Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-854/13/KJ
z 4 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości, pomimo tego, że na fakturach widnieje imię i nazwisko, adres oraz NIP bez podania nazwy firmy Wnioskodawcy oraz w zakresie korekty deklaracji VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości, pomimo tego, że na fakturach widnieje imię i nazwisko, adres oraz NIP bez podania nazwy firmy Wnioskodawcy oraz w zakresie korekty deklaracji VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą samodzielnie dzielność gospodarczą pod firmą A. Działalność została zarejestrowana 19 września 2008 roku i od tego dnia prowadzona jest w sposób ciągły. Przedsiębiorstwo zajmuje się dystrybucją oraz wdrażaniem systemów służących do pomiarów przestrzennych, jak również świadczeniem profesjonalnych i zaawansowanych usług skanowania laserowego dla różnorodnych zastosowań gospodarczych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane). Składa kwartalne deklaracje VAT-7K.

Wnioskodawca zakupił, do majątku prywatnego jako osoba stanu wolnego, dwupoziomowy

lokal mieszkalny na rynku pierwotnym od developera, z myślą o wykorzystaniu go w części na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Na sfinansowanie tej inwestycji zaciągnął prywatny kredyt hipoteczny, ponieważ z uwagi na przedmiot nabycia oraz profil działalności Banki odmówiły Wnioskodawcy udzielenia kredytu inwestycyjnego, mógł on uzyskać jedynie kredyt hipoteczny z przeznaczeniem na zakup lokalu mieszkaniowego.

W umowie kredytowej oprócz Wnioskodawcy, jako głównego kredytobiorcy, widnieje dodatkowy współkredytobiorca - osoba fizyczna, która przystąpiła do kredytu tylko ze względu na możliwość uzyskania przez Wnioskodawcę korzystniejszych warunków cenowych (z uwagi na posiadany przez tę osobę status długoletniego Klienta Banku), a nie ze względu na zdolność kredytową Wnioskodawcy. Wszelkie zobowiązania z kredytu w całości Wnioskodawca reguluje wyłącznie z własnego majątku. To Wnioskodawca dokonuje faktycznej spłaty rat kapitałowo-odsetkowych kredytu i ponosi wszelkie koszty związane z uzyskanym finansowaniem.

W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje złożyć do Banku wniosek o zmianę umowy kredytowej w zakresie wykreślenia współkredytobiorcy, po podjęciu pozytywnej decyzji ze strony Banku Wnioskodawca będzie jedynym kredytobiorcą w umowie.

Wnioskodawca podjął decyzję o przeznaczeniu ok. 70% lokalu (jedna - dolna kondygnacja) i adaptacji na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (strefa biurowa).

Zaliczki z własnych środków Wnioskodawca wpłacił w styczniu 2013 r., przy umowie przedwstępnej w kwocie 200.000 zł, następną zaliczkę z własnych środków na poczet ceny zakupu lokalu mieszkalnego przekazał w marcu 2013 r. - w kwocie 40.000 zł. Wpłata zaliczek została udokumentowana fakturami.

Również w marcu 2013 r. Bank uruchomił celowy kredyt hipoteczny przekazując do dewelopera I transzę w wysokości 260.000 zł. Kolejna II i zarazem ostatnia transza z kredytu została przekazana do sprzedającego w sierpniu 2013 r.: kwota 640.000 zł. Dodatkowo Wnioskodawca planuje do października 2013 r. ponieść koszty związane z nabyciem prawa do wyłącznego korzystania z pomieszczenia niemieszkalnego - garażu, które przysługuje każdemu właścicielowi nabywanego lokalu oraz koszty wykończenia nieruchomości w tym adaptacja części mającej pełnić funkcję biurową.

Po uregulowaniu całej kwoty transakcji w sierpniu 2013 r. podpisany został końcowy Akt Notarialny - umowa sprzedaży i ustanowienia odrębnej własności lokalu. Developer wystawił faktury VAT na imię i nazwisko Wnioskodawcy, adres oraz z numerem NIP, jednak bez nazwy firmy.

Ponieważ w tym czasie Wnioskodawca nie był jeszcze właścicielem mieszkania nie odliczył podatku naliczonego VAT wykazanego w fakturze, przypadającego na część związaną z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanej sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie wykorzystywać ok. 70% lokalu mieszkalnego do celów prowadzonej działalności gospodarczej, przysługuje mu prawo do proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup nieruchomości, pomimo tego, że na fakturach widnieje imię i nazwisko Wnioskodawcy, adres oraz NIP bez nazwy firmy?

