INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.03.2012 r. (data wpływu 13.03.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie obowiązku podatkowego, dokumentów na podstawie których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej oraz momentu od jakiego Spółka winna posiadać stosowne dokumenty (pyt. nr 1,3,4 i 5),
• nieprawidłowe - w zakresie braku posiadania dokumentów na podstawie których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej (pyt. nr 2).
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13.03.2012 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego oraz dokumentów na podstawie których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

„Spółka” jest podmiotem z siedzibą w Szwajcarii zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”) w Polsce.W związku z prowadzoną działalnością Spółka planuje dokonywać różnego rodzaju transakcji. W szczególności Spółka w ramach planowanej w Polsce działalności będzie importować z państw trzecich (spoza Unii Europejskiej) różnego rodzaju towary będące przedmiotem dalszego obrotu, które będą obejmowane celną procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium Polski.

Spółka, przy dokonywaniu formalności celnych w imporcie korzystać będzie z usług agencji celnej. Agencja celna (dalej: „Agencja Celna”) będzie reprezentować Spółkę, na podstawie udzielonego przez Spółkę upoważnienia, jako przedstawiciel pośredni.

Dopuszczenie towarów do obrotu na terytorium Unii Europejskiej (import towarów), następować będzie w ramach procedury uproszczonej, ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307 - dalej: „WKC”) na podstawie stosownego pozwolenia udzielonego Agencji Celnej (dalej: „Pozwolenie”).

Formalności związane z realizacją procedury dopuszczenia do obrotu towarów (importu) realizowane będą, co do zasady, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. W wyjątkowych przypadkach mogą one być realizowane przy użyciu tradycyjnych dokumentów w formie papierowej.

Agencja Celna prowadzić będzie ewidencję, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c WKC (dalej: „Rejestr”) w formie elektronicznej.Okresem rozliczeniowym uproszczonej procedury celnej, o której mowa powyżej jest miesiąc kalendarzowy.

W trakcie trwania okresu rozliczeniowego lub po jego zakończeniu, Agencja Celna będzie składać do właściwych organów celnych za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej uzupełniające zgłoszenia celne za dany okres rozliczeniowy. W praktyce (nie wykluczając jednak odstępstw od takiej sytuacji), składane uzupełniające zgłoszenia celne będą obejmowały wyłącznie towary importowane przez Spółkę.

Spółka, po spełnieniu warunków przewidzianych przepisami celnymi i podatkowymi, korzystać będzie z możliwości rozliczania podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w oparciu o art. 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 - dalej: „Ustawa o VAT”), tj. w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu tych towarów.

Towary importowane przez Spółkę będą wykorzystywane do czynności, w stosunku do których Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c WKC.
2. Czy Spółka będzie zobowiązana posiadać dokumenty celne lub jakiekolwiek inne dokumenty, w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT.
   W przypadku uznania, że Spółka będzie zobowiązana posiadać określone dokumenty w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT Spółka zwraca się do Ministra Finansów o potwierdzenie:
3. Czy dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczającym będzie, że Spółka będzie w posiadaniu wyłącznie jednego z wymienionych niżej dokumentów/plików elektronicznych:
   1. przekazanego jej przez Agencję Celną pliku elektronicznego PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
   2. pobranego ze strony internetowej administracji celnej pliku PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
   3. poświadczonej przez organ celny papierowej karty uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.
4. Czy dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczającym będzie, że Spółka będzie w posiadaniu wyłącznie przekazanego jej (w postaci pliku „pdf” przesłanego za pośrednictwem e-mail) przez Agencję Celną wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym będą wykazane transakcje importowe, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji podatkowej.
5. Od kiedy Spółka powinna być w posiadaniu stosownych, wymaganych przez prawo dokumentów w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 1.

Obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c WKC powstaje z chwilą dokonania wpisu do Rejestru.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 2.

Spółka nie będzie zobowiązana do posiadania jakichkolwiek dokumentów (ani celnych ani żadnych innych) w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT.

