INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26.08.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty wystawionych faktur - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty wystawionych faktur.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów w sklepach wielkopowierzchniowych na terenie całej Polski. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonując sprzedaży towarów oraz świadcząc usługi. W celu zwiększenia popytu na towary będące przedmiotem obrotu, Spółka ponosiła wydatki mające na celu zwiększenie sprzedaży. Biorąc pod uwagę fakt, że podmioty będące dostawcami towarów na rzecz Spółki również odnosiły korzyści z finansowanej przez Spółkę działalności wspierającej sprzedaż (ze względu na zwiększenie sprzedaży ich produktów), Spółka uznała za zasadne obciążanie tych podmiotów kosztami prowadzonych działań. W związku z powyższym, w treści umów z dostawcami towarów handlowych zawarte zostały postanowienia, na podstawie których Spółka pobierała od dostawców opłaty m.in. za usługi logistyczne, marketingowe, merchandisingowe, M, C, M L, itp. Powyższe opłaty pobierane były na podstawie wystawianych przez Spółkę faktur VAT.

W związku z pojawieniem się nowej linii orzecznictwa, zgodnie z którą pobieranie wskazanych powyżej opłat jest niezasadne i niezgodne z prawem, część dostawców wystąpiła na drogę sądową z pozwami o zwrot nienależnie pobranych kwot. Sądy w prawomocnych wyrokach orzekają, iż pobierając od swoich kontrahentów powyżej opisane opłaty, Spółka pobierała inne niż marża handlowa opłaty za przyjęcie towaru do sprzedaży, co zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.; dalej ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji) stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Sądy w prawomocnych wyrokach wskazują m.in., iż Spółka:

• nie podejmowała jakichkolwiek działań mogących być uznane za promujące firmę powoda bądź jego ofertę handlową,

• w zakresie usług marketingowych nie świadczyła jakichkolwiek usług na rzecz dostawców, gdyż działania te dotyczyły promowania produktów stanowiących własność Spółki i ponoszone były one we własnym interesie i na własny rachunek,

• usługi M, C były ponoszone w interesie ekonomicznym Spółki a nie dostawców.
  
  

Tym samym, zdaniem sądów pobieranie przedmiotowych opłat przez Spółkę nie mogło być przedmiotem prawnie skutecznej umowy i w konsekwencji na podstawie prawomocnych wyroków Spółka jest zobligowana do zwrotu otrzymanego wcześniej od kontrahentów wynagrodzenia.

Mając powyższe na uwadze, zwracając dostawcom zasądzone na ich rzecz kwoty, Spółka zamierza wystawić faktury korygujące tytułem nienależnego pobrania wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowym stanie faktycznym Spółka postępuje słusznie dokonując korekty faktur na podstawie których dostawcy dokonywali opłat, które przez sąd zostały uznane za czyn nieuczciwej konkurencji, polegający na utrudnieniu dostawcom dostępu do rynku przez pobieranie opłat za świadczenia, które nie zostały faktycznie wykonane przez Spółkę...

Stanowisko Wnioskodawcy,

Zdaniem Spółki, jej postępowanie polegające na skorygowaniu faktur na podstawie których dostawcy dokonywali opłat, które przez sąd zostały uznane za czyn nieuczciwej konkurencji, polegający na utrudnieniu dostawcom dostępu do rynku przez pobieranie opłat za świadczenia które nie zostały faktycznie wykonane przez Spółkę jest prawidłowe.

W sytuacji bowiem gdy zgodnie z prawomocnymi wyrokami stwierdzone zostanie, iż Spółka nie wykonywała świadczeń na rzecz dostawcy, lecz wykonywane świadczenia ponoszone były wyłącznie we własnym interesie Spółki, to stwierdzić należy, iż w istocie nie doszło do transakcji która mogłaby stanowić przedmiot opodatkowania podatkiem VAT.

Stosownie do postanowień art. 5 Ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług. W sytuacji zaś gdy zgodnie z prawomocnymi wyrokami określone usługi nie zostały wykonane na rzecz dostawców, to tym samym nie powinny być one opodatkowane podatkiem VAT, a pobrane kwoty powinny być przez Spółkę zwrócone. Zwrot zaś wynagrodzenia na rzecz dostawców powinien być dokonany wraz korektą uprzednio wystawionych przez Spółkę faktur VAT.

