2014.03.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-18/14-4/SJ
z 26 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, reprezentowany przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z 3 stycznia 2014 r. (data wpływu 8 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży regranulatu wytworzonego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 26.10 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży regranulatu wytworzonego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 26.10.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

„A” (dalej: Wnioskodawca) jest największym w Polsce producentem mebli ogrodowych z tworzyw sztucznych oraz jednym z największych importerów mebli turystycznych w Polsce, jak i w Europie.

Wnioskodawca przetwarza odpady z tworzyw sztucznych (m.in. folii, styropianu, opakowań i innych odpadów z tworzyw twardych), w wyniku których powstaje w procesie technologicznym regranulat, określany jako np. LDPE (low density polyethylene) - polietylen małej gęstości lub jako PP (polypropylene) - polipropylen.

Otrzymywany regranulat z tworzyw sztucznych (LDPE, PP) jest sprzedawany zarówno na zewnątrz różnych podmiotom, jak i wykorzystywany na własne potrzeby jako surowiec - materiał produkcyjny do wyrobu różnych przedmiotów z polietylenu/polipropylenu (potocznie rozumianego jako plastik), np. meble ogrodowe itp.

Proces technologiczny wytwarzania ww. regranulatów przebiega następująco:

odpad z tworzyw sztucznych jest wrzucany do młyna gdzie ulega rozdrobnieniu,
następnie jest transportowany systemem podajników do sekcji myjącej gdzie zostaje oczyszczony z zabrudzeń i ciał niepożądanych w dalszym procesie przetwarzania,
po umyciu następuje proces wyciskania i odwirowywania wody, tak by wilgotność uzyskanego półproduktu nie przekraczała 3%,
ostatnim etapem jest proces termiczny, tj. roztopienie uzyskanego na skutek wcześniejszej obróbki surowca w regranulatorze (wytłaczarce) i uzyskanie regranulatu w postaci granulek, które zostają spakowane w różne opakowania, w zależności od potrzeb własnych odbiorców.

W wyniku wskazanego procesu technologicznego przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych Wnioskodawca uzyskuje surowiec, przeznaczony do wykorzystania w procesie produkcyjnym.

Odpady z tworzyw sztucznych poddawane przetworzeniu w ww. sposób są zarówno efektem prowadzonej działalności Wnioskodawcy (powstają na zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy), jak i są nabywane od sortowni, czy innych podmiotów zewnętrznych.

Nabywane odpady od podmiotów zewnętrznych są sklasyfikowane wg. Klasyfikacji Odpadów pod kodem 15 01 02 „Opakowania z tworzyw sztucznych”.

Wnioskodawca uzyskał z Urzędu Statystycznego, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur potwierdzenie, że opisany powyżej regranulat mieści się w następujących grupowaniach PKWiU 2008 r. (pismo z 29 listopada 2013 r.):

PKWiU 38.32.33.0 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych” jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe,
PKWiU 20.16 „Tworzywa sztuczne w formach podstawowych” jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe.

W uzupełnieniu do powyższego pisma, Urząd Statystyczny, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur w piśmie z 13 grudnia 2013 r., dodatkowo wyjaśnił, że pojęcie „forma podstawowa” została zdefiniowana w uwadze 6 do działu CN 39 „Tworzywa sztuczne i artykuły do nich” i dotyczy następujących postaci: cieczy i past, proszków, granulek i płatków, bloków o nieregularnym kształcie, bryłek i podobnych form masowych.

Wnioskodawca obecnie wytwarza jedynie regranulat z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, jednakże w przyszłości zamierza wytwarzać przede wszystkim regranulat z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, co będzie skutkowało odmiennym rozpoznaniem transakcji sprzedaży regranulatu z punktu widzenia ustawy VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 26.10, podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego przekształconego w formy podstawowe, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 26.10, podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 uVAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku wynosi 23% zgodnie z art. 146a pkt 1 uVAT.

