki i modele, nie ma wątpliwości, iż utwory stworzone w ramach działalności projektowej, którą zamierza rozpocząć będą temu prawu podlegać.

Niejednokrotnie także w orzeczeniach Sądu Najwyższego dzieła o charakterze technicznym były uznawane za podlegające ochronie prawa autorskiego, a wystarczy przywołać tu wyrok Izby Cywilnej SN z 30 czerwca 2005 r. (sygn. IV CK 763/04).

W konsekwencji usługi projektowe, które zamierza świadczyć Spółka poprzez uprawnionych inżynierów będą usługami twórców, cechującymi się oryginalnością i niepowtarzalnością a ich rezultatem będzie utwór chroniony przepisami ustawy o prawie autorskim.

Powracając zaś do regulacji dotyczących wysokości opodatkowania usług twórców zawartych w ustawie VAT, tj. w tym przypadku do art. 41 ust. 2 w związku z poz. 162 załącznika nr 3 do ustawy VAT, Spółka pragnie wskazać, iż wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do projektów budowlanych będzie podlegało opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT, ponieważ:

1. przedstawione usługi projektowe są usługami twórców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, czyli usługami, których przedmiotem jest utwór chroniony przepisami tej ustawy,
2. dojdzie do przekazania praw autorskich do utworu,
3. Spółka z tytułu przekazania praw autorskich otrzyma wynagrodzenie w formie honorarium.
   
   

Warunki, wskazane w pkt 2 i 3 będą wynikały z danej umowy, zgodnie z którą dojdzie do przeniesienia autorskich praw majątkowych i Spółka otrzyma z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium. Należy w tym miejscu podkreślić, iż usługi twórców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich zostały wymienione w poz. 162 załącznika nr 3 do ustawy VAT zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku VAT w wysokości 7% bez względu na symbol PKWiU. A zatem fakt, iż Spółka zamierza świadczyć usługi mieszczące się w kategorii 74.2 PKWiU pozostaje bez wpływu na możliwość zastosowania tej stawki.

Podsumowując, zdaniem Spółki usługi polegające na przygotowaniu projektów budowlanych w zakresie instalacji (kategoria 74.2 PKWiU – usługi architektoniczne i inżynierskie) będą opodatkowane stawką 7% jedynie w zakresie przekazania praw autorskich. W związku z tym wskazane w stanie faktycznym usługi będą opodatkowane w następujący sposób:

1. wynagrodzenie z tytułu wykonania projektu – 22% VAT
2. wynagrodzenie w formie honorarium z tytułu przeniesienia praw autorskich do projektu – 7% VAT.

W związku z powyższym uzasadnieniem Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska poprzez interpretację indywidualną, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W dniu 10 lutego 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną, nr IPPP1/443-1174/10-2/AP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 5a, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 146a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn zm.) oraz art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz.U. Nr 238, poz. 1578) i odniósł ich treść do stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto organ podatkowy wskazał na przepisy art. 1 ust. 1 i 2 pkt 6, art. 8 ust. 1–3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn zm.).

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż ponieważ usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania wymienione zostały w poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku VAT w wysokości 8%, przeniesienie majątkowych praw autorskich do przedmiotowego projektu budowlanego podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, natomiast sama usługa wykonania projektu podlegać będzie opodatkowaniu według podstawowej, tj. 23% stawki podatku, o których to stawkach mowa w art. 19 pkt 5 ww. ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynagrodzenia z tytułu wykonania projektu stawką podatku w wysokości 22%, a wynagrodzenia w formie honorarium z tytułu przeniesienia praw autorskich do projektu stawką podatku w wysokości 7%, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, należało uznać za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2011 r. nr IPPP1/443-1174/10-2/AP, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również między innymi przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl natomiast art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…)”.
   
   

W załączniku nr 3 do ww. ustawy zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wskazano, iż stawką tą objęte są, bez względu na symbol PKWiU, usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2010 r. odpowiednikiem ww. poz. 181 była poz. 162 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Z przepisu art. 5 ww. ustawy wynika, że twórcą jest obywatel polski lub obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Przepis art. 8 ust. 2 stanowi natomiast, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (art. 8 ust. 3 ustawy).

Twórcy przysługują autorskie prawa osobiste. Przepis art. 16 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do: autorstwa utworu, oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo, nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności, nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Zgodnie z art. 17 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (autorskie prawa majątkowe).

Należy podkreślić, że autorskie prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych przypadkach także innym podmiotom niż twórca.

W rozdziale 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych uregulowano kwestie dotyczące przejścia autorskich praw majątkowych. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej (art. 41 ust. 1 powołanej ustawy).
   
   

Należy również wskazać na przepis art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który reguluje kwestie autorskich praw majątkowych w przypadku „utworów pracowniczych”. Zgodnie z tą regulacją, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z powołanych powyżej unormowań ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna (człowiek) będący autorem utworu w rozumieniu tej ustawy. Jeżeli utwór powstaje w ramach funkcjonowania określonej osoby prawnej, np. spółki z o.o., to de facto jest on kreowany przez osoby fizyczne, przez tę osobę prawną zatrudnione, np. w charakterze pracowników albo przyjmujących zamówienie na podstawie umowy.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca zamierza rozpocząć świadczenie usług projektowych w zakresie instalacji budowlanych kwalifikujących się do kategorii 74.2 PKWiU z 1997 r. – usługi architektoniczne i inżynierskie. Wnioskodawca będzie, w określonym zakresie, działać jako Biuro Projektowe i przygotowywać projekty budowlane za pomocą zatrudnionych lub współpracujących z nią inżynierów posiadających odpowiednie uprawnienia.

Przedmiotem umowy na usługi projektowe będzie przygotowanie projektu budowlanego oraz przekazanie majątkowych praw autorskich do takiego projektu. Wynagrodzenie za usługę będzie podzielone na: wynagrodzenie z tytułu wykonania projektu oraz wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do projektu.

Wnioskodawca niewątpliwie nie jest osobą fizyczną. Zatrudniając pracowników spółka jest pracodawcą i zgodnie z art. 12 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługują jej autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych przez pracownika lub grupę pracowników w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy. Jednakże nie przysługują jej autorskie prawa osobiste, a w szczególności – prawo do autorstwa utworu. Niespełniona więc zostaje przesłanka do uznania jej za twórcę w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podobnie w przypadku projektów budowlanych przygotowywanych za pomocą współpracujących z Wnioskodawcą inżynierów posiadających odpowiednie uprawnienia, Wnioskodawcy nie można uznać za twórcę tych projektów.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że do usług przeniesienia majątkowych praw autorskich do projektu budowlanego instalacji świadczonych przez spółkę nie ma zastosowania art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie ma zastosowania stawka VAT w wysokości 8%. W konsekwencji przedmiotowe usługi powinny być opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługa projektowa w zakresie instalacji budowlanych – usługi architektoniczne i inżynierskie świadczona przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym usługi wykonania projektu budowlanego instalacji będą opodatkowane stawką 22% stawką podatku od towarów i usług, a przeniesienie majątkowych praw autorskich do tego projektu 7% stawką podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 10 lutego 2011 r. nr IPPP1/443-1174/10-2/AP, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie , gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.