Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-62/13-6/KK
z 20 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2013r. (data wpływu 12 listopada 2013r.) uzupełnione pismem z dnia 06 lutego 2014r. (data wpływu 07 lutego 2014r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych o kwotę akcyzy zapłaconą od zużytych w produkcji wyrobów akcyzowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 06 lutego 2014r. (data wpływu 07 lutego 2014r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych o kwotę akcyzy zapłaconą od zużytych w produkcji wyrobów akcyzowych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma prowadzi skład podatkowy, w którym produkuje olej napędowy do celów grzewczych. Produkcja wyrobu akcyzowego polega na przetworzeniu tworzyw sztucznych (plastików) poprzez podgrzanie surowca w odpowiednich reaktorach. Olej wyprodukowany przez firmę w większości jest sprzedawany do odbiorców zewnętrznych (hurtowników), za który firma jest zobowiązana odprowadzać podatek akcyzowy w wysokości 0,232 zł za 1000 litrów. Część oleju wyprodukowanego przez firmę jest zużywana do produkcji wyrobu, który polega na zasileniu palników olejowych podgrzewających reaktory, aby te mogły utrzymać proces produkcji. Olej, który firma zużywa do produkcji również odprowadza podatek akcyzowy o tej samej stawce.

Firma prowadzi skład podatkowy, w którym produkuje olej napędowy do celów grzewczych. Produkcja wyrobu akcyzowego o nomenklaturze CN 2710 19 47 polega na przetworzeniu tworzyw sztucznych poprzez podgrzanie surowca w odpowiednich reaktorach. Wyprodukowany wyrób mierzony jest na podstawie licznika znajdującego się na instalacji nalewczej. Prowadzona jest ewidencja, która umożliwia ile wyrobów zostało zużytych na własne potrzeby. Produkt jest znaczony i barwiony według rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 lutego 2009r. w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku:

Czy Firma ma możliwość obniżenia kwoty należnej z tytułu podatku akcyzowego od kwoty naliczonej z tytułu zużycia wyrobu akcyzowego do jego wyprodukowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, Firma zgodnie z art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym ma możliwość odliczenia podatku. Firma jest składem podatkowym, w którym prowadzi produkcję wyrobu akcyzowego o nomenklaturze CN 2710 19 47. Wyrób akcyzowy jest zużywany do produkcji w celu wytworzenia procesu depolimeryzacji węglowodorów wewnątrz firmowych instalacji. Wyprodukowany olej jest elementem służącym utrzymaniu odpowiedniej temperatury bez której utrzymania proces produkcji byłby niemożliwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2011 r., nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, określenie „wyroby akcyzowe” oznaczają: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 1 wskazano, na wyroby mieszczące się w pozycji CN 2710. Do wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz 2704 do 2715. W poz. 20 załącznika nr 2 do ustawy wymienia się – od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 - oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze.

W załączniku nr 2 do ustawy zostały ujęte wszystkie wyroby akcyzowe, które na poziomie wspólnotowym są objęte wspólnotowym systemem monitorowania w zakresie produkcji i przemieszczania wyrobów akcyzowych, zgodnie z dyrektywą 92/12/EWG. Zatem w stosunku do wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy, a ich produkcja odbywa się w składzie podatkowym. Oznacza to, że produkcja powyższych wyrobów powinna mieć co do zasady miejsce w składzie podatkowym, a ich przemieszczanie powinno odbywać się (w przypadku, gdy nie zostały dopuszczone do konsumpcji) z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Z kolei, w myśl ust. 2 cyt. artykułu, w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 8 ustawy, kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.

W świetle postanowień wyżej cytowanego artykułu kwota akcyzy należna od wyprodukowanego wyrobu akcyzowego może zostać obniżona jedynie o akcyzę zapłaconą od wyrobów akcyzowych, które zostały zużyte do wyprodukowania tego wyrobu. Zatem, zgodnie z dyspozycją wskazanego przepisu, jeżeli od wyrobów akcyzowych zużytych do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych został zapłacony podatek akcyzowy, to podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia należnego podatku akcyzowego od wyprodukowanego wyrobu o kwotę akcyzy zapłaconej od wyrobów zużytych do jego wyprodukowania

W myśl art. 40 ust. 1 pkt 1 lit a ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie jeżeli wyroby akcyzowe są w składzie podatkowym, w tym również w wyniku zwrotu przez podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; (…).