W przypadku uznania, że Spółka będzie zobowiązana posiadać określone dokumenty w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT Spółka stoi na stanowisku, że:

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 3.

Dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczające będzie, że Spółka będzie w posiadaniu wyłącznie:

• przekazanego jej przez Agencję Celną pliku elektronicznego PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
• pobranego ze strony internetowej administracji celnej pliku PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
• poświadczonej przez organ celny papierowej karty uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.
  
  

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 4.

Dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczające będzie, że Spółka będzie w posiadaniu wyłącznie przekazanego jej (w postaci pliku „pdf” przesłanego za pośrednictwem e-mail) przez Agencję Celną wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym będą wykazane transakcje importowe, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji podatkowej.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 5.

Dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczające będzie, że Spółka będzie w posiadaniu stosownych dokumentów w momencie złożenia we właściwym Urzędzie Skarbowym deklaracji w podatku VAT, w której wykazany będzie podatek naliczony z tytułu importu rozliczony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 7 Ustawy o VAT obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje, co do zasady, z chwilą powstania długu celnego (z wyjątkiem sytuacji określonych w art. 19 ust. 8 i 9 Ustawy o VAT dot. określonych przypadków, gdy towary zostają objęte gospodarczymi procedurami celnymi).Natomiast zgodnie z art. 201 ust. 2 WKC dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

W myśl art. 76 ust. 1 lit. c WKC, w celu usprawnienia przebiegu formalności i procedur organy celne mogą zezwolić, aby zgłoszenie towarów do danej procedury zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji. Co do zasady, w takim przypadku na mocy art. 76 ust. 2 WKC, zgłaszający jest zobowiązany do przedstawienia zgłoszenia uzupełniającego, mogącego mieć charakter całościowy, okresowy lub podsumowujący. Z kolei art. 76 ust. 3 WKC stanowi, iż zgłoszenia uzupełniające stanowią jeden niepodzielny akt ze zgłoszeniami celnymi uproszczonymi określonymi w art. 76 ust. 1 lit. a, b, lub c. Nabierają one mocy prawnej z dniem przyjęcia zgłoszenia uproszczonego. W przypadkach określonych w art. 76 ust. 1 lit. c WKC wpisanie do ewidencji ma tę samą moc prawną, co przyjęcie zgłoszenia określonego w art. 62, który stanowi, iż zgłoszenia w formie pisemnej dokonuje się na formularzu zgodnym z oficjalnym, przewidzianym w tym celu wzorem.

Powyższą konkluzję potwierdza treść „Instrukcji dotyczącej stosowania procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego wersja 1.1 z dnia 15 czerwca 2009 r. dla przedsiębiorców” dostępnej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl). Na stronie 42 w pkt. B.3.4.1 tej instrukcji stwierdzono między innymi: „Wpis do rejestru jest tożsamy z przyjęciem zgłoszenia celnego”.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku dokonania przez Agencję Celną wpisu do Rejestru w uproszczonej procedurze dopuszczenia do obrotu, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c WKC obowiązek podatkowy w VAT w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, czyli z chwilą dokonania wpisu do Rejestru.

Stanowisko to znajduje także potwierdzenie w utrwalonej praktyce organów podatkowych. Tytułem przykładu, można przytoczyć interpretację indywidualną z dnia 6 sierpnia 2009 r. o sygn. ILPP2/443-634/09-2/SJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził m.in., że: „w przypadku dokonania przez Agencję Celną wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady Nr 2913/92, w miesiącu maju 2009 r., to obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, czyli w dniu, w którym zgłoszenie towarów do procedury uproszczonej zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji <...>”.

W kontekście postanowień art. 86 ust. 10 pkt 2a Ustawy o VAT należy stwierdzić, że również z chwilą dokonania wpisu do Rejestru Spółka nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w przypadku którego podatek należny został rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT.