W myśl art. 29 ust. 1 Ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 Ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. I 2006.347.1 ze zm.), w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74 -77 Ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W myśl art. 90 ust. 1 Dyrektywy w przypadku częściowego nie wywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Zasady wystawiania korygujących faktur VAT uregulowane zostało szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania, oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie z § 14 ust. 1 Rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Z powyższego przepisu wynika, iż dopuszczalne jest korygowanie „pomyłek (...) w jakiejkolwiek pozycji faktury”, przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki, w tym również dotyczące przedmiotu transakcji, który nie został wykonany pomimo pobrania wynagrodzenia. Podkreślenia wymaga, iż głównym celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, iż nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego, tak jak w przedmiotowej sytuacji udokumentowanie transakcji, która nie miała miejsca, a opłata która została poniesiona na podstawie faktury okazała się prawnie niedopuszczalna. Dlatego biorąc pod uwagę powyższe Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji gdy faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek pozycji powinna zostać skorygowana, w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między podmiotami gospodarczymi.

Na podstawie powołanych uregulowań i opisu stanu faktycznego w przypadku, gdy wystawiane przez Spółkę faktury nie dokumentują zaistniałego stanu faktycznego — na Spółce ciąży obowiązek wystawienia faktur korygujących, na podstawie których została pobrana opłata będąca czynem nieuczciwej konkurencji według wyroków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5 ust. 2 cyt. ustawy czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Na podstawie art. 6 pkt 2 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Powołany przepis wyklucza opodatkowanie wszelkiego rodzaju czynności zabronionych. Nie odnosi się on jednak do opodatkowania czynności wykonanych bez zachowania formy zastrzeżonej przez prawo cywilne, które nie są jednak nielegalne z samego założenia.

W myśl art. 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Na podstawie dyspozycji art. 106 ust. 8 ww. ustawy Minister Finansów wydał w dniu 28 marca 2011 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 68 poz. 360 ze zm.), w którym określone zostały m.in. przypadki dopuszczające wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej do faktury pierwotnej.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Stosownie do § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy całości lub części należności, o której mowa w § 10 ust. 1.
   
   

Na mocy dyspozycji § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W myśl § 14 ust. 3 ww. rozporządzenia faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

1. prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej, lub
2. różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.
   
   

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów w sklepach wielkopowierzchniowych na terenie całej Polski. W celu zwiększenia popytu na towary będące przedmiotem obrotu, Spółka ponosiła wydatki mające na celu zwiększenie sprzedaży. Biorąc pod uwagę fakt, że podmioty będące dostawcami towarów na rzecz Spółki również odnosiły korzyści z finansowanej przez Spółkę działalności wspierającej sprzedaż (ze względu na zwiększenie sprzedaży ich produktów) Spółka uznała za zasadne obciążanie tych podmiotów kosztami prowadzonych działań. W związku z powyższym, w treści umów z dostawcami towarów handlowych zawarte zostały postanowienia, na podstawie których Spółka pobierała od dostawców opłaty m.in. za usługi logistyczne, marketingowe, merchandisingowe, M, C, M L, itp. Powyższe opłaty pobierane były na podstawie wystawianych przez Spółkę faktur VAT. Część dostawców wystąpiła na drogę sądową z pozwami o zwrot nienależnie pobranych kwot. Sądy w prawomocnych wyrokach wskazują m.in., iż Spółka nie podejmowała jakichkolwiek działań mogących być uznane za promujące firmę powoda bądź jego ofertę handlową, w zakresie usług marketingowych nie świadczyła jakichkolwiek usług na rzecz dostawców, gdyż działania te dotyczyły promowania produktów stanowiących własność Spółki i ponoszone były one we własnym interesie i na własny rachunek, usługi M, C były ponoszone w interesie ekonomicznym Spółki a nie dostawców. Tym samym, zdaniem sądów pobieranie przedmiotowych opłat przez Spółkę nie mogło być przedmiotem prawnie skutecznej umowy i w konsekwencji na podstawie prawomocnych wyroków Spółka jest zobligowana do zwrotu otrzymanego wcześniej od kontrahentów wynagrodzenia. W związku ze zwrotem dostawcom zasądzonych na ich rzecz kwot Spółka zamierza wystawić faktury korygujące tytułem nienależnego pobrania wynagrodzenia.

Zauważyć należy, że z przepisu § 14 ww. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług wynika, iż fakturę korygującą wystawia się również gdy stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem dopuszczalne jest korygowanie „pomyłek (…) w jakiejkolwiek innej pozycji faktury”, przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki. Podkreślić należy, że celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Faktura pełni bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Jeżeli więc wystawiona faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek pozycji winna zostać skorygowana, w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Mając na uwadze przywołane uregulowania w świetle przedstawionej treści wniosku stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca pobrał od dostawców opłaty za usługi logistyczne, marketingowe, merchandisingowe, M, C, M L itp., które udokumentował fakturami VAT a obecnie zwróci otrzymane od kontrahentów wynagrodzenie to Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktur korygujących. Tym samym, w przedmiotowym stanie faktycznym prawidłowym i słusznym będzie postępowanie Wnioskodawcy polegające na dokonaniu korekt faktur na podstawie których dostawcy dokonywali opłat, które zostaną im zwrócone.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.