Spółka z własnych lub nabytych odpadów z tworzyw sztucznych przetwarzanych w procesie technologicznym uzyskuje regranulat, określany jako np. LDPE (low density polyethylene) - polietylen małej gęstości lub jako PP (polypropylene) - polipropylen. Regranulat ten uzyskiwany jest obecnie jedynie z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształcanego w formy podstawowe. Regranulat ten ma bowiem formę granulek.

Z pisma uzyskanego z Urzędu Statystycznego, Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur z 13 grudnia 2013 r., że formą podstawową są m.in. granulki. Natomiast w piśmie z 29 listopada 2013 r., Urząd Statystyczny, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur wskazał, że tego typu regranulat mieści się w grupowaniu PKWiU 20.16 „Tworzywa sztuczne w formach podstawowych”.

W związku z tym, że symbol PKWiU 20.16 nie został wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy VAT, do którego ma zastosowanie mechanizm tzw. „odwrotnego obciążenia” do sprzedaży regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconego w formę granulek ma zastosowanie podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarami - art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Jednocześnie wskazać należy, że jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Art. 41 ust. 13 ustawy stanowi, że towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast - w myśl art. 146a ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 2a ustawy - dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy (w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r.) - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r.) - zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Przy czym, jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów, które są wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.

W załączniku nr 11 do ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2013 r.), stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

w poz. 1 - PKWiU 24.10.12.0 - Żelazostopy,
w poz. 2 - PKWiU 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali,
w poz. 3 - PKWiU 24.10.31.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,
w poz. 4 - PKWiU 24.10.32.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, ze stali niestopowej,
w poz. 5 - PKWiU 24.10.35.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,
w poz. 6 - PKWiU 24.10.36.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, z pozostałej stali stopowej z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,
w poz. 7 - PKWiU 24.10.41.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,
w poz. 8 - PKWiU 24.10.43.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,
w poz. 9 - PKWiU 24.10.51.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,
w poz. 10 - PKWiU 24.10.52.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,
w poz. 11 - PKWiU 24.10.61.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej,
w poz. 12 - PKWiU 24.10.62.0 - Pozostałe pręty ze stali, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,
w poz. 13 - PKWiU 24.10.65.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, z pozostałej stali stopowej,
w poz. 14 - PKWiU 24.10.66.0 - Pozostałe pręty z pozostałej stali stopowej, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,
w poz. 15 - PKWiU 24.10.71.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, ze stali niestopowej,
w poz. 16 - PKWiU 24.10.73.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, z pozostałej stali stopowej,
w poz. 17 - PKWiU 24.31.10.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, ze stali niestopowej,
w poz. 18 - PKWiU 24.31.20.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, z pozostałej stali stopowej,
w poz. 19 - PKWiU 24.32.10.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, niepokrywane,
w poz. 20 - PKWiU 24.32.20.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane,
w poz. 21 - PKWiU 24.33.11.0 - Kształtowniki otwarte, formowane lub profilowane na zimno, ze stali niestopowej,
w poz. 22 - PKWiU 24.34.11.0 - Drut ciągniony na zimno, ze stali niestopowej,
w poz. 23 - PKWiU 24.44.12.0 - Miedź nierafinowana; anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej,
w poz. 24 - PKWiU 24.44.13.0 - Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie; stopy wstępne miedzi,
w poz. 25 - PKWiU 24.44.21.0 - Proszki i płatki z miedzi i jej stopów,
w poz. 26 - PKWiU 24.44.22.0 - Płaskowniki, pręty, kształtowniki i walcówka, z miedzi i jej stopów,
w poz. 27 - PKWiU 24.44.23.0 - Druty z miedzi i jej stopów,
w poz. 28 - PKWiU ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
w poz. 29 - PKWiU 38.11.49.0 - Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające,
w poz. 30 - PKWiU 38.11.51.0 - Odpady szklane,
w poz. 31 - PKWiU 38.11.52.0 - Odpady z papieru i tektury,
w poz. 32 - PKWiU 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,
w poz. 33 - PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,
w poz. 34 - PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
w poz. 35 - PKWiU 38.12.26.0 - Niebezpieczne odpady zawierające metal,
w poz. 36 - PKWiU 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
w poz. 37 - PKWiU 38.32.2 - Surowce wtórne metalowe,
w poz. 38 - PKWiU 38.32.31.0 - Surowce wtórne ze szkła,
w poz. 39 - PKWiU 38.32.32.0 - Surowce wtórne z papieru i tektury,
w poz. 40 - PKWiU 38.32.33.0 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych,
w poz. 41 - PKWiU 38.32.34.0 - Surowce wtórne z gumy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik podatku VAT) jest producentem mebli ogrodowych z tworzyw sztucznych. Zainteresowany przetwarza odpady z tworzyw sztucznych (m.in. folii, styropianu, opakowań i innych odpadów z tworzyw twardych), w wyniku których powstaje w procesie technologicznym regranulat, określany jako np. LDPE (low density polyethylene) - polietylen małej gęstości lub jako PP (polypropylene) - polipropylen. Otrzymywany regranulat z tworzyw sztucznych (LDPE, PP) jest sprzedawany zarówno na zewnątrz różnych podmiotom, jak i wykorzystywany na własne potrzeby jako surowiec - materiał produkcyjny do wyrobu różnych przedmiotów z polietylenu/polipropylenu (potocznie rozumianego jako plastik), np. meble ogrodowe itp.