Bez znaczenia dla powyższych konkluzji pozostaje fakt, że to Agencji Celnej udzielono Pozwolenia i to Agencja Celna, a nie Spółka, prowadzić będzie Rejestr i dokonywać w nim będzie stosownych wpisów. W sytuacji opisanej w stanie faktycznym Agencja Celna będzie działać jako przedstawiciel pośredni Spółki, a z istoty tej formy przedstawicielstwa wynika, że Agencja Celna będzie działać w imieniu własnym ale na rzecz Spółki (por. art. 5 ust. 2 WKC). Ponadto, w tym miejscu należy zwrócić także uwagę na art. 76 ustawy z dnia 19 marca 2004 - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn. zm.), zgodnie z którym czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła. Ponadto, Spółka będąc jedynie reprezentowaną przez Agencję Celną, pozostawać będzie podatnikiem VAT z tytułu importu towarów i to Spółkę obciążać będzie powstający obowiązek podatkowy.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2-4.

Odnosząc się do kwestii odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w przypadku którego podatek należny zostanie rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT należy odnotować, że:

• art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, iż:„W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17119 oraz arf. 124”.
• art. 86 ust. 2 pkt 5 Ustawy o VAT stanowi, iż:„,Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a”
• art. 86 ust. 10 pkt 2a Ustawy o VAT stanowi, iż:„Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a”
• art. 112 Ustawy o VAT stanowi, iż:„Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego”.
  
  

Na tle przytoczonych regulacji należy odnotować, iż

• moment, w którym Spółka nabędzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów w przypadku, którego podatek VAT należny został rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT uzależniony będzie jedynie od momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT z tytułu tego zdarzenia gospodarczego
• przepisy Ustawy o VAT nie wiążą uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, w przypadku którego podatek należny został rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT z posiadaniem żadnych dokumentów, w szczególności przepisy te nie nakładają na Spółkę obowiązku posiadania dokumentów celnych.
  
  

W Ustawie o VAT przewidziano różne sposoby definiowania podatku naliczonego (np. jest to podatek wynikający z faktury lub dokumentu celnego). W przypadku importu, w którym VAT należny jest rozliczany na podstawie art. 33a Ustawy o VAT jednoznacznie stwierdzono, że podatek naliczony jest równy podatkowi należnemu. Jednocześnie prawo do odliczenia tego podatku naliczonego nie zostało uzależnione od posiadania jakiegokolwiek dokumentu.

Nałożenie na Spółkę obowiązku posiadania dokumentu potwierdzającego podatek naliczony z tytułu importu rozliczanego w procedurze ustanowionej w art. 33a Ustawy o VAT wymagałoby wskazania jednoznacznej podstawy prawnej. Takiej podstawy nie da się jednak odnaleźć w przepisach prawa podatkowego. W szczególności nie stanowi jej art. 112 Ustawy o VAT.

Nakładanie na Spółkę obowiązku gromadzenia i przechowywania niezdefiniowanych w ustawie dokumentów dotyczących podatku naliczonego z tytułu importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a Ustawy o VAT oprócz braku podstaw prawnych stanowiłoby również naruszenie zasady proporcjonalności prawa podatkowego.

Skoro podatek należny z tytułu importu rozliczanego zgodnie z art. 33a Ustawy o VAT jest również podatkiem naliczonym organy skarbowe mają łatwą możliwość weryfikacji, czy Spółka prawidłowo rozliczać będzie podatek naliczony z tego tytułu. Na Spółce ciążyć będzie obowiązek wykazania podatku należnego w deklaracji podatkowej. Zatem fakt rozliczenia podatku należnego z tytułu importu będzie znany organom skarbowym z urzędu i nie ma potrzeby, aby Spółka posiadała dodatkowe dokumenty potwierdzające prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Nieuprawniona byłaby również teza, że przepisy prawa podatkowego nakładają na Spółkę obowiązek przechowywania dokumentów, na podstawie których został ustalony podatek należny w imporcie ze względu na konieczność kontroli podatku naliczonego w imporcie. Należy odnotować, że do wymiaru i poboru podatku należnego w imporcie na podstawie art. 38 ust. 1 Ustawy o VAT stosuje się odpowiednio przepisy celne. W tym zakresie nie ma więc zastosowania art. 112 Ustawy o VAT.