Czy Wnioskodawca może sporządzić korektę deklaracji VAT-7 za pierwszy kwartał 2013 r. i wykazać do odliczenia część podatku naliczonego zawartego w fakturach zaliczkowych przypadającą na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych.

Kwotę podatku naliczonego, w myśl postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 86 ust. 7b ustawy stanowi, że w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika, a także fundamentalnym elementem systemu VAT, który umożliwia zachowanie zasady neutralności tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższego jako czynny podatnik VAT jest on uprawniony do odliczania podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego w takiej części jaka przypada według udziału procentowego na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w ramach której realizowane są czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Unormowania art. 86 ust. 10 i 11 ustawy wskazują, że przyjęto zasadę, iż odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur podatnicy mogą dokonywać w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Niezadeklarowany w okresie otrzymania faktury lub w okresie dwóch następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony, podatnik może - zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy -zadeklarować do odliczenia, w formie korekty deklaracji VAT za okres, w którym otrzymał fakturę, w terminie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W związku z powyższym, ponieważ Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT w kwartale, w którym otrzymał faktury zaliczkowe ani w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych (był przekonany, że musi być właścicielem nieruchomości aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT), może wykazać podatek naliczony VAT do odliczenia w korekcie deklaracji VAT-7K za kwartał, w którym otrzymał faktury. (Deklaracje VAT Wnioskodawca składa kwartalnie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na podstawie art. 86 ust. 12a ww. ustawy, przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy:

1. faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11;
2. nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.
   
   

Powyższe oznacza, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku), czy też dokonywane są płatności zaliczkowe, których efektem będzie środek trwały – podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeśli tylko zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynikało, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Jak stanowi art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Z kolei terminy, w jakich podatnik może skorzystać z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego wskazują przepisy art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ww. ustawy jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 12 ustawy, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przepis § 2 tego przepisu stanowi, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zgodnie z art. 81b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
   
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
   
   1. kontroli podatkowej,
      
   2. postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Art. 81b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji ma zatem na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Skorygowane zeznanie (deklaracja) zastępuje zeznanie (deklarację) złożone uprzednio.

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
      
   2. (uchylona)
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
   
3. (uchylony)
   
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
      
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
      
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
   
6. (uchylony)
   
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
   
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą samodzielnie działalność gospodarczą od 19 września 2008 r. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane, składa deklaracje kwartalne VAT-7K. Wnioskodawca zakupił, do majątku prywatnego jako osoba stanu wolnego, dwupoziomowy lokal mieszkalny na rynku pierwotnym od developera, z myślą o wykorzystaniu go w części na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podjął decyzję o przeznaczeniu ok. 70% lokalu (jedna – dolna kondygnacja) i adaptacji na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Na sfinansowanie tej inwestycji Wnioskodawca zaciągnął kredyt. Zaliczki z własnych środków Wnioskodawca wpłacił w styczniu 2013 r., przy umowie przedwstępnej w kwocie 200.000 zł, następną zaliczkę z własnych środków na poczet ceny zakupu lokalu mieszkalnego przekazał w marcu 2013 r. - w kwocie 40.000 zł. Wpłata zaliczek została udokumentowana fakturami. Również w marcu 2013 r. Bank uruchomił celowy kredyt hipoteczny przekazując do dewelopera I transzę w wysokości 260.000 zł. Kolejna II i zarazem ostatnia transza z kredytu została przekazana do sprzedającego w sierpniu 2013 r.: kwota 640.000 zł. Dodatkowo Wnioskodawca planuje do października 2013 r. ponieść koszty związane z nabyciem prawa do wyłącznego korzystania z pomieszczenia niemieszkalnego - garażu, które przysługuje każdemu właścicielowi nabywanego lokalu oraz koszty wykończenia nieruchomości w tym adaptacja części mającej pełnić funkcję biurową. Po uregulowaniu całej kwoty transakcji w sierpniu 2013 r. podpisany został końcowy Akt Notarialny - umowa sprzedaży i ustanowienia odrębnej własności lokalu. Developer wystawił faktury VAT na imię i nazwisko Wnioskodawcy, adres oraz z numerem NIP, jednak bez nazwy firmy.

