INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 2 stycznia 2012r.), uzupełnionym w dniach 23 i 28 lutego 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego, wynajmowanego w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego, wynajmowanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 13 lutego 2012r. Znak: IBPBII/2/415-3/12/MM, IBPBI/1/415-142/12/AP, IBPP1/443-8/12/AL wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 23 i 28 lutego 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W październiku 2005r. Wnioskodawca nabył budynek mieszkalny, wybudowany w 1938r. W budynku tym znajdują się zasiedlone od kilkudziesięciu lat mieszkania oraz piwnica, która służyła działalności gospodarczej (zakład ślusarski). Od momentu nabycia Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmował lokale znajdujące się w tym budynku. Budynek był i jest prywatną własnością Wnioskodawcy, nie był amortyzowany jako środek trwały w jego firmie. W 2009 roku zostały wydzielone i założone odrębne księgi wieczyste na 5 mieszkań i lokal użytkowy (piwnicę), w którym już wcześniej prowadzona była działalność gospodarcza. Wnioskodawca ww. budynek zakupił jako osoba prywatna, nie otrzymał na ten zakup faktury VAT i nie odliczał od zakupu podatku VAT naliczonego.

W czasie posiadania budynku Wnioskodawca dokonywał jego bieżących remontów i napraw. Nabycie usług i materiałów dokumentowane było fakturami VAT i rachunkami, które zaliczał do kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą – wynajem lokali. Sprzedaż budynku nastąpi jednym aktem notarialnym dotyczącym całej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sprzedaż wyodrębnionego z ww. budynku lokalu użytkowego, wynajmowanego w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynku nabytego przed 1 stycznia 2007 roku (w tym przypadku październik 2005 roku) regulowana jest przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007r. W myśl tych przepisów taka sprzedaż nie jest przychodem z działalności gospodarczej, lecz ze sprzedaży rzeczy (źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 31 grudnia 2006r.).

Zgodnie z przepisami źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie następuje podczas wykonywania działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W obecnej sytuacji transakcja sprzedaży nieruchomości nastąpi po okresie dłuższym, a więc nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

– ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dlatego też dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi związana w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w określonym przedziale czasowym w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Wnioskodawca w październiku 2005r. nabył budynek mieszkalny. W budynku tym znajdują się zasiedlone od kilkudziesięciu lat mieszkania oraz piwnica, która służyła działalności gospodarczej (zakład ślusarski). Od momentu nabycia budynku znajdujące się w nim lokale Wnioskodawca wynajmował w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy budynek nie stanowił jednak środka trwałego w tej działalności i nie był amortyzowany. W 2009 roku z ww. budynku zostało wydzielonych pięć lokali mieszkalnych i jeden lokal użytkowy (piwnica), w którym prowadzona była działalności gospodarcza. Dla ww. lokali zostały założone odrębne księgi wieczyste. Wnioskodawca zamierza sprzedać cały ww. budynek.

Z powyższego wynika zatem, iż skoro Wnioskodawca w 2009r. wydzielił z ww. budynku pięć lokali mieszkalnych i jeden lokal użytkowy (piwnicę), to w przypadku sprzedaży całej nieruchomości budynkowej w istocie dojdzie do sprzedaży sześciu nieruchomości lokalowych będących odrębnymi od budynku, w którym się znajdują składnikami majątku Wnioskodawcy.

Przy czym, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości lokalowej niemieszkalnej, tj. ww. prawnie wyodrębnionego lokalu użytkowego.

Przychód ze sprzedaży nieruchomości niemieszkalnej, a więc w przedmiotowej sprawie lokalu użytkowego, który jest wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Z istoty rozwiązań zawartych w cytowanych powyżej przepisach wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Bowiem, przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza decydujące znaczenie ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w przypadku odpłatnego zbycia będącego przedmiotem odrębnej własności (prawnie wyodrębnionego) lokalu użytkowego, wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przychód uzyskany z tego zbycia będzie przychodem ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim jest pozarolnicza działalności gospodarcza, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach stosowanych do opodatkowania prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nadmienić także należy, iż skoro przedmiotowy lokal użytkowy, stał się w 2009r. odrębną od budynku, w którym się znajduje nieruchomością, to stanowił on w istocie środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Zważywszy, iż jego okres wykorzystywania na potrzeby tej działalności przekraczał 1 rok, to lokal ten spełniał definicję środka trwałego, o której mowa w art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć przy tym należy, iż prawidłowość stanowiska Organu w tym względzie potwierdzają m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2007r., sygn. akt II FSK 827/06, z dnia 17 września 2009r., sygn. akt II FSK 545/08 oraz z dnia 25 października 2011r., sygn. akt II FSK 739/10.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w części dot. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych wynajmowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz w części dot. podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.