Podsumowując, na Spółce nie będzie ciążyć obowiązek gromadzenia i przechowywania żadnych dokumentów związanych z rozliczeniem podatku VAT naliczonego z tytułu importu, który będzie rozliczany na podstawie art. 33a Ustawy o VAT.

W przypadku odrzucenia wyżej zaprezentowanej argumentacji, Spółka stoi na stanowisku, że do rozliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, który jest rozliczany na podstawie art. 33a Ustawy o VAT wystarczające jest, że Spółka będzie posiadać jeden z poniższych dokumentów (bez znaczenia jest tu, który dokument będzie w posiadaniu Spółki):

• Przekazany Spółce przez Agencję Celną lub pobrany przez Spółkę ze stosownej strony internetowej administracji celnej plik PZC w formacie xml dotyczący zgłoszenia uzupełniającego (dalej: „Plik PZC”).
• Poświadczoną przez organ celny papierową kartę uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.
• Przekazany Spółce za pośrednictwem e-mail przez Agencję Celną w postaci pliku „pdf” wyciąg z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym będą wykazane transakcje importowe, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji importowej.
  
  

Z uwagi na fakt, że zgłoszenie towarów do procedury dokonywane będzie przez Agencję Celną działającą jako przedstawiciel pośredni Spółki wszelka komunikacja z organami celnymi, w tym przesyłanie zgłoszeń celnych i otrzymywanie komunikatów zwrotnych od organów celnych za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, odbywać się będzie pomiędzy Agencją Celną a organami celnymi.

Agencja Celna prowadzić będzie również Rejestr. W konsekwencji, Rejestr obejmujący transakcje importowe zrealizowane przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym, nie będzie mógł być jej udostępniony w „oryginale”. Jednocześnie „Wpis do rejestru jest tożsamy z przyjęciem zgłoszenia celnego”. Ustawodawca przewidując, że importer może nie być w posiadaniu „oryginału” rejestru nie nakłada takiego obowiązku w Ustawie o VAT. Zatem opierając się na postanowieniach art. 180 Ordynacji Podatkowej należy uznać za w pełni wystarczające posiadanie przez Spółkę przekazanego jej za pośrednictwem e-mail przez Agencję Celną w postaci pliku „pdf” wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym będą wykazane transakcje importowe, w stosunku do których Spółka rozliczać będzie VAT w deklaracji podatkowej.

Ponadto, należy zauważyć, że otrzymywane przez Spółkę od Agencji Celnej lub pobierane ze strony internetowej administracji celnej Pliki PZC stanowić będą dokument celny potwierdzający import wskazanych w nich towarów. Zgodnie z art. 194 § 1 Ordynacji Podatkowej dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Chociaż przepisy Ordynacji Podatkowej nie zawierają definicji dokumentu urzędowego, nie można utożsamiać dokumentów (w tym dokumentów urzędowych) tylko z dokumentami w formie papierowej.

Należy przy tym zauważyć, że przepisy celne dopuszczają stosowanie w procedurach celnych, w tym dokonywanie zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych, elektronicznych zgłoszeń celnych. Ponadto, jak wynika z opublikowanej na stronie Ministerstwa Finansów „Instrukcji obsługi i stosowania elektronicznych zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych” w wersji 1.2 z dnia 10 stycznia 2011 r.: „PZC jest dokumentem tworzonym w ramach operacji zwolnienia towaru do procedury. Jest dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD (podkreśl. Spółki) <...> Z punktu widzenia przepisów prawa celnego, zgłoszenie dokonane w formie elektronicznej, które zostało poświadczone przez organy celne, jest i powinno być co do zasady - formą akceptowaną przez organy administracyjne, sądy, itd.”.

