INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy obliczenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy obliczenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, posiadający status średniego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie pomorskiej specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Rozporządzenie), zajmuje się produkcją sprzętu morskiego, wyrobów metalowych i konstrukcji metalowych do obiektów morskich oraz części do silników statków. W celu realizacji powyższej działalności Wnioskodawca podjął decyzję o budowie nowoczesnej hali montażowej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa). W marcu 2007 r. Wnioskodawca otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy (dalej: Zezwolenie) na obszarze województwa. Zezwolenie to przewiduje m.in. poniesienie przez Wnioskodawcę na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych rozumianych jako wydatki określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia w wysokości co najmniej 3 700 000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r. Zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefach ekonomicznych (w tym Zezwolenie) nie wskazywały maksymalnego poziomu wydatków inwestycyjnych.

Hala montażowa została oddana do użytku we wrześniu 2009 r., jednakże całkowity proces inwestycyjny trwa nadal, a Wnioskodawca poniósł wydatki inwestycyjne, o których mowa powyżej w kwocie przekraczającej (na dzień złożenia niniejszego wniosku) ponad dwukrotnie minimalny poziom wydatków określony w Zezwoleniu. Jednocześnie Wnioskodawca zamierza nadal ponosić wydatki inwestycyjne w całym okresie, na jaki zostało udzielone Zezwolenie, tj. do końca listopada 2017 r., w związku z czym kwota ta w jeszcze większym stopniu przekroczy poziom wydatków ustalony w Zezwoleniu.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, należy brać pod uwagę wyłącznie kwotę minimalnych wydatków inwestycyjnych ustaloną w Zezwoleniu jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy, czy też wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych, także w części przewyższającej minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, poniesionych w całym okresie prowadzenia działalności w Strefie, na który zostało udzielone Zezwolenie (tj. do końca listopada 2017 r.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, mocą art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwalnia się od podatku dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Zatem w celu wyliczenia wielkości przedmiotowego zwolnienia od podatku należy odnieść się do właściwych przepisów dotyczących pomocy publicznej. I tak, zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (tj. przed dniem 30 grudnia 2008 r.) stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W konsekwencji, dla Wnioskodawcy, któremu Zezwolenia udzielono w marcu 2007 r., wiążące będą przepisy Rozporządzenia.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Wnioskodawca korzysta z pomocy regionalnej udzielnej przedsiębiorcy w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6.

Natomiast w świetle § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą wynosi 40% - na obszarach należących do województwa i jest podwyższona dla średnich przedsiębiorców do 50% mocą ust. 2 powołanego przepisu.

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat;
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres nie krótszy niż 3 lata (§ 5 ust. 1 Rozporządzenia).

Dodatkowo, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca otrzymał Zezwolenie w marcu 2007 r. warunki jego udzielenia regulowała ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym przed zmianami wprowadzonymi ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: ustawa nowelizująca). Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ustawy nowelizującej zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. I tak, przepis art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu sprzed nowelizacji (właściwym dla Zezwolenia) określał następujące cechy zezwoleń: „Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę”.

Należy przez to rozumieć, że warunki określone w Zezwoleniu na podstawie powyższego przepisu, tj. w szczególności nie zawierające określenia maksymalnej wysokości wydatków kwalifikowanych inwestycji są nadal wiążące, mimo iż zmieniony przez nowelę art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych już ten maksymalny poziom określa w nowo dodanym z dniem 4 sierpnia 2008 r. punkcie 4 w art. 16 ust. 2. Sytuacja ta, tzn. obligatoryjne ustalenie maksymalnego poziomu wydatków kwalifikowanych, ma jednak miejsce wyłącznie w odniesieniu do zezwoleń wydanych dopiero od 4 sierpnia 2008 r.

Przywołany na początku przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje swój „odpowiednik” w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych. Zgodnie bowiem z art. 12 tej ustawy dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wyżej wskazano, treść Zezwolenia udzielonego Wnioskodawcy wskazuje na brak maksymalnego limitu kosztów kwalifikowanych, co oznacza, iż do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki inwestycyjne, tzn. ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Górna granica wielkości zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego podatnikowi jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej zgodnie z odrębnymi przepisami. Potwierdza to przywołane wyżej brzmienie § 5 ust. 1 Rozporządzenia, z którego wynika, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Tak więc, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w postaci niezapłaconego przez tego przedsiębiorcę podatku, obliczonego od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia, jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Skoro żaden z przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu właściwym dla Zezwolenia, ani Rozporządzenia, stosujących się do Zezwolenia udzielonego Wnioskodawcy nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych, w szczególności nie zezwala na utożsamianie minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych z maksymalną kwotą zwolnienia z podatku dochodowego, to jeżeli poniesione przez Wnioskodawcę wydatki spełniają warunki wskazane w wyżej omawianych przepisach Rozporządzenia, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej wielkości określone w Zezwoleniu stanowi konieczny warunek dla prowadzenia działalności w strefie. W Zezwoleniu określono jedynie minimalną kwotę wydatków, które zobowiązany jest ponieść przedsiębiorca, aby uzyskać możliwość zwolnień podatkowych, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie strefy. W konsekwencji wysokość zwolnienia od podatku dochodowego należy obliczać w oparciu o rzeczywiste nakłady inwestycyjne (nawet jeśli będą one wyższe niż nakłady minimalne określone w zezwoleniach), a nie minimalne nakłady inwestycyjne określone w zezwoleniach, które jedynie warunkują uzyskanie zwolnienia. Gramatyczna/językowa interpretacja zwrotu zawartego w Zezwoleniu winna być uznana za oczywistą – Wnioskodawca jest zobowiązany do zrealizowania inwestycji w kwocie „przewyższającej” określony w Zezwoleniu pułap minimalny.

Jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę do zwolnienia od podatku Wnioskodawca będzie mógł traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia przekraczające kwoty określone w Zezwoleniu. Ani w powołanych przepisach prawnych, ani w Zezwoleniu nie określono w sposób kwotowy maksymalnej wartości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu nie wyklucza i nie będzie wykluczał objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje Wnioskodawcy nie przekroczyły tej wartości Wnioskodawca nie spełniłby warunków określonych w Zezwoleniu.

W konsekwencji, maksymalna wysokość zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, pomimo braku jej określenia kwotowego, jest ograniczona wartością maksymalnej intensywności pomocy (w przypadku Wnioskodawcy – 50%) i wielkością faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w Zezwoleniu. Powyższe odnosi się również do wydatków kwalifikowanych, które Wnioskodawca poniesie w całym okresie obowiązywania Zezwolenia, tj. do końca listopada 2017 r., a więc także w przyszłości.

Potwierdzenie powyższych tez można również znaleźć w licznych opublikowanych interpretacjach organów podatkowych, w tym wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego:

• do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględnia się wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą w odniesieniu do inwestycji, tzn. także tę część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na ternie Strefy, przy czym odnosi się to do wydatków poniesionych w całym okresie objętym Zezwoleniem, tj. do końca listopada 2017 r., a więc także w przyszłości, oraz że

• górna granica wielkości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego Wnioskodawcy jest wyznaczona, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, poprzez wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy dopuszczalnej zgodnie z odrębnymi przepisami,
  
  należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.