Wnioskodawca podał, że ponieważ w tym czasie nie był jeszcze właścicielem mieszkania nie odliczył podatku naliczonego VAT wykazanego w fakturze, przypadającego na część związaną z działalnością gospodarczą.

Analizując zatem powyższe należy stwierdzić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, jak już zaznaczono w niniejszej interpretacji, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zaliczkowych dokumentujących zakup nieruchomości, na których widnieje imię i nazwisko Wnioskodawcy, adres oraz NIP bez nazwy firmy.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy, zauważyć należy, iż zgodnie z art. 434 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Natomiast zgodnie z art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego, firmą osoby prawnej jest jej nazwa. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą występuje zatem pod imieniem i nazwiskiem.

Ponadto zgodnie z powołanym przepisem § 5 ust. 1 pkt 3 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. faktura powinna zawierać:

• imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
• numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b.
  
  

Wystawiona w opisany przez Wnioskodawcę sposób faktura VAT wypełnia zatem dyspozycję zawartą w § 5 ust. 1 pkt 3 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w szczególności co do imienia i nazwiska nabywcy i jego adresu oraz numeru, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany dla podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym wystawione na Wnioskodawcę faktury zaliczkowe na zakup nieruchomości, w której jako nabywcę wskazano imię i nazwisko Wnioskodawcy, adres oraz NIP bez nazwy firmy, co do zasady upoważniają Wnioskodawcę do odliczenia podatku naliczonego w takich fakturach, pod warunkiem związku wydatku ze sprzedażą opodatkowaną i niezaistnienia wyłączeń w prawie do odliczenia podatku naliczonego określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Odnośnie kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zaliczkowych, należy również wskazać, że zgodnie z powołanym art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.

Oznacza to, że w odniesieniu do faktur, które dotyczą płatności dokonanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest uwarunkowane nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel lub wykonaniem usługi. W przypadku płatności przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru istotne jest czy otrzymanie takiej płatności rodzi po stronie wykonawcy usługi lub dostawcy towarów obowiązek podatkowy. Zatem dla odliczenia podatku z faktury zaliczkowej istotne jest powstanie obowiązku podatkowego z tytułu uiszczenia płatności.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11 (zastrzeżenie nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż jeżeli faktury zaliczkowe dokumentowały wpłaty dokonane przez Wnioskodawcę przed wydaniem lokalu mieszkalnego, na rzecz zakupu tego lokalu, to należy uznać je za potwierdzające dokonanie przedpłat, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o VAT i faktury takie mogą stanowić podstawę dla Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego zawartego w tych fakturach.

Wnioskodawca podał, że zakupiony lokal mieszkalny będzie wykorzystywał w około 70% do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w ramach której wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane, zatem zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy o VAT Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie przedmiotowego lokalu według udziału procentowego, w jakim lokal będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności opodatkowanej.

Jeżeli zatem Wnioskodawca już w momencie otrzymania faktur zaliczkowych miał zamiar przeznaczyć 70% lokalu na cele prowadzonej działalności gospodarczej, to w takim też zakresie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z nabyciem tego lokalu.

Odnosząc się natomiast do terminu w jakim należy dokonać obniżenia kwoty podatku należnego należy zauważyć, że z wniosku wynika, że Wnioskodawca zakupił lokal mieszkalny na rynku pierwotnym od dewelopera z myślą o wykorzystaniu go w części na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zatem w zakresie w jakim lokal miał służyć działalności opodatkowanej, przy uwzględnieniu art. 86 ust. 7b Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zaliczkowych. Wnioskodawca miał więc w odpowiedniej części prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał faktury zaliczkowe lub za dwa następne okresy rozliczeniowe. Ponieważ jednak Wnioskodawca nie dokonał takiego odliczenia, teraz może to uczynić wyłącznie na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, tj. poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego czyli w rozliczeniu za kwartał, w którym otrzymał faktury.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że jako czynny podatnik VAT jest on uprawniony do odliczania podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego w takiej części jaka przypada według udziału procentowego na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w ramach której realizowane są czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz że ponieważ Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT w kwartale, w którym otrzymał faktury zaliczkowe ani w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych (był przekonany, że musi być właścicielem nieruchomości aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT), może wykazać podatek naliczony VAT do odliczenia w korekcie deklaracji VAT-7K za kwartał, w którym otrzymał faktury, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.