W konsekwencji należy uznać, iż otrzymany od Agencji Celnej lub pobrany ze strony internetowej administracji celnej Plik PZC jest dokumentem celnym potwierdzającym zwolnienie towaru importowanego w procedurze uproszczonej.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie uznania PZC w formacie xml za dokument celny znajduje także potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Tytułem przykładu, można przytoczyć interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 22 listopada 2010r., o sygn. IBPP3/443-649/10/DG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził m.in., że: „PZC jest dokumentem tworzonym w ramach operacji zwolnienia towaru do procedury. Jest zatem dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywaną na formularzu SAD. Stosownie zatem do powyższego pobrany przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej w formacie xml „Poświadczenie Zgłoszenia Celnego” należy uznać za dokument celny, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, uprawniający go do obniżenia kwoty podatku należnego (wynikającą z tego dokumentu celnego) o kwotę podatku naliczonego.”

Analogiczne stanowisko w przedmiocie uznania WC w formie pliku xml zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego o sygn.: IPTPP2/443-18/11-4/BM.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 5.

Jeśli chodzi o moment, w którym Spółka będzie zobowiązana do posiadania wskazanych wyżej dokumentów w celu odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu, który rozliczany będzie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT w opinii Spółki, jak to wskazano powyżej, nie będzie ona w ogóle zobowiązana do posiadania takich dokumentów.

Jeśli to stanowisko nie zostanie zaakceptowane to w opinii Spółki wystarczające jest, aby Spółka posiadała stosowne dokumenty w momencie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, czyli w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której podatek ten zostanie odliczony. Dokumenty te mogłyby służyć jedynie weryfikacji prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego (jak wskazano powyżej nie stanowią one o istnieniu tego prawa). Bezcelowe byłoby natomiast weryfikowanie zasadności istnienia prawa do odliczenia podatku zanim prawo to zostało zrealizowane przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie obowiązku podatkowego, dokumentów na podstawie których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej oraz momentu od jakiego Spółka winna posiadać stosowne dokumenty,
• nieprawidłowe - w zakresie braku posiadania dokumentów na podstawie których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów.

Przez import towarów stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.W myśl art. 2 pkt 5 ustawy przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa pastwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest podmiotem z siedzibą w Szwajcarii zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług w Polsce. W związku z prowadzoną działalnością Spółka będzie importować z państw trzecich różnego rodzaju towary będące przedmiotem dalszego obrotu, które będą obejmowane celną procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium Polski. Przy dokonywaniu formalności celnych w imporcie Spółka korzystać będzie z usług agencji celnej, która będzie reprezentować Spółkę, na podstawie udzielonego upoważnienia, jako przedstawiciel pośredni. Dopuszczenie towarów do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, następować będzie w ramach procedury uproszczonej, ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny na podstawie stosownego pozwolenia udzielonego Agencji Celnej. Formalności związane z realizacją procedury dopuszczenia do obrotu towarów realizowane będą, co do zasady, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. W wyjątkowych przypadkach mogą one być realizowane przy użyciu tradycyjnych dokumentów w formie papierowej. Agencja Celna prowadzić będzie ewidencję, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c WKC („Rejestr”) w formie elektronicznej. Okresem rozliczeniowym uproszczonej procedury celnej jest miesiąc kalendarzowy. W trakcie trwania okresu rozliczeniowego lub po jego zakończeniu, Agencja Celna będzie składać do właściwych organów celnych za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej uzupełniające zgłoszenia celne za dany okres rozliczeniowy. Spółka, po spełnieniu warunków przewidzianych przepisami celnymi i podatkowymi, korzystać będzie z możliwości rozliczania podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w oparciu o art. 33a ustawy, tj. w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu tych towarów. Towary importowane przez Spółkę będą wykorzystywane do czynności, w stosunku do których Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z terminem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego.