Proces technologiczny wytwarzania ww. regranulatów przebiega następująco:

odpad z tworzyw sztucznych jest wrzucany do młyna gdzie ulega rozdrobnieniu,
następnie jest transportowany systemem podajników do sekcji myjącej gdzie zostaje oczyszczony z zabrudzeń i ciał niepożądanych w dalszym procesie przetwarzania,
po umyciu następuje proces wyciskania i odwirowywania wody, tak by wilgotność uzyskanego półproduktu nie przekraczała 3%,
ostatnim etapem jest proces termiczny, tj. roztopienie uzyskanego na skutek wcześniejszej obróbki surowca w regranulatorze (wytłaczarce) i uzyskanie regranulatu w postaci granulek, które zostają spakowane w różne opakowania, w zależności od potrzeb własnych odbiorców.

W wyniku wskazanego procesu technologicznego przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych Wnioskodawca uzyskuje surowiec, przeznaczony do wykorzystania w procesie produkcyjnym. Odpady z tworzyw sztucznych poddawane przetworzeniu w ww. sposób są zarówno efektem prowadzonej działalności Wnioskodawcy (powstają na zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy), jak i są nabywane od sortowni, czy innych podmiotów zewnętrznych. Nabywane odpady od podmiotów zewnętrznych są sklasyfikowane wg. Klasyfikacji Odpadów pod kodem 15 01 02 „Opakowania z tworzyw sztucznych”. Wnioskodawca uzyskał z Urzędu Statystycznego, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur potwierdzenie, że opisany powyżej regranulat mieści się w następujących grupowaniach PKWiU 2008 r.:

PKWiU 38.32.33.0 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych” jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe,
PKWiU 20.16 „Tworzywa sztuczne w formach podstawowych” jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe.

W uzupełnieniu do powyższego pisma, Urząd Statystyczny, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur dodatkowo wyjaśnił, że pojęcie „forma podstawowa” została zdefiniowana w uwadze 6 do działu CN 39 „Tworzywa sztuczne i artykuły do nich” i dotyczy następujących postaci: cieczy i past, proszków, granulek i płatków, bloków o nieregularnym kształcie, bryłek i podobnych form masowych.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT dla sprzedaży regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 26.10.

Biorąc pod uwagę opis sprawy zauważyć należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla sprzedaży regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 26.10. Dla sprzedaży tego towaru ustawodawca nie przewidział również mechanizmu tzw. „odwrotnego obciążenia”, gdyż symbol PKWiU 26.10 nie został wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, sklasyfikowanego przez Zainteresowanego do grupowania PKWiU 26.10 - jest/będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23% - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towarów wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Zainteresowanego.

Tut. Organ informuje, że pozostałe kwestie będące przedmiotem wniosku rozpatrzone zostały odrębną interpretacją indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin