Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-455/13/ES
z 3 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2013r. (data wpływu 24 maja 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2013r. (data wpływu 5 sierpnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy nieodpłatne przekazanie towarów celem wykonania prototypu wyrobu podlegającego certyfikacji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2013r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy nieodpłatne przekazanie towarów celem wykonania prototypu wyrobu podlegającego certyfikacji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 lipca 2013r. (data wpływu 5 sierpnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-455/13/ES z dnia 24 lipca 2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest sprzedaż towarów będących elementami służącymi do produkcji systemów aluminiowych okienno-drzwiowych oraz fasadowych do budownictwa. Przedmiotowe towary sprzedawane są do firm, które na ich bazie wykonują wyroby końcowe (okna, drzwi lub fasady). Niekiedy firmy nabywające towary od Spółki aby mogły produkować i sprzedawać swoje wyroby muszą przeprowadzić certyfikację produkowanych przez siebie wyrobów.

Certyfikacja polega na wykonaniu prototypu danego wyrobu oraz na przekazaniu go do firmy certyfikującej. Firma certyfikująca dokonuje badań oraz prób po których konkretny wyrób (okno, drzwi lub element fasady budynku) otrzymuje specjalny certyfikat poświadczający, iż wyrób ten spełnia określone prawem lub wymaganiami branżowymi wymogi.

W związku z powyższym Spółka z firmami produkującymi okna, drzwi lub fasady planuje podpisać porozumienia o partycypowaniu w kosztach certyfikacji wyrobów produkowanych z towarów Spółki.

Partycypowanie w kosztach certyfikacji przez Spółkę polegałoby na dostarczeniu nieodpłatnym towarów niezbędnych do wykonania prototypu danego typu okna, drzwi lub fasady przez firmę ze Spółką współpracującą. Towary przekazywane byłyby więc jedynie w ilościach niezbędnych do wykonania prototypu danego wyrobu.

Taki prototyp następnie przekazywany byłby do firmy zajmującej się certyfikacją. W efekcie więc firma wykonująca okna, drzwi lub fasady otrzymywałaby certyfikat na wyrób wykonany z towarów sprzedawanych przez Spółkę. Dzięki temu Spółka zwiększałaby pewność sprzedaży swoich towarów.

Przedmiotowe porozumienie z firmą produkującą okna, drzwi lub fasady zawiera klauzulę, iż firma ta po uzyskaniu certyfikatu zobowiązuje się do zakupu określonej ilości lub określonej wartości towarów Spółki służących do produkcji wyrobu który uzyskał certyfikat.

W przypadku gdyby firma ta nie dokonała określonego w porozumieniu pułapu zakupów firma ta zobowiązana będzie do zapłaty określonej kwoty za nieodpłatnie przekazane materiały do wykonania prototypu. Kwota ta ustalana byłaby jako iloczyn wartości przekazanych nieodpłatnie materiałów i wskaźnika: jeden minus wartość zrealizowanych zakupów przez wartość zakupów określonych w porozumieniu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że przekazywane nieodpłatnie materiały na wykonanie prototypu są własnością Wnioskodawcy.

Przekazywane nieodpłatnie materiały są elementami systemów aluminiowych okienno-drzwiowych oraz fasadowych do budownictwa, na które składa się zarówno wyrób Wnioskodawcy jak i towar. Procesowi produkcji m.in. lakierowaniu, zagniataniu, gięciu podlegają głównie wcześniej kupowane kształtowniki aluminiowe. Natomiast część z przekazywanych materiałów są towarami tj. akcesoria, okucia, uszczelki, które są nabywane od kontrahentów zewnętrznych.

Prototyp jest złomowany z uwagi na fakt zniszczeń podczas badań dot. certyfikacji przeciwpożarowej lub antywłamaniowej. Złomowanie prototypu odbywa się przez kontrahenta ubiegającego się o certyfikat.

Prototyp jest własnością kontrahenta, natomiast sprzedaż przez kontrahenta prototypu jest niemożliwa ze względu na fakt jego zniszczenia w procesie certyfikacji. Wynik badania dot. certyfikacji jest Wnioskodawcy znany.