Zdaniem Spółki, obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c WKC powstaje z chwilą dokonania wpisu do Rejestru.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

W myśl art. 76 ust. 1 lit. b i c rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307 WKC), w celu usprawnienia przebiegu formalności i procedur, zapewniając prawidłowe wykonanie czynności, organy celne mogą zezwolić na warunkach określonych zgodnie z procedurą Komitetu, aby:

• zamiast zgłoszenia celnego określonego w art. 62, złożono dokument handlowy lub urzędowy wraz z wnioskiem o objęcie towarów daną procedurą,
• zgłoszenie towarów do danej procedury zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji; w tym przypadku organy celne mogą zwolnić zgłaszającego z obowiązku przedstawienia towarów organom celnym.
  
  

Zgłoszenie uproszczone, dokument handlowy lub urzędowy bądź wpis do ewidencji muszą zawierać elementy niezbędne do identyfikacji towarów. Wpis do ewidencji musi wskazywać datę jego dokonania.

Z wyjątkiem przypadków określonych zgodnie z procedurą Komitetu, zgłaszający jest zobowiązany do przedstawienia zgłoszenia uzupełniającego mogącego mieć charakter całościowy, okresowy lub podsumowujący – art. 76 ust. 2 cyt. rozporządzenia Rady.

Art. 76 ust. 3 ww. rozporządzenia Rady stanowi, iż zgłoszenia uzupełniające stanowią jeden niepodzielny akt ze zgłoszeniami celnymi uproszczonymi określonymi w ust. 1 lit. a, b, lub c. Nabierają one mocy prawnej z dniem przyjęcia zgłoszenia uproszczonego. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. c wpisanie do ewidencji ma tę samą moc prawną co przyjęcie zgłoszenia, określonego w art. 62, który stanowi, iż zgłoszenia w formie pisemnej dokonuje się na formularzu zgodnym z oficjalnym, przewidzianym w tym celu wzorem. Powinny być one podpisane i zawierać wszystkie elementy niezbędne dla zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary.

Natomiast w myśl art. 33a ust. 1 ustawy w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Art. 33a ust. 2 ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

1. przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celnego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:
   1. zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,
   2. potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.
   
   

Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści (art. 33a ust. 2a ustawy).

Oświadczenia, o których mowa w ust. 2a, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (art. 33a ust. 2b ustawy).

Warunku przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się, jeżeli naczelnik urzędu celnego posiada złożone przez podatnika aktualne dokumenty (art. 33a ust. 3 ustawy).

Podatnik jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu celnego oraz naczelnika urzędu skarbowego o:

1. zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 – przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował takie rozliczenie;
2. rezygnacji z rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 – przed początkiem okresu rozliczeniowego, w którym rezygnuje z takiego rozliczenia (art. 33a ust. 4 ustawy).
   
   

Stosownie do art. 33a ust. 5 ustawy w przypadku gdy objęcie towaru procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia wymienionego w ust. 1, jest dokonywane przez przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych, uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podatnikowi, na rzecz którego jest składane zgłoszenie celne. Przepisy ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.

Podatnik jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (33a ust. 6 ustawy). W przypadku gdy podatnik, w terminie, o którym mowa w ust. 6, nie przedstawił dokumentów, o których mowa w tym przepisie, traci prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w ust. 1, w odniesieniu do kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, którą miał rozliczyć w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty organowi celnemu kwoty podatku wraz z odsetkami (art. 33a ust. 7 ustawy).

Należy w tym miejscu wskazać, iż zgodnie z art. 5 ust. 2 WKC rozróżniamy dwa rodzaje przedstawicielstwa:

• bezpośrednie, gdzie przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby i
• pośrednie, gdzie przedstawiciel działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.
  
  

Przedstawicielem stosownie do art. 75 ustawy z dnia 19 marca 2004r. Prawo celne (Dz.U. z 2004r. nr 68, poz. 622) z zastrzeżeniem art. 78 może być każda osoba, o której mowa w art. 4 pkt 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Przedstawicielem może być, w szczególności, agencja celna, spedytor, przewoźnik.