Jak wynika z przytoczonego art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, przepis ten reguluje moment zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych, z których w składzie podatkowym wyprodukowano inny wyrób akcyzowy. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania wyrobów akcyzowych, zobowiązanie podatkowe związane z wyrobem stanowiącym surowiec wygaśnie, a opodatkowaniu będzie podlegał wyrób końcowy. Przedstawione skutki zachodzą przy tym niezależnie od tego, czy wyroby akcyzowe zostały zużyte bezpośrednio w procesie produkcyjnym, czy też doszło do ich pośredniego zużycia, tj. zużycia w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji wyrobów.

Przepisy art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, pełnią podobną funkcję. O ile, bowiem przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym wyłącza obowiązek zapłaty podatku od wyrobów akcyzowych zużytych w procesie produkcji innych wyrobów akcyzowych, to art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowej zezwala na dokonanie pomniejszenia kwot należnego podatku od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych o podatek, który został już wcześniej zapłacony od wyrobów zużytych w procesie ich produkcji. Celem obydwu analizowanych regulacji jest uniknięcie podwójnego opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych, do produkcji których zużyto inny wyrób akcyzowy.

W myśl art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;
2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 120, poz. 690);
3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
6. energii elektrycznej;
7. wyrobów węglowych;
8. suszu tytoniowego.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 1ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

W myśl art. 86 ust 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy, są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy, są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 89 ust.1 pkt 11 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne dla olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 1971 do 2710 19 99 z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 wynosi 1180zł/1000litrów. Stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi wynosi 232,00zł /1000 litrów.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi skład podatkowy, w którym produkuje olej napędowy do celów grzewczych. Produkcja wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2710 19 47 polega na przetworzeniu tworzyw sztucznych poprzez podgrzanie surowca w odpowiednich reaktorach. Wyprodukowany wyrób mierzony jest na podstawie licznika znajdującego się na instalacji nalewczej. Prowadzona jest ewidencja, która umożliwia ile wyrobów zostało zużytych na własne potrzeby. Produkt jest znaczony i barwiony według rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 lutego 2009r. w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych. Wyrób akcyzowy jest zużywany do produkcji w celu wytworzenia procesu depolimeryzacji węglowodorów wewnątrz firmowych instalacji. Wyprodukowany olej jest elementem służącym utrzymaniu odpowiedniej temperatury bez której utrzymania proces produkcji byłby niemożliwy.

Z okoliczności sprawy wynika, że dla oleju zużywanego do produkcji wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2710 1947 w składzie podatkowym, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia tego oleju do produkcji wyrobu akcyzowego. Zatem zgodnie z art. 42 ust.1 pkt 2 ustawy dla oleju zużywanego bezpośrednio do produkcji innego nowego wyrobu akcyzowego nie powstanie zobowiązanie podatkowe i wygaśnie obowiązek podatkowy. Zatem faktycznie od wyrobu akcyzowego (oleju) zużytego do produkcji innego wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku akcyzowego w związku z zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Podnoszona w opisie zdarzenia przyszłego okoliczność, że Wnioskodawca odprowadza podatek należny od zużywanego oleju do produkcji innego wyrobu akcyzowego, w świetle pozostałych okoliczności sprawy, nie może decydować o możliwości stosowania art. 21 ust. 8 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie uprawniony w przedstawionej sytuacji do zastosowania art. 21 ust. 8 ustawy, ponieważ w stosunku do wyrobu akcyzowego zużywanego bezpośrednio do produkcji innego wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym będzie miał zastosowanie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Organ nadmienia, że stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi wynosi 232,00 zł za 1000 litrów, nie zaś jak wskazał Wnioskodawca 0,232 zł za 1000 litrów.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.