Prototyp jest własnością kontrahenta, któremu przekazane są materiały do jego wykonania, od momentu przekazania tych materiałów.

Na pytanie tyt. organu: „Czy w przypadku gdy firma dokona określonego pułapu zakupów, wówczas firma ta nie będzie zobowiązana do zapłaty określonej kwoty za przekazane przez Wnioskodawcę materiały do wykonania prototypu?” Wnioskodawca odpowiedział:

„Istnieją dwa przypadki:

I przypadek:

W przypadku gdyby kontrahent nie dokonał określonego w porozumieniu pułapu zakupów kontrahent ten zobowiązany będzie do zapłaty określonej kwoty za nieodpłatnie przekazane materiały do wykonania prototypu. Kwota ta ustalana byłaby jako iloczyn wartości przekazanych nieodpłatnie materiałów oraz wskaźnika: jeden minus wartość zrealizowanych zakupów przez wartość zakupów określonych w porozumieniu.

Natomiast w przypadku dokonania określonego w porozumieniu pułapu zakupów kontrahent ten nie będzie zobowiązany do zapłaty określonej kwoty za nieodpłatnie przekazane materiały do wykonania prototypu.

II przypadek:

Materiał na wykonanie prototypu przekazywany jest nieodpłatnie niezależnie od pułapu dokonanego zakupu. Natomiast koszt certyfikatu zwracany byłby w przypadku gdyby kontrahent dokonał określonego w porozumieniu pułapu zakupów.

Przy wytworzeniu materiałów przekazanych na wykonanie prototypu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Dokumentacja dot. przekazania bezpłatnie materiałów składa się z:

• zamówienia prototypu przez kontrahenta wraz z określeniem potrzeb (certyfikacja przeciwpożarowa, antywłamaniowa). Potrzeby (wielkość, ilość) określane są przez jednostkę certyfikującą.
• specyfikacji materiałowej na wykonanie prototypu;
• dokumentów wysyłkowych.
  
  

Cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanych elementów składowych do wytworzenia prototypu jest bardzo zróżnicowana w zależności od potrzeb certyfikowania danego systemu okienno-drzwiowego czy też fasadowego. Zakres określany jest przez jednostkę certyfikującą. Łączny koszt prototypu może się wahać w przedziale od 2,5 tys. zł netto do 20 tys. zł netto.

Łączna wartość przekazywanych towarów jednemu podmiotowi w roku podatkowym jest zróżnicowana w zależności od potrzeb wynikających z przepisów określających sposób dopuszczenia do obrotu w rynku i zakresu działalności firmy, której przekazujemy materiały do wykonania prototypu. Najczęściej kontrahent dokonuje certyfikacji raz na trzy lata, łączna wartość przekazywanych towarów jednemu podmiotowi może się wahać w przedziale od 2,5 tys. zł netto do 20 tys. zł netto.

Prowadzona jest ewidencja podmiotów, którym przekazywane są nieodpłatnie materiały na wykonanie prototypu.

Przekazywane nieodpłatnie materiały kontrahentom celem wykonania prototypu wyrobu ma cel promocyjny oraz nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego, a zaspokoją jedynie te potrzeby w sposób związany nieodłącznie z promocją towarów Wnioskodawcy oraz niewątpliwie ma skłonić tegoż odbiorcę do zakupu promowanych towarów.

Przekazywane towary są również przekazywane w ilości, która określana jest przez instytut przeprowadzający certyfikat, czyli w ilości takiej która pozwala na ocenę ich właściwości w końcowej ich postaci, tj. w postaci okna, drzwi lub elementu fasady budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie towarów celem wykonania prototypu wyrobu podlegającego certyfikacji opisane powyżej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej nieodpłatne przekazanie towarów do kontrahenta celem wykonania przez tego kontrahenta prototypu wyrobu podlegającego certyfikacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisów o opodatkowaniu nieodpłatnych przekazań nie stosuje się do przekazań między innymi próbek towarów jeśli następuje to na cele związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Przez próbkę towarów natomiast rozumieć należy partię towarów, która jest: identyfikowalna jako próbka egzemplarza towaru lub jego niewielka ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie przez Spółkę:

• ma na celu promocję tego towaru,
• nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie tego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłonić odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
  
  

Mając na uwadze powyższe zdaniem Wnioskodawcy przekazanie towarów sprzedawanych przez Spółkę do firmy celem wykonania prototypu wyrobu ma ewidentnie cel promocyjny, oraz nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego, a zaspokaja jedynie te potrzeby w sposób związany nieodłącznie z promocją towarów Wnioskodawcy oraz niewątpliwie ma skłonić tegoż odbiorcę do zakupu promowanych towarów.

Przekazywane towary są również przekazywane w niewielkiej ilości takiej która pozwala na ocenę ich właściwości w końcowej ich postaci, tj. w postaci okna, drzwi lub elementu fasady budynku.

Mając na uwadze powyższe Spółka uważa, iż nieodpłatne przekazanie towarów opisane we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca zaliczył przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 cyt. ustawy wynika, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 tej ustawy przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z kolei w myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć – ze względu na swoją ilość lub wartość – jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie od opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Najistotniejszym jednak w przedmiotowej sprawie jest to, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT odnosi się wyłącznie do czynności dokonywanych rzeczywiście nieodpłatnie, tj. bez jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego ze strony podmiotu, który dany towar otrzymał.

Jeżeli zatem przekazanie towaru jest związane ze wzajemnym świadczeniem ze strony otrzymującego, to nie można takiej czynności rozpatrywać w kategoriach art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż taka czynności przybiera charakter odpłatnej dostawy towarów, co w ocenie tut. organu ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie jest należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że w sprawie opisanej we wniosku nie mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym przekazaniem przez Wnioskodawcę towaru w celach promocyjnych, reklamowych, z którym to przekazaniem nie wiązałyby się żadne zobowiązania otrzymującego wobec Wnioskodawcy. Wręcz przeciwnie, w przedmiotowej sprawie występują następujące elementy, które kwalifikują dokonaną dostawę jako odpłatną, mianowicie:

• umowa – porozumienie zawarte z kontrahentem o partycypowaniu w kosztach certyfikacji wyrobów kontrahenta produkowanych z towarów Wnioskodawcy,
• wynikające z tej umowy świadczenia wzajemne obydwu stron umowy: Wnioskodawca przekazuje towary, a kontrahent zobowiązuje się do zakupu określonej ilości lub wartości towarów Wnioskodawcy, a w przypadku dokonania zakupów na poziomie niższym niż uzgodniony kontrahent zobowiązany jest do zapłaty za te przekazane towary do wykonania prototypu, ewentualnie, w drugim przypadku, nie wystąpi obowiązek zapłaty, lecz po przekroczeniu określonego w porozumieniu pułapu zakupów zwrócony byłby koszt certyfikatu.
  
  

W przedmiotowej sprawie każda ze stron umowy jest do czegoś zobowiązania, zatem mamy do czynienia ze świadczeniami wzajemnymi wynikającymi z zawartego porozumienia.

W rozpatrywanej sprawie istotne jest zatem to, że Wnioskodawca na podstawie zawartego porozumienia w zamian za przekazane towary wymaga od firm – kontrahentów określonego zachowania i osiąga oczywistą korzyść związaną z zapewnieniem sobie zbytu na produkowane przez siebie materiały, które wykorzystywane będą do produkcji certyfikowanych wyrobów kontrahentów. Określenie w umowie wzajemnych obowiązków stron wyklucza zatem nieodpłatny charakter przekazanych materiałów przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne należy stwierdzić, iż przekazanie przez Wnioskodawcę firmom – kontrahentom materiałów na wykonanie prototypu, określone jako partycypowanie w kosztach certyfikacji, w przypadku gdy firmy podpisujące porozumienie z Wnioskodawcą i otrzymujące materiały na wykonanie prototypu zobligowane będą do określonego zachowania wobec Wnioskodawcy (zatem pomiędzy stronami transakcji będzie istniała relacja zobowiązaniowa), stanowić będzie odpłatną czynność, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż nieodpłatne przekazanie towarów opisane we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.