Rozróżnienie powyższych rodzajów przedstawicielstw ma o tyle duże znaczenie, że w myśl art. 201 ust. 3 WKC dłużnikiem jest zgłaszający tj. osoba, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu, albo osoba, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne.

Przepis art. 19 ust. 7 ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 powołanego rozporządzenia Rady, dług celny oznacza nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowym.

Art. 201 ust. 2 cyt. rozporządzenia Rady stanowi, iż dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku dokonania przez Agencję Celną wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady Nr 2913/92 obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, czyli w dniu, w którym zgłoszenie towarów do procedury uproszczonej zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji.

A zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1, iż obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust 1 lit. c WKC powstaje z chwilą dokonania wpisu do Rejestru należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Spółki przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą również obowiązku posiadania dokumentów celnych lub jakiekolwiek innych dokumentów, w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy.

Zdaniem Spółki, nie będzie ona zobowiązana do posiadania jakichkolwiek dokumentów (ani celnych ani żadnych innych) w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5.

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 5 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu importu towarów – w przypadkach, o których mowa w art. 33a.

Art. 86 ust. 10 pkt 2a ustawy stanowi, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż ww. art. 86 ust. 2 pkt 5 ustawy stanowi wyraźnie o możliwości odliczenia podatku naliczonego, który jednakże musi być związany z importem towarów. A zatem Podatnik dokonując prawidłowego rozliczenia podatku w deklaracji podatkowej winien być w posiadaniu dokumentów świadczących o tym, iż kwota podatku naliczonego zawarta w deklaracji faktycznie dotyczy towarów, które zostały zaimportowane na terytorium kraju. Dokumentami takimi są wszelkie dokumenty wymagane przez przepisy prawa celnego związane z procedurą celną importu towarów.

A zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2, iż nie będzie Ona zobowiązana do posiadania jakichkolwiek dokumentów (ani celnych ani żadnych innych) w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do dokumentów jakimi Spółka winna jest dysponować aby dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający przywóz towarów spoza terytorium Unii Europejskiej. W myśl Słownika języka polskiego dokument to nie tylko akt czy też pismo urzędowe, ale także dowód, świadectwo prawdziwości jakiegoś faktu. Dokumentem celnym będzie taki dowód, świadectwo, które związane jest z przywozem towarów na polski obszar celny z kraju trzeciego. Dokument celny - aby dawał prawo do odliczenia - musi dowodzić, że miał miejsce import towaru, wskazywać czas, miejsce i przedmiot importu oraz określać kwotę podatku naliczonego. Takie cechy ma przede wszystkim dokument SAD (Jednolity Dokument Administracyjny), jak również decyzje wydawane przez organy celne.

Z dniem przystąpienia Polski do Wspólnoty Europejskiej terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stało się częścią jednego, wspólnotowego obszaru celnego. Konsekwencją tego jest wcielenie w życie zasady, zgodnie z którą polskie podmioty dokonujące obrotu towarowego z państwami niebędącymi członkami Wspólnoty, zobowiązane są do bezpośredniego stosowania przepisów rozporządzenia Rady EWG Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L.92.302.1 ze zm.) jak i rozporządzeń wykonawczych do ww. rozporządzenia. W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe należy stosować przepisy ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy zawarte w Rozdziale 3 (Techniki przetwarzania danych) Tytułu I Części I Rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z 2 lipca 1993r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L z dnia 11 października 1993 r.).

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 2 lipca 1993 r. organy celne mogą, na warunkach i w sposób, który określą, oraz z poszanowaniem zasad przewidzianych w przepisach prawa celnego, przewidzieć, aby formalności były wypełniane przy użyciu technik przetwarzania danych.

W tym celu:

• określenie "technika przetwarzania danych" oznacza:
  1. wymiana między organami celnymi znormalizowanych wiadomości EDI;
  2. wprowadzenie do celnych systemów przetwarzania danych informacji niezbędnych do wypełnienia odpowiednich formalności;
  3. określenie "EDI (Electronic Data Interchange)" oznacza przekaz danych drogą elektroniczną w formie zgodnej z ustalonymi standardami przesyłania wiadomości między dwoma systemami komputerowymi,
  4. określenie "znormalizowana wiadomość" oznacza wcześniej zdefiniowaną formę uznaną do celów elektronicznego przesyłania danych.
  
  

Warunki ustalone dla wypełniania formalności przy użyciu technik przetwarzania danych muszą uwzględniać między innymi środki kontroli źródła, jak również zabezpieczenie danych przed niedozwolonym użyciem, utratą, zmianą lub zniszczeniem (art. 4a ust. 2 ww. rozporządzenia).

Jeżeli formalności celne wypełniane są przy użyciu technik przetwarzania danych, organy celne określają zasady, na jakich podpis odręczny może zostać zastąpiony inną techniką, mogącą opierać się na zastosowaniu kodów (art. 4b ww. rozporządzenia).

Na terytorium Polski elektroniczne zgłoszenie celne w procedurach przywozowych dokonuje się w systemie. Celem wdrożenia elektronicznego zgłoszenia celnego w procedurach przywozowych jest odejście od papierowej formy zgłoszenia celnego i umożliwienie wykorzystania wyłącznie elektronicznej wersji zgłoszenia celnego. Dzięki użyciu kodu identyfikacyjnego do obsługi zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych przedsiębiorcy mają możliwość stosowania elektronicznych zgłoszeń celnych, bez konieczności przedkładania organom celnym również formy papierowej takiego zgłoszenia. Należy jednak mieć na względzie, że wprowadzenie w życie przedstawionych procedur postępowania nie oznacza całkowitego wyparcia z obiegu zgłoszeń celnych składanych w formie papierowej na formularzu SAD.

Elektroniczne zgłoszenie celne przyjęte i zweryfikowane przez organ celny pod względem merytorycznym otrzymuje w systemie teleinformatycznym nazwę „Poświadczenie zgłoszenia celnego” (tzw. PZC). PZC jest to elektroniczne zgłoszenie celne dostarczone przez zgłaszającego (z uwzględnieniem ewentualnie dokonanych sprostowań) i poświadczone przez system teleinformatyczny w rozumieniu art. 199 ww. rozporządzenia Komisji Nr 2454/93. Na poświadczenie to składają się adnotacje urzędu o dacie i czasie przyjęcia zgłoszenia celnego oraz o dacie i czasie zwolnienia towaru oraz podpis elektroniczny generowany przez system teleinformatyczny. PZC jest dokumentem tworzonym w ramach operacji zwolnienia towaru do procedury. Jest zatem dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywana na formularzu SAD.

Z opisu sprawy wynika, że dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy Spółka będzie w posiadaniu wyłącznie jednego z wymienionych niżej dokumentów/plików elektronicznych:

• przekazanego jej przez Agencję Celną pliku elektronicznego PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
• pobranego ze strony internetowej administracji celnej pliku PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
• poświadczonej przez organ celny papierowej karty uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.
• przekazanego jej (w postaci pliku „pdf” przesłanego za pośrednictwem e-mail) przez Agencję Celną wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym będą wykazane transakcje importowe, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji podatkowej.
  
  

W świetle przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że posiadanie wyłącznie jednego z wymienionych we wniosku dokumentów/plików elektronicznych jest wystarczające dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy.

Odnosząc się do kwestii momentu od kiedy Spółka powinna być w posiadaniu tych dokumentów/plików elektronicznych należy zgodzić się ze Spółką, iż wystarczającym będzie, aby Spółka posiadała stosowne dokumenty w momencie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, czyli w momencie złożenia deklaracji podatkowej VAT, w której podatek ten zostanie odliczony.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3, 4 